รักจอมวุ่น น้องสาวรุ่นที่สิบกับนายหัวเป็ด

7.5

เขียนโดย Blacksakura

วันที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 21.39 น.

  28 บท
  60 วิจารณ์
  37.14K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน พ.ศ. 2557 18.44 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

13) การกลับบ้านที่แสนจะธรรมดา(มั้ง)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          17:00  ณ บ้านท่านฮิ(สุดหล่อ)

          เฮ้อออออออออออ  เบื่อออออ  ฉันจะกาบบบ้านนนนนนนนนน  ไอ้หัวเป็ดดดดดดดดดดลามกกกก   ฉันนนนนนนนจะกลับบ้านนนนนนนน  เบื่อเว้ยยยยยยยยยยยย  (ซากุ//สึโนะ เตงเปงไรอ่ะ  สึโนะ//เรื่องของฉัน อย่ายุ่ง/ลับมีด)

สึโนะ:ไอหัวเป็ด ฉันจะกลับบ้านนนนนนนนน

ฮิบาริ:ก็กลับสิ  ผมก็ไม่ได้ว่าคุณนี่หน่า/กดรีโมตทีวี

สึโนะ: อีกสองวิ

ฮิบาริ:อีกสองวิทำไม

สึโนะ:ฉันเอานายตายแน่

ฮิบาริ:อ้าวเกี่ยวไรกับผม  คุณจะกลับก็กลับสิ

สึโนะ:  ฉันไม่เล่นด้วยน่ะ

ฮิบาริ:ผมก็ไม่ได้เล่นอะไรนี่หน่า  คุณจะกลับก็กลับสิ/นัั่งดูทีวี

สึโนะ:นี่นายจะกวนทรีนฉันเหรอ

ฮิบาริ:ผมไปยุ่งอะไรกับเท้าคุณตอนไหน

สึโนะ:นี่นาย  ฉันหมดความอดทนแล้วน่ะย่ะ

ฮิบาริ: อ้าวคุณนี่อยากกลับบ้านก็กลับไปสิ  แล้วพาลผมทำไม/นั่งดูทีวีต่อ

สึโนะ:นายนั้นแหละ ทำให้ฉันไม่ได้กลับบ้าน

ฮิบาริ:ผมไปทำอะไรให้คุณ  อยากกลับก็กลับสิ/หันมองหน้าสึโนะ

สึโนะ:แล้วนายโอบเอวฉันทามมายยยยยยยยยย/ตะโกน

ฮิบาริ:ไม่ต้องตะโกนก็ได้ ผมอยู่ใกล้แค่นี้เองน่ะ

สึโนะ:ใกล้เกินไปแล้วย่ะ/ดันอกท่านฮิออก

          นายหัวเป็ดลามกนี่ก็ไม่รู้คิดอะไร  อยู่ๆก็ดึงฉันลงไปนั่งบนตักเฉยเลย  ตาบ้าเอ้ยย  ตอนแรกก็สั่งฉันให้ไปเอาขนมมาให้  แต่ไหงตอนนี้ฉันมาอยู่ในสภาพนี่ได้เนี๊ยะะะ  สึโนะจะบ้าค๋าาาา

ฮิบาริ:เอาๆๆ  ปล่อยก็ได้/ปล่อยสึโนะ

สึโนะ:เฮ้อออ  หายใจได้สักที  ฉันกลับบ้านหล่ะตาบ้า/เดินออกไปนอกบ้าน

ฮิบาริ:ให้ไปส่งมั๊ย/เดินออกมา

สึโนะ:ไม่ต้องย่ะ  เกิดนายไปส่งฉันคงกลับบ้านไปแบบปกติไม่ได้แน่

ฮิบาริ:แน่ใจน่ะว่าไม่ให้ไปส่ง

สึโนะ:ไม่ต้องหรอก  ขอบใจน่ะสำหรับวันนี้

ฮิบาริ:ไม่เป็นไร/เดินไปส่งสึโนะ

สึโนะ:บายยย/โบกมือให้ท่านฮิ  แล้วเดินลับตาไป

ฮิบาริ:หึ น่ารัก

                      ระหว่างทาง

     ตุ๊บ ตุ๊บ ตุ๊บ   เสียงฝีเท้าของใครบางคนกำลังเดินตามสึโนะ           

สึโนะ:/คิด  คะ ใครเดินตามเราอ่ะ  คะ คงไม่ใช่ฆาตกรโรคจิตหรอกน่ะ ทำไงดี

     ว่าแล้วหญิงสาวก็เร่งฝีเท้าขึ้น 

               อุ๊บ อื้ออ อือ หญิงสาวดีดดิ้นอยู่ในแขนแกร่งของชายปริศนา  ไม่นานนักหญิงสาวก็สลบลงไปด้วยพิษยาสลบ

หึ เสียงของชายหนุ่มปริศนาดังพร้อมมุมปากที่ยกขึ้นของเขา ท่ามกลางซอยเปลี่ยวที่เงียบสงัด

 

 

to be continued

(ซากุ//มีใครอยู่บ้างเอ่ยยย  เค้าขอโทษที่ไม่ได้มาอัพ  อัพก็ได้นิดเดียว เดี๋ยววันอาทิตย์ซากุจะมาอัพให้อีกน่ะค่ะ  ขอโทษน่ะค่ะ  อย่าทิ้งข้าน้อยน่าาาาาาา)

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา