ขุ่นพระ!ฉันชอบเด็ก

แยม:เหนื่อยเป็นบ้า

อ้อม:ทำเป็นบ่น สู้สิ
แยม:สู้โว้ยย55555 พรุ่งนี้ซ้อมอีกนะ
ทุกคน:โอเค
(วันต่อมา)
แยม:แม่แยมไปก่อนนะ วันนี้มีซ้อมอ่ะ
แม่:จ้าๆ อย่าลืมกินข้าวนะ
แยม:คะแม่ สวัสดีคะ
-รร.-
แยม:เมื่อไหร่พิมจะมาน้ะ
อ้อม:เฮ้ รอใรอยู้
แยม:อ้าวอ้อม รอพิมน้ะ แล้วภูกับมิ้นอ้ะ
อ้อม:ภูกับมิ้นไปรอห้องซ้อมแล้ว นี่เรากำลังไป
แยม:อ้าวหรอ งั้นอ้อมไปก่อนเลย เรารอพิมน้ะ
อ้อม:โอเคๆ เจอกันนะ
แยม:จ้า
"ฉันเดินไปเดินมายัยพิมก็ยั้งงงไม่มาเลย ฉันเลยตัดสินใจซื้อน้ำไปให้น้องคิมเห็นเค้าเล่นกีฬาพอดี ช่วงนี้ไม่ค่อยได้รุกน้องเค้าเลย"
...?:คิม
คิม:อ้าว ฝน
ฝน:เราเอาน้ำมาให้อ่ะ เห็นเหนื่อยๆ
คิม:ขอบใจมากนะ
ฝน:งั้นเราไปรอตรงนู้นนะ
คิม:โอเค
แยม:คิมมีแฟนแล้วหรอ(หลังเสา) น้ำตาใสๆฉันก็ไหลหลงมา นี่ฉันอกหักหรอเนี่ย
พิม:แยมมาทำอะไรตรงนี้อ้ะ ไม่ไปห้องซ้อมหรอ
แยม:แก ฉันอกหักว้ะ
พิม:แกเป็นไร บอกฉันมาสิ อย่าร้องไหันะ
แยม:ฮือๆๆ เขามีแฟนแล้ว รุ่นเดียวกันน้องเค้าน่ารักมากๆเลย
พิม:ไหนแกบอกจะไม่ยอมแพ้ไง แกสู้ดิว่ะ แกแน่ใจแล้วหรอว่าน้องเค้าเป็นแฟนกัน
แยม:ฉันไม่รู้ว้ะ แต่ฉันเห็นกับตาเลยอ่ะ เจ็บมากๆเลยแก
พิม:หยุดเรื่องรักๆไว้ก่อนนะ ไหนๆแกก็แต่งเพลงให้น้องเค้าแล้ว แกก็ต้องไปซ้อมและให้น้องเค้าเห็นดิว่ะ
แยม:มันจะดีหรอ
พิม:ดีสิ
แยม:ขอบคุณนะ
พิม:ไปๆไปซ้อมกัน
แยม:อื้มๆ
-ห้องซ้อม-
ภู:มาช้าจังเลยน้ะ
แยม:โทษที
ภู:ร้องไห้หรอ
แยม:ฝุ่นเข้าตานะ
พิม:เอาล่ะๆ มาซ้อมกันให้สุดๆไปเลยนะ
ทุกคน:อื้ม

แยม:วันนี้ซ้อมดีมากเลยนะ วันแข่งต้องดีแน่ๆ
มิ้น:ฉันก็ว่างั้นแหละ พูดถึงไม่ได้เรียนหลายวันเลยแฮะ
พิม:ก็เราเป็นเด็กพิเศษไง
อ้อม:เห้ย ไม่ใช่เขาเรียกว่ากรณีพิเศษย้ะ
พิม:อ้าวเรอะ
แยม:เดี๋ยวเรามานะ
พิม:เราไปด้วย
แยม:พวกแกรออยู่นี่นะ
ทุกคน:เคๆ
พิม:แกจะไปไหนว่ะ
แยม:ก็จะชวนน้องเค้ากลับบ้านไง
พิม:ง้อววว มาแล้วว้ะ
แยม:คิม
คิม:มีไรอีกเนี่ย
แยม:วันนี้กลับบ้านด้วยกันนะ
คิม:พอดีผมมีนัดแล้ว
แยม:งั้นพรุ่งนี้เนอะ
คิม:วันไหนๆผมก็มีนัดแล้ว
แยม:อ้าวหรอ วันไหนอยากกลับด้วยบอกน้ะ
คิม:อื้ม
แยม:พิมกลับบ้านกัน
พิม:กลับบ้านกันป่ะ
แยม:รอนานไหม กลับบ้านกัน
ทุกคน:ป้ะๆ
มิ้น:กลับบ้านดีๆน้า
พิม:กลับบ้านดีๆนะเว่ย
ทุกคน:เช่นกัน
แยม:รถเมล์มาแล้วป่ะ
ภู:เอ้อ แยมเราไม่กลับด้วยนะ วันนี้ว่าจะไปดูไม่กลองอ่ะ
แยม:งั้นเราไปเป็นเพื่อน
ภู:ไม่เป็นไรๆ
แยม:หน่าๆ อ้อมไปด้วยกันนะ
อ้อม:เราต้องกลับก่อนอ่ะ
แยม:อ้าวหรอ งั้นกลับดีๆน้ะ
อ้อม:เดินเล่นเผื่อด้วย
แยม:555 โอเคๆ
ภู:งั้นนั่งแท็กซี่กัน
แยม:โอเช
ภู:ลุงครับไปสยามครับ
คนขับ:(พยักหน้า)
แยม:เปลี่ยนไม่กลองหรอ
ภู:ใช่ วันแข่งแล้วก็ให้มีดีกรีหน่อย
แยม:อ้อ แกเล่นเก่งดีน้ะ ถึงไม่เปลี่ยนไม้แกก็เกงอยู่ดีนะ
ภู:ไม่ขนาดนั้นหรอก ว่าแต่แยมร้องเพลงเพราะ
แยม:เรานี่นะ ร้องเพราะ
ภู:ก็ใช่นะสิ แกร้องเพราะ เล่นกีต้าร์เก่ง เรียนเก่ง เพอร์เฟกทุกอย่างเลย
แยม:ถ้าเราเพอร์เฟกแล้วทำไมคนที่เราชอบไม่สนใจเราล้ะ
ภู:คงเป็นเพราะว่า แกไม่สวยมั้ง
แยม:ไอบ้า
ภู:ล้อเล่น
คนขับ:ถึงแล้วครับ
ภู:เท่าไหร่ครับ
คนขับ:85บาทครับ
ภู:นี่ครับ
-สยาม-
แยม:เข้าเลยป่ะ
ภู:เข้าดิ
แยม:ไม่ได้มานานเลย
ภู:นี่ไงก็มาแล้ว
แยม:กวนนะเรา พูดถึงแกก็พูดมากเหมือนกันนะ55555
ภู:นี่ชมเราช้ะ -..-
แยม:แซวๆน่า จะไปซื้อไม้กลองไม่ใช่หรอไปสิ
ภู:ใช่ ไปดิ
พนักงาน(พง.):รับอะไรดีครับ
ภู:ไม้กลองครับ
พง.:มาถูกร้านแล้วครับ จะเอาแบบไหนดีครับ
ภู:ขอดูก่อนนะครับ
พง.:เรียกได้นะครับ
ภู:ครับๆ
แยม:แกไม้กลองนี่สวยดีเนอะ
ภู:อืม สวยดี
แยม:พี่คะเอาอันนี้ชุดนึงคะ
พง.:ครับ
แยม:เท่าไหร่คะ
พง:450ครับ
แยม:นี่คะ ขอบคุณคะ
พง.:ขอบคุณครับ
ภู:ซื้อไปให้ใครอ่ะ
แยม:ให้น้องหนะ
ภู:อ้อ พี่ครับเอาอันนี้ครับ
พง:350ครับ
ภู:ขอบคุณครับ
พง:โอกาสหน้ามาใหม่นะครับ
แยม:แกรีบกลับป่ะ
ภู:ไม่
แยม:งั้นรอแปปนึงนะ ไปซื้อลูกบอลก่อน
ภู:เคๆ
แยม:พี่คะเอาลูกบอล1ลูกคะ
พง.:ทั้งหมด300ครับ
แยม:นี่คะ
พง:ขอบคุณครับ
แยม:รอนานป่ะ
ภู:หึ
แยม:ไปหาไรกินก่อนไหม?
"ในตอนที่ฉันชวนภูไปหาอะไรกิน แต่ฉันเจอบุคคลคนๆนึงที่รู้จักเค้าคือคิม ที่แท้ก็มาดูหนังกับแฟน ฉันนี่จุกเลยที่เห็นทั้งสองคนอยู่ด้วยกัน เป็นคู่ที่น่าอิจฉาสุดๆ ฉันอยากไปเป็นน้องคนนั้นจัง..."
ภู:แยมๆ
แยม:ห้ะๆ
ภู:ตกลงไปป่ะ
แยม:กลับบ้านดีกว่า
ภู:โอเคๆ
แยม:ขอโทษนะ
ภู:ขอโทษเรื่อง
แยม:ที่ไม่ได้ไปหาไรกินไง
ภู:ไม่เป็นไร ว่าแต่แกโอเคนะ
แยม:เราโอเค แปลกเนอะการที่เราชอบเขาแต่เขาไม่ได้ชอบเราสักนิด
ภู:แปลกเหมือนกันที่เราชอบเขาแต่เขาก็ไปชอบคนอื่น
แยม:ใครหรอ
ภู:คนแถวนี้แหละ
แยม:อ้อ เราว่ากลับบ้านดีกว่าเนอะ
ภู:เออใช่ กลับบ้านกัน
แยม:ป่ะ

 (ความสัมพันธ์ระหว่างแยมกับคิมจะลงเอยหรือไม่แล้วเพื่อนอย่างภูจะคิดเกินเลยหรือเปล่า แล้วแยมจะรักใครระหว่างเด็กม.3อย่างคิด และเพื่อนในวงของเธอ ติดตามกันนะ ^^)

#อย่าพึ่งเกลียดคิมล้ะ55555