[นิยาย] {Fic Naruto}ซีรีย์รักที่ทรมาน

Writer talk

  "แหงล่ะ ฉันยอมรับฉันขอท่านไม่ได้"อิโนะทำหน้าให้กองเป็นกระจุกเดียวกัน(-_-#) ทุกคนต่างขำการยอมรับตรงๆของ อิโนะและผู้ประกาศคนเดิมก็ปริปากพูด

  "ทุกคนเชิญตามสบายได้ ตอนนี้พี่กลุ่มแสงอุษาได้ประชุมการเที่ยวเมืองซึนะและกิจกรรมต่างๆอยู่ ขอบคุณครับ"

  "เสียงพี่อิทาจิโครตหล่อ"เท็นๆพูดหารู้ไม่ว่าเนจิส่งสายตาที่อาฆาตมาให้

  "นี่ๆ ดูเนจิดิ"อิโนะสะกิดเท็นๆ

  "อุ่ย!..ว่าไงที่ร้ากกก เค้าไม่ได้ทำอะไรน้าาา"เท็นๆเห็นหน้าเนจิก็รีบแก้ไขเฉพาะหน้าไว้ก่อน

  "แกฉันว่า..หนักแล้วว่ะเอาไม่อยู่หรอก"เทมาริเป็นห่วงก่อนพูดกับเท็นๆ

  "เฮ้ย!! เชื่อฉันหน่อยดิว่ะ! ฉันรู้จักเนจิดี!"เท็นๆยังคงแก้หน้าต่อไป

  "อ่อหรอ~...คิดว่า..กลบเกลื่อนซะอีก?"

  "เท็นๆมานี่หน่อย" เนจิทำหน้ายิ้มๆก่อนเรียกแฟนสาว

  "จ้า..เดี๋ยวเค้าไปนะ"เท็นๆตอบอย่างรวดเร็ว

  "มานี่!!อย่าลีลา!! ไม่ต้องไปแล้วเที่ยวน่ะ!!"เนจิทนไม่ไหวก็รีบวิ่งไปช้อนเท็นๆมาอุ้ม

  "เฮ้ย!อะไรเนี่ย!!ปล่อยฉันน้า!!นายบ้าไปแล้วหรอ!"

  "โอ้ย!!..เลิกทุบซักทียัยหมวย!"

  "เนจิ ฉันว่า..ไปเคลียร์กันก่อนมั้ย??"เทมาริช่วยเนจิ

  "เนจิ ฉันว่าลากไปจะง่ายกว่านะ"อิโนะเสริม

  "เฮ้ย!!ช่วยฉันไม่ใช่มัน!! โอ้ย!ช่วยด้วย~"

  "เท็นๆฉันช่วยแกอยู่"ซากุระพูดกับเท็นๆแล้วทำหน้ายิ้มๆ

  "ช่วยให้แกร้องขอชีวิตจากยมทูตแดนนรกตระกูลฮิวงะ"

  "ขอบคุณนะซากุระ......เห้ย!!จะบ้ารึไง!!"

  "ไปก่อนนะทุกๆคน"

  "หาว..เอะอะอะไรเสียงดัง"ชายหนุ่มหน้าแมวเดินลงลิฟท์มาในหน้าที่ง่วงเอามากๆ

  "เห้ย?!เสียงมันดังขนาดนั้นเลยหรอวะ?" อิโนะถามซากุระ

  "ไม่รู้ดิ นารูโตะนายได้ยินด้วยหรอ?"

  "ใช่แล้วล่ะซากุระจัง~ ว้าว!ซากุระนี่สวยสุดๆไปเลยนะเนี่ย"

  "ขอบคุณนะ ไปเที่ยวกันเถอะนารูโตะตามบั้ดดี้ก็ได้นะ"

  "จ้าๆ"อิโนะทำหน้าหงอยๆ

  "เป็นอะไรอิโนะ?"

  "ไม่มีอะไรไปเที่ยวกันเถอะ"

(ที่อิโนะเป็นอย่างนี้เพราะเรารึเปล่าไม่ได้ทำคู่ให้นางซักที:writer)

 

  ณ ซึนะช็อป

 

  ทั้งวันอิโนะเอาแต่ทำหน้ามุ่ย ซากุระถามเทคแคร์ทุกครั้งอิโนะก็ตอบแต่ไม่เป็นไรๆอยู่นั่น

  "คุณอิโนะเป็นอะไรรึเปล่าครับ?" ชายที่พูดน้อยอย่างซาอิเห็นเพื่อนสาวที่ทำตัวผิดปกติก็อดสงสัยไม่ได้

  "ฉะ..ฉันไม่ได้เป็นอะไร แค่.."อิโนะตอบเหมือนจะร้องไห้

  "หืม?..แค่อะไรหรอครับ? ถ้าเรื่องนั้นผมยอมรับคุณแล้วนะไม่ต้องกังวลหรอกครับ" อิโนะเบิกตากว้างเมื่อได้ยินประโยคที่เป็นคำตอบสำหรับเธอ เธอต้องการคำตอบจากซาอิที่นานแสนนานเธออยากได้ยินมันมานาน

  "ขอบคุณนะซาอิ สัญญานะว่านายจะทำตามสิ่งที่ฉันขอ"

  "ครับ ผมสัญญาจากใจ ผมดีกว่าที่พูดแล้วละเลือนไปจากหัว"

  "ซาอิ ฉันรักนายนะขอบคุณที่คอยแนะนำอะไรหลายๆอย่าง"อิโนะทนที่จะกอดซาอิไม่ไหว จนต้องโผเข้ากอดซาอิ อย่างดีใจเธอโหยหาสิ่งที่เรียกว่าอบอุ่นอย่างนี้มานานเหลือเกิน 

  "เราเป็นแฟนกันแล้วนะ อย่าทำตัวเหมือนคุณเท็นๆละ"

  "ฉันจะทำตามที่ยูว์ต้องการเลยนะ"(::>_<::)

  "ครับๆ สุดที่เลิฟของผม"

  อยากรู้ไหมที่บอกว่าเรื่องนั้น?คืออะไร มันคือตอนที่อิโนะส่งจดหมายรักให้ซาอิ ข้างในมันเขียนว่า "เป็นแฟนกันนะ"

  "นี่ๆจะสวีทกันอีกนานมั้ยยัยหมู?!!"ซากุระหันมาก็เห็นอิโนะกอดแขนซาอิอยู่ เก็บความปากเสียไว้ไม่ไหวจึงแซวเพื่อนเลิฟไป1ที

  "เขาไม่เรียกว่าสวีทแล้วแกแต่เรียกว่าหวานทั้งวันเพราะสวีทแปลว่าหวานน้อยๆค่อยๆเป็นค่อยๆไป"เทมาริแอบแซวด้วยเหมือนกันแต่ไม่รู้ซะแล้วว่าตัวเองก็ถูกจ้องด้วยสายตาของหนุ่มไอคิว200อย่างชิกามารุอยู่ทั้งวัน

  "พวกแกเที่ยวกันก่อนนะ เดี๋ยวฉันกับซาอิจะไปสวีทไม่ให้รกหูรกตาพวกแกแน่นอน"

  "เอาที่สบายใจเลยย่ะ แม่คนสวยเรื่องมาก!" 2คนที่มีความรักที่อยู่ในห้างนี้ก็ได้เดินแยกกลุ่มออกกันเป็น2ต่อ2

  "เดี๋ยวนะ แกไม่ได้ชวนซาสึเกะมาด้วยหรอ?"เทมาริถามซากุระที่กำลังหาแอปเปิลเพื่อมาเอาให้เท็นๆกับเนจิอยู่ที่ตึกซึนะทาวน์ได้กิน

  "ฉันจะชวนทำไมเขามีคนรักของเขาอยู่แล้วไปขัดจังหวะมันก็หน้าด้านเกินไปมั้งเทมาริ?" 

  "เอ่อ..พวกผู้ชายน่ะช่วยแยกกลุ่มหน่อยก็ได้นะเกาะซะปลิงเลย"

  "เออก็ได้ๆ ฉันก็คิดว่าต้องเป็นหมาให้เจ้านาย ต้องเดินตามทั้งวัน ไปกันเหอะ"ชิกามารุปากเสียเหมือนเดิมพูดห้วนๆไปให้สาวทั้งสาม

  "ฮินาตะเธออยากไปกับนารูโตะรึเปล่า"ซากุระถามเพราะเห็นฮินาตะก้าวเท้าตามนารูโตะ

  "..นิดหน่อยค่ะ" ฮินาตะตอบอย่างกล้าๆกลัวๆแต่หน้าแดงมาก

  "นี่ๆฝากฮินาตะด้วยนะนารูโตะถ้าฮินาตะเป็นอะไรฉันจะตื้บเรียงรายเลยคอยดูเหอะและนายฉันจะ×2ให้หนักกว่าคนอื่นอีก" จากนั้นฮินาตะก็ถูกซากุระผลักจากข้างหลังจน ฮินาตะเซตามแรงที่ผลัก ดันไปโดนนารูโตะพอดีซึ่งทำให้นารูโตะกอดฮินาตะอย่างเต็มตัว

  "ว่ามาเทมาริ"ซากุระตอบก่อนจะเลือกแอปเปิ้ลต่อ

  "เธอตัดใจจากซาสึเกะได้แล้วหรอ?แล้วเธอหายจากการเป็นตัวของเธอในสมัยก่อนได้จริงหรอ? ที่ฉันถามเพราะฉันเป็นห่วงแกนะอย่างที่อิโนะบอก ฉันช่วยเธออยู่นะ"เทมาริบอกความหมายที่เธอต้องถาม เธอรักเพื่อนคนนี้มากๆเพราะเธอเห็นซากุระเป็นเหมือนน้องสาวของเธอไปแล้ว

  "เขามีคนอื่นอย่างที่อิโนะเล่าให้ฟัง เขามีคาริน คารินที่...เพอร์เฟคกว่าฉัน ไฮโซกว่าฉัน ส่วนฉันที่มีแต่น้ำตาและไม่มีอะไรดีเลยเนี่ยนะ...เขาน่ะเอาฉันมาขั้นเวลาเท่านั้น...." หลังจากที่เธอตอบเทมาริได้ซักพักเธอก็หยิบแอปเปิ้ลขึ้นมาพร้อมบีบมันจนเป็นรอยบุบและมีน้ำใสๆจากตาไหลหยดลงมา

  "นี่ไม่ต้องร้องไห้หรอกนะ ฉันจะไม่ถามอีกแล้ว"เทมาริเห็นเพื่อนสาวจะร้องไห้ก็รีบปลอบ

  "ใจร้ายจริงๆเลยนะชวนก็ไม่ชวน เธอน่ะเอะอะก็พึ่งเพื่อนแล้วก็ร้องไห้อย่างนี้ทำอะไรไม่ได้ซักอย่าง"เสียงปริศนาที่ทั้งเย็นชาไร้ความรู้สึกมันเป็นเสียงของพญามัจจุราชที่จะพาเธอไปยมโลกแห่งความสิ้นหวัง เธอเบิกตากว้างเมื่อเธอหันไปก็พบกับชายที่เธอสิ้นหวังกับเขามาก

  "ซา..สึ....เกะ!?"ซากุระหันไปก็พบกับพญามัจจุราชที่บอกเธอไว้ว่าเธอคือคนที่เขาจะทรมานเธอ เขาควงแขนกับแฟนใหม่ของเขาเอง

  "เธอน่ะคือผู้หญิงที่ฉันอยากให้เธอเป็นของเล่นตลอดไปเลยนะซากุระ"

  "เอามือสกปรกของนายออกไปให้ห่างจากซากุระนะ อีกอย่างขืนนายเดินเข้ามาอีกก้าวเดียวล่ะก็!ฉันจะต่อยนายแน่ซาสึเกะ!!" เทมาริบอกซาสึเกะที่กำลังเอามือที่มาไล้แก้มซากุระก่ินที่เธอจะรีบปัดมันออกก่อนเอ่ยวาจาที่กล้าหาญ

  "เธอมันก็แค่ผู้หญิงเก่งแต่ปากอย่ามายุ่ง!"

  "ฉันคืออดีตเทควันโดที่ซึนะระดับA+นะอย่ามาแหยมกับพี่เลยไอน้อง นายมันก็แค่พวกที่ชอบเอาแต่หลอกผู้หญิงฟันแล้วก็ทิ้งเท่านั้นแหละ!!!"เทมาริกวนประสาทซาสึเกะที่พูดความจริงที่ตัวเองทำ

  "นี่หล่อนอย่ามาว่าแฟนฉันนะ! อย่าว่าซาสึเกะว่าผู้ชายที่ชอบหว่านเสน่ห์ฟันแล้วทิ้งนะอีบ้าฉันจะตบให้เลือดกบปากเล๊ย!!"คารินเดือดขึ้นมาทันทีหลังจากได้ยินคำพูดของเทมาริที่บอกว่าแฟนของเธอ

  "มาเซ่ๆ!อย่าเก่งแต่ปากอีแว่นมาตบกันสิ จะตบให้แว่นสบัดออกจากหน้าไปเลยเล่นกับใครไม่เล่น!!"เทมาริท้าคารินให้ตบกัน

  "อีนี่จะมากเกินไปแล้วนะวอนหาทีตายแล้วไง!! ฉันมือตบอันดับหนึ่งในโคโนฮะอย่ามาแหยมกับฉันนะ อีร่าน อีชะนี อีอำมหิต อีซาดิสต์"คารินง้างมือหมายจะตบหน้าที่มั่นใจของเทมาริ เทมาริง้างมือจะตบหน้าหวานที่เต็มไปด้วยเครื่องสำอางที่เธอเกลียดมันมาก

 

เพี๊ยะ!!!!!!

 

 

.....

 

 

 

เสียงตบที่ดังไม่ได้เกิดจากเทมาริระหว่างคารินแต่เกิดจากเงื้อมือของ...ซากุระที่ตบคารินเต็มแรง

  "โอ้ย!!!"คารินร้องเจ็บเพราะมือที่ปะทะกับแก้มของเธอ

  "คุณคารินคะทำความเข้าใจใหม่นะคะ คำว่าร่าน คำว่าชะนี อำมหิต ซาดิสต์ ต้องใช้กับคนที่เหมาะสมกว่านี้นะคะแนะนำค่ะควรใช้กับตัวเองมากกว่านะคะถึงจะถูก..ถ้าไม่อยากขึ้นเมรุเร็วๆละก็อย่ามาว่าเพื่อนของฉันอีกไม่งั้นจะเจอดีกว่านี้แน่!!!"ซากุระกระซิบข้างหูคารินช่วงสุดท้าย

  "ซาคุง มันตบเค้า....ช่วยเค้าด้วยนะ" คารินฟ้องซาสึเกะ

  "คุณคารินคะและคุณ....ฉันขอตัวก่อนนะคะไว้เจอกันที่ตึกซึนะทาวน์นะคะ"ซากุระบอกแบบประชดแต่สีหน้าจริงจัง

  "แกฉันอยากได้ยินเสียงเพราะๆจากหน้าอีแว่นนั่นอีกอ่ะ โครตด้านเลย"

  "หึ!!..จ่ายเงินเถอะไม่อยากจะได้ยินยัยบ้านั่นแหกปาก!!"

  เมื่อสาวๆจ่ายเงินซื้อของอื่นๆเสร็จก็อยู่ในรถแท็กซี่ เสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

  "ฮัลโหล ว่าไงเท็นๆมีอะไรว่ามา"

(แกรีบกลับมาด่วนเลยเพราะพวกพี่กลุ่มแสงอุษาประชุมกันเสร็จแล้ว)

  "อึ้มๆ แล้วไง?"

(พี่เขาประกาศว่า คืนนี้มี"เต้นรำแห่งการทำควารู้จัก"เพราะบางคู่จับคู่แล้วไม่รู้จักกันก็จะถามกันระหว่างเต้นรำ จะจับคู่เป็นบั้ดดี้ที่พวกพี่เขาจัดให้..)

  "ห๊ะ!!เต้นรำกับคู่บั้ดดี้ที่จับมาหรอ?!! ทำไมต้อง..เป็นอะไรกับพวกบั้ดดี้เนี่ย!!!"

(ฉันยังพูดไม่จบยัยเถิกจะจับคู่เป็นบั้ดดี้ที่พวกพี่เขาจัดให้ก็ได้หรือว่าจะไปจับคู่กับใครก็ได้แต่ต้องเป็นเพศตรงข้ามเท่านั้นเพราะบางคู่ก็รู้จักกันอยู่แล้วก็เลยมีอีกตัวเลือกนึงมาให้)

  "อ๋องั้นก็ดีแล้วใส่ชุดไรอะ?"

(ใส่ชุดราตรีแต่ถ้าใครไม่มีก็ใส่ชุดที่ใกล้เคียงอะ-เย้!! เข้าไปแล้ว!!!@#฿%฿&@พวกนายเงียบๆกันหน่อยได้มั้ย!!!ฉันคุยกับซากุระอยู่!! จะมาเชียร์บอลที่ห้องฉันทำไมวะ? ทีวีไม่มีกันรึไง!)

  "พวกนั้นมันกลับมาแล้วหรอ?มาพร้อมกับฮินาตะรึเปล่า?"

(กลับมาพร้อมกันแหละพร้อมกับฮินาตะด้วย เออ! อิโนะกับซาอิเป็นแฟนกันแล้วนะตอนนี้เหลือแค่แก เทมาริ ฮินาตะที่ยังไม่มี แต่2คนนี้ใกล้จะมีคู่ น่าจะเหลือแค่แกอะ ฮ่าๆ)

  "หรอ~ แล้วเนจิอุ้มแกไปทำไมหรอ?~"ได้ทีซากุระก็ถามตรงๆ

(เฮ้ย!ถามได้ ก็ต้องโดนหอมแก้มบ้างอะไรบ้าง~)

  "หึๆนึกว่าจะโดนจับ.....ฮ่าๆไม่อยากจะคิด"

(ปากเสียนะแกเกือบโดนก็แค่นั้นเอง)

  "แล้วไม่วิ่งไล่จับกันหรอ"

(จะเหลือหรอฮ่าๆวิ่งเข้าห้องน้ำทันย่ะเกือบโดนเลยล็อคประตูประมาณ1ชั่วโมงค่อยเดินออกไป แกกลับมาเร็วๆนะ)

  "จ้าๆ"

 

 ณ ตึกซึนะทาวน์

 

  "เย้!พวกแกกลับมาแล้ว ซาอิบอกว่าแก..ซากุระเดี๋ยวนะนี่มันคราบน้ำตา!?"อิโนะเห็นซากุระกับเทมาริกลับมาก็รีบวิ่งไปช่วยถือของแล้วเปิดปากถามแต่ดันเห็นคราบน้ำตาที่เป็นรอยอยู่ตรงแก้มของซากุระ

  "อืม...ไม่มีอะไรหรอกน่า ฉันขอตัวก่อนนะ"อิโนะเอามือลูบแก้มซากุระแล้วทำหน้าจริงจัง

  "มีเรื่องอีกแล้วแน่ๆเลย เทมาริเธอขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อแล้วลงมาด่วนเลยนะ"

  "ได้ๆ เดี๋ยวฉันจะรีบบอกให้เธอรู้นะอิโนะ"

 

Sakura talk

  "เฮ่อ~.....เกือบไปแล้วฉันไม่อยากให้พวกเธอต้องมาลำบากอย่างนี้จริงๆนะ" ฉันเดินมาหน้าลิฟท์แล้วกดปุ่มขึ้น

  "..รบกวนกดชั้น15ให้หน่อยค่ะ"ฉันไม่สนใจอะไรเลยฉันก้มหน้าแล้วคิดเรื่องที่ผ่านมาในวันนี้

  "ซากุระ?ไปไหนมาหรอ?"เสียงของผู้ชายที่ฉันเห็นเขาเป็นคนดีตลอดตอนนี้เขาพูดกับฉัน

  "พี่อิทาจิ!คือหนูไปห้างแถวๆนี้อะค่ะซื้อของมาทำกิจกรรมเล็กๆค่ะ"พี่เขาใส่ชุดสูทที่เท่ห์มากแต่ทรงผมก็...เหมือนเดิมหางม้าต่ำ..

  "ให้พี่ช่วยถือมั้ย?"พี่นี่ใจดีเป็นสุภาพบุรุษมากเลยเห็นอะไรก็ถามด้วยความเป็นห่วงตลอดต่างจากใครบางคน

  "ขอบคุณค่ะคงไม่เป็นไรหรอกค่ะ...."เหงอะ..พี่เขาดึงไปถือเองเฉยเบยแต่ก็น่ารักนะ

  "ไม่หนักจริงๆหรอคะ?"แน่สิที่ถามเพราะในนั้นมีทั้งผลไม้ที่ยืนเลือกตั้งนานมีทั้งส้ม สตอเบอรี่ แตงโม แอปเปิ้ล นมอีก1ลิตรเกรงใจจัง

  "นิดหน่อยน่ะ พี่ส่งแค่หน้าห้องนะเพราะต้องรีบไปเตรียมตัวแล้วก็คุยอะไรอีกไม่รู้ข้างบนชั้น20อีก"

  "ค่ะ...ความจริง.."

  "ไม่ต้องพูดหรอก ที่พี่ทำเพราะพี่เต็มใจที่จะทำน่ะ"

  จากนั้นพี่อิทาจิก็ถือของไปคุยไปจนถึงหน้าห้องเลยแหะ

  "ขอบคุณนะคะพี่อิทาจิ"

  "ไม่เป็นไรๆ แค่นี้เองพี่ไปก่อนนะ"

 

 แกร็ก!!(เสียงเปิดประตู)

 

  สิ่งที่ฉันเห็นคือหนุ่มสาวกำลังนั่งนัวเนียอยู่ด้วยบนโซฟาของที่ฉันลากมาถึงที่นี่เผื่อว่าเขาคงจะหิวด้วยแต่..คงไม่ต้องกินแล้วล่ะ เขาคงอิ่มแล้ว เขาคงไม่ต้องการแล้วและเขาไม่ต้องการฉันแล้ว!!น้ำตาฉันไหลทุกครั้งเมื่อได้เห็น ได้ยินชื่อ ได้ยินเสียง และครั้งนี้ก็คงเหมือนเดิม ฉันรีบปิดประตูก่อนจะเดินไปที่ห้องของ..ครูคาคาชิ ยังดีที่ครูเขาอยู่ห้อง 508 เลยไป4ห้องก็ถึงแล้วเพราะฉันอยู่แค่ห้อง504 แถมเป็นห้องที่...แย่ที่สุด!!!

 

  ก๊อกๆ!(เสียงเคาะประตู)

 

  "ซะ..ซากุระ!..มีอะไรรึเปล่า?"ครูเขาออกมาพร้อมชุดสูทที่ยังไม่ค่อยเรียบร้อยสักเท่าไรเพราะขาดเน็คไทหรือโบว์หูกระต่าย

  "ครูคะ คือหนูขอมาอยู่ห้องของครูชั่วคราวได้มั้ยคะ?"

  "ทำไมล่ะ?.. แต่เข้ามาในห้องก่อนเถอะเพราะเธอถือของมาด้วย"

  "ขอบคุณนะคะ"

  "ช่วยอธิบายให้ฉันฟังหน่อยได้มั้ยเพราะอะไรถึง.."

  "ค่ะ คือหนูอยากเปลี่ยนคู่ค่ะแต่ครูคงไม่ให้เปลี่ยนแน่ แล้วหนูเพิ่งถูกซาสึเกะบอกเลิกและหนูก็คู่กับเขา เหมือนเขาทรมานหนูอยู่"

  "เธออยู่ที่ห้องของฉันไปก่อนก็ได้นะ เรื่องของของเธอเดี๋ยวฉันให้พวกเพื่อนเธอขนออกมาให้...."

"แล้วครูละคะ ครูจะอยู่ที่ไหน?"

  "ฉันก็อยู่ที่นี่แหละ แต่ฉันจะไม่ทำอะไรเธอหรอกเชื่อฉันเถอะ" ครูคาคาชิก็น่ารักนะเห็นอย่างนี้ครูแกเพิ่งอายุ21เอง ปกติต้องเรียนมหาลัยใช่มั้ย?แต่พี่แกมีความรู้ระดับปริญญาตรี-เอก ครูแกเรียนข้ามขั้นข้ามชั้น เลยได้เป็นครูตอนอายุ19 แรงว์มาก(>_<!!)

  "เอ่อ..แล้วที่นอน?"

  "เธอก็นอนเตียงไปเถอะส่วนฉันจะนอนโซฟา"

  "แต่!!..."

  "เธอเป็นผู้หญิงถึงจะไม่ใช่เจ้าบ้านหรือเจ้าของห้อง ยังไงผู้ชายก็ต้องให้เกรียติผู้หญิงและต้องเสียสละเสมอ"ครูเขารู้ได้ไงว่าฉันจะพูดเรื่องนี้

  "ขอบคุณนะคะ ครูคาคาชิ"

 

 

 

  Writer มาแว้วน่ารักมุ้มมิ้งมากๆเลยมีฉากตบกันด้วยวันนี้แล้วก็ฉากLoverกันนิดหน่อยบอกก่อนเลยนะเรื่องนี้ให้ อวยกันเอง(อวย คือ อยากให้ใครคู่กับนางเอก/พระเอกในเรื่องนี้)กันอยากให้ใครเป็นพระเอกให้ซากุระเพราะไม่ได้กำกับว่าซาสึเกะต้องเป็นนะคะ แต่ถ้าอยากให้เป็นเดี๋ยวwriteจัดให้  วันนี้ไปแล้วบ๊ายบาย จุ๊บๆ::>_<::