อยากตะโกนดังๆว่า!! "รักเธอ"
เขียนโดย Davin
วันที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2560 เวลา 02.58 น.
แก้ไขเมื่อ 14 มีนาคม พ.ศ. 2560 07.04 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
3) เริ่มต้นแผนการจีบ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังจากที่รุ่นพี่มุราซากิมาบอกชอบฉันและเดินจากไปฉันก็รู้สึกว่ามันมีอะไรขาดไปจากตัวฉัน อะไรสักอย่างที่รู้สึกว่ามันสำคัญมากๆ
หลังจากที่พวกเราทุกคนเรียกสติกลับมากันได้ครบทุกคนแล้วก็เดินตรงกันไปที่ห้องเรียนทันที
"ว่าไงคาโอรุ ถูกบอกรักแบบสายฟ้าแลบมีความสุขละสิ"
"หุบปากไปเลยโชตะ มีความสุขบ้าไรละ"
"คาโอรุนี่น่าสงสารนะโดนขวัญใจสาวๆทั้งโรงเรียนมาบอกชอบเนี้ย"
"อ๊าาาาเงียบปากไปเลยริซึ แค่นี้ก็เห็นนรกลอยอยู่ตรงหน้ารำไรๆแล้ว"
"จะว่าไปแล้วทำไมรุ่นพี่มุราซากิถึงไปชอบยัยทอมเพี้ยนนี่ได้ละ"
"นี่ฉันไม่ได้เพี้ยนนะไอห่วยโชตะ"
"ฉันห่วยตรงไหนของเธอคาโอรุ ไอคนที่ลืมเอาเงินมาจนต้องมาขอยืมฉันมันก็เธอนี่ แล้วเมื่ออาทิตย์ก่อนใครมันหยิบรีโมทโทรทัศน์มาแทนโทรศัพท์กันละ นั้นมันก็เธออีก สรุปว่าคำว่าเพี้ยนมันก็เหมาะกับเธอที่่สุดแล้ว"
"ไม่มีอะไรจะเถียงแล้วค่ะ พอเถอะค่ะ เจ็บเข้าไปยั้นในทรวงแล้วค่ะ"
อีตานี่มันปากหมามาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ทำไมกันนะถึงโดนอีตานี่ด่าแล้วไม่ชินสักที ตัวอย่างเช่น
"หุบปากไปสักทียัยxxx ทำไมถึงไม่จำสักทียัยสมองxxx ฉันบอกว่าให้ทำอย่างนี้ไงยัยxxx มันสมองกับความรู้มันไปลงอยู่ที่หน้าอกเธอหมดแล้วรึไง โง่ ง่าว ยัยฟาร์มโคนม"
อ๊าาาาแค่คิดก็จิตตกแล้ว อยากไปผูกคอตายใต้ต้นผักชี
"ขอโทษที่หน้าด้านเกิดมาค่ะ"
อึ๊ย อยากกระโดดตบหน้าไอหมอนี่สักที เปิดกรมปศุสัตว์ไว้ในปากรึไงนะ ชักอยากจะแหกปากออกมาดูจริงเลย
พวกเราคุยกันได้ไม่นานเสียงกริ่งก็ดังขึ้นเพื่อเตือนว่าได้เวลาเรียนแล้ว
ทางด้านรุ่นพี่มุราซากิ ฮิคารุ
อ๊าาาาทำไงดีไม่อยากไปโรงอาหารเลย ถ้าไปก็ต้องไปตามคาโอรุจังแน่ๆเลย
"ทำหน้าอย่างนั้นทำไมกันฮิคารุ ทำหน้าเหมือนอยากเข้าห้องน้ำ"
"ไอหมอนี่มันไม่ได้ทำหน้าอยากเข้าห้องน้ำหรอกรินะ ทำหน้าอย่างนี้มีอย่างเดียวก็คือไม่อยากไปโรงอาหารมากกว่า ไงฮิคารุไม่อยากไปโรงอาหารอย่างนั้นหรอ ไม่อยากไปเจอคาโอรุจังรึไง"
"ไอไปมันก็อยากไปอยู่แต่ว่ามันน่าอายนี่นา เมื่อเช้าพึ้งจะไปบอกชอบคาโอรุจังมาเองนี่นา แค่นึกถึงสีหน้าเมื่อเช้าก็เขินแล้ว อ๊ากกกกอยากเอาหัวมุดดิน"
อยู่ๆริวมันก็เดินมากระชากคอเสื้อด้านหลังแล้วก็ลากผมไปที่โรงอาหารทั้งอย่างนั้นเลย
แต่แล้วเสียงที่ดังมาจากด้านหน้าที่ผมคุ้นเคยก็ดังขึ้นมา มันเป็นเสียงเรียกจากนรกที่ดังออกมาหยุดพวกผมสามคนที่กำลังเดินตรงไปโรงอาหาร
"พวกคุณสามคนกำลังคิดที่จะไปไหนกันคะฮิคารุ ริว รินะ ฮิคารุนายไม่ได้อ่านข้อความในกลุ่มหรอ"
ข้อความอะไรอีกฟระ แต่ถ้าเราพูดอย่างนี้ออกไปได้โดนตบกลับมาแน่
"ข้อความอะไรหรอครับรุ่นพี่ซายุริ"
"นัดเรียกประชุมสภานักเรียนไงละ รีบลากสังขารกันมาที่ห้องสภานักเรียนกันเดี๋ยวนี้เลย"
จากนั้นพวกเราสามคนก็โดนลากไปที่ห้องสภานักเรียนกันทันที
เวลาผ่านไป 30 นาที
"แล้วเจอกันนะฮิคารุ อย่าลืมหาคนมาให้ครบละ"
"เข้าใจแล้วครับประธาน"
"แล้วตอนนี้พวกเราขาดตำแหน่งไหนบ้างกันริว ฮิคารุ"
"ฮิคารุเป็นประธาน ส่วนฉันก็หัวหน้าฝ่ายการศึกษา เธอก็เลขา ตอนนี้เราก็ขาดแค่รองกับหัวหน้าฝ่ายกีฬาและกิจกรรมแค่นี้ละ "ฉันก็พอมีเข้าตาบ้างนะคนหนึ่ง"
"ใครหรอๆ บอกหน่อยสิ"
"ก็คาซาวะ โชตะ ปี1 ห้องA นะเด็กห้องเดียวกันกับมุราคามิ คาโอรุที่ฮิคารุไปบอกชอบเมื่อเช้านะ"
"เอ๋อะไรนะ บอกชอบน้องคนนั้นไปแล้วหรอ ใจกล้าหน้าด้านซะจริงเลย พ่อหนุ่มป็อบขวัญใจสาว"
"นี่ด่าหรือชมกันเนี้ยรินะ"
"ก็ชมนะสิฮิคารุ ฮี่ๆนี่ริวเอาหูมานี่ทีสิฉันมีแผนแล้วละ"
อยู่รินะก็ยิ้มแปลกๆออกมา ผมรู้เลยละว่าสองคนนี้ต้องเล่นอะไรแผลงๆกันอีกแน่นอน
เมื่อพวกผมสามคนมาถึงที่โรงอาหารรินะก็รีบลากคอผมกับริววิ่งไปที่โต๊ะของพวกคาโอรุที่นั่งกินข้าวอยู่ทันที
"นี่เด็กปี1 ใครคือคาโอรุกับโชตะกันนะฉันมีเรื่องจะคุยด้วย"
จากที่รินะพูดจบคาโอรุและริวก็ยกมือขึ้นมาและทำหน้างงๆใส่
"ตอนนี่พวกเรากำลังหารองประธานนักเรียนกับหัวหน้าฝ่ายกีฬาและกิจกรรมอยู่นะ ฉันก็เลยอยากได้พวกเธอมาอยู่ด้วยนะ"
"ให้ผมกับยัยเพี้ยนคาโอรุนะหรอเข้าสภานักเรียนพวกรุ่นพี่เอาอะไรคิดกันเนี้ย"
"ก็เอาสมองคิดเนี้ยแหระ นายนี่มันไร้มารยาทจริง ริวอธิบายทีสิ"
"พวกฉันคิดเอาไว้แล้วว่าต้องเป็นพวกเธอสองคน โชตะ นายเด่นทั้งด้านการเรียนและกีฬา ฉันเลยอยากให้นายมีตำแหน่งเป็นรองประธานนักเรียน ส่วนคาโอรุจังก็เด่นทางด้านกีฬากับกิจกรรมเห็นว่าในประวัติกิจกรรมจากโรงเรียนเก่าจะเขียนชมมาเยอะเลยนี่ว่าเธอชอบเข้ากิจกรรมทุกอย่างของที่โรงเรียนนะ ก็เลยคิดว่าเธอเหมาะสมที่สุด เพราะฉะนั้นพวกเราจะขอ..."
รินะที่เงียบอยู่ อยู่ๆก็พูดแทรกริวขึ้นมาทันที
"ที่พวกเรามานี่พวกเราไม่ได้มาขอให้พวกเธอทั้งสองคนเข้าแต่ว่านี่มันคือคำสั่ง เข้าใจนะ"
"ขะ เข้าใจแล้วค่ะรุ่นพี่"
ผมที่ยืนอึ้งอยู่ก็ค่อยเดินเข้าไปใกล้และรวบรวมความกล้าพูดออกไป
"ฝากตัวด้วยนะโชตะคุง คาโอริจัง"
หลังจากที่พวกเราพูดคุยกันจบก็เดินไปทางอาหารกันและเข้าเรียนจนถึงเวลาเลิกเรียน
"เธอคิดที่จะทำอะไรกันแน่นะรินะ โชตะคุงฉันก็พอเข้าใจอยู่ แต่ทำไมถึงชวนคาโอรุจังเข้ามาด้วยละ"
"ฉันกับริวก็แค่จะหาเวลาให้นายกับคาโอรุจังอยู่กันด้วยนะ ขอบคุณพวกฉันซะสิ"
"ขอบใจหรอ ไม่เอาด้วยหรอกเฟ้ยไม่คิดว่ามันจะอึดอัดบ้างรึไงฮะ"
"ก็ไม่นี่คาโอรุกับโชตะก็รุ่นน้องที่ชมรมฉัน พวกเราก็ออกจะสนิทกัน"
"ส่วนฉันก็คิดว่าคาโอรุจังกับโชตะคุงก็เป็นรุ่นน้องที่น่ารักเพราะงั้นไม่เป็นไรหรอกไม่ต้องคิดมาก
"หุบปากไปเลยรินะ เดี๋ยวก็ถอดออกจากเลขาซะหรอก"
"เอาละนายต้องเริ่มต้นแผนการจีบคาโอรุได้แล้วละ"
"เงียบไปเลย"
เริ่มต้นแผนการจีบอย่างนั้นหรอก็เอาสิ
Start!!
To be continued...
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ