Game...ล่ารักฝ่าหัวใจคุณหมอเพลย์บอย
9.2
tietang
แชร์นิยายฟิคชั่น
7)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหญิงสาวเดินเร็วๆไปที่ห้องน้ำของชายหนุ่มแล้ววรีบกวักน้ำเข้าปากแล้วบ้วนออกอยู่หลายครั้งเพื่อจะล้างยานอน
หลับออก แต่ก็อย่างว่ายาเป็นผงแล้วเจอกำลังน้ำลายเอนไซม์ในปากคงย่อยจนเข้าเส้นเลือดไปเรียบร้อยแล้วหล่ะ
“เฮือก~อยู่ไกลแล้วอันตรายจริงๆ”
บ่นพึมพำระหว่างที่เดินออกมาจากห้องน้ำ ว่าจะกลับบ้านเลยแต่ก็แวะเดินสำรวจห้องชายหนุ่มจนทั่ว แค่ข้อมูลที่
ได้มาบางที่มันอาจไม่พอแม่ของชายหนุ่มอาจจะเซ้าซี้มากๆก็ได้ใครจะไปรู้ เธอเดินหยิบจับโน้นนี่นั่นไปเรื่อย จน
กระทั้ง
“ฮ้าวววว~”
และแล้วก็ไม่รอดไปอีกรายฟุบหลับอยู่บนโต๊ะอ่านหนังสือภายในห้อง
“ไหนคนเก่ง ลืมไปแล้วเหรอว่าพี่เป็นใคร”
ชายหนุ่มที่นอนอยู่บนเตียงกลับลุกขึ้นมาเดินปร๋อได้ยังไงกันนะ...เธอลืมไปจริงๆว่าเธอกำลังใช้ยากับคนที่เป็น
หมอ เธอมั่นใจเหลือเกินว่าวันนี้จะไม่พลาดแต่แล้ววันนี้ก็เป็นเธอเองที่พลาด ชายหนุ่มเดินมาช้อนร่างบางไปวาง
ไว้ที่เตียง
“วันนี้ท่าทางคนหยิ่งของเราจะไม่พร้อม พี่เองก็ไม่ชอบที่จะลักหลับใครซะด้วยซิ”
พูดกับหญิงสาวที่กำลังหลับอยู่ ที่พูดไปไม่ใช่ว่าจะไม่มีอารมณ์อย่างว่านะแต่ด้วยความที่ทั้งวันหญิงสาวก็เหนื่อย
มาทั้งวันเลยไม่อยากจะทำอะไรอีกอย่างเค้าไม่ชอบที่จะมีอะไรกับคนหลับ มีกับคนตื่นมันได้อารมณ์กว่าหลายเท่า
คิดไปคิดมาก็ล้มตัวลงนอนข้างๆหญิงสาว
‘เป็นไปได้เหรอที่เสือผู้หญิงจะนอนกับผู้หญิงทั้งคืนได้โดยไม่มีอะไรกัน’
เป็นได้หรือไม่ได้ก็เป็นไปแล้วชายหนุ่มช้องหัวหญิงสาวมาไว้บนแขนแล้วกอดก่ายอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ ว่า
จะไม่ทำอะไรก็ยังไม่วายที่จะสอดมือหนาไปสัมผัสกับเนินเนื้อนุ่มที่เต่งตึงอยู่ภายในเสื้อตัวสวยลูบคลำจนพอใจ
ก่อนจะหลับตานอนหลับไป...
+
+
+
“ไปส่งบ้านที”
พูดหลังจากที่เห็นป๊อปปี้เดินขึ้นเครื่องไป เขื่อนถึงกับทำตาโต
“อะไรป่านนี้แล้วยังจะกลับบ้านอีกเหรอไปนอนห้องพี่เหอะพี่ขี้เกียจขับรถ”
เดินไปบ่นไปยันถึงรถ เป็นใครก็ต้องเหนื่อยเพราะกลางวันก็ทำงานเหมือนลูกจ้างเฟย์กลางคืนยังต้องมาตามดูแล
เพื่อนที่ป่วยใจอีก เรียกว่าหมดสภาพนายแบบสุดเทห์ไปเลยทีเดียว ตอนนี้การนอนเท่านั้นที่เขื่อนต้องการ
“เฟย์ไม่นอนกับพี่ให้เสียตัวหรอก”
“เมื่อยไปทั้งตัวไม่มีแรงทำออะไรหรอก”
“เสือผู้หญิง...คำพูดพี่มันไม่มีน้ำหนักเอาซะเลย”
ไม่ว่ายังไงเฟย์ก็ยินกรานที่จะกลับบ้านให้ได้เพราะขืนไปนอนกับเขื่อนมีหวังเธอนอนไม่ลงแน่ๆ
“ถ้าจะกลับบ้านเฟย์ขับรถเองนะพี่ไม่ไหวขอนอนขืนให้พี่ขับมีหวังหลับในตายคู่พอดี”
“เฟย์ขับเองจะง่วงอะไรนักหนาห๊ะ”
และแล้วก็เป็นเฟย์ที่ขับรถกลับบ้านโดยมีเขื่อนนอนคอพับคออ่อนอยู่ที่เบาะข้างคนขับ มาถึงหน้าบ้านเวลาก็เลยไป
เกือบตี3แล้ว เรียกเขื่อนเท่าไหร่ก็ไม่ตื่น
“พี่เขื่อนตื่น เฟย์จะเข้าบ้านแล้ว”
ร้องเรียกไปเหมือนเขื่อนทำเป็นหูทวนลม แต่ความจริงคือหลับมากกว่า ไม่รู้จะทำอย่างไรก็เลยพยุ่งเขื่อนเข้าไปใน
บ้านอน
“ตัวหนักเป็นบ้าพี่ก็ไม่อ้วนทำไมตัวหนัก โห๊ยยยย”
ที่ร้องเพราะต้องที่วางเขื่อนลงบนที่นอนในห้องรับรองแขก เขื่อนดันรั้งร่างเธอลงไปด้วยจนทั้งคู่นอนทับกันอยู่
บนเตียงเฟย์ต้องใช้แรงอย่างมากในการที่จะมุดลอกออกมาจากใต้ตัวของเขื่อนกงว่าจะออกมาได้เกือยตาย ไหนยัง
ต้องมาลากขึ้นเตียงให้นอนในท่าที่เป็นคนอีก
“นอกจากหนักแล้วยังตัวยาวเป็นบ้าอีก”
ลากไปก็บ่นไป
“อือออเฟย์~”
“เรียกทำไม”
กระแทกเสียงใส่คนเจ้าปัญหาที่ปรือตาถามออกมา
“เฟย์ไม่กลับบ้านเหรอ หรือว่าอยากนอนกับพี่~”
“ง่วงก็นอนไปอย่ามาทำเจ้าชู้ยักษ์ใส่นะ นี่บ้านเฟย์นะพี่เล่นหลับไม่รู้เรื่องจะปล่อยให้ขับรถไปได้ไงหล่ะ”
“เป็นห่วงพี่”
“เปล่า เฟย์ขี้เกียจไปงานศพพี่ต่างหาก”
“พี่ร้อนเหนียวตัวนอนไม่ลงเฟย์เช็ดตัวให้พี่ที”
นี่หล่ะเสน่ห์ของเค้าขี้อ้อนเป็นบ้า นิสัยคนที่เป็นนายแบบจะเป็นแบบนี้ทุกคนรึเปล่านะ
“พี่ร้อนก็ไปอาบน้ำเฟย์จะไปนอนไม่มีเวลามาทำให้พี่หรอกนะ”
ใครกันที่บอกว่าง่วงจนไม่มีแรงทำอะไรแต่สายตาทคี่ส่งมามันระยิบระยับจนคนเห็นรู้สึกได้ เธอเลือกที่จะเลี่ยง
ดีกว่า เห็นอาการเพื่อนสาวอย่างฟางแล้วทำให้เธอขยาดพ่อหนุ่มเพื่อนซี้สามคนนั้นไปโดยปริยายเลย
“น้องเฟย์~”
“ไม่ต้องมาอ้อนเก็บไว้อ้อนสาวในคอเล็กชั่นของพี่เถอะ”
พูดเสร็จก็เดินออกไปยังห้องตัวเองแล้วล๊อกประตูอย่างแน่นหนา ตอนนี้อยู่ชายคาเดียวกันอะไรก็ไม่น่าไว้วางใจ
ทั้งนั้น
‘ฉลาดเป็นกรดเชี่ยวอ้อนขนาดนี้ยังไม่หลงกลอีก’
เขื่อนอยู่คนเดียวที่จริงเค้าก็คงไม่ได้ง่วงอย่างอาการที่แสดงออกเท่าไหร่หรอกก็แค่อยากลองดูเท่านั้นว่าเฟย์จะทำ
ยังไง เธอระวังตัวเองมากพอควรแล้วยังงี้เค้าจะจีบเธอติดไหมเนี่ย~ เฟย์คนนี้รู้สึกเขื่อนจะจริงจังเป็นพิเศษตอนที่
เธอเป็นรุ่นน้องอยู่ในมหาวิทยาลัยทำไมเค้าไม่เคยเห็นว่าเธอสวยมาก่อนเลยแต่พอมาเจอกันอีกทีงานวันรวมญาติ
วันนั้นเธอทำให้เขื่อนตะลึงไปพร้อมๆกับท้าทายในความแสบของเธอ ไม่ใช่ว่าคิดจะจีบเธอเล่นเพื่อเกมอย่างโท
โมะนะแต่จริงจังอยากได้เป็นแฟนจริงๆ...
........................................................................................................................................................................
มาอัพแล้วนะคะใครเค้ามาอ่านก็เม้นๆโหวดๆให้ไรเตอร์ด้วยนะคะ~
เพื่อตอนหน้าจะได้มาไวๆคะ ตอนนี้ไม่มีอะไรเลยจริงเนอะ55(ตัน~หาทางออกไม่เจอคะ)
รักลีดเดอร์จ๊วฟฟม๊วฟฟฟฟฟฟ
หลับออก แต่ก็อย่างว่ายาเป็นผงแล้วเจอกำลังน้ำลายเอนไซม์ในปากคงย่อยจนเข้าเส้นเลือดไปเรียบร้อยแล้วหล่ะ
“เฮือก~อยู่ไกลแล้วอันตรายจริงๆ”
บ่นพึมพำระหว่างที่เดินออกมาจากห้องน้ำ ว่าจะกลับบ้านเลยแต่ก็แวะเดินสำรวจห้องชายหนุ่มจนทั่ว แค่ข้อมูลที่
ได้มาบางที่มันอาจไม่พอแม่ของชายหนุ่มอาจจะเซ้าซี้มากๆก็ได้ใครจะไปรู้ เธอเดินหยิบจับโน้นนี่นั่นไปเรื่อย จน
กระทั้ง
“ฮ้าวววว~”
และแล้วก็ไม่รอดไปอีกรายฟุบหลับอยู่บนโต๊ะอ่านหนังสือภายในห้อง
“ไหนคนเก่ง ลืมไปแล้วเหรอว่าพี่เป็นใคร”
ชายหนุ่มที่นอนอยู่บนเตียงกลับลุกขึ้นมาเดินปร๋อได้ยังไงกันนะ...เธอลืมไปจริงๆว่าเธอกำลังใช้ยากับคนที่เป็น
หมอ เธอมั่นใจเหลือเกินว่าวันนี้จะไม่พลาดแต่แล้ววันนี้ก็เป็นเธอเองที่พลาด ชายหนุ่มเดินมาช้อนร่างบางไปวาง
ไว้ที่เตียง
“วันนี้ท่าทางคนหยิ่งของเราจะไม่พร้อม พี่เองก็ไม่ชอบที่จะลักหลับใครซะด้วยซิ”
พูดกับหญิงสาวที่กำลังหลับอยู่ ที่พูดไปไม่ใช่ว่าจะไม่มีอารมณ์อย่างว่านะแต่ด้วยความที่ทั้งวันหญิงสาวก็เหนื่อย
มาทั้งวันเลยไม่อยากจะทำอะไรอีกอย่างเค้าไม่ชอบที่จะมีอะไรกับคนหลับ มีกับคนตื่นมันได้อารมณ์กว่าหลายเท่า
คิดไปคิดมาก็ล้มตัวลงนอนข้างๆหญิงสาว
‘เป็นไปได้เหรอที่เสือผู้หญิงจะนอนกับผู้หญิงทั้งคืนได้โดยไม่มีอะไรกัน’
เป็นได้หรือไม่ได้ก็เป็นไปแล้วชายหนุ่มช้องหัวหญิงสาวมาไว้บนแขนแล้วกอดก่ายอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ ว่า
จะไม่ทำอะไรก็ยังไม่วายที่จะสอดมือหนาไปสัมผัสกับเนินเนื้อนุ่มที่เต่งตึงอยู่ภายในเสื้อตัวสวยลูบคลำจนพอใจ
ก่อนจะหลับตานอนหลับไป...
+
+
+
“ไปส่งบ้านที”
พูดหลังจากที่เห็นป๊อปปี้เดินขึ้นเครื่องไป เขื่อนถึงกับทำตาโต
“อะไรป่านนี้แล้วยังจะกลับบ้านอีกเหรอไปนอนห้องพี่เหอะพี่ขี้เกียจขับรถ”
เดินไปบ่นไปยันถึงรถ เป็นใครก็ต้องเหนื่อยเพราะกลางวันก็ทำงานเหมือนลูกจ้างเฟย์กลางคืนยังต้องมาตามดูแล
เพื่อนที่ป่วยใจอีก เรียกว่าหมดสภาพนายแบบสุดเทห์ไปเลยทีเดียว ตอนนี้การนอนเท่านั้นที่เขื่อนต้องการ
“เฟย์ไม่นอนกับพี่ให้เสียตัวหรอก”
“เมื่อยไปทั้งตัวไม่มีแรงทำออะไรหรอก”
“เสือผู้หญิง...คำพูดพี่มันไม่มีน้ำหนักเอาซะเลย”
ไม่ว่ายังไงเฟย์ก็ยินกรานที่จะกลับบ้านให้ได้เพราะขืนไปนอนกับเขื่อนมีหวังเธอนอนไม่ลงแน่ๆ
“ถ้าจะกลับบ้านเฟย์ขับรถเองนะพี่ไม่ไหวขอนอนขืนให้พี่ขับมีหวังหลับในตายคู่พอดี”
“เฟย์ขับเองจะง่วงอะไรนักหนาห๊ะ”
และแล้วก็เป็นเฟย์ที่ขับรถกลับบ้านโดยมีเขื่อนนอนคอพับคออ่อนอยู่ที่เบาะข้างคนขับ มาถึงหน้าบ้านเวลาก็เลยไป
เกือบตี3แล้ว เรียกเขื่อนเท่าไหร่ก็ไม่ตื่น
“พี่เขื่อนตื่น เฟย์จะเข้าบ้านแล้ว”
ร้องเรียกไปเหมือนเขื่อนทำเป็นหูทวนลม แต่ความจริงคือหลับมากกว่า ไม่รู้จะทำอย่างไรก็เลยพยุ่งเขื่อนเข้าไปใน
บ้านอน
“ตัวหนักเป็นบ้าพี่ก็ไม่อ้วนทำไมตัวหนัก โห๊ยยยย”
ที่ร้องเพราะต้องที่วางเขื่อนลงบนที่นอนในห้องรับรองแขก เขื่อนดันรั้งร่างเธอลงไปด้วยจนทั้งคู่นอนทับกันอยู่
บนเตียงเฟย์ต้องใช้แรงอย่างมากในการที่จะมุดลอกออกมาจากใต้ตัวของเขื่อนกงว่าจะออกมาได้เกือยตาย ไหนยัง
ต้องมาลากขึ้นเตียงให้นอนในท่าที่เป็นคนอีก
“นอกจากหนักแล้วยังตัวยาวเป็นบ้าอีก”
ลากไปก็บ่นไป
“อือออเฟย์~”
“เรียกทำไม”
กระแทกเสียงใส่คนเจ้าปัญหาที่ปรือตาถามออกมา
“เฟย์ไม่กลับบ้านเหรอ หรือว่าอยากนอนกับพี่~”
“ง่วงก็นอนไปอย่ามาทำเจ้าชู้ยักษ์ใส่นะ นี่บ้านเฟย์นะพี่เล่นหลับไม่รู้เรื่องจะปล่อยให้ขับรถไปได้ไงหล่ะ”
“เป็นห่วงพี่”
“เปล่า เฟย์ขี้เกียจไปงานศพพี่ต่างหาก”
“พี่ร้อนเหนียวตัวนอนไม่ลงเฟย์เช็ดตัวให้พี่ที”
นี่หล่ะเสน่ห์ของเค้าขี้อ้อนเป็นบ้า นิสัยคนที่เป็นนายแบบจะเป็นแบบนี้ทุกคนรึเปล่านะ
“พี่ร้อนก็ไปอาบน้ำเฟย์จะไปนอนไม่มีเวลามาทำให้พี่หรอกนะ”
ใครกันที่บอกว่าง่วงจนไม่มีแรงทำอะไรแต่สายตาทคี่ส่งมามันระยิบระยับจนคนเห็นรู้สึกได้ เธอเลือกที่จะเลี่ยง
ดีกว่า เห็นอาการเพื่อนสาวอย่างฟางแล้วทำให้เธอขยาดพ่อหนุ่มเพื่อนซี้สามคนนั้นไปโดยปริยายเลย
“น้องเฟย์~”
“ไม่ต้องมาอ้อนเก็บไว้อ้อนสาวในคอเล็กชั่นของพี่เถอะ”
พูดเสร็จก็เดินออกไปยังห้องตัวเองแล้วล๊อกประตูอย่างแน่นหนา ตอนนี้อยู่ชายคาเดียวกันอะไรก็ไม่น่าไว้วางใจ
ทั้งนั้น
‘ฉลาดเป็นกรดเชี่ยวอ้อนขนาดนี้ยังไม่หลงกลอีก’
เขื่อนอยู่คนเดียวที่จริงเค้าก็คงไม่ได้ง่วงอย่างอาการที่แสดงออกเท่าไหร่หรอกก็แค่อยากลองดูเท่านั้นว่าเฟย์จะทำ
ยังไง เธอระวังตัวเองมากพอควรแล้วยังงี้เค้าจะจีบเธอติดไหมเนี่ย~ เฟย์คนนี้รู้สึกเขื่อนจะจริงจังเป็นพิเศษตอนที่
เธอเป็นรุ่นน้องอยู่ในมหาวิทยาลัยทำไมเค้าไม่เคยเห็นว่าเธอสวยมาก่อนเลยแต่พอมาเจอกันอีกทีงานวันรวมญาติ
วันนั้นเธอทำให้เขื่อนตะลึงไปพร้อมๆกับท้าทายในความแสบของเธอ ไม่ใช่ว่าคิดจะจีบเธอเล่นเพื่อเกมอย่างโท
โมะนะแต่จริงจังอยากได้เป็นแฟนจริงๆ...
........................................................................................................................................................................
มาอัพแล้วนะคะใครเค้ามาอ่านก็เม้นๆโหวดๆให้ไรเตอร์ด้วยนะคะ~
เพื่อตอนหน้าจะได้มาไวๆคะ ตอนนี้ไม่มีอะไรเลยจริงเนอะ55(ตัน~หาทางออกไม่เจอคะ)
รักลีดเดอร์จ๊วฟฟม๊วฟฟฟฟฟฟ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
