ฉันรักนาย..ROOMMATE ของฉัน
toey
26) รับผิดชอบ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"แก้ว" โทโมะเรีัยกแก้วที่นอนหลับอยู่ที่โซฟายาวในห้องพักฟื้น
"..." เงียบ ไม่มีเสียงตอบรับจากแก้วเพราะหลับลึก
"แก้ว" เลยเรียกเสียงดังมากขึ้น
"..." เงียบ เพียงแต่หยิบหมอนมาปิดหูตัวเอง ไม่ยอมตื่น
โป๊ก~
"โอ๊ยย" ฉันร้องออกมาแล้วก็ตื่นขึ้นลุกขึ้นมานั่งเพราะเหมือนมีอะไรมากระแทกหัวตัวเอง พอมองไปที่พื้นก็เจอ
แอปเปิ้ลนอนตายอยู่บนพื้น ชัดเลย..ตาโทโมะปาแอปเปิ้ลใส่หัวฉ้านนน
"นี่แนะ" หยิบแอปเปิ้ลแล้้วก็ปาไปที่โทโมะ แต่โทโมะรับได้ เซ็งอ่ะ
"เรียกก็ไม่ตื่น ฝันไปถึงไหนเนี่ย" โทโมะแซวแก้ว
"ฝันไปถึงดาวอังคารแล้ว พอใจนายป่ะ!" เล่นไปตามมุกของโทโมะ ตอนนี้อารมณ์ไม่ดี ฉันนอนไม่พอ ต้องตื่นมา
เพราะโดนแอปเปิ้ลปาหัว น่าเจ็บใจชะมัด ถ้าไม่ติดว่าโทโมะต้องอยู่โรงพยาบาลเพราะฉันล่ะก็..จะแอบไปกระตุก
สายน้ำเกลือออกเลยนิ!!
"พาไปห้องน้ำหน่อย ฉันปวดฉี่" โทโมะพูด
"ไปเองซิ มือเท้ามีเท่ากัน" ฉันเหวี่ยงใส่โทโมะไป คนกำลังโมโห
"ฉันเจ็บเท้าอยู่นะ จะไปได้ไงเล่า" โทโมะพูด
"เออๆ พาไปก็ได้" มันก็จริงที่โทโมะเจ็บเท้าอยู่ ยอมไปก็แล้วกัน ฉันเลยจำใจต้องเข้าไปพยุงโทโมะเดินเข้าไปใน
ห้องน้ำอย่างลำบากเพราะหมอนี่ตัวหนักอย่างกับกินช้างมา
ห้องน้ำ
"ถอดกางเกงให้หน่อย" โทโมะพูดแล้วก็ยิ้มให้แก้ว
"ทำเองดิ มือก็ไม่ได้เจ็บอะไร" ชักจะเอาใหญ่แล้วนะ คนอย่างฉันก็หงุดหงิดได้นะเว้ย
"ไม่เห็นรึไงฉันเกาะราวอยู่ ถ้าปล่อยฉันก็ล้มดิ"โทโมะใช้มือทั้งสองข้างจับราวที่อยู่ในห้องน้ำเพื่อที่จะได้ไม่ล้ม
"นายมันจริงๆเลยนะ ถ้าไม่ติดว่าฉันต้องดูแลนายตามที่อาจารย์บอกปานนี้ฉันหนีนายกลับหอไปเล่า!!" ฉันพูดแล้ว
ก็มองหน้าโทโมะ มือก็คลำๆำไปที่กางเกง ระวังสุดๆ ถ้าไปโดนน้องชายนายนั้นเข้าก็ตายนะสิ
ล้างมืออีก 10 ชาติก็ไม่หาย
"วันนี้จะถอดได้ไหมห๊ะ! ฉันรอจนฉี่จะราดแล้ว" โทโมะเริ่มอารมณ์เสียใส่แก้ว
"งั้นนายก็ทำเองซิ ฉันไม่ทำเล่า!" พูดแล้วก็เอามือกอดอก จ้องโทโมะตาเขม็งเลยที่เดียว
ฟรึ่บ!
กางเกงของโทโมะหล่นลงไปอยู่ที่พื้นทันทีที่โทโมะกระตุกเชือก
"แค่นี่เอง" โทโมะูพูโแล้วก็เดินไปที่ชักโครก
'แค่นี่เอง หมายถึงอะไร?'
"อ๊ายยยยยย" ฉันร้องออกมาหลังจากที่ก้มลงไปมองช่วงล่างของโทโมะ จะถอดทำไมไม่บอกกันบ้างเล่า! ฉันรีบ
ยกมือปิดตาทันที ตาฉัน ฮือ..ภาพติดตา
"พาออกจากห้องน้ำหน่อย" โทโมะพูดหลังจากที่ทำธุระของตัวเองเสร็จ
"ฮือ..ไม่เอา นายจะไปไหนก็ไปเลย" มือปิดตา หน้าก็ส่ายไปมาสะบัดภาพเมื่อกี้ออกไป
คนอะไรก็ไม่รู้ไม่มียางอาย แก้ผ้าต่อหน้าผู้หญิงได้ยังไงเล่า!!
"เลิกได้แล้ว เอามือออก ฉันทำเสร็จแล้ว" โทโมะพูดแล้วก็ดึงมือแก้วออกจากตา แล้วก็เอาแขนมาพาดไว้ที่ไหล่
ของแก้วเสร็จสรรพ
"ออกจากห้องน้ำได้ยังครับ หรือจะดูน้องชายฉันอีกรอบ" โทโมะพูดทำให้ฉันต้องรีบพยุงหมอนั้นออกมาจาก
ห้องน้ำ สักวันฉันจะตัดไปให้เป็ดกิน! เฮ้ยๆ ไม่ใช่ พอๆเลยนึกได้แล้ว
.
.
.
"จะไปไหน?" โทโมะถามเมื่อเห็นแก้วเปิดประตูออกจะออกไปข้างนอก
"ฉันจะกลับหอเล่า! ฉันไม่อยากจะเสียลูกตาของฉันเพราะภาพอุจาดๆของนาย" ฉันพูดแล้วก็เดินออกไป แต่..
"เธอทำฉันเป็นแบบนี้ เธอต้องรับผิดชอบ" โทโมะพูด
"ทำไมฉันต้องรับผิดชอบด้วย" พูดถามโทโมะแล้วก็ทำหน้ากวนใส่
"ไม่งั้นฉันจะฟ้องอาจารย์ว่าเธอไม่ยอมดูแลฉัน คะแนนเธอร่วงแน่!" โทโมะเอาเรื่องคะแนนเอาเรื่องเกรดมาอ้าง
"..." ไม่ได้พูดอะไรแต่จำใจต้องเดินเข้ามาให้ห้องอย่างจำยอม ชีวิตฉันตกต่ำเลยเกิน
------------------------------------------------------------------------------------------------
อัพแล้วนะค่ะ เ้ม้น+โหวตหน่อยน๊า ตอนนี้การบ้านเยอะมาก ขอกำลังใจหน่อยค่า ฮ่าๆ
ป.ล. รักรัดเดอร์น๊า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
