รักจอมวุ่น น้องสาวรุ่นที่สิบกับนายหัวเป็ด

          เช้าวันใหม่อันแสนสดใส  กับไอหัวเป็ดข้างเตียง  ฮืออ  ใครก็ได้ช่วยหนูด้วยยยยยย

"เธอจะดิ้นทำไม"

"แล้วนายกอดฉันทำไม"

"ก็อยากกอด จบป่ะ"

"ลุกขึ้น แล้วไปแต่งตัวซ่ะ "เตะฮิบาริตกเตียง

"ยัยบ้าเอ๊ย"เดินเข้าห้องน้ำไป

          2 ทุ่มเมื่อทั้งสองเตรียมตัวเสร็จ วองโกเล่ทุกคนก็มารวมตัวกันที่ห้องโถง

"เอาหล่ะทุกคน วันนี้เราจะเริ่มการต่อสู้ด่านแรกกันน่ะ"

"คุฟุฟุ แล้วต้องสู้ยังไงเหรอครับ"

"ฉันจะให้ทุกคนเข้าไปล่าผีใน โรงแรมร้างบนเกาะนี้"

"สะ สึโนะ พวกพี่ด้วยเหรอ"

"อ่าห่ะ ใช่แล้วค่ะ พวกพี่ต้องแข่งด้วย โดยเราจะแบ่งกันไปเป็นกลุ่ม"

          กลุ่มที่ 1 สึโนะ  สึนะ  ฮิบาริ  มุคุโร่  รีบอร์น  เบียงกี้

          กลุ่มที่ 2 โกคุเดระ  ยามาโมโตะ  เรียวเฮ  เคียวโกะ อี้ผิง  ฮารุ  แรมโบ้

"ทำไมๆ ทำไมผมไม่ได้ไปกับรุ่นที่สิบหล่ะครับ"กอดขาสึนะ

"กะ โกคุเดระ ลุกขึ้นเถอะน่ะ"ดึงโกคุเดระให้ลุกขึ้น

"ตกลงเอาตามนี้น่ะ งั้นแยกย้ายได้ ขอให้โชคดีน่ะค่ะ"

          เมื่อทั้งหมดออกมาจากบ้านพัก ก็ต่างแยกย้ายกันไปตามหาโรงแรมร้าง  โดยได้รับแผนที่ ซึ่งทั้งสองกลุ่มใช่เส้นทางต่างกัน มาดูกลุ่มที่ 1 กัน

"นี่เธอคิดจะทำอะไร"ฮิบาริเอ่ยถาม

"ก็แข่งไง "

"แล้วทำไมไม่ให้แข่งแค่ฉันกับเจ้านั่น"

"เรื่องของฉัน"

"คุฟุฟุ  มีความลับเยอะจังน่ะครับ"

"นั่นมันก็เรื่องของฉันอีกนั่นแหละ"

"อุ๊ย เจอแล้วโรงแรมร้าง"

"เข้าไปกันเถอะ"จะเดินเข้าไป

"ตะ แต่มันน่ากลัวน่ะสึโนะ"เกาะแขนสึโนะ

"อย่าเข้าใกล้ยัยนี่"ดึงสึโนะออกมาจากสึนะ

"นั่นพี่ฉันน่ะ"

"แต่ก็เป็นผู้ชาย"ลากสึโนะเข้าไปในโรงแรม(ร้าง)

          เมื่อทุกคนเข้ามาอยู่ในโรงแรมนี้ สิ่งแรกที่ทุกคนสัมผัสได้คือสายลมพัดเบาๆ  แต่กลับเย็นยะเยือก ชวนขนหัวลุก

"รีบอร์นจร๊า เค้ากลัวจังเลย"เบียงกี้กอดรีบอร์นและแสร้งทำเป็นกลัว

          ทั้งหมดเดินตามทางเดินไปเรื่อยๆ พร้อมอ่านคำสั่งที่ได้มาพร้อมแผนที่

"ถ่ายรูปติดวิญญาณให้ได้"สึโนะอ่านภารกิจให้ทุกคนฟัง

"ใครกำหนดภารกิจเนี๊ยะ บรื๊ออ"สึนะลูบแขนตัวเองพร้อมถาม

"เพื่อนรีบอร์นค่ะ"สึโนะบอก

          และทุกคนก็เดินมาเจอกับทางแยก 6 ทาง

"งั้นแยกกันน่ะทุกคน"สึโนะพูดขึ้น

"ตะ แต่"สึนะขัดขึ้น

"ไม่มีแต่ค่ะ โชคดีน่ะทุกคน"

          และทั้งหมดก็เดินแยกกันไป

ด้านสึโนะ

"เฮ้อ เบื่อจริงไม่เห็นมีไรสนุกสนุกทำเลย"เดินเตะเศษก้อนหินเล่น

'สึโนะ'  เสียงเย็นยะเยือกดังขึ้น

"ใครหน่ะ"หยิบมีดขึ้นมา

'สึโนะ'

"อึ๊ก" อาการเจ็บที่แล่นจากแผ่นหลังบางกระจายความเจ็บแผ่ซ่านทั่วทั้งร่างกาย

'มาหาฉันสิ สึโนะ'

"นะ นายเป็นใคร"  ล้มลงนั่ง

'เจ้าของของเธอไง'

"มะ ไม่จิงหน่ะ ไม่น่ะ"

'สึโนะมาหาฉันสิ เธอเป็นของฉันน่ะ'

"ไม่น่ะ อย่าน่ะ ไม่เอา ฮึก ไม่เอา" ร่างบางถอยหลังจนชิดผนัง เอามือปิดหูของตน

'สึโนะ'  ปรากฏร่างสูงของชายคนหนึ่งเดินออกมาจากเงามืด

"ไม่น่ะ อย่าขะ...." ร่างบางหมดสติลง  ไม่นานนักมือหนาก็โอบอุ้มร่างบางไว้ในอ้อมกอด

To  be  cotinued

อย่าเพิ่งทิ้งเค้าไปไหนน่าาาาาาา