[นิยาย] {Fic Naruto}ซีรีย์รักที่ทรมาน

Writer talk
  "แหงล่ะ ฉันยอมรับฉันขอท่านไม่ได้"อิโนะทำหน้าให้กองเป็นกระจุกเดียวกัน(-_-#) ทุกคนต่างขำการยอมรับตรงๆของ อิโนะและผู้ประกาศคนเดิมก็ปริปากพูด
  "ทุกคนเชิญตามสบายได้ ตอนนี้พี่กลุ่มแสงอุษาได้ประชุมการเที่ยวเมืองซึนะและกิจกรรมต่างๆอยู่ ขอบคุณครับ"
  "เสียงพี่อิทาจิโครตหล่อ"เท็นๆพูดหารู้ไม่ว่าเนจิส่งสายตาที่อาฆาตมาให้
  "นี่ๆ ดูเนจิดิ"อิโนะสะกิดเท็นๆ
  "อุ่ย!..ว่าไงที่ร้ากกก เค้าไม่ได้ทำอะไรน้าาา"เท็นๆเห็นหน้าเนจิก็รีบแก้ไขเฉพาะหน้าไว้ก่อน
  "แกฉันว่า..หนักแล้วว่ะเอาไม่อยู่หรอก"เทมาริเป็นห่วงก่อนพูดกับเท็นๆ
  "เฮ้ย!! เชื่อฉันหน่อยดิว่ะ! ฉันรู้จักเนจิดี!"เท็นๆยังคงแก้หน้าต่อไป
  "อ่อหรอ~...คิดว่า..กลบเกลื่อนซะอีก?"
  "เท็นๆมานี่หน่อย" เนจิทำหน้ายิ้มๆก่อนเรียกแฟนสาว
  "จ้า..เดี๋ยวเค้าไปนะ"เท็นๆตอบอย่างรวดเร็ว
  "มานี่!!อย่าลีลา!! ไม่ต้องไปแล้วเที่ยวน่ะ!!"เนจิทนไม่ไหวก็รีบวิ่งไปช้อนเท็นๆมาอุ้ม
  "เฮ้ย!อะไรเนี่ย!!ปล่อยฉันน้า!!นายบ้าไปแล้วหรอ!"
  "โอ้ย!!..เลิกทุบซักทียัยหมวย!"
  "เนจิ ฉันว่า..ไปเคลียร์กันก่อนมั้ย??"เทมาริช่วยเนจิ
  "เนจิ ฉันว่าลากไปจะง่ายกว่านะ"อิโนะเสริม
  "เฮ้ย!!ช่วยฉันไม่ใช่มัน!! โอ้ย!ช่วยด้วย~"
  "เท็นๆฉันช่วยแกอยู่"ซากุระพูดกับเท็นๆแล้วทำหน้ายิ้มๆ
  "ช่วยให้แกร้องขอชีวิตจากยมทูตแดนนรกตระกูลฮิวงะ"
  "ขอบคุณนะซากุระ......เห้ย!!จะบ้ารึไง!!"
  "ไปก่อนนะทุกๆคน"
  "หาว..เอะอะอะไรเสียงดัง"ชายหนุ่มหน้าแมวเดินลงลิฟท์มาในหน้าที่ง่วงเอามากๆ
  "เห้ย?!เสียงมันดังขนาดนั้นเลยหรอวะ?" อิโนะถามซากุระ
  "ไม่รู้ดิ นารูโตะนายได้ยินด้วยหรอ?"
  "ใช่แล้วล่ะซากุระจัง~ ว้าว!ซากุระนี่สวยสุดๆไปเลยนะเนี่ย"
  "ขอบคุณนะ ไปเที่ยวกันเถอะนารูโตะตามบั้ดดี้ก็ได้นะ"
  "จ้าๆ"อิโนะทำหน้าหงอยๆ
  "เป็นอะไรอิโนะ?"
  "ไม่มีอะไรไปเที่ยวกันเถอะ"
(ที่อิโนะเป็นอย่างนี้เพราะเรารึเปล่าไม่ได้ทำคู่ให้นางซักที:writer)
 
  ณ ซึนะช็อป
 
  ทั้งวันอิโนะเอาแต่ทำหน้ามุ่ย ซากุระถามเทคแคร์ทุกครั้งอิโนะก็ตอบแต่ไม่เป็นไรๆอยู่นั่น
  "คุณอิโนะเป็นอะไรรึเปล่าครับ?" ชายที่พูดน้อยอย่างซาอิเห็นเพื่อนสาวที่ทำตัวผิดปกติก็อดสงสัยไม่ได้
  "ฉะ..ฉันไม่ได้เป็นอะไร แค่.."อิโนะตอบเหมือนจะร้องไห้
  "หืม?..แค่อะไรหรอครับ? ถ้าเรื่องนั้นผมยอมรับคุณแล้วนะไม่ต้องกังวลหรอกครับ" อิโนะเบิกตากว้างเมื่อได้ยินประโยคที่เป็นคำตอบสำหรับเธอ เธอต้องการคำตอบจากซาอิที่นานแสนนานเธออยากได้ยินมันมานาน
  "ขอบคุณนะซาอิ สัญญานะว่านายจะทำตามสิ่งที่ฉันขอ"
  "ครับ ผมสัญญาจากใจ ผมดีกว่าที่พูดแล้วละเลือนไปจากหัว"
  "ซาอิ ฉันรักนายนะขอบคุณที่คอยแนะนำอะไรหลายๆอย่าง"อิโนะทนที่จะกอดซาอิไม่ไหว จนต้องโผเข้ากอดซาอิ อย่างดีใจเธอโหยหาสิ่งที่เรียกว่าอบอุ่นอย่างนี้มานานเหลือเกิน 
  "เราเป็นแฟนกันแล้วนะ อย่าทำตัวเหมือนคุณเท็นๆละ"
  "ฉันจะทำตามที่ยูว์ต้องการเลยนะ"(::>_<::)
  "ครับๆ สุดที่เลิฟของผม"
  อยากรู้ไหมที่บอกว่าเรื่องนั้น?คืออะไร มันคือตอนที่อิโนะส่งจดหมายรักให้ซาอิ ข้างในมันเขียนว่า "เป็นแฟนกันนะ"
  "นี่ๆจะสวีทกันอีกนานมั้ยยัยหมู?!!"ซากุระหันมาก็เห็นอิโนะกอดแขนซาอิอยู่ เก็บความปากเสียไว้ไม่ไหวจึงแซวเพื่อนเลิฟไป1ที
  "เขาไม่เรียกว่าสวีทแล้วแกแต่เรียกว่าหวานทั้งวันเพราะสวีทแปลว่าหวานน้อยๆค่อยๆเป็นค่อยๆไป"เทมาริแอบแซวด้วยเหมือนกันแต่ไม่รู้ซะแล้วว่าตัวเองก็ถูกจ้องด้วยสายตาของหนุ่มไอคิว200อย่างชิกามารุอยู่ทั้งวัน
  "พวกแกเที่ยวกันก่อนนะ เดี๋ยวฉันกับซาอิจะไปสวีทไม่ให้รกหูรกตาพวกแกแน่นอน"
  "เอาที่สบายใจเลยย่ะ แม่คนสวยเรื่องมาก!" 2คนที่มีความรักที่อยู่ในห้างนี้ก็ได้เดินแยกกลุ่มออกกันเป็น2ต่อ2
  "เดี๋ยวนะ แกไม่ได้ชวนซาสึเกะมาด้วยหรอ?"เทมาริถามซากุระที่กำลังหาแอปเปิลเพื่อมาเอาให้เท็นๆกับเนจิอยู่ที่ตึกซึนะทาวน์ได้กิน
  "ฉันจะชวนทำไมเขามีคนรักของเขาอยู่แล้วไปขัดจังหวะมันก็หน้าด้านเกินไปมั้งเทมาริ?" 
  "เอ่อ..พวกผู้ชายน่ะช่วยแยกกลุ่มหน่อยก็ได้นะเกาะซะปลิงเลย"
  "เออก็ได้ๆ ฉันก็คิดว่าต้องเป็นหมาให้เจ้านาย ต้องเดินตามทั้งวัน ไปกันเหอะ"ชิกามารุปากเสียเหมือนเดิมพูดห้วนๆไปให้สาวทั้งสาม
  "ฮินาตะเธออยากไปกับนารูโตะรึเปล่า"ซากุระถามเพราะเห็นฮินาตะก้าวเท้าตามนารูโตะ
  "..นิดหน่อยค่ะ" ฮินาตะตอบอย่างกล้าๆกลัวๆแต่หน้าแดงมาก
  "นี่ๆฝากฮินาตะด้วยนะนารูโตะถ้าฮินาตะเป็นอะไรฉันจะตื้บเรียงรายเลยคอยดูเหอะและนายฉันจะ×2ให้หนักกว่าคนอื่นอีก" จากนั้นฮินาตะก็ถูกซากุระผลักจากข้างหลังจน ฮินาตะเซตามแรงที่ผลัก ดันไปโดนนารูโตะพอดีซึ่งทำให้นารูโตะกอดฮินาตะอย่างเต็มตัว
  "ว่ามาเทมาริ"ซากุระตอบก่อนจะเลือกแอปเปิ้ลต่อ
  "เธอตัดใจจากซาสึเกะได้แล้วหรอ?แล้วเธอหายจากการเป็นตัวของเธอในสมัยก่อนได้จริงหรอ? ที่ฉันถามเพราะฉันเป็นห่วงแกนะอย่างที่อิโนะบอก ฉันช่วยเธออยู่นะ"เทมาริบอกความหมายที่เธอต้องถาม เธอรักเพื่อนคนนี้มากๆเพราะเธอเห็นซากุระเป็นเหมือนน้องสาวของเธอไปแล้ว
  "เขามีคนอื่นอย่างที่อิโนะเล่าให้ฟัง เขามีคาริน คารินที่...เพอร์เฟคกว่าฉัน ไฮโซกว่าฉัน ส่วนฉันที่มีแต่น้ำตาและไม่มีอะไรดีเลยเนี่ยนะ...เขาน่ะเอาฉันมาขั้นเวลาเท่านั้น...." หลังจากที่เธอตอบเทมาริได้ซักพักเธอก็หยิบแอปเปิ้ลขึ้นมาพร้อมบีบมันจนเป็นรอยบุบและมีน้ำใสๆจากตาไหลหยดลงมา
  "นี่ไม่ต้องร้องไห้หรอกนะ ฉันจะไม่ถามอีกแล้ว"เทมาริเห็นเพื่อนสาวจะร้องไห้ก็รีบปลอบ
  "ใจร้ายจริงๆเลยนะชวนก็ไม่ชวน เธอน่ะเอะอะก็พึ่งเพื่อนแล้วก็ร้องไห้อย่างนี้ทำอะไรไม่ได้ซักอย่าง"เสียงปริศนาที่ทั้งเย็นชาไร้ความรู้สึกมันเป็นเสียงของพญามัจจุราชที่จะพาเธอไปยมโลกแห่งความสิ้นหวัง เธอเบิกตากว้างเมื่อเธอหันไปก็พบกับชายที่เธอสิ้นหวังกับเขามาก
  "ซา..สึ....เกะ!?"ซากุระหันไปก็พบกับพญามัจจุราชที่บอกเธอไว้ว่าเธอคือคนที่เขาจะทรมานเธอ เขาควงแขนกับแฟนใหม่ของเขาเอง
  "เธอน่ะคือผู้หญิงที่ฉันอยากให้เธอเป็นของเล่นตลอดไปเลยนะซากุระ"
  "เอามือสกปรกของนายออกไปให้ห่างจากซากุระนะ อีกอย่างขืนนายเดินเข้ามาอีกก้าวเดียวล่ะก็!ฉันจะต่อยนายแน่ซาสึเกะ!!" เทมาริบอกซาสึเกะที่กำลังเอามือที่มาไล้แก้มซากุระก่ินที่เธอจะรีบปัดมันออกก่อนเอ่ยวาจาที่กล้าหาญ
  "เธอมันก็แค่ผู้หญิงเก่งแต่ปากอย่ามายุ่ง!"
  "ฉันคืออดีตเทควันโดที่ซึนะระดับA+นะอย่ามาแหยมกับพี่เลยไอน้อง นายมันก็แค่พวกที่ชอบเอาแต่หลอกผู้หญิงฟันแล้วก็ทิ้งเท่านั้นแหละ!!!"เทมาริกวนประสาทซาสึเกะที่พูดความจริงที่ตัวเองทำ
  "นี่หล่อนอย่ามาว่าแฟนฉันนะ! อย่าว่าซาสึเกะว่าผู้ชายที่ชอบหว่านเสน่ห์ฟันแล้วทิ้งนะอีบ้าฉันจะตบให้เลือดกบปากเล๊ย!!"คารินเดือดขึ้นมาทันทีหลังจากได้ยินคำพูดของเทมาริที่บอกว่าแฟนของเธอ
  "มาเซ่ๆ!อย่าเก่งแต่ปากอีแว่นมาตบกันสิ จะตบให้แว่นสบัดออกจากหน้าไปเลยเล่นกับใครไม่เล่น!!"เทมาริท้าคารินให้ตบกัน
  "อีนี่จะมากเกินไปแล้วนะวอนหาทีตายแล้วไง!! ฉันมือตบอันดับหนึ่งในโคโนฮะอย่ามาแหยมกับฉันนะ อีร่าน อีชะนี อีอำมหิต อีซาดิสต์"คารินง้างมือหมายจะตบหน้าที่มั่นใจของเทมาริ เทมาริง้างมือจะตบหน้าหวานที่เต็มไปด้วยเครื่องสำอางที่เธอเกลียดมันมาก
 
เพี๊ยะ!!!!!!
 
 
.....
 
 
 
เสียงตบที่ดังไม่ได้เกิดจากเทมาริระหว่างคารินแต่เกิดจากเงื้อมือของ...ซากุระที่ตบคารินเต็มแรง
  "โอ้ย!!!"คารินร้องเจ็บเพราะมือที่ปะทะกับแก้มของเธอ
  "คุณคารินคะทำความเข้าใจใหม่นะคะ คำว่าร่าน คำว่าชะนี อำมหิต ซาดิสต์ ต้องใช้กับคนที่เหมาะสมกว่านี้นะคะแนะนำค่ะควรใช้กับตัวเองมากกว่านะคะถึงจะถูก..ถ้าไม่อยากขึ้นเมรุเร็วๆละก็อย่ามาว่าเพื่อนของฉันอีกไม่งั้นจะเจอดีกว่านี้แน่!!!"ซากุระกระซิบข้างหูคารินช่วงสุดท้าย
  "ซาคุง มันตบเค้า....ช่วยเค้าด้วยนะ" คารินฟ้องซาสึเกะ
  "คุณคารินคะและคุณ....ฉันขอตัวก่อนนะคะไว้เจอกันที่ตึกซึนะทาวน์นะคะ"ซากุระบอกแบบประชดแต่สีหน้าจริงจัง
  "แกฉันอยากได้ยินเสียงเพราะๆจากหน้าอีแว่นนั่นอีกอ่ะ โครตด้านเลย"
  "หึ!!..จ่ายเงินเถอะไม่อยากจะได้ยินยัยบ้านั่นแหกปาก!!"
  เมื่อสาวๆจ่ายเงินซื้อของอื่นๆเสร็จก็อยู่ในรถแท็กซี่ เสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
  "ฮัลโหล ว่าไงเท็นๆมีอะไรว่ามา"
(แกรีบกลับมาด่วนเลยเพราะพวกพี่กลุ่มแสงอุษาประชุมกันเสร็จแล้ว)
  "อึ้มๆ แล้วไง?"
(พี่เขาประกาศว่า คืนนี้มี"เต้นรำแห่งการทำควารู้จัก"เพราะบางคู่จับคู่แล้วไม่รู้จักกันก็จะถามกันระหว่างเต้นรำ จะจับคู่เป็นบั้ดดี้ที่พวกพี่เขาจัดให้..)
  "ห๊ะ!!เต้นรำกับคู่บั้ดดี้ที่จับมาหรอ?!! ทำไมต้อง..เป็นอะไรกับพวกบั้ดดี้เนี่ย!!!"
(ฉันยังพูดไม่จบยัยเถิกจะจับคู่เป็นบั้ดดี้ที่พวกพี่เขาจัดให้ก็ได้หรือว่าจะไปจับคู่กับใครก็ได้แต่ต้องเป็นเพศตรงข้ามเท่านั้นเพราะบางคู่ก็รู้จักกันอยู่แล้วก็เลยมีอีกตัวเลือกนึงมาให้)
  "อ๋องั้นก็ดีแล้วใส่ชุดไรอะ?"
(ใส่ชุดราตรีแต่ถ้าใครไม่มีก็ใส่ชุดที่ใกล้เคียงอะ-เย้!! เข้าไปแล้ว!!!@#฿%฿&@พวกนายเงียบๆกันหน่อยได้มั้ย!!!ฉันคุยกับซากุระอยู่!! จะมาเชียร์บอลที่ห้องฉันทำไมวะ? ทีวีไม่มีกันรึไง!)
  "พวกนั้นมันกลับมาแล้วหรอ?มาพร้อมกับฮินาตะรึเปล่า?"
(กลับมาพร้อมกันแหละพร้อมกับฮินาตะด้วย เออ! อิโนะกับซาอิเป็นแฟนกันแล้วนะตอนนี้เหลือแค่แก เทมาริ ฮินาตะที่ยังไม่มี แต่2คนนี้ใกล้จะมีคู่ น่าจะเหลือแค่แกอะ ฮ่าๆ)
  "หรอ~ แล้วเนจิอุ้มแกไปทำไมหรอ?~"ได้ทีซากุระก็ถามตรงๆ
(เฮ้ย!ถามได้ ก็ต้องโดนหอมแก้มบ้างอะไรบ้าง~)
  "หึๆนึกว่าจะโดนจับ.....ฮ่าๆไม่อยากจะคิด"
(ปากเสียนะแกเกือบโดนก็แค่นั้นเอง)
  "แล้วไม่วิ่งไล่จับกันหรอ"
(จะเหลือหรอฮ่าๆวิ่งเข้าห้องน้ำทันย่ะเกือบโดนเลยล็อคประตูประมาณ1ชั่วโมงค่อยเดินออกไป แกกลับมาเร็วๆนะ)
  "จ้าๆ"
 
 ณ ตึกซึนะทาวน์
 
  "เย้!พวกแกกลับมาแล้ว ซาอิบอกว่าแก..ซากุระเดี๋ยวนะนี่มันคราบน้ำตา!?"อิโนะเห็นซากุระกับเทมาริกลับมาก็รีบวิ่งไปช่วยถือของแล้วเปิดปากถามแต่ดันเห็นคราบน้ำตาที่เป็นรอยอยู่ตรงแก้มของซากุระ
  "อืม...ไม่มีอะไรหรอกน่า ฉันขอตัวก่อนนะ"อิโนะเอามือลูบแก้มซากุระแล้วทำหน้าจริงจัง
  "มีเรื่องอีกแล้วแน่ๆเลย เทมาริเธอขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อแล้วลงมาด่วนเลยนะ"
  "ได้ๆ เดี๋ยวฉันจะรีบบอกให้เธอรู้นะอิโนะ"
 
Sakura talk
  "เฮ่อ~.....เกือบไปแล้วฉันไม่อยากให้พวกเธอต้องมาลำบากอย่างนี้จริงๆนะ" ฉันเดินมาหน้าลิฟท์แล้วกดปุ่มขึ้น
  "..รบกวนกดชั้น15ให้หน่อยค่ะ"ฉันไม่สนใจอะไรเลยฉันก้มหน้าแล้วคิดเรื่องที่ผ่านมาในวันนี้
  "ซากุระ?ไปไหนมาหรอ?"เสียงของผู้ชายที่ฉันเห็นเขาเป็นคนดีตลอดตอนนี้เขาพูดกับฉัน
  "พี่อิทาจิ!คือหนูไปห้างแถวๆนี้อะค่ะซื้อของมาทำกิจกรรมเล็กๆค่ะ"พี่เขาใส่ชุดสูทที่เท่ห์มากแต่ทรงผมก็...เหมือนเดิมหางม้าต่ำ..
  "ให้พี่ช่วยถือมั้ย?"พี่นี่ใจดีเป็นสุภาพบุรุษมากเลยเห็นอะไรก็ถามด้วยความเป็นห่วงตลอดต่างจากใครบางคน
  "ขอบคุณค่ะคงไม่เป็นไรหรอกค่ะ...."เหงอะ..พี่เขาดึงไปถือเองเฉยเบยแต่ก็น่ารักนะ
  "ไม่หนักจริงๆหรอคะ?"แน่สิที่ถามเพราะในนั้นมีทั้งผลไม้ที่ยืนเลือกตั้งนานมีทั้งส้ม สตอเบอรี่ แตงโม แอปเปิ้ล นมอีก1ลิตรเกรงใจจัง
  "นิดหน่อยน่ะ พี่ส่งแค่หน้าห้องนะเพราะต้องรีบไปเตรียมตัวแล้วก็คุยอะไรอีกไม่รู้ข้างบนชั้น20อีก"
  "ค่ะ...ความจริง.."
  "ไม่ต้องพูดหรอก ที่พี่ทำเพราะพี่เต็มใจที่จะทำน่ะ"
  จากนั้นพี่อิทาจิก็ถือของไปคุยไปจนถึงหน้าห้องเลยแหะ
  "ขอบคุณนะคะพี่อิทาจิ"
  "ไม่เป็นไรๆ แค่นี้เองพี่ไปก่อนนะ"
 
 แกร็ก!!(เสียงเปิดประตู)
 
  สิ่งที่ฉันเห็นคือหนุ่มสาวกำลังนั่งนัวเนียอยู่ด้วยบนโซฟาของที่ฉันลากมาถึงที่นี่เผื่อว่าเขาคงจะหิวด้วยแต่..คงไม่ต้องกินแล้วล่ะ เขาคงอิ่มแล้ว เขาคงไม่ต้องการแล้วและเขาไม่ต้องการฉันแล้ว!!น้ำตาฉันไหลทุกครั้งเมื่อได้เห็น ได้ยินชื่อ ได้ยินเสียง และครั้งนี้ก็คงเหมือนเดิม ฉันรีบปิดประตูก่อนจะเดินไปที่ห้องของ..ครูคาคาชิ ยังดีที่ครูเขาอยู่ห้อง 508 เลยไป4ห้องก็ถึงแล้วเพราะฉันอยู่แค่ห้อง504 แถมเป็นห้องที่...แย่ที่สุด!!!
 
  ก๊อกๆ!(เสียงเคาะประตู)
 
  "ซะ..ซากุระ!..มีอะไรรึเปล่า?"ครูเขาออกมาพร้อมชุดสูทที่ยังไม่ค่อยเรียบร้อยสักเท่าไรเพราะขาดเน็คไทหรือโบว์หูกระต่าย
  "ครูคะ คือหนูขอมาอยู่ห้องของครูชั่วคราวได้มั้ยคะ?"
  "ทำไมล่ะ?.. แต่เข้ามาในห้องก่อนเถอะเพราะเธอถือของมาด้วย"
  "ขอบคุณนะคะ"
  "ช่วยอธิบายให้ฉันฟังหน่อยได้มั้ยเพราะอะไรถึง.."
  "ค่ะ คือหนูอยากเปลี่ยนคู่ค่ะแต่ครูคงไม่ให้เปลี่ยนแน่ แล้วหนูเพิ่งถูกซาสึเกะบอกเลิกและหนูก็คู่กับเขา เหมือนเขาทรมานหนูอยู่"
  "เธออยู่ที่ห้องของฉันไปก่อนก็ได้นะ เรื่องของของเธอเดี๋ยวฉันให้พวกเพื่อนเธอขนออกมาให้...."
"แล้วครูละคะ ครูจะอยู่ที่ไหน?"
  "ฉันก็อยู่ที่นี่แหละ แต่ฉันจะไม่ทำอะไรเธอหรอกเชื่อฉันเถอะ" ครูคาคาชิก็น่ารักนะเห็นอย่างนี้ครูแกเพิ่งอายุ21เอง ปกติต้องเรียนมหาลัยใช่มั้ย?แต่พี่แกมีความรู้ระดับปริญญาตรี-เอก ครูแกเรียนข้ามขั้นข้ามชั้น เลยได้เป็นครูตอนอายุ19 แรงว์มาก(>_<!!)
  "เอ่อ..แล้วที่นอน?"
  "เธอก็นอนเตียงไปเถอะส่วนฉันจะนอนโซฟา"
  "แต่!!..."
  "เธอเป็นผู้หญิงถึงจะไม่ใช่เจ้าบ้านหรือเจ้าของห้อง ยังไงผู้ชายก็ต้องให้เกรียติผู้หญิงและต้องเสียสละเสมอ"ครูเขารู้ได้ไงว่าฉันจะพูดเรื่องนี้
  "ขอบคุณนะคะ ครูคาคาชิ"
 
 
 
  Writer มาแว้วน่ารักมุ้มมิ้งมากๆเลยมีฉากตบกันด้วยวันนี้แล้วก็ฉากLoverกันนิดหน่อยบอกก่อนเลยนะเรื่องนี้ให้ อวยกันเอง(อวย คือ อยากให้ใครคู่กับนางเอก/พระเอกในเรื่องนี้)กันอยากให้ใครเป็นพระเอกให้ซากุระเพราะไม่ได้กำกับว่าซาสึเกะต้องเป็นนะคะ แต่ถ้าอยากให้เป็นเดี๋ยวwriteจัดให้  วันนี้ไปแล้วบ๊ายบาย จุ๊บๆ::>_<::