รักอลเวงของฉันและเธอ
3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าวันต่อมาสองพี่น้องก็ลืมตื่นและมุ่งหน้ามาที่วัดทันทีพอทำบุญเสร็จแล้วก็จะไปเดินเล่นที่ห้างกันต่อ
...ห้างxxx...
KaewJai Talk...
ตอนนี้เราสองคนมาถึงห้างกันแล้วคะ แต่ก็ยังหาที่จอดรถไม่ได้สักที โอ๊ยยยๆๆๆวันนี้ก็ไม่ใช่วันหยุดหนิ
ทำไมรถเยอะจัง!! แก้วใจชักเริ่มอารมณ์เสียแล้วนะ
แก้ว : คยอง!!! นั้นไงที่จอดรถว่างอยู่อ่ะ ..เย้!!ในที่สุดก็ได้สักที..
คยองเท : เห็นแล้วครับพี่
เอี๊ยดดดดดด!! ..เสียงรถนะคะ..
แก้ว : เอ้า!! เบกรถทำไมคยอง
คยองเท : มีรถมาปาดหน้าเราอ่ะพี่ ..ไหนๆๆใครบังอาจมาแย่งที่ชั้นเนี่ย..เดี๋ยวผมลงไปเคลียเองนะพี่
ไปคงไม่จบอ่ะ
พูดจบคยองเทก็เดินลงรถไปพอดีมีรถที่ออกพอดีรถคันที่ปาดหน้าเลยถอยให้แล้วไปที่ใหม่เค้าคงเห็นว่าเรา
มาก่อนจริงๆมั้งแต่ชั้นอยากเห็นหน้าไอ้บ้านั่นจังเลยพอรถขับผ่านชั้นแอบเห็นผู้ชายคนหน่งนั่งในรถแต่ให้ผู้
หญิงขับอ่ะ เลววววมากเลยยยยแต่ชั้นไม่สนหรอก เหอะ
Tomo Talk...
โทโมะ : ยัยแบมคนที่นี้เค้าขับรถกันอย่างนี้หรอ ไม่ไหวๆๆ
แบม : ไม่ใช่ทุกคนหรอกคะ
โทโมะ : ชั่งเถอะไปเราไปกินข้าวกันดีกว่านะน้องสาววว ^^'
Kaew Talk...
แก้ว : คยองเดี๋ยวพี่ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ รออยู่ตรงนี้แหละ
ระหว่างเดินไปเข้าห้องน้ำ
ตุบ !!
... : ขอโทดนะคะ ไม่ได้ตั้งใจ!!!
แก้ว : ไม่เป็นไรคะ ..พอเงยหน้าข้นมา.. อ้าวยัยแบม!!
แบม : พี่แก้ว !! กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ ? แล้วสบายดีมั้ย ? เป็นไงบ้าง ? มากับใครคะเนี่ย?
แก้ว : โอ๊ยย พี่ตอบไม่ทัน พี่สบายดีแล้วก็มากับคยองเทจ้ะ แล้วแบมหล่ะ?
แบม : อ่อแบมมากับพี่โมะคะพี่แก้วจำพี่โมะได้มั้ยคะ
หึ ??? โทโมะหรออ่อไอ้ตุ๊ดหน้าขาวนั่นไง
ย้อนกลับไป 12 ปีที่แล้วว...
แบม : พี่แก้ว พี่โมะมาเล่นกันคะ
โทโมะ : ไม่เอาหรอกถ้าจะให้เล่นกับยัยแบนเนี่ย
แก้ว : หนิพี่โมะทำไมต้องว่าแก้วด้วย !
โทโมะ : ก็เธอมันไม่สวยไง ยัยทอมปากห้อย !! 555 โอ๊ยยยเธอเอาโคนมาสาดใส่ชั้นทำไมเนี่ย
ยยยย !!
แก้ว : โคนเน่าๆมันก็คู่กับตุ๊ดปากเน่าอย่างนายไงไอ้ตุ๊ดปากเสียยย 555 ไปน้องแบมไปเล่นกัน..แล้ว
ทั้งสองก็จูงมือกันไป
โทโมะ : หนิยัยทอมจำไว้นะคนอย่างเธอไม่มีใครเอาหรอกกยัยเน่า ..โทโมะตะโกนไล่หลังไป..
ปัจจุบัน...
แก้ว : อ่อ พี่โทโมะ เค้ากลับมาแล้วหรอจ้ะ
แบม : ใช่คะแล้วพี่แก้วกลับมาอย่างนี้จะไปดูงานที่ไร่มั้ยคะ
แก้ว : อ่อยังไงก็ต้องไปอยู่แล้วล่ะจ้ะ
แบม : จริงหรอคะ ค..คืออแบมมีเรื่องจะเล่าอ่ะคะ
แก้ว : เรื่องอะไรเอ่ยน้องแบม
ติ๊ด ติ๊ดดด
แก้ว : เออ คยองเทโทรมาแล้วอ่ะ เอางี้เอาเบอร์พี่ไว้แล้วคืนนี้โทรมาหาพี่นะพี่จะรอ
แบม : โอเคคะแบมจะโทรไปนะคะ
แก้ว : จ้าาา
ทางด้านคยองเท..
คยองเท : อ้าว พี่แก้วคิดว่าตกส้วมไปแล้วนะเนี่ย
แก้ว : ปากเสีย
คยองเท : ขอโทดดคับบบบ
แก้ว : ^^' ไปกินข้าวกันพี่หิวแล้วว
สองพี่น้องกินข้าวกันอย่างมีความสุขแล้วไปเดินเล่นเพื่อย่อยอาหารเดินซื้อของกันไปเรื่อยๆจนเย็นก็กลับ
ไปทานอาหารกับคุณแม่
ทางด้านโทโมะ...
โทโมะ : ไปไหนมายัยแบม
แบม : อ่อไปเจอ พี่..เอ้ย เพื่อนนะคะเลยคุยกันยาววหน่อย ..ถ้าบอกว่าเจอพี่แก้วก็ไม่เซอไพร์สอ่ะ
ดิ.. ไปซื้อของกันเหอะพี่โมะ แล้วรีบกลับบ้านไปกินข้าวกัน คุณแม่บอกว่าให้ไปกินข้าวที่บ้านอ่ะ
โทโมะ : จ้าๆๆน้องสาวว
บ้านศิริมงคลสกุล...
เหนื่อยจังเลยอยากรู้จังยัยแบมจะโทะมาเม้าส์เรื่องอะไรอีกกก ยัยแบมเม้าส์แต่ล่ะทีนะมีเรื่องทุกทีอ่ะแล้ว
คราวนี้อ่ะ
แม่ : กลับมาแล้วหรอลูก ส่ะเย็นกันเชียวนะ ไปๆๆกินข้าว
แก้ว : คะแม่
โต๊ะอาหาร..
แก้ว : แม่คะเรื่องงานที่ไร่
แม่ : อ่อแม่กำลังจะพูดเลยลูก ลูกจะไปอยู่ไร่มั้ย
แก้ว : ไปคะแก้วจะดูแลไร่เองนะคะแม่
แม่ : งั้นก็ดีจ้ะ ^^' ..555 มันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอกลูก..
..............ใช่มันไม่ง่ายจิงๆนะ แล้วแบมจะโทรมาเม้าส์เรื่องอะไรล่ะเนี่ยแต่บอกคำเดียวว่า
มัน จิงๆนะ ..................
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ