รักอลเวงของฉันและเธอ

8.4

เขียนโดย nookna

วันที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 00.13 น.

  5 session
  42 วิจารณ์
  11.87K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เช้าวันต่อมาสองพี่น้องก็ลืมตื่นและมุ่งหน้ามาที่วัดทันทีพอทำบุญเสร็จแล้วก็จะไปเดินเล่นที่ห้างกันต่อ

...ห้างxxx...

KaewJai Talk...

ตอนนี้เราสองคนมาถึงห้างกันแล้วคะ แต่ก็ยังหาที่จอดรถไม่ได้สักที โอ๊ยยยๆๆๆวันนี้ก็ไม่ใช่วันหยุดหนิ

ทำไมรถเยอะจัง!! แก้วใจชักเริ่มอารมณ์เสียแล้วนะ

แก้ว : คยอง!!! นั้นไงที่จอดรถว่างอยู่อ่ะ ..เย้!!ในที่สุดก็ได้สักที..

คยองเท : เห็นแล้วครับพี่

เอี๊ยดดดดดด!! ..เสียงรถนะคะ..

แก้ว : เอ้า!! เบกรถทำไมคยอง

คยองเท : มีรถมาปาดหน้าเราอ่ะพี่ ..ไหนๆๆใครบังอาจมาแย่งที่ชั้นเนี่ย..เดี๋ยวผมลงไปเคลียเองนะพี่

ไปคงไม่จบอ่ะ

พูดจบคยองเทก็เดินลงรถไปพอดีมีรถที่ออกพอดีรถคันที่ปาดหน้าเลยถอยให้แล้วไปที่ใหม่เค้าคงเห็นว่าเรา

มาก่อนจริงๆมั้งแต่ชั้นอยากเห็นหน้าไอ้บ้านั่นจังเลยพอรถขับผ่านชั้นแอบเห็นผู้ชายคนหน่งนั่งในรถแต่ให้ผู้

หญิงขับอ่ะ เลววววมากเลยยยยแต่ชั้นไม่สนหรอก เหอะ

Tomo Talk...

โทโมะ : ยัยแบมคนที่นี้เค้าขับรถกันอย่างนี้หรอ ไม่ไหวๆๆ

แบม : ไม่ใช่ทุกคนหรอกคะ

โทโมะ : ชั่งเถอะไปเราไปกินข้าวกันดีกว่านะน้องสาววว ^^'

Kaew Talk...

แก้ว : คยองเดี๋ยวพี่ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ รออยู่ตรงนี้แหละ

ระหว่างเดินไปเข้าห้องน้ำ

ตุบ !!

... : ขอโทดนะคะ ไม่ได้ตั้งใจ!!!

แก้ว : ไม่เป็นไรคะ ..พอเงยหน้าข้นมา.. อ้าวยัยแบม!!

แบม : พี่แก้ว !! กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ ? แล้วสบายดีมั้ย ? เป็นไงบ้าง ? มากับใครคะเนี่ย?

แก้ว : โอ๊ยย พี่ตอบไม่ทัน พี่สบายดีแล้วก็มากับคยองเทจ้ะ แล้วแบมหล่ะ?

แบม : อ่อแบมมากับพี่โมะคะพี่แก้วจำพี่โมะได้มั้ยคะ

หึ ??? โทโมะหรออ่อไอ้ตุ๊ดหน้าขาวนั่นไง

ย้อนกลับไป 12 ปีที่แล้วว...

แบม : พี่แก้ว พี่โมะมาเล่นกันคะ

โทโมะ : ไม่เอาหรอกถ้าจะให้เล่นกับยัยแบนเนี่ย

แก้ว : หนิพี่โมะทำไมต้องว่าแก้วด้วย !

โทโมะ : ก็เธอมันไม่สวยไง ยัยทอมปากห้อย !! 555  โอ๊ยยยเธอเอาโคนมาสาดใส่ชั้นทำไมเนี่ย

ยยยย !!

แก้ว : โคนเน่าๆมันก็คู่กับตุ๊ดปากเน่าอย่างนายไงไอ้ตุ๊ดปากเสียยย 555 ไปน้องแบมไปเล่นกัน..แล้ว

ทั้งสองก็จูงมือกันไป

โทโมะ : หนิยัยทอมจำไว้นะคนอย่างเธอไม่มีใครเอาหรอกกยัยเน่า ..โทโมะตะโกนไล่หลังไป..

ปัจจุบัน...

แก้ว : อ่อ พี่โทโมะ เค้ากลับมาแล้วหรอจ้ะ

แบม : ใช่คะแล้วพี่แก้วกลับมาอย่างนี้จะไปดูงานที่ไร่มั้ยคะ

แก้ว : อ่อยังไงก็ต้องไปอยู่แล้วล่ะจ้ะ

แบม : จริงหรอคะ ค..คืออแบมมีเรื่องจะเล่าอ่ะคะ

แก้ว : เรื่องอะไรเอ่ยน้องแบม

ติ๊ด ติ๊ดดด

แก้ว : เออ คยองเทโทรมาแล้วอ่ะ เอางี้เอาเบอร์พี่ไว้แล้วคืนนี้โทรมาหาพี่นะพี่จะรอ

แบม : โอเคคะแบมจะโทรไปนะคะ

แก้ว : จ้าาา

ทางด้านคยองเท..

คยองเท : อ้าว พี่แก้วคิดว่าตกส้วมไปแล้วนะเนี่ย

แก้ว : ปากเสีย

คยองเท : ขอโทดดคับบบบ

แก้ว : ^^' ไปกินข้าวกันพี่หิวแล้วว

สองพี่น้องกินข้าวกันอย่างมีความสุขแล้วไปเดินเล่นเพื่อย่อยอาหารเดินซื้อของกันไปเรื่อยๆจนเย็นก็กลับ

ไปทานอาหารกับคุณแม่

ทางด้านโทโมะ...

โทโมะ : ไปไหนมายัยแบม

แบม : อ่อไปเจอ พี่..เอ้ย เพื่อนนะคะเลยคุยกันยาววหน่อย ..ถ้าบอกว่าเจอพี่แก้วก็ไม่เซอไพร์สอ่ะ

ดิ.. ไปซื้อของกันเหอะพี่โมะ แล้วรีบกลับบ้านไปกินข้าวกัน คุณแม่บอกว่าให้ไปกินข้าวที่บ้านอ่ะ

โทโมะ : จ้าๆๆน้องสาวว

บ้านศิริมงคลสกุล...

เหนื่อยจังเลยอยากรู้จังยัยแบมจะโทะมาเม้าส์เรื่องอะไรอีกกก ยัยแบมเม้าส์แต่ล่ะทีนะมีเรื่องทุกทีอ่ะแล้ว

คราวนี้อ่ะ

แม่ : กลับมาแล้วหรอลูก ส่ะเย็นกันเชียวนะ ไปๆๆกินข้าว

แก้ว : คะแม่

โต๊ะอาหาร..

แก้ว : แม่คะเรื่องงานที่ไร่

แม่ : อ่อแม่กำลังจะพูดเลยลูก ลูกจะไปอยู่ไร่มั้ย

แก้ว : ไปคะแก้วจะดูแลไร่เองนะคะแม่

แม่ : งั้นก็ดีจ้ะ ^^' ..555 มันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอกลูก..

 

 

..............ใช่มันไม่ง่ายจิงๆนะ แล้วแบมจะโทรมาเม้าส์เรื่องอะไรล่ะเนี่ยแต่บอกคำเดียวว่า

มัน จิงๆนะ ..................

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา