ขุ่นพระ!ฉันชอบเด็ก
เขียนโดย namjj
วันที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2559 เวลา 16.11 น.
แก้ไขเมื่อ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 17.10 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
7) ep.5
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความแยม:ฮัลโหลแก อยู่ไหน
พิม:ใกล้ถึงรร.ล้ะ
แยม:อ้อ กำลังออกไป รอที่เดิมนะ
พิม:โอเคจ้า
จบสนทนา
แยม:แม่ค้ะ แยมไปก่อนนะ
แม่:แซนวิชลูก
แยม:ขอ2กล่องนะคะ
แม่:จ้า
แยม:หวัดดีคะแม่
-รร.-
แยม:มาแล้วๆ
พิม:ป่ะ ไปซ้อมกัน
แยม:เดี๋ยว ไปหาน้องก่อนเส้
พิม:แกนี่สุดยอดเลยเนาะ ถึงเค้าเย็นชาแกก็ยังเดินหน้าต่อ
แยม:ฉันต้องแค่น้องใจอ่อนก็พอแล้ว ไปกันเถอะ
-สนามบอล-
พิม:ไหนว่ะ ไม่เห็นมีใครเลย
แยม:สงสัยยังไม่มา
พิม:นี่มัน7:00โมงแล้วนะ
แยม:รอสักพักล้ะกัน
พิม:อื้มๆ
แยม:ขอบคุณนะแก
พิม:ยินดีเว้ยย
แยม:เห้ย น้องมานู้นแล้วว
แยม:คิมๆ
คิม:มีไรครับพี่แยม
แยม:คือพี่เอาแซนวิชมาให้ นี่ของคิมและของแฟนคิมน้ะ
คิม:แฟน?
แยม:ใช่แฟน
คิม:ฝนหรอ
แยม:มั้ง
คิม:นั่นมันลูกพี่ลูกน้อง
แยม:ดีใจจัง
คิม:แค่นี้ใช่ป้ะ
แยม:เดี๋ยวก่อนสิ อ้ะ
คิม:เอามาให้ทำไม
แยม:เห็นชอบเล่นบอล อ้ะเอาไปสิ
คิม:ผมรับไม่ได้หรอก
แยม:เอาไปเถอะน่าา อย่าลืมรับแอดพี่ล้ะ บาย
คิม:...
-ห้องดนตรี-
แยม:เหลืออีก1สัปดาห์น้ะ สัปดาห์หน้าแสดงให้เต็มที่นะ เอ้อภู
ภู:ห้ะ
แยม:อ่ะ เราให้ขอบคุณนะที่พาไปเที่ยว
ภู:โห้ยย ไม่รับหรอก
แยม:เอาไปเถอะหน่า ตอนแข่งเอามาเล่นด้วยน้ะ
ภู:ขอบใจนะ
แยม:ยินดีๆ เอาล่ะทุกคนมาเริ่มร้องเพลงกัน 1 2 3
แอบรักใครคนหนึ่ง ทำทุกอย่างให้เขา แต่เขาไม่เคยหันกลับมาหากัน เพราะเหตุผลบางอย่างที่สองเราต่างกัน มาทำให้ฉันไหวหวั่นอย่างนี้ ทำไมไม่เคยรัก ทำไมไม่เคยเห็น ในสิ่งที่ฉันเป็นมันไม่ดีตรงไหน ~~ *ลองเปิดใจสักครั้ง อย่าเดินหนีกันได้ไหม ลองมาคบกัน ลองมารู้ใจ แล้วเธอจะรู้ว่ารักของฉัน ไม่ธรรมดา แต่มีราคาให้เธอลองเปิดใจจจจจ~~@/@^!^#
แยม:วันนี้ดีมาก เรานะเก็บตัว2วันนะ สองวันนี้ใครอยากทำอะไรให้เต็มที่นะ พอผ่าน2วันไปแล้วซ้อมปกติและรอแข่งนะจ้ะ
ทุกคน:โอเค ไฟท์ติ้งง
มิ้น:พรุ่งนี้เรียนปกติอ่ะดิ
อ้อม:ก็ใช่นะสิ
แยม:ป้ะๆ ไปกินข้าวดีกว่านะ เที่ยงล้ะ(ไวจัง555)
พิม:กินไรดีจ้าา
แยม:เอาผัดกะเพราเหมือนเดิมป่ะ แล้วก็เป็นน้ำเปล่าดีไหม
ทุกคน:จัดไป แต่ขอไข่ดาวด้วย
พิม:โอเค แกไปซื้อน้ำนะแยม
แยม:ได้เลย
พิม:มาแล้วๆ
อ้อม:แยมยังไม่มาหรอ
พิม:นึกว่ามาแล้ว
"ในตอนที่ฉันมาซื้อน้ำให้เพื่อนๆ มีเด็กผู้ชายกลุ่มหนึ่ง พูดว่านี่คิมมีป้ามาจีบแกอ้อว้ะ"
แยม:...
เพื่อนคิม:ป้าเลิกยุ่งกับเพื่อนผมเถอะ มันไม่ชอบป้าหรอก
แยม:...
"ฉันรีบเร่งฝีเท้าอย่างโดยเร็ว แล้วมานั่งที่โต๊ะ"
มิ้น:ไปซื้อน้ำนานจัง
แยม:อ้อ พอดีรอหลอดจากป้าหนะ
พิม:มาๆกินข้าวเถอะ
(กินเสร็จ เลิกเรียน5555ไวยังกะโกหกอีกล้ะ)
แยม:พวกแกกลับบ้านไปก่อนเลยนะ
ทุกคน:โอเคๆกลับบ้านดีๆนะ
ภู:ให้เรารอไหม
แยม:ไม่ต้องหรอกขอบคุณนะ
ทุกคน:บาย
แยม:เมื่อไหร่จะมาน้าาา
เพื่อนคิม:นี่ป้า
แยม:...
เพื่อนคิม:รอไอ้คิมหรอ
แยม:ใช่ คิมอยู่ไหนหรอ
เพื่อนคิม:อยากรู้ก็ไปดูเองดิ555 ไปล้ะป้าาา
แยม:ไอ้เด็กบ้าเอ้ย
คิม:นี่
แยม:อ้าวคิม มาแล้วหรอ
คิม:เห็นไหมล้ะ
แยม:เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย เป็ยอะไรหรือป่าว
คิม:จะกลับบ้านไม่ใช่หรอ กลับดิ
แยม:กลับกับพี่นี่นะ
คิม:แล้วแต่พี่ละกัน
"เค้าก็มีมุมมองน่ารักดีเนอะ หรือว่าเขาจะใจอ่อนแล้ว หวังว่าจะมีหวังบ้างนะ"
แยม:เอ่อนี่คิม ทำไมอยู่ดีๆถึงพูดดีกับพี่ล้ะ
คิม:ไม่รู้สิ
แยม:นี่เราใจอ่อนแล้วใช่ป้ะ
คิม:ไม่ ผมแค่สงสารเฉยๆ
แยม:ปากแข็ง
คิม:รถเมล์มาล้ะ
แยม:อย่าลืมไปเชียร์พี่น้ะ
คิม:ถ้าไม่ลืม
แยม:ก็อย่าลืมล้ะกัน
คิม:ถึงบ้านผมล้ะ
แยม:กลับบ้านดีๆน้ะ อย่าลืมรับแอดน้ะ
คิม:พี่ก็กลับบ้านดีๆล้ะกัน(อมยิ้ม)
แยม:อื้ม(อมยิ้ม)
-บ้านแยม-
แยม:แม่มีพวกที่ทำเค้กไหมคะ
แม่:อยู่ในตู้
แยม:คะแม่
"ฉันทำคัพเคักแสนอร่อย(ทานได้ไหม) ให้น้องคิม เริ่มจากทำผิดๆถูกๆ แต่อร่อยนะ "
แยม:แม่ๆ มาชิมเค้กหน่อย
แม่:ไหนๆ อั่ม
แยม:เป็นไงมั่งแม่
แม่:แม่ว่ามันเค็มไปน้ะ
แยม:หรอ
แม่:เอางี้เรามาช่วยกันทำน้ะ
แม่:เป็นไงอร่อยมั้ย
แยม:อร่อยมากแม่ ขอบคุณนะคะ
-วันต่อมา-
แยม:ไปแล้วนะแม่
แม่:จ้า
-รร.-
แยม:จ้ะเอ๋
พิม:มาเช้าะแฮะ
แยม:อ้ะนี่
พิม:เค้กหรอ
แยม:อื้ม กินให้หมดล้ะ เดี๋ยวมาน้ะ
พิม:จ้า
ตึก ตึกๆ
แยม:คิม
คิม:มีไรพี่แยม
แยม:อ้ะ
คิม:ให้ผมหรอ
แยม:ใช่ทานให้อร่อยนะ นี่ทำเองเลยนะ
คิม:ขอบคุณครับ
แยม:เอ้าไปให้เพื่อนด้วยสิ
คิม:ครับๆ(อมยิ้ม)
แยม:พี่ไปล้ะน้ะ อย่าหักโหมล้ะ
-ห้องดนตรี-
แยม:อ้ะเค้ก ทานให้อร่อยนะ
ทุกคน:ขอบคุณน้ะ
แยม:วันนี้ไม่ซ้อมหนิ งั้นเราไปเรียนกัน
ทุกคน:โนเวย์
แยม:อะๆก็ได้
พิม:แกเอาเค้กไปให้น้องเค้าหรอจ้ะ
แยม:ช่ายย
ภู:แยมขอคุยไรหน่อยดิ
แยม:ว่ามาดิ
ภู:ขอส่วนตัว
แยม:โอเคๆ
แยม:มีไรป่าว ดูไม่สบายนะ
ภู:คือเราชอบแกว่ะ
แยม:ตอนไหนอ้ะ
ภู:ฉันไม่รู้ชอบเธอตอนไหน แต่เธอเหมือนคนที่เติมเต็มให้ เธอนิสัยดี เป็นกันเอง แคร์คน ห่วงคนอื่นมากกว่าตัวเอง เธอเป็นคนน่ารัก ฉันไม่เคยได้รับความรู้สึกแบบนี้เลย ตั้งแต่เธอเข้ามา พ่อแม่ฉันก็เป็นแบบเธอและเธอก็เป็นแบบนั้น
แยม:คือเราชอบแกไม่ได้ว้ะ เราเป็นเพื่อนกันนะภู แล้วฉันก็มีคนที่ชอบแล้วจริงๆ
ภู:เราเข้าใจ ขอบคุณที่ผ่านมา เราว่าเราจะไม่เล่นวงดนตรีแล้วว่ะ อ้อ ไม้กลองเราจะเอาคืนเธอนะ
แยม:ไม่เอาดิภู อย่าออกจากวงเลย เราต้องการแกนะ ถ้าขาดแกไปแล้วมันจะสมบูรณ์ได้ไง จะให้ฉันทำยังไงแกถึงจะเข้าใจ แค่นี้ฉันก็รับไม่ไหวแล้วฮือๆ อย่าออกจากวงเลยนะ เราเป็นเพื่อนกันนะ
ภู:แต่เราไม่อยากเป็นแค่เพื่อน
แยม:แกจะเอาไง
ภู:เธอก็เป็นแฟนฉันสิ ฉันชอบเธอนะ
แยม:แต่ฉันมีคนชอบอยู่แล้ว
ภู:งั้นก็ขอออกจากวงนะ
แยม:ก็ได้ เรายอมก็ได้
ภู:พูดจริงน้ะ
แยม:อื้ม ถ้ามันทำให้แกดีขึ้น และทำให้แกไม่ออกจากวงเราก็ยอมทำ เพราะแกคือเพื่อน
ภู:ขอบคุณที่ให้โอกาสเรานะ แต่เลิกยุ่งกับเด็กนั่นได้ไหม
แยม:อื้ม ก็ได้ แต่เราไม่รับปากนะ
ภู:ขอแค่แกอยู่ข้างๆเราก็พอแล้ว
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ