เพื่อนกัน...ฉันรักเธอTK

9.8

เขียนโดย eyez

วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 14.38 น.

  22 บท
  77 วิจารณ์
  39.52K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 00.08 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

13) แก้วใจ..?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

keaw talk

@ kami cafe

ฉันนั่งเหงาหงอยอยู่คนเดียวที่ร้านนี้ เพราะไม่รู้จะไปอยู่ที่ไหนละ เบื่อบ้าน- -*

เอ้ะ!ฉันมีเพื่อนนี่นา ใช่ ฉันมีเพื่อน

"สวัสดีเฟย์ :)"

(อ..อะ ไรของแก=[]=)

"มาหาฉันที่ร้าน kami cafe หน่อยได้มั๊ยย?"

(ฉันมีเวลาว่างให้เพื่อนรักเสมอจ้า)

"ขอบใจนะที่ร๊ากก>3<"

(แกไม่ใช่เพื่อนรักฉัน-*-)

"โหดร้ายอ่ะเฟย์T^T"

(อ่ะๆอีก10นาทีเจอกัน)

"แล้วฟางล่ะ"

(ไปเดตกับป๊อบน่ะ= =)

"เช้อออ โอเคๆอีก10นาทีเจอกัน"

ตู๊ดดดดดๆๆๆ~

"อ่าววว จริญญา :)"ใครมาเรียกชื่อจริงฉันอีกเนี่ย เสียวหลังเลย = =;

"อ่าว ธามไท =[]="หมอนี่ นี่เองงงง-*-

"มาทำอะไรเเถวนี้เนี่ย"ธามถาม

"มาซื้อหนังสือน่ะ-0-"ฉันประชด

"นี่ไม่ใช่ร้านหนังสือซะหน่อย-3-"

"-*-//"ฉันมอง

"แล้วนี่นายมากับใคร.."

"เฮ้!ธาม สั่งไอติมหรือสั่งข้าวเหนียวมะม่วงโรยซอสพริกไทยดำว๊ะ นานจริงๆ อ่าวแก้ว..O_O"คนพูดไม่ใช่ใครที่ไหน เขื่อน นี่เอง

"สวัสดีเขื่อน :)"

"มาทำอะไรแถวนี้คนเดียวเนี่ย?"

"มากินไอศกรีมนี่แหละจ่ะ ^^;"

"น้อยๆหน่อย เมื่อกี้ยังบอกมาซื้อหนังสืออยู่เลยนะจริญญา"

"อย่ายุ่งน่ะธาม!-*-//"

"แล้วโมะล่ะ ไม่มาเหรอ?"เขื่อนถามต่อ

"ไม่อ่ะ เค้าคงไปหาพิมเเล้วมั้ง"

"พูดงี้เเสดงว่างอนมันอ่ะดี๊^O^"เกลียดนัก..คนรู้ทัน-0-

"ไม่ได้งอนซะหน่อย-3-"

"จริงอ่ะ"

"จริงสิ"

...ฉันไม่ได้งอนโมะนะ แค่พอระบายกับบ๊อบบี้เเล้วก้รู้สึกน้อยใจเฉยๆ เจ้าตัวเขายังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันงอน เดี๋ยวกลับบ้านไปก็คงมากวนประสาทฉันเเน่ๆเลย-*-

"นี่เขื่อน มารังแกอะไรเพื่อนฉันกันย้ะ??"เฟย์มาเเล้ววว>O<

"เปล่านะๆๆ ธามฉันว่าเรารีบไปกันเถอะๆ เห็นหน้าเฟย์เเล้วกินไม่ลงละ-0-"อะไรกัน เมื่อวันศุกร์ยังดีๆหวานๆกันอยู่เลย โกรธกันอีกล่ะสิ

"เชิญเลย ไปกินบ้านจินนี่สิจะได้กินลง!"เฟย์ก็ประชดประชันไป

"อื้อ ไปกินแน่ ยัยขี้งอน-3-"อะไรเนี่ยฉันงง

"ชิ!ผู้ชายเอาเเต่ใจ!"

"ผู้หญิงเอาเเต่งอน!"

"เเบร่/เเบร่ :P" ทั้งสองเเลบลิ้นให้กันเเล้วเขื่อนกับธามก็เดินเเยกไปเลย ทิ้งฉันให้สงสัย ' '

"อะไรเหรอเฟย์ เกิดอะไรขึ้น ' '?"

"ก็เขื่ือนน่ะสิฉันโทรไปก็สายไม่ว่าง ฉันก็เลยเดาว่าคงคุยกับยัยจินนี่นั่นน่ะ"มันก็คิดเกินไปนะบางทีU_U

"อย่าคิดมากสิเฟย์-0-"

"ช่างเถอะ ว่าแต่แก้วมีอะไรไม่สบายใจรึเปล่าเนี่ย"

"อื้มม-.-"

"เรื่องอะไรล่ะ"

"ฉันว่า เอ่อ..ฉัน.."

".."

"ฉันว่า..บางที"

"..."

"ฉันน่าจะ.."

"ชอบโทโมะเข้าเเล้วล่ะสิ.."

"เฟย์รู้O///O"

"ใครดูไม่ออกกันเล่า ก็มีแต่ตาทึ่มโมะนั่นแหละที่มัวเเต่ไมรู้เรื่องอะไร"โมะ..ไม่ใช่ตาทึ่มนะ-/-

"แล้วอยากให้ฉันช่วยอะไรล่ะ หืม?"

"คืองี้..."

"เหอะ..ก่ะเเล้วเชียว โอเคๆแกนี่เจ๋งดีนะ คิดอะไรประหลาดชมัด-0-"

"ไม่ประหลาดไม่ใช่ฉันย่ะเฟย์^^;"

"เหอะ..งั้นแกรีบกลับไปหาโมะเถอะรีบทำคะเเนนไว้นะเเซงยัยพิมเลย"

"โอเคตามนั้นเล้ยยย~"ฉันจะเเรดเเล้วนะ คิคิ >O<

"ให้ไปส่งบ้านป่ะ?"เฟย์ถามฉัน

"ก็ดีนะ ป่ะเถอะ"

"ฉันเพิ่งกินไอศกรีมได้เเค่้ก้อนเดียวเองนะ-*-"

"ช่างมันก่อนเถอะเฟย์"

"ไม่เป็นไรครับน้องเฟย์ พี่ไปส่งแก้วเอง"

พ..พี่กวิน!! OoO??

"เอ่อ..ค่ะ"เฟย์ที่เอ่อๆอยู่ตอบอย่างงงๆ

"แก้วกลับกับเฟย์ดีกว่านะเผื่อพี่กวินมีธุระ"ฉันพูด..มันเเปลดนะที่อยู่ดีๆพี่กวินก็โผล่มาเนี่ย

"ไม่มี..ลุกเถอะ รีบกลับบ้านซะที"พี่กวินฉุดข้อมือฉันให้ลุก

"พี่กวินแก้วลุกเองได้นะ อะไรของพี่เนี้ยแก้วเจ็บนะ!?"ฉันกึ่งโวยวายกึ่งถาม อยู่ดีๆก็มาบีบข้อมือฉันเเรงอย่างงี้ต้องโมโหใครมาเเน่ๆ แต่พี่กวินไม่ใช่คนที่วีนขนาดนี้นะ?? แก้วใจงงค่าาา TOT

"พี่กวินคะ คือเฟย์ว่า.."เฟย์เเกต้องช่วยฉันนนนTTOTT

"ไม่มีอะไรหรอกน้องเฟย์ พี่จะสั่งสอนเด็กดื้อที่แอบมากินไอศกรีมคนเดียวหน่อยน่ะ ไปนะครับ ^^;"ไม่ใช่..มันต้องมีอะไรร้ายกว่านั้นเเน่ๆ-0-

"ขึ้นรถ!"

"พี่กวิน เลิกบีบข้อมือเเก้วสิ แก้วเจ็บนะ!!!"

"เจ็บก็ขึ้นรถไปสิ!"ทำไมต้องมาตะคอกด้วยเนี่ย

แต่ฉันก็ยอมขึ้นไปนั่งบนถรเพราะรู้ว่ายังไงๆก้ไม่มีทางต้านเเรงของพี่กวินได้หรอก

@บนรถ(ที่เงีียบสงบ)

"พี่ไม่ได้จะรุนเเรงกับแก้วนะ"

"..."

"พี่เเค่โมโหเเรงไปหน่อย"

"..."

"พี่ขอโทษนะ"

"..."

"แก้ว!!!"

"อะไร..พี่กวินมีอะไรกับแก้วอีก"

"นี่แก้วทำไมทำตัวดื้ออย่างนี้"

"แก้วจะไม่ดิ้อเลยถ้าพี่กวินบอกมาว่าอะไรคือเหตุผลที่พี่กวินตามมาลากแก้วที่ร้าน แก้วทำอะไรผิดน่ะ!?"

"เพราะเเก้วออกมาคนเดียวเพราะเเก้วไม่บอกพี่!"เราเริ่มโต้เถียงกันอีกยก

"แก้วโตเเล้ว แก้วไปไหนมาไหนของแก้วอย่างนี้ทุกที พี่กวินน่ะเลิกยุ่งซะที!"

"มันไม่้ง่ายหรอกนะ"พี่กวินแสยะยิ้ม เสียวหลังอีกแล้ว= =

"..."

ฉันเงียบ เงียบมาตลอด จนถึงบ้าน

"ถึงเเล้ว"

"..."ฉันเปิดประตูรถเเล้วรีบเดินเข้าไปในบ้านเเต่ถึงเเค่ห้องโถงเท่านั้น พี่กวินก็ตรงมากระชากมืออีก

...นี่มันอะไรกันนักกันหนา

"อะไรของพี่กวินอีก แก้วเหนื่อยแก้วอยากพักผ่อน!!"

"อยากพักผ่อนหรือไปหาไอ้โทโมะกันเเน่"

"หาโทโมะ พอใจพี่กวินนมั๊ยละ ห้ะ!?"

"แก้ว"พี่กวินบีบข้อมือฉันแรงกว่าเดิม จนกระดูกฉันเเทบหัก

"รู้มั๊ย พี่ได้ยินทุกอย่างเลยนะ ในสวนเมื่อเช้านี้น่ะ"อ๋อ..เรื่องนี้นี่เอง 

"รู้ด้วยสินะว่าแก้วชอบโทโมะ รู้สินะ รู้เเล้วใช่มั๊ย รู้เเล้วก้เลิกยุ่งกับแก้วเเล้วกลับไปเรียนที่ต่างประเทศต่อซะ"

"..."พี่กวินจ้องลงมาในตาฉันอย่างที่เคยทำ แต่คราวนี้เเววตานั้นบอกถึงความเศร้า 

"พี่กวินน่ะไม่ควรรักแก้วตั้งเเต่เเรกเลย ใช่!แก้วปลื้มพี่เเต่ เเก้วรักโทโมะแก้วชอบโทโมะอ่ะ พี่กวินเข้าใจมั๊ย"

"..."

"เฮอะ..แก้วสมเพชตัวเองเหมือนกันนะที่ไปชอบเพื่อนสนิทตัวเอง ยิ่งใกล้กันมันก็ห่างกันมากขึ้นเท่านั้น"

"..."

"พี่กวินรู้มั๊ยโมะน่ะเป็นคนเดียวเลย ที่ทำให้แก้ว หึง หวง ห่วง ยิ้ม เศร้า หรือมีความสุขได้ โมะคนเดียวอ่ะ โมะคนเดียวเท่านั้นที่ทำให้แก้วมีความรู้สึกอย่างนี้ได้"

"..."

"แก้วจะทำทุกอย่าง แก้วจะรั้งโมะทุกวิธีทาง แก้วจะไม่ยอมยกโมะให้ใคร ไม่ว่าหน้าไหนก็ตาม!!!"

"เท่านี้สินะ"พี่กวินพูด

"..."คราวนี้ฉันเองที่เป็นคนเงียบ

"แก้วก็ไม่อยากยอมเเพ้ แก้วก็ไม่อยากยกไอ้นั่นให้ใคร แต่แก้วรู้มั๊ยว่าพี่ก็ไม่ต่างอะไรจากแก้วเลย"

"..."

"พี่จะบอกกับแก้วว่า พี่ก็จะไม่ยกแก้วให้ใครไม่ว่าหน้าไหนก็ตามเหมือนกัน!!"

"ก็ลองดูสิ :)"ฉันเเสยะยิ้ม

"ฮึ!"พี่กวินปล่อยมืออกจากข้อมือฉัน แล้วสบถอย่างเหลืออด

"แก้วขอไปพักผ่อนนะ"ฉันเดินขึ้นมาบนห้องแล้วก็อยากจะหลับอยากจะพัก

อยากจะ..

..สู้กับน้ำตาที่ไหลออกมา แต่มัน

.....ท้อเกินจะหยุดน้ำตาได้

ทำไมอะไรๆวุ่นวายอย่างนี้

-----------------------------------------------------------------------------------------------

แต่งไปน้ำตาไหลไป ดราม่ามากอ่ะช่วงนี้ ฮืออออออออออ

 เม้นให้หนูได้มั๊ย หนูท้อมากกกกกกกกกกกกกกกกก T^T ขอร้องล่ะนะนะ :)

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา