Short Fic Inazuma & Go

Fic Inazuma ไม่ได้อยากเป็นเพื่อน

Dyland Talk ;
สวัสดีครับผมคือ ดีแลนด์ คีธ ตอนนี้ผมอยู่ที่ร้านพิซซ่าชื่อดังทีอเมริกา ผมมาทำไมน่ะเหรอ..ก็ พากัปตันมากินพิซซ่าไง ^^
"อร่อยมั้ย..." ผมถามคนที่นั่งตรงข้ามผม เขาเคี้ยวอาหารตุ้ยๆ น่าจะอร่อย
"อายอาอินอิ อะอ้ายอู้~(นายมากินดิ จะได้รู้)" เขาพูดโดยที่อาหารยังเต็มปาก หึ น่ารักจริงๆ
"อึก(กลืนอาหาร) กินสิ..." เขายื่นพิซซ่ามาให้ผมแล้วพูดอีกครั้ง "ลองกินดู~" เห้อ..ช่วยไม่ได้
"ง่ำ -)3(-" ผมกัดพิซซ่าที่มือของเขาแล้วเคี้ยวจากนั้นก็มองหน้าเขาพบว่า หน้าของมาร์คมันแดงไปถึงหู นี่สิน่ารักของจริง -//-
"อ..อร่อยป้ะล่ะ..." มาร์คหันหน้าไปทางอื่นแล้วถามผม
"อร่อย..." จากนั้นผมก็เลียปากตัวเองทีนึง
"อิ่มล้ะ...ไปเที่ยวกัน.." ผมรีบลุกขึ้นพร้อมหยิบกระเป๋าตังค์ขึ้นมา
"เดี๋ยวสิ...นายกินไปคำเดียวเองนะ เหลืออีก 5-6 ชิ้นแหน่ะ ฉันกินไป 3 ชิ้นล้ะ --" มาร์คคว้าแขนผมแล้วพูด ก็จริงที่ผมกินไปคำเดียว..แต่...ไม่เคยได้ยินเหรอ..คนรักอิ่ม เราก็อิ่มได้...
"อ่า..งั้นกินต่อ.." จากนั้นผมก็กินบ้าง ก็มันเริ่มหิวนี่หว่า -3-
.
.
.
.
ผมและมาร์คเดินกลับมาที่หอพร้อมกับรอครูคุมหอเรียกพบนัดกำหนดการไปซ้อม
"มาร์คไปไหนมา..." อิจิโนะเสะวิ่งมาถามมาร์ค
"อ้อ..ไปกินข้าวกับดีแลนด์มาน่ะ..." แล้วมาร์คก็หันมามองผม
"ฮิฮิ..งั้นไปล้ะ.." แล้วอิจิโนะเสะก็ตบบ่ามาร์คทีนึงแล้ววิ่งไปโดมอน
"อะไรกันเจ้าพวกนั้น -.-" มาร์คบ่น
เราก็ได้พบครูคุมหอแล้วก็ บลาๆๆ จากนั้นก็ขึ้นห้องนอน ผมเป็นรูมเมทของมาร์ค อิจิโนะเสะ และโดมอน มันบังเอิญมากที่พวกเราซี้กันแล้วโดนจับมาอยู่ห้องเดียวกัน (ครูเค้าสุ่มเลขที่เอาว่าใครจะนอนกับใคร) ผมอาบน้ำเสร็จมาร์คก็ไปต่อ ส่วนไอ้สองหน่อนั่นอาบเสร็จนานล้ะ
"เห้!! อย่าเพิ่งเควี้ยงหมอนมาเสะจะกินมาม่า!!" โดมอนโวยวายใส่อิจิโนะเสะ
"ก็ไม่รู้สินะๆ ไม่อยากกินข้าวมา...จ๊อกกกก.." และเสียงท้องร้องของเจ้าตัวก็ดังขึ้น หึ สมน้ำน่า
"ดีแลนด์!! มีอะไรกินบ้าง *^*" อิจิโนะเสะวิ่งมาขอขนมผม
"ไม่มีหรอกนายไปซื้อเองสิ ตังค์ฉันจะไม่มีอยู่แล้วว -0-" ใช่ผมไม่มีตังค์
"หึ..ใจร้าย -3- ไปขอโดมอนกินก็ได้ ^0^"
"หยุดเลย -- ฉันก็ช็อท" โดมอนพูดจบเหมือนคนตัวเล็กโดนสตาฟทันที "ว่าแต่ มาร์คไปไหน?!" โดมอนถาม
"อยู่นี่..." มาร์คที่ตอนนี้ผมเปียกเล็กน้อยกลิ่นสบู่และยาสระผมลอยมาเตะจมูกผม เขานุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวทำให้เห็นผิวขาวๆของเขา
"อิจิโนะเสะ..ไปซื้อขนมกัน..." โดมอนพูดและก่อนที่อิจิโนะเสะจะโวยวายโดมอนก็ขยิบตาทีนึงและเขาก็พยักหน้า(ส่งซิกส์)และเดินออกไปทั้งคู่
"ไปไหนกันอ้ะ.." มาร์คถามผม
"ซื้อขนมไง -"- เมื่อกี้โดมอนก็เพิ่งบอก..." ผมตอบกวนโอ๊ยไป
"-.- เดี๋ยวนี้หัดกวนประสาทกัปตันแล้วหรอ?!" ไม่มีใครกล้าหืมกับกัปตันเลยคร้าบบบบบ -0-
"ป้าววววว ไม่รู้ๆ -3-"
"ฉันนอนล้ะ...." ว่าจบก็ขึ้นไปบนเตียงแต่เดี๋ยวนะผมเห็น ข...ขาอ่อน...โว้วว..อย่าเพิ่งๆ ใจเย็นๆ...-,,- ขาวนะเนี่ย เดี๋ยวๆ ดีแลนด์กัปตันนะกัปตัน -.,-
"แล้วไม่ใส่เสื้อผ้ารึไง..." ผมถาม
"อ...ไม่..ฉันร้อน..."
"หืม O_o Rihgt?!" ผมถามย้ำ
"บ้าเรอะไง -0- ใส่ดิ.." แล้วเขาก็ค่อยๆลุกขึ้นมาแล้วใส่เสื้อผ้า
"เออ...ค่อยยังชั่ว -.-" ผมพูดออกมาเบาๆ
"นอนล้ะน้ะ ^^" เขายิ้มให้ผมแล้วล้มตัวลงนอน
"รีบนอนไปไหน.." ผมบ่น
"เห้ออ...นอนไม่หลับ -0-" เขาบ่น ขอบคุณที่อุตส่าห์บ่นนะ ไม่ใครเค้านอนกัน 6 โมงครึ่งหรอกเว้ยยย!!
"งั้น..ไปเดินเล่นกันมั้ย...." ผมชวนเขาให้ไปเดินเล่นด้วย (ขอบรรยายห้องของผมนะ..เตียงอยู่มุมห้องมี 2 เตียง 1 เตียงนอนได้ 2 คนแน่นอนผมนอนกับมาร์ค)
"อ่า..ไปสิ.." และเราสองคนก็เดินไปที่ท่าน้ำของหอเรานั่งลงมองท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนสี

16.55 น.
"ครูให้กลับกี่โมง..." มาร์คที่นั่งเงียบมานานถามผม
"17.30 น.... เวลาถมเถน่า..." ผมตอบเขาไป ตอนนี้ที่ผมคิดคือ..ผมควรจะบอกเขาไปมั้ยกับความรู้สึกของเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่ออย่างผม..ถ้าบอกเขาไป เขาจะรังเกียจผมไหม...ถ้ารังเกียจผมจะเล่นกับใครล่ะ..ผมมีเขาคนเดียวนี่นา..นี่แหละข้อเสียของผม
"มาร์ค...." ผมเรียกเขา

Mark Talk ;

"มาร์ค...." เขาเรียกผมผมก็หันไปมองเขา "ฉันบอกนายตรงๆเลยนะ..."
"มีอะไร..." ผมถามเขา ความรู้สึกผมตอนนี้มันไม่ดีเอาซะเลย ดีแลนด์นายอย่าทำให้ฉันเจ็บปวดก็แล้วกันคำพูดของนายต่อไปนี้...
"ฉัน...ไม่อยากเป็นเพื่อนนายเลย..." ว..ว่ายังไงนะ?!
"นาย...หมายความว่ายังไง!! ดีแลนด์.." ผมชอคมากไม่น่าเชื่อว่าเขาจะเกลียดผมจนไม่อยากเป็นเพื่อนผมขนาดนี้ ทั้งๆที่ผมก็...รัก..ใช่ ผมรักเขามาก...
"หมายความว่า..ไม่อยากเป็นเพื่อนนายไง..ความหมายตรงตัว...." เขาตอบผมมาหน้าตาเฉยนายไม่เคยเห็นฉันเป็นเพื่อนเลยสินะ ดีแลนด์ คีธ....
"ฮึก...ท..ทำไม..นายถึง...ทำร้ายฉันขนาดนี้ ....ทั้งๆที่ทั้งใจฉันให้นายคนเดียว...ฮืออออออ..ทำไมบ่ะ ดีแลนด์!!!" ผมไม่รู้ว่าผมตะโกนอะไรใส่หน้าเขาแล้วเขาก็...กอดผมเหรอ นี่อะไร...ต้องการอะไรกันแน่ ไม่อยากเป็นเพื่อนฉันก็ไม่ต้องมาทำดีสิ!!
"ฟังฉันพูดก่อนสิ....ฉันไม่อยากเป็นเพื่อนนาย..แต่อยากจะขอ.....นายเป็นแฟน..." ทันทีที่เขาพูดจบเหมือนน้ำตามันไม่ยอมหยุดไหลและเอ่อมามากกว่าเดิมครั้งนี้คือความดีใจสุดๆ
"...ดีแลนด์..." ผมเรียกชื่อเขา
"คบกับฉันได้ไหม...มาร์ค ครูเกอร์.." เขาผละออกจากอ้อมกอดแล้วถามผม
"ได้..ฉันรักนาย..รักมานานแล้วด้วย..." ผมกอดเขาอีกครั้ง..ดีใจดีใจเหลือเกินขอบคุณนะดีแลนด์นายมอบความสุขอันยิ่งใหญ่มาให้ฉันนะ
"ฉันก็รักนาย...รักมากๆด้วย..."

........ผมจะรักเขาให้เท่าเวลาที่เขารักผม.......
........ผมก็จะรักเขาให้นานที่สุด.........