เพื่อนกัน...ฉันรักเธอTK

มาเเล้วจ้าาาา ตอนใหม่หลังจากลืมรหัสผ่านอยู่นานแสนนานนน เอ..คงลืมนิยายเรื่องนี้เเล้วสินะ อย่าลืมเถอะนะ ขอนะขอน้าาาา สัญญาจากใจจากนี้ไปจะเเต่งฟิคบ่อยๆเลย เพราะไรเตอร์ปิดเทอมมเเล้วว เย่

.................................................

keaw talk

"แก้วมาทานข้าวสิ :) " พี่กวินชวน แก้วก็ลงมาทานข้าวนี่แหละ- -

"ค่ะ..พี่กวินแล้วโมะล่ะ?"

"สงสัยเอาหน้าจุ่มกระทะเเล้วมั้ง-3-"พี่กวินนี่นะ กัดโมะอยู่ได้-*-

"เออ..ฉันเอาหน้าจุ่มกระทะอยู่"โทโมะโผล่ออกมาจากครัวพร้อมเอ่อ...เขาเรียกว่าปลาทูหรือเปล่านะนั่น?-0-

"ไอ้!.."

"พี่กวินคะ!แก้วว่าเราทานข้าวดีกว่าเนอะ^[]^"

"ฮึ"พี่กวินสบถเเล้วลุกไปเลย

"สมน้ำหน้า"โมะเยสะเย้ย

"โมะก็พอได้เเล้วนะ.."

"คร้าบบ ทานข้าวๆ"

เรานั่งทานข้าวกันเสร็จ

"เออ..นี่โมะแก้วว่า.."

ทิ้งเขาซะๆ ถ้าไม่รักก็เกลียดเขาไป~ 

"ห้ะ!แป๊บนะแก้ว พิมโทรมา"พิมอีกเเล้ว-*-

"ว่าไงครับพิม"

(โมะค่ะ เสาร์หน้าว่างมั้ย)

"เอ่อ..ว่างครับๆ"

(เสาร์หน้าเราไปเที่ยวสวนสนุกกันนะ พิมได้รับบัตรฟรีมาด้วย^^)

"ได้เลยครับ ^^;"

(งั้น มะรืนนี้เจอกันที่โรงเรียนนะคะ)

"ครับ"

ตู๊ดๆๆๆๆๆๆๆ

"เย้ยยย!"เห้ย!อะไรเกิดอะไรขึ้น

"อะไรอ่ะโมะ-0-"

"แก้วเอาหูมาเเนบโทรศัพท์กับโมะตั้งเเต่เมื่อไหร่กันน่ะ- -+"

"เปล๊าา!ไม่มี๊ไม่มี>< เมื่อกี้แก้วเห็น เอ่อ..ใช่ๆมดไต่ผมโมะอยู่แหละแถวหูโมะแหละ"คำแก้ตัวฟังดูทุเรศมากฉัน

"เอ่อ..อืมๆ ว่าเต่แก้วว่าจะพูดอะไรเหรอ?"

"คือ..ไม่มีอะไรหรอก^^;"เเค่อยากชวนโมะไปเที่ยวสวนสนุก..

"อ้อ..งั้นก็เเล้วไป"

"โมะ..โมะคิดว่าเราเหมาะสมกันมั๊ย?"ฉันถาม ผีเจาะปากรึไงยะนังแก้วววว>O<

"ยังไงอ่ะ' '"

"เอ้อ ไม่ๆๆฉันพูดเล่นๆช่างมันนะๆ ฉันขออกไปเดินเล่นก่อนนะ"ฉันลุกพรดออกมาแต่โมะ เรียกไว้..

"แก้ว!"

"หะ..หา ' '?"

"โมะคิดว่า ..เราก็เหมาะกันดีนะ-///-"

"เหO_O???"งง อ่ะ แต่แอบเขินนะบางที>///<

"เหมาะที่จะเป็นดูโอ้กันไงไปไหนไปกันไง555555" เอ่อ..ฉันอาจหวังมากไปนะบางทีT^T

"อืม งั้นเดี๋ยวแก้วไปเดินเล่นก่อนนะ ต้องให้อาหารบ๊อบบี้ด้วย"ฉันตอบเลี่ยงๆแล้วเดินออกไปสวนหลังบ้านเพื่อเอาหารให้สุนัขของฉันชื่อบ๊อบบี้

-------------------------------------------------------------------------------------------

Tomo talk

ผมเก็บอาหารบนโต๊ะเรียบร้อยก็ก่ะว่าจะไปหาแก้วที่สวนหลังบ้านหน่อย ถ้าเผอิญไม่เจอแก้ว..คุยกับบ๊อบบี้อยู่-0-

ผมจึงแอบหลังต้นไม้เงียบๆ..

"บ๊อบบี้..บ๊อบบี้รู้อะไรมั้ยแก้วน่ะว่าจะชวนโมะไปสวนสนุกด้วยกันเเต่ดูโมะสิไปกับพิมซะงั้น เช้ออ ยัยพิมนั่นมีอะไรดีนักหนากันT^T"เธอกำลังระบายกับหมาสินะ-..-

"บ๊อกๆๆ"

"คิดเหมือนกันเลยบ๊อบบี้ แก้วกลัว แก้วกลัวว่าแก้วจะถูกทิ้ง สุดท้ายเเก้วก็จะไม่เหลือใคร"

"..."

"บ๊อบบี้รู้มั๊ย ยัยนั่นไม่รู้อะไรเกี่ยวกับโมะเท่ากับแก้วเลย"

"..."

"พิมเป็นดาวของโรงเรียนมีแต่คนเอาใจใส่ เป็นผู้หญิงพิเศษๆที่ใครก็ชอบ เป้นผู้หญิงที่น่ารักมาก แต่แก้วไม่ แก้วเป็นผู้หญิงธรรมดาๆที่ไปโรงเรียน พอเที่ยงก็กินข้าวโรงอาหาร ตกเย็นก็ทำเวรเเล้วกลับบ้านพร้อมโมะเเต่การที่แก้วเป้นอย่างนี้แหละมันทำให้แก้วมีความสุขมากๆเลยนะ"

"..."

"แก้วน่ะ คิดเสมอนะว่าาแก้วกับโมะน่ะเป็นเพื่อนที่เหมาะสมกันทีสุดในโลกเลย แต่ตอนนี้เเก้วกลับไม่คิดอย่างนั้นแก้วน่ะอยากให้เราเป็นมากกว่านั้นเเต่ก็รู้ว่ามัน..เป็นไปไม่ได้"

"..."

"โมะเขาไม่รู้อะไรเลย กับการที่โมะใส่แหวนนิ้วนางข้างซ้ายนี่ทำให้แก้วคิดไปถึงไหนแล้ว"

"...."

...ผมยอมรับว่า..ผมตั้งตัวไม่ทัน

อะไรๆมันเกิดขึ้นเร็วไปหมด แก้วมาชอบผมตอนไหนกันทำไมผมไม่รู้ แก้วรักผมขนาดไหนทำไมผมไม่รู้อะไรบ้างเลย!!

ผมเดินออกมาเงียบๆเเล้วปล่อยให้แก้วร้องไห้อยู่ตรงนั้น  ผมไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษพอสินะที่ไม่สามารถเข้าไปปลอบแก้วได้ ใช่..ผมน่ะเลวมาก แก้วไม่สมควรชอบผมเลย

---------------------------------------------------------------------------------------------

Kavin talk

งี่เง่า!นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน ทำไมแก้วของผม ถึงได้ไปชอบไอ้หน้าน้ำเชื่อมนี่!?

บ้าบอสิ้นดี ผมดูเเลแก้วมาแต่แก้วกับให้ความสนใจกับไอ้นี้งั้นเหรอ ผมหล่อน้อยกว่ามันตรงไหน

แก้วนะเเก้ว คนดีๆมีให้รักทำไมไม่รู้จักรักกัน!!

ผมรู้ได้ไงนะเหรอ???

ผมก็เผอิญเดินผ่านไง ผ่านไปปีนต้นไม้แหละ ก็ว่าจะไปซ่อนแก้วบนต้นไม้เเล้วก้กระโดดโผล่ลงมาให้แก้วตกใจเล่นๆแต่ก็ได้ยินบทสนทนา(กับหมา)นี่ซะก่อน  โมโหชมัด!

ผมชอบแก้วนี่ผมผิดเหรอ

ผมมาก่อนมันนะ

ผมจะได้เเต่งงานกับเเก้วเเล้วนะถ้าไม่มีมารขวางคออย่างโทโมะ

เอ้ะ!เเล้วนี่มันใส่แหวนให้แก้วงั้นเหรอ บ้าชิบ!?

แล้วนี่ ตกลง..ผมน่ะดีไม่พอ หรือ แก้วไม่พอซักที?!

ผมน่ะเหมาะสมกับแก้วมากกว่าใครในโลกนี้อีก ไม่มีใครเหมาะสมกับแก้วเท่าผมแล้ว

....ไม่มี!!!!!

--------------------------------------------------------------------------------------------

วันนี้3มุมมองของทั้งสามคนเลยนะครับ โมะก็สับสน กวินก็โมโห แต่ที่น่าสงสารที่สุดก็คือแก้วใจของผมนี่เอง เรื่้องราวจะเป็นไงโปรดติดตาม ^^;  แต่งดีไม่ดี ติชมกันได้คร้าบบบ รักรักรัก