จับใจนายเพลย์บอย

 
 
 
___poppy____
    ผมบอกแล้วว่าไม่ไว้ใจมัน  ถึงมันจะไม่เกินเลยกับฟางแต่ไอ้โมะมันจูบเธอและดูเหมือนฟางไม่ได้ปฏิเสธอะไร  จึงทำให้ผมอารมณ์เดือดมากตอนนี้  ผมยากจะเข้าไปต่อยมันแต่ก็ทำไม่ได้  ไอ้โมะคือเพื่อนที่ผมสนิทมากที่สุดในเคโอติก  เรารู้จักกันก่อนที่จะมีกลุ่มเคโอติกด้วยซ้ำ เรียนด้วยกันตั้งแต่อนุบาลจนถึงมหาลัย  ผมกับโทโมะชอบอะไรเหมือนๆกัน นิสัยคล้ายกันแม้แต่มหาลัยเรายังเรียนคณะและมหาลัยเดียวกัน    แต่เราเคยสัญญากันว่าจะไม่ชอบผู้หญิงคนเดียวกันเด็ดขาด  นี่คือเหตุผลที่ผมไม่ไปกล้าเข้าไป ………………………… แต่ไหนไอ้พวกนั้นบอกว่าไอ้โมะมันคืนดีกับเนย  แล้วมันมามัวกับผู้หญิงของผมได้ไงผมไม่ยอมง่ายๆหรอก 
 
 
_______เช้า__________
 
วันนี้วันอาทิตย์เป็นวันรวมตัวของกลุ่มเคโอติกทุกคนที่ไหนซักแห่งในเมืองหลวง  นั้นก็คือรีสอร์ทของจองเบ
 
เขื่อน :  ป๊อปมึงเป็นอะไรทำหน้าอย่างกันคนไม่ได้ขี้มาเป็นปี
 
ป๊อปปี้ : เรื่องของกูมึงไม่เกี่ยว  และไอ้โมะไปไหน
 
เขื่อน : อยู่ข้างในกับจองเบแต่เคนตะยังมาไม่ถึง
 
เคนตะ : มาแล้วทุกคนวันนี้ติดธุระเลยมาช้าหน่อย
 
โทโมะ : มาครบกันแล้วใช่ไม
 
ป๊อปปี้ : แล้วยังมีใครอีกก็มีกันแค่ 5คน เหลือเด็กมึงรึไง (เริ่มกัดโทโมะ)
 
จองเบ : ป๊อปปี้มึงไปอารมณ์เสียมาจากไหนว่ะ
 
ป๊อป : กูก็เป็นแบบนี้แหละ 
 
“ พอ  พอ  พอได้แล้ว ”   เขื่อนขัดบทสนทนาด้วยความรำคาญ
 
“วันนี้เราจะไปไหนกันดี  แข่งรถไหม ” หนุ่มเกาหลีเสนอขึ้น
 
“ ดี กูจะแข่งกับไอ้โมะ ” ป๊อปปี้พูดขึ้นแล้วมองหน้าโทโมะนิ่งๆ
 
“ ได้อยากแข่งกับมึงเหมือนกัน ”
 
 
 
_____สนามแข่งรถ_____
 
“เขื่อนมึงคิดว่าใครจะชนะ”
 
“มึงก็รู้ว่าไม่มีใครสู้ไอ้โมะได้  แต่วันนี้ไอ้ป๊อปมาแปลก”
 
“มันสองคนมีเรื่องกันป่าวว่ะ”
 
  อีกฝั่งหนึ่งของสนามแข่งรถมีผู้ชายสองคนยืนประจำอยู่รถของตัวเองใบหน้าคมของป๊อปปี้จ้องมองโทโมะอย่างจริงจัง
 
“ ป๊อปวันนี้มึงเป็นอะไรมาชวนกูแข่งรถ มึงไม่รู้ฝีมือกูหรอ ”
 
“ ถ้ากูชนะมึงจะให้อะไรกูไอ้โมะ ”
 
“ ทุกอย่างที่ไอ้โมะคนนี้ให้มึงได้ ”
 
“ ทุกอย่าง  แล้วมึงอย่ากลับคำพูดแล้วกัน ”
 
  
   ชายหนุ่มทั้งสองเข้าประจำที่คนขับรถของโทโมะสีขาวส่วนรถป๊อปปี้สีดำ  เมื่อมีเสียงสัญญาณบอกรถที่สองคันเคลื่อนนตัวออกด้วยความเร็วสูง รถคันสีดำเริ่มแซงหน้าไปได้ไม่นานคันสีขาวก็ออกตัววิ่งรถแซงด้วยความเร็วจากนั้นรถคันของโทโมะก็วิ่งเข้าเส้นชัยก่อนป๊อปปี้
 
 
เพื่อนทั้งสามคนที่เหลือวิ่งเข้ามาในสนามเมื่อรถทั้งสองจอดเทียบกัน
 
“เห็นไมไอ้ป๊อปกูบอกมึงแล้วว่าอย่าแข่ง”
 
“ใช่ผลมันก็เห็นกันอยู่แล้ว”
 
“เราแข่งที่ไรก็ไม่เคยชนะไอ้โมะซักครั้ง”
 
  พวกมึงสามคนไม่ต้องมาตอกย้ำ  กูรู้ว่าวันนี้กูแพ้แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ชนะ ถึงเรื่องการแข่งรถกูจะสู้ไอ้โมะไม่ได้แต่เรื่องอื่นกูไม่ยอม   ป๊อปปี้เริ่มปล่อยอารมณ์ที่เดือดมากนานออกมาพร้อมแววตาที่จริงจังมองโทโมะ
 
“มึงหมายถึงอะไรของมึงไอ้ป๊อป เรื่องอะไร ”   โทโมะที่เงียบพูดขึ้นอารมณ์เริ่มเดือดตามป๊อปปี้
 
“เรื่องของกู ”  พูดเสร็จแล้วเดินขึ้นรถแล้วขับออกไป
 
 
 
____poppy______
 
  
  ทำไมผมต้แงแพ้มัน ใครๆก็ชมไอ้โมะว่ามันเก่ง ตอนแรกผมแค่โมโหเรื่องฟางเลยท้าแข่งรถ พอโทโมะบอกว่าถ้าผมชนะมันให้ผมได้ทุกอย่างทำให้ผมอยากแข่งมากขึ้น ถ้าชนะผมจะบอกให้มันเลิกกับผู้หญิงทุกคน ผมรู้ว่าในเวลาเดียวกันมันยุ้งกับผู้หญิงหลายคนหนึ่งในนั้นก็คือฟาง  ถ้าผมให้มันเลิกยุ้งกับฟางมันก็คงรู้ว่าผมคิดยังไงกับเธอ แต่สุดท้ายมันก็เป็นคนชนะ
 
   รถคันหรูขับไปเลื่อยๆตามซอกซอยต่างๆ หลายซอยจนมาถึงเป้าหมาย ก็คือร้านที่ฟางทำงานนั่นเอง วันนี้วันอาทิตย์ผมรู้มาว่าเธอทำเช้าจนถึง 6โมงเย็น ตอนนี้ก็ประมาณห้าโมงสี่สิบแล้ว ดังนั้นผมจึงมาดักรอเธอหน้าร้านเจอตัวแล้วฉุดขึ้นรถเลย
 
   ร่างบางของสาวหน้าหวานกำลังก้าวเท้าออกจากหน้าร้านแล้วเดินตามทางมาได้ไม่นาน ร่างบางก็ถูกอุ้มกึ่งลาก  เขานำตัวเธอยัดเข้าไปในรถ แล้วกดล็อกจากนั้นร่างสูงก็ไปประจำที่คนขับ
 
“นี่นายป๊อปปี้นจับตัวฉันมาทำไม ฉันจะกลับบ้าน”
 
“เดี๋ยวไปส่งแต่ไปเที่ยวกับฉันก่อน”
 
“ไม่ ” ฟางยังพูดไม่จบรถของป๊อปปี้ก็เคลื่อนตัวทันที
 
 
“ เมื่อคืนใครไปส่งเธอที่บ้าน ”
 
“ ก็เพื่อนนายไง ”
 
“ ฉันถามว่าใคร ”
 
“ พี่โทโมะเป็นคนมาส่งฉันเอง ”
 
“ พี่โทโมะงั้นหรอ  ทีไอ้โมะทำไมเรียกพี่แล้วฉันล่ะ ”
 
“ เป็นไรมากป่ะเนี่ยนาย”
 
“ วันนี้มาแปลก แล้วอีกอย่างนะจะบอกให้ พี่โมะเรียกฉันว่าน้องฟาง แล้วนายล่ะเรียนฉันว่าอะไร ”
 
“ น้องฟาง ฉันก็พูดได้ ”
 
“ พอ พอ นายจะอะไรนักหนา ”
 
“ เธอรู้ไมไอ้โมะมันไม่ได้มีเธอคนเดียว  มันมีผู้หญิงอีกเป็นสิบๆ ฉันว่าเธอเลิกยุ่งกับมันเถอะ มันอันตรายกว่าที่เธอคิด ”
 
“ อันตราย……..หรอ  นายบอกว่าพี่โมะยุ่งผู้หญิงเป็นสิบๆ แต่นายเป็นร้อยๆ นายว่าฉันควรกลัวใครดี ”
 
“…………………………................”
 
“และที่สำคัญฉันไม่ได้เป็นอะไรกับพี่โมะ ถึงเป็นก็ไม่เกี่ยวกับนาย”
 
“ไม่เกี่ยวได้ไงเธอลืมคนแรกของเธอได้ไง  อีกอย่างฉันไม่อยากให้เพื่อนรักมากินเศษจากฉัน”   ตอนแรกก็ว่าจะคุยกันดีๆแต่ผมมันคนยุอารมณ์หน่อยไม่ได้
 
“พี่โมะเขาบอกว่ามีฉันคนเดียวและเขาหัวสมัยใหม่พอที่จะไม่ถือสากับเรื่องที่ผ่านมาแล้ว” อยากประชดฉันมากใช่ไมได้จะเห็นดีกัน ลองดูว่าใครจะชนะ
 
“ เธอมีผัวแล้วจะเล่นชู้ก็เล่นให้มันไกลหูไกลตาผัวหน่อย ”
 
“เขาบอกว่า (รักฉันแค่นี้ก็พอแล้ว) ” เห็นไงล่ะเจอประโยคนี้หน้าซีดทันที 55555
 
“ เมื่อคืนไอ้โมะมันพาไปส่งบ้านเธอ หรือบ้านมันล่ะ”
 
“ เรื่องของฉัน ”
 
“ไม่ใช่ได้ไง ไอ้โมะมันเพื่อนฉันฉันก็อยากให้เจอผู้หญิงดี บริสุทธิ์ ผุดผ่อง ” ผมรู้ว่าเมื่อคืนไม่มีไรหรอก ก็ผมตามมาดูกับตาแต่ยัยตัวเล็กข้างๆ ไม่ยอมปฎิเสธจนตอนนี้เริ่มคุมอารมณ์ไม่อยู่แล้ว
 
“ พี่เขาเป็นคนดีและดีกว่านายทุกอย่าง ”
 
“ พูดอย่างนี้ยอมรับแล้วใช้ไหมว่าได้กัน ” ผมรู้ว่ามันแรงแต่มันทนไม่ได้แล้วโอ้ว
 
“ ใช่  ได้แล้วหลายครั้งแล้วด้วย พอใจนายรึยังหยุดพูดซะที ”ฉันตะโกนใส่หน้าป๊อปปี้พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออก
มา
“ ฉันไม่เชื่อ!! อย่างเธอ ฉันคนเดียวก็…......”
 

ขอโทษที่ไม่ได้อัพนาน ตอนหน้ามี nc
เม้นกันหน่อยน้า