ขุ่นพระ!ฉันชอบเด็ก
8.0
เขียนโดย namjj
วันที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2559 เวลา 16.11 น.
10 ตอน
2 วิจารณ์
12.59K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 17.10 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
6) ep.4
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความแยม:เหนื่อยเป็นบ้า
อ้อม:ทำเป็นบ่น สู้สิแยม:สู้โว้ยย55555 พรุ่งนี้ซ้อมอีกนะทุกคน:โอเค(วันต่อมา)แยม:แม่แยมไปก่อนนะ วันนี้มีซ้อมอ่ะแม่:จ้าๆ อย่าลืมกินข้าวนะแยม:คะแม่ สวัสดีคะ-รร.-แยม:เมื่อไหร่พิมจะมาน้ะอ้อม:เฮ้ รอใรอยู้แยม:อ้าวอ้อม รอพิมน้ะ แล้วภูกับมิ้นอ้ะอ้อม:ภูกับมิ้นไปรอห้องซ้อมแล้ว นี่เรากำลังไปแยม:อ้าวหรอ งั้นอ้อมไปก่อนเลย เรารอพิมน้ะอ้อม:โอเคๆ เจอกันนะแยม:จ้า"ฉันเดินไปเดินมายัยพิมก็ยั้งงงไม่มาเลย ฉันเลยตัดสินใจซื้อน้ำไปให้น้องคิมเห็นเค้าเล่นกีฬาพอดี ช่วงนี้ไม่ค่อยได้รุกน้องเค้าเลย"...?:คิมคิม:อ้าว ฝนฝน:เราเอาน้ำมาให้อ่ะ เห็นเหนื่อยๆคิม:ขอบใจมากนะฝน:งั้นเราไปรอตรงนู้นนะคิม:โอเคแยม:คิมมีแฟนแล้วหรอ(หลังเสา) น้ำตาใสๆฉันก็ไหลหลงมา นี่ฉันอกหักหรอเนี่ยพิม:แยมมาทำอะไรตรงนี้อ้ะ ไม่ไปห้องซ้อมหรอแยม:แก ฉันอกหักว้ะพิม:แกเป็นไร บอกฉันมาสิ อย่าร้องไหันะแยม:ฮือๆๆ เขามีแฟนแล้ว รุ่นเดียวกันน้องเค้าน่ารักมากๆเลยพิม:ไหนแกบอกจะไม่ยอมแพ้ไง แกสู้ดิว่ะ แกแน่ใจแล้วหรอว่าน้องเค้าเป็นแฟนกันแยม:ฉันไม่รู้ว้ะ แต่ฉันเห็นกับตาเลยอ่ะ เจ็บมากๆเลยแกพิม:หยุดเรื่องรักๆไว้ก่อนนะ ไหนๆแกก็แต่งเพลงให้น้องเค้าแล้ว แกก็ต้องไปซ้อมและให้น้องเค้าเห็นดิว่ะแยม:มันจะดีหรอ พิม:ดีสิแยม:ขอบคุณนะพิม:ไปๆไปซ้อมกันแยม:อื้มๆ-ห้องซ้อม-ภู:มาช้าจังเลยน้ะแยม:โทษทีภู:ร้องไห้หรอแยม:ฝุ่นเข้าตานะพิม:เอาล่ะๆ มาซ้อมกันให้สุดๆไปเลยนะทุกคน:อื้ม
แยม:วันนี้ซ้อมดีมากเลยนะ วันแข่งต้องดีแน่ๆมิ้น:ฉันก็ว่างั้นแหละ พูดถึงไม่ได้เรียนหลายวันเลยแฮะพิม:ก็เราเป็นเด็กพิเศษไงอ้อม:เห้ย ไม่ใช่เขาเรียกว่ากรณีพิเศษย้ะพิม:อ้าวเรอะแยม:เดี๋ยวเรามานะพิม:เราไปด้วยแยม:พวกแกรออยู่นี่นะทุกคน:เคๆพิม:แกจะไปไหนว่ะแยม:ก็จะชวนน้องเค้ากลับบ้านไงพิม:ง้อววว มาแล้วว้ะแยม:คิมคิม:มีไรอีกเนี่ย แยม:วันนี้กลับบ้านด้วยกันนะ คิม:พอดีผมมีนัดแล้วแยม:งั้นพรุ่งนี้เนอะคิม:วันไหนๆผมก็มีนัดแล้วแยม:อ้าวหรอ วันไหนอยากกลับด้วยบอกน้ะคิม:อื้มแยม:พิมกลับบ้านกันพิม:กลับบ้านกันป่ะแยม:รอนานไหม กลับบ้านกันทุกคน:ป้ะๆมิ้น:กลับบ้านดีๆน้าพิม:กลับบ้านดีๆนะเว่ยทุกคน:เช่นกันแยม:รถเมล์มาแล้วป่ะภู:เอ้อ แยมเราไม่กลับด้วยนะ วันนี้ว่าจะไปดูไม่กลองอ่ะแยม:งั้นเราไปเป็นเพื่อนภู:ไม่เป็นไรๆแยม:หน่าๆ อ้อมไปด้วยกันนะอ้อม:เราต้องกลับก่อนอ่ะแยม:อ้าวหรอ งั้นกลับดีๆน้ะ อ้อม:เดินเล่นเผื่อด้วยแยม:555 โอเคๆภู:งั้นนั่งแท็กซี่กันแยม:โอเชภู:ลุงครับไปสยามครับคนขับ:(พยักหน้า)แยม:เปลี่ยนไม่กลองหรอภู:ใช่ วันแข่งแล้วก็ให้มีดีกรีหน่อยแยม:อ้อ แกเล่นเก่งดีน้ะ ถึงไม่เปลี่ยนไม้แกก็เกงอยู่ดีนะภู:ไม่ขนาดนั้นหรอก ว่าแต่แยมร้องเพลงเพราะแยม:เรานี่นะ ร้องเพราะภู:ก็ใช่นะสิ แกร้องเพราะ เล่นกีต้าร์เก่ง เรียนเก่ง เพอร์เฟกทุกอย่างเลยแยม:ถ้าเราเพอร์เฟกแล้วทำไมคนที่เราชอบไม่สนใจเราล้ะภู:คงเป็นเพราะว่า แกไม่สวยมั้งแยม:ไอบ้า ภู:ล้อเล่นคนขับ:ถึงแล้วครับภู:เท่าไหร่ครับคนขับ:85บาทครับภู:นี่ครับ-สยาม-แยม:เข้าเลยป่ะภู:เข้าดิแยม:ไม่ได้มานานเลยภู:นี่ไงก็มาแล้วแยม:กวนนะเรา พูดถึงแกก็พูดมากเหมือนกันนะ55555ภู:นี่ชมเราช้ะ -..-แยม:แซวๆน่า จะไปซื้อไม้กลองไม่ใช่หรอไปสิภู:ใช่ ไปดิพนักงาน(พง.):รับอะไรดีครับภู:ไม้กลองครับพง.:มาถูกร้านแล้วครับ จะเอาแบบไหนดีครับภู:ขอดูก่อนนะครับพง.:เรียกได้นะครับภู:ครับๆแยม:แกไม้กลองนี่สวยดีเนอะภู:อืม สวยดีแยม:พี่คะเอาอันนี้ชุดนึงคะพง.:ครับแยม:เท่าไหร่คะพง:450ครับแยม:นี่คะ ขอบคุณคะพง.:ขอบคุณครับภู:ซื้อไปให้ใครอ่ะแยม:ให้น้องหนะภู:อ้อ พี่ครับเอาอันนี้ครับพง:350ครับภู:ขอบคุณครับพง:โอกาสหน้ามาใหม่นะครับแยม:แกรีบกลับป่ะภู:ไม่แยม:งั้นรอแปปนึงนะ ไปซื้อลูกบอลก่อนภู:เคๆแยม:พี่คะเอาลูกบอล1ลูกคะพง.:ทั้งหมด300ครับแยม:นี่คะพง:ขอบคุณครับแยม:รอนานป่ะภู:หึแยม:ไปหาไรกินก่อนไหม?"ในตอนที่ฉันชวนภูไปหาอะไรกิน แต่ฉันเจอบุคคลคนๆนึงที่รู้จักเค้าคือคิม ที่แท้ก็มาดูหนังกับแฟน ฉันนี่จุกเลยที่เห็นทั้งสองคนอยู่ด้วยกัน เป็นคู่ที่น่าอิจฉาสุดๆ ฉันอยากไปเป็นน้องคนนั้นจัง..."ภู:แยมๆแยม:ห้ะๆ ภู:ตกลงไปป่ะ แยม:กลับบ้านดีกว่าภู:โอเคๆแยม:ขอโทษนะภู:ขอโทษเรื่องแยม:ที่ไม่ได้ไปหาไรกินไงภู:ไม่เป็นไร ว่าแต่แกโอเคนะแยม:เราโอเค แปลกเนอะการที่เราชอบเขาแต่เขาไม่ได้ชอบเราสักนิดภู:แปลกเหมือนกันที่เราชอบเขาแต่เขาก็ไปชอบคนอื่นแยม:ใครหรอภู:คนแถวนี้แหละแยม:อ้อ เราว่ากลับบ้านดีกว่าเนอะภู:เออใช่ กลับบ้านกันแยม:ป่ะ
(ความสัมพันธ์ระหว่างแยมกับคิมจะลงเอยหรือไม่แล้วเพื่อนอย่างภูจะคิดเกินเลยหรือเปล่า แล้วแยมจะรักใครระหว่างเด็กม.3อย่างคิด และเพื่อนในวงของเธอ ติดตามกันนะ ^^)
#อย่าพึ่งเกลียดคิมล้ะ55555
อ้อม:ทำเป็นบ่น สู้สิแยม:สู้โว้ยย55555 พรุ่งนี้ซ้อมอีกนะทุกคน:โอเค(วันต่อมา)แยม:แม่แยมไปก่อนนะ วันนี้มีซ้อมอ่ะแม่:จ้าๆ อย่าลืมกินข้าวนะแยม:คะแม่ สวัสดีคะ-รร.-แยม:เมื่อไหร่พิมจะมาน้ะอ้อม:เฮ้ รอใรอยู้แยม:อ้าวอ้อม รอพิมน้ะ แล้วภูกับมิ้นอ้ะอ้อม:ภูกับมิ้นไปรอห้องซ้อมแล้ว นี่เรากำลังไปแยม:อ้าวหรอ งั้นอ้อมไปก่อนเลย เรารอพิมน้ะอ้อม:โอเคๆ เจอกันนะแยม:จ้า"ฉันเดินไปเดินมายัยพิมก็ยั้งงงไม่มาเลย ฉันเลยตัดสินใจซื้อน้ำไปให้น้องคิมเห็นเค้าเล่นกีฬาพอดี ช่วงนี้ไม่ค่อยได้รุกน้องเค้าเลย"...?:คิมคิม:อ้าว ฝนฝน:เราเอาน้ำมาให้อ่ะ เห็นเหนื่อยๆคิม:ขอบใจมากนะฝน:งั้นเราไปรอตรงนู้นนะคิม:โอเคแยม:คิมมีแฟนแล้วหรอ(หลังเสา) น้ำตาใสๆฉันก็ไหลหลงมา นี่ฉันอกหักหรอเนี่ยพิม:แยมมาทำอะไรตรงนี้อ้ะ ไม่ไปห้องซ้อมหรอแยม:แก ฉันอกหักว้ะพิม:แกเป็นไร บอกฉันมาสิ อย่าร้องไหันะแยม:ฮือๆๆ เขามีแฟนแล้ว รุ่นเดียวกันน้องเค้าน่ารักมากๆเลยพิม:ไหนแกบอกจะไม่ยอมแพ้ไง แกสู้ดิว่ะ แกแน่ใจแล้วหรอว่าน้องเค้าเป็นแฟนกันแยม:ฉันไม่รู้ว้ะ แต่ฉันเห็นกับตาเลยอ่ะ เจ็บมากๆเลยแกพิม:หยุดเรื่องรักๆไว้ก่อนนะ ไหนๆแกก็แต่งเพลงให้น้องเค้าแล้ว แกก็ต้องไปซ้อมและให้น้องเค้าเห็นดิว่ะแยม:มันจะดีหรอ พิม:ดีสิแยม:ขอบคุณนะพิม:ไปๆไปซ้อมกันแยม:อื้มๆ-ห้องซ้อม-ภู:มาช้าจังเลยน้ะแยม:โทษทีภู:ร้องไห้หรอแยม:ฝุ่นเข้าตานะพิม:เอาล่ะๆ มาซ้อมกันให้สุดๆไปเลยนะทุกคน:อื้ม
แยม:วันนี้ซ้อมดีมากเลยนะ วันแข่งต้องดีแน่ๆมิ้น:ฉันก็ว่างั้นแหละ พูดถึงไม่ได้เรียนหลายวันเลยแฮะพิม:ก็เราเป็นเด็กพิเศษไงอ้อม:เห้ย ไม่ใช่เขาเรียกว่ากรณีพิเศษย้ะพิม:อ้าวเรอะแยม:เดี๋ยวเรามานะพิม:เราไปด้วยแยม:พวกแกรออยู่นี่นะทุกคน:เคๆพิม:แกจะไปไหนว่ะแยม:ก็จะชวนน้องเค้ากลับบ้านไงพิม:ง้อววว มาแล้วว้ะแยม:คิมคิม:มีไรอีกเนี่ย แยม:วันนี้กลับบ้านด้วยกันนะ คิม:พอดีผมมีนัดแล้วแยม:งั้นพรุ่งนี้เนอะคิม:วันไหนๆผมก็มีนัดแล้วแยม:อ้าวหรอ วันไหนอยากกลับด้วยบอกน้ะคิม:อื้มแยม:พิมกลับบ้านกันพิม:กลับบ้านกันป่ะแยม:รอนานไหม กลับบ้านกันทุกคน:ป้ะๆมิ้น:กลับบ้านดีๆน้าพิม:กลับบ้านดีๆนะเว่ยทุกคน:เช่นกันแยม:รถเมล์มาแล้วป่ะภู:เอ้อ แยมเราไม่กลับด้วยนะ วันนี้ว่าจะไปดูไม่กลองอ่ะแยม:งั้นเราไปเป็นเพื่อนภู:ไม่เป็นไรๆแยม:หน่าๆ อ้อมไปด้วยกันนะอ้อม:เราต้องกลับก่อนอ่ะแยม:อ้าวหรอ งั้นกลับดีๆน้ะ อ้อม:เดินเล่นเผื่อด้วยแยม:555 โอเคๆภู:งั้นนั่งแท็กซี่กันแยม:โอเชภู:ลุงครับไปสยามครับคนขับ:(พยักหน้า)แยม:เปลี่ยนไม่กลองหรอภู:ใช่ วันแข่งแล้วก็ให้มีดีกรีหน่อยแยม:อ้อ แกเล่นเก่งดีน้ะ ถึงไม่เปลี่ยนไม้แกก็เกงอยู่ดีนะภู:ไม่ขนาดนั้นหรอก ว่าแต่แยมร้องเพลงเพราะแยม:เรานี่นะ ร้องเพราะภู:ก็ใช่นะสิ แกร้องเพราะ เล่นกีต้าร์เก่ง เรียนเก่ง เพอร์เฟกทุกอย่างเลยแยม:ถ้าเราเพอร์เฟกแล้วทำไมคนที่เราชอบไม่สนใจเราล้ะภู:คงเป็นเพราะว่า แกไม่สวยมั้งแยม:ไอบ้า ภู:ล้อเล่นคนขับ:ถึงแล้วครับภู:เท่าไหร่ครับคนขับ:85บาทครับภู:นี่ครับ-สยาม-แยม:เข้าเลยป่ะภู:เข้าดิแยม:ไม่ได้มานานเลยภู:นี่ไงก็มาแล้วแยม:กวนนะเรา พูดถึงแกก็พูดมากเหมือนกันนะ55555ภู:นี่ชมเราช้ะ -..-แยม:แซวๆน่า จะไปซื้อไม้กลองไม่ใช่หรอไปสิภู:ใช่ ไปดิพนักงาน(พง.):รับอะไรดีครับภู:ไม้กลองครับพง.:มาถูกร้านแล้วครับ จะเอาแบบไหนดีครับภู:ขอดูก่อนนะครับพง.:เรียกได้นะครับภู:ครับๆแยม:แกไม้กลองนี่สวยดีเนอะภู:อืม สวยดีแยม:พี่คะเอาอันนี้ชุดนึงคะพง.:ครับแยม:เท่าไหร่คะพง:450ครับแยม:นี่คะ ขอบคุณคะพง.:ขอบคุณครับภู:ซื้อไปให้ใครอ่ะแยม:ให้น้องหนะภู:อ้อ พี่ครับเอาอันนี้ครับพง:350ครับภู:ขอบคุณครับพง:โอกาสหน้ามาใหม่นะครับแยม:แกรีบกลับป่ะภู:ไม่แยม:งั้นรอแปปนึงนะ ไปซื้อลูกบอลก่อนภู:เคๆแยม:พี่คะเอาลูกบอล1ลูกคะพง.:ทั้งหมด300ครับแยม:นี่คะพง:ขอบคุณครับแยม:รอนานป่ะภู:หึแยม:ไปหาไรกินก่อนไหม?"ในตอนที่ฉันชวนภูไปหาอะไรกิน แต่ฉันเจอบุคคลคนๆนึงที่รู้จักเค้าคือคิม ที่แท้ก็มาดูหนังกับแฟน ฉันนี่จุกเลยที่เห็นทั้งสองคนอยู่ด้วยกัน เป็นคู่ที่น่าอิจฉาสุดๆ ฉันอยากไปเป็นน้องคนนั้นจัง..."ภู:แยมๆแยม:ห้ะๆ ภู:ตกลงไปป่ะ แยม:กลับบ้านดีกว่าภู:โอเคๆแยม:ขอโทษนะภู:ขอโทษเรื่องแยม:ที่ไม่ได้ไปหาไรกินไงภู:ไม่เป็นไร ว่าแต่แกโอเคนะแยม:เราโอเค แปลกเนอะการที่เราชอบเขาแต่เขาไม่ได้ชอบเราสักนิดภู:แปลกเหมือนกันที่เราชอบเขาแต่เขาก็ไปชอบคนอื่นแยม:ใครหรอภู:คนแถวนี้แหละแยม:อ้อ เราว่ากลับบ้านดีกว่าเนอะภู:เออใช่ กลับบ้านกันแยม:ป่ะ
(ความสัมพันธ์ระหว่างแยมกับคิมจะลงเอยหรือไม่แล้วเพื่อนอย่างภูจะคิดเกินเลยหรือเปล่า แล้วแยมจะรักใครระหว่างเด็กม.3อย่างคิด และเพื่อนในวงของเธอ ติดตามกันนะ ^^)
#อย่าพึ่งเกลียดคิมล้ะ55555
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ