ชีวิต

9.7

เขียนโดย nongfin

วันที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 11.34 น.

  8 ตอน
  0 วิจารณ์
  11.12K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 มีนาคม พ.ศ. 2558 18.17 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

2)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

               วันนี้นายมาร์ทินสั่งให้ทาสอย่างพวกเราขุดคลองเพื่อเก็บน้ำไว้ใช้ในฤดูแล้งการขุดคลองในครั้งนี้ใช้เวลาไม่น้อย

เลยทีเดียวเพราะคลองกว้างขวางและยาวแรงงานมีแค่สิบหรือยี่สิบคนรวมทั้งเด็กและผู้สูงวัยไม่เว้นแม้แต่เด็กใหม่อย่างเขา

ฉันก็ไม่รู้ เหมือนกันว่านายจะตั้งชื่อให้เขาว่าอะไร

          " นี่...ในที่นี่มีเธอเป็นผู้หญิงคนเดียวหรอ  "  

ชายหนุ่มคนนั้นยืนอยู่ข้างฉันถามขึ้น

          " ใช่...อย่ามัวแต่คุยรีบทำงาน "

          " จะไม่คิดบอกชื่อจริงๆหรอ "          

          " มาร์ช่า... "   ฉันก้มหน้าก้มตางานของตัวเอง

          " ฉัน เอริกนะมันเป็นชื่อเก่าน่ะ นายมาร์ทินบอกว่า

ให้ใช้ชื่อเก่าก็ได้ "   เมื่อถึงเวลาพัก ฉันนอนตากลมบนพื้นหญ้า

ใต้ร่มไม้ใหญ่

          " เธอก็ชอบอยู่ท่ามกลางธรรมชาติหรอ " 

          " ไม่นิ...ฉันแค่มาพักผ่อน "

          " ธรรมชาติน่ะสุดยอดนะฉันชอบมองมัน

เธอไม่ชอบหรอ ฉันชอบมองดักแด้ก่อนมันจะ

เจริญเป็นผีเสื้อเหมือนมันต้องใช้ ความพยายาม

อย่างมากเพื่อที่จะโบยบิน "

          " นายนี่มันอ่อนหัดจริงๆ "   ฉันแปลกใจเหมือนกัน

ที่ยังมีทาสคิดอะไรเพ้อฝันได้ขนาดนี้ เขาไม่ควรจะมาเป็น

ทาสเสียด้วยซ้ำ เขาน่าจะอยู่ตามโบสถ์เสียมากกว่า

          " นี่ เธอรู้มั้ยว่าแมลงตัวนี้คืออะไร "   เอริกเรียกฉัน

ให้ดูแมลงตัวเมื่อๆที่เกาะอยู่บนมือของเขา

          " มันคือแมลงอะไร ดูกระจ้อยร่อยอ่อนแอจัง "

          " เธอไม่รู้จักแมลงเต่าทองหรอ สีสวยใช่มั้ยล่ะ "

          " ในโลกนี้ ฉันรู้จักสิ่งมีชีวิตไม่กี่ชนิดเท่านั้น "

          " หรอ...น่าเสียดายจัง ในโลกใบนี้มีสิ่งมีชีวิต

น่าทึ่งมากมายก่ายกองเลยล่ะ "

          " แล้วแมลงตัวเล็กนี้น่าทึ่งตรงไหน "  ฉันไม่เข้าใจ

เลยจริงๆว่าแมลงตัวเล็กๆนี้มันน่าทึ่งตรงไหนก็แค่สิ่งมีชีวิตไร้ค่า

          " ไม่ใช่แค่แมลงเต่าทองหรอกนะที่น่าทึ่ง สิ่งมีชีวิต

ทุกอย่างน่าทึ่งไม่แพ้กัน พวกเขาพยายามดิ้นรนต่อสู้เพื่อ

มีชีวิตรอดไม่ว่าจะล้มสักกี่ครั้งพวกเขาก็ไม่เคยยอมแพ้ "

          " ฉันไม่เข้าใจหรอก...คนที่ คร่าชีวิตคนอื่นราวกับ

ผักปลาอย่าง ฉันไม่เข้ามจหรอกนะ "

          " เชื่อสิ...ทุกคนมีจิตใจมีความรู้สึก สักวันเธอ

ก็จะเข้าใจเรื่องแบบนี้ "   แล้วเอริกก็เดินออกไปจากตรงนี้

เขาพูดถึงเรื่องอะไร นักฆ่าอย่างฉันไม่จำเป็น ต้องรู้เรื่อง

อะไรแบบนี้หรอก แต่...ไม่เคยมีใครมาพูดแบบนี้กับฉันมาก่อน 

สิ่งมีชีวิตในโลกทุกชนิด ทุกชีวิตต้องดิ้นรนเอาชีวิตรอดหรอ...

ไม่เห็นรู้มาก่อนเลย ฉันรู้เพียงว่าต้องฆ่าคนที่นายสั่ง

สิ่งที่ฉันทำมันผิดรึเปล่านะ พักนี้ไม่มีภารกิจสังหารมาถึงทาสอย่างพวกเราเนื่องจากต้องขุดคลองซึ่งต้องใช้เวลามาก

และเอริกก็มาพูดกรอกหูเรื่องสิ่งมีชีวิตบนโลกใบนี้มากขึ้น

จนฉันสงสัยว่าสิ่งที่ฉันทำมันถูกหรือผิด

          " เอริก นายคิดว่าการการฆ่าคนมันผิดมั้ย " 

          " มันอยู่ที่ บุคคลด้วยบางคนต้องทำเพราะจำเป็น

เช่นเพชรฆาตจำเป็นต้องสังหารผู้กระทำผิด "

          " หรอ...ยังไงฉันก็ไม่เข้าใจอยู่ดี สิ่งที่ฉันทำมาตลอด

มันถูกหรือผิดกันนะ "

 

                

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา