รักอลเวงของฉันและเธอ

สามปีผ่านไป (เร็วเกิ๊นนน )

03.00

-ก็เพราะฉันหลง หลงอยู่กลางใจของเธออยู่ไหนก็ใกล้เธอ-

แก้ว : ใครโทรมาตอนนี้เนี่ย

ดูที่หน้าจอโทรศัพท์ คยองเท เธอรีบสะดุ้งตื่นแล้วรับโทรศัพท์ทันที

แก้ว : น้องชาย โทรมาทำไมตอนนี้เนี่ย แล้วเป็นไงบ้างสบายดีป่าวว ไม่ได้คุยกันนานเลย

( ใจเย็นครับพี่สาว คิดถึงเหมือนกันเมื่อไหร่จะกลับเนี่ย)

แก้ว : นั่นไงว่าแล้วโทรมาเรื่องไรพี่ไม่กลับหรอก ถ้าอยากให้กลับก็บินมารับสิจ้ะ

เธอพูดจบไม่รอให้ปลายสายได้พูดต่อก็รีบกดวางสายทันที

ก๊อก ก๊อก ก๊อก (เสียงประตูนะคะ )

แก้ว : ใครมาเคาะประตูตอนนี้เนี่ย สรุปจะไม่ให้ฉันนอนเลยใช่ไหมเพิ่งได้นอนน้องบ้าก็โทรมาปลุก นี่ใครมา

เคาะอีกก็ไม่รู้

แล้วเธอก็เดินมาเปิดประตูแล้วก็ต้องช็อกเมื่อคนที่ยืนอยู่หน้าประตูคือ.....

... : เซอร์ไพรส์ ^^ มาที่รักมาจุ๊บทีสิ

แก้ว : คยองเท มาได้ไงเนี่ย

คยองเท : ก็บอกให้มารับไม่ใช่หรอ เมื่อกี้จะบอกแล้วเชียวว่าอยู่ที่ลิฟต์แล้วแต่พี่กดวางสายส่ะก่อน ไปกลับ

บ้านกัน

แก้ว : จะบ้าหรอกลับตอนนี้เนี่ยนะ

คยองเท : กลับตอนเช้าสิพี่ถ้าคยองไม่บินมารับพี่ พี่คงไม่กลับสิเนอะตอนนี้แม่จำหน้าพี่ได้รึป่าวก็ไม่รู้เนี่ยพี่จาก

มาตั้งหลายปี

แก้ว : จะบ้าหรอพี่มาแค่ 7 ปีเอง ครั้งแรกจะกลับตั้งแต่แม่โทรมาหาเมื่อสามปีที่แล้วแต่มันต้องมีอะไรแน่ๆเลยพี่

เลยไม่กลับ

คยองเท : พี่เก่งจัง : )

แก้ว : หมายความว่าไงเนี่ย

คยองเท : ก็แม่จะให้พี่กลับไปแต่งงานกับใครก็ไม่รู้หน้าตานะไม่อยากจะพูดออกมาเลยย

แก้ว : นั่นไงพี่ว่าแล้ว ดีนะพี่ฉลาดไม่งั้นนะซวยยยยย

-.- คยองเท : สรุปพี่จะกลับใช่ป่ะ

แก้ว : อือ คงจะยังงั้นอ่ะเพราะว่าจากเมืองไทยมาตั้ง7ปีแล้ววว คิดถึงงง  ไปๆๆๆตอนนี้ไปช่วยเก็บของก่อนเร็ว

คยองเท : ครับบบบบบบ

แล้วสองพี่น้องก็ไปช่วยกันเก็บของ พอเช้ามาาก็เตรียมไปสนามบินกัน ผ่านไปไม่กี่ชั่วโมงสองพี่น้องก็บินมาถึง

เมืองไทย

...สนามบินเมืองไทย...

แก้ว : ไม่คิดว่าจะได้กลับมาแล้วนะเนี่ย

คยองเท : ทำไมพูดอย่างนั้นเล๊า (ว่าแล้วก็เดินไปกอดคอพี่สาว)

แก้ว : เออ แล้วนี่โทรบอกที่บ้านรึยัง แล้วใครจะมารับเรา

คยองเท : ไม่ได้โทรบอกเพราะไม่มีใครรู้ว่าพี่จะกลับ

แก้ว : หมายความว่าไง??

คยองเท : ไม่ใช่สิจริงๆต้องบอกว่าไม่มีใครรู้ว่าคยองบินไปรับพี่กลับมา

แก้ว : ฮ่ะ พูดใหม่สิพี่ได้ยินไม่ถนัด

คยองเท : นั่นแหละสิ่งที่พูดไป 555

แก้ว : อ่อ เข้าใจแหละจะให้พี่กลับมาเซอร์ไพรส์แม่ว่างั้น

คยองเท : ถูกต้องแล้วครับบ

แก้ว : ไปๆๆๆเรียก taxi พี่กลับบ้านไม่ถูกหรอกนะจะบอกให้

...บ้านแก้ว คยองเท...

แก้ว : ถึงสักทีเมื่อยมากอ่ะ

คยองเท : ดีจังที่แม่ยังไม่กลับ เชืื่อมั้ยแม่จำพี่ไม่ได้แน่เลยอ่ะ น่าสนุกจัง

แก้ว : มันน่าสนุกตรงไหนไม่ทราบแม่จำไม่ได้เนี่ยนะ

คยองเท : เอางี้เรามาแกล้งแม่กันดีกว่า ถ้าแม่กลับมาแล้วเห็นพี่พี่บอกว่าพี่เป็นแฟนผมนะโอเคป่ะ แกล้งแม่นะ

หนุกๆ

แก้ว : ไร้สาระนะ ใครจะไปเอาด้วยย

... : ใครอ่ะ....