เจ้าสาวจ้าวยุทธภพ

                  "ความจริงปรากฎ ขุ่นพระช่วยเจ้าฮ้า~า ที่แท้คุณหญิงจื่อเสียอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์มารกระดูกแดงบุกงานประลอง เทยรับไม่ด๊าย~ยฮ๊า"

                กรรมการงานประลองพูดจีบปากจีบคออยู่หลังเหลยป้าก่อนจะวิ่งดีดดิ้นไปหลบหลังหัวซานป๋อ จื่อเสียยืนกลางวงล้อมเหล่าจอมยุทธในมือมีกระบี่จูหลงอันคมกริบสายตาสาดส่องไปทั่วนางมองดูกองทัพมารสีแดงนับร้อยแล้วยิ้มกริ่มอย่างอวดดี

              "ในเมื่อไม่มีใครอยู่ข้างข้า ข้าก็จะไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้น วันนี้ข้าไม่ตายพวกเจ้าก็ม้วย ดาหน้ากันเข้ามาเลย. เด็กๆฆ่าพวกมันให้หมด"

                มารสีแดงได้รับคำสั่งมันคำรามกระโจนใส่เหล่าจอมยุทธ พวกเขาตั้งรับอย่างเต็มกำลัง. หัวซานป๋อสู้ไปพลางปกป้องผู้อ่อนแอไปพลาง

               "ว้าย ท่านหัว ช่วยเทยด๊วยฮ๊า"

               "สู้ไป ปกป้องไปไม่ดีแน่. หัวอินสง เปิดโอกาสให้ข้า"

               "ครับ!!อาจารย์"

            หัวอินสงรับคำสั่งเขาใช้วิชาตัวเบาทะยานไปยังมุมห้องที่อยู่สูงแล้วซัดมีดบินอย่างรวดเร็วและแม่นยำ.  หัวซานป๋อใช้จังหวะนี้เข้าไปประสานส่งเสริมกัน ซัดมีดบินออกมาอย่างมากมาย พวกมารสีแดงล้มไปมากแต่มีมาเติมเสริมเรื่อยๆ. 

            ชาวยุทธพร้อมเพรียงกันเปิดโอกาสให้เหล่าปรมาจารย์

              "ท่านอาจารย์ทั้งหลายมารสีแดงพวกข้ารับมือเองพวกท่านจัดการตัวการให้ได้. ย่าห์ ย่าห์".   

               เหลยป้าได้โอกาสรีบบุกเข้าหาจื่อเสียที่กำลังดูท่าทีเฉินโจวหมอเทวดาพร้อมสั่งการลูกศิษย์

             "พวกเจ้าทั้งสี่ ตั้งค่ายกลกระจกหกเหลี่ยมใต้หล้า"

            "ขอรับ!!"

ลูกศิษย์ของพรรคใต้หล้าล้วนเป็นยอดฝีมือ พวกเขาแม้ผ่านการประลองมาช่วงกลางวันแต่กำลังยังเปี่ยมล้น พวกเขาสู้มารสีแดงเต็มกำลัง.    อาโปแพ้การประลองตั้งแต่รอบแรกแต่ยังไม่ไปใหนเขายังร่วมสู้ด้วย

          "ฮ่าๆ เข้ามาเลย เพื่อชื่อเสียงสำนักดอกท้อ"

   ::::::::::::;;;;:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::..::.::::::::

        เหล่าปรมาจารย์ทั้งสี่ เหลยป้า แม่ชีกิมหยง หัวซานป๋อ และเฉินโจว อยู่ตรงกลางวงล้อมเผชิญหน้ากับมารกระดูกแดงจื่อเสีย เหลยป้ามองดาบที่หักไปของเฉินโจวแล้วกังวล

         "เทพกระบี่ดาบเจ้าหัก"

       เฉินโจวทำหน้านิ่งเขาถอดชุดคลุมยาวของเขาออกภายในนั้นมีดาบกว่าสี่สิบเล่ม

          "อย่ากังวลท่านเหลยป้า"

    เขาหยิบดาบออกไปครบจำนวนที่หักไปแลิวพุ่งเข้าหาจื่อเสียที่ตั้งท่ารับอยู่ทันที

         "เพลงดาบใบไผ่"

 เช้ง เช้ง เช้งๆ เพลงดาบที่เหมือนพายุหมุนทำเอาจื่อเสียรับมืออย่างลำบาก

          "ชิ. ในจำนวนเจ้า. เจ้านะ่นแหละที่สมควรตายก่อนเพื่อน. เพลงดาบวงพระจันทร์กระเพื่อมน้ำ"

    วูบ. พิ้ง พิ้ง พิ้ง เพลงดาบร้ายกาจบวกกับคมกระบี่จูหลง ดาบของเฉินโจวถูกทำลายจนหมด แต่ชั่วพริบตาเขาก็หยิบดาบใหม่มาแทนอย่างรวดเร็ว เพลงดาบดุจพายุหมุนยังบุกอย่างต่อเนื่อง

           "ดีมากเทพกระบี่ ข้าแม่ชีกิมหยงของสดลวดลายบ้าง ฝ่ามือมิจ๊อ"

  ฉัวะ. จื่อเสียวาดกระบี่ซับซ้อนกลับหลังแขนขิงแม่ชีก็ขาดกระเด็น แม่ชีสกัดกั้นความเจ็บรีบรัดแขนห้ามเลือดแล้วถีบตัวออกห่าง

          "(ข้าร้องขบวนจัเสียกำลังใจ)พวกเจ้าไม่ต้องห่วงบุกต่อไป"

          "แม่ชีเจ้าแก่แล้วหลบไปข้าเอง เพลงดาบต่อเนื่องมังกรนิททรา"

 เช้ง เช้ง จื่อเสรยโดนรุกหนักแต่นางยังไม่เสียกำลังใจนางฟาดกระบี่จูหลงครั้งเดียวดาบใหญ่ของเหลยป้าก็หักสะบั้นทันที

              "ฮึ่ม!!!กระบี่มารบ้าบออะไรกัน เทพกระบี่ข้าฝากด้วย"

            จื่อเสียยิ้มมุมปาก นางเป่าปากวี้ด พวกมาสีแดงก็สะดุ้ง

         "เด็กๆ ใช้เพลงดาบวงพระจันทร์กระเพื่อมน้ำ"

          "อะไรนะ!!!!?? เหลยป้ายังไม่หายตกใจ มารสีแดงกระใช้เพลงดาบแม้ไม่ทรงพลังเท่าจื่อเสียแต่จิมยุทธก็ล้มตายมากมาย

       "อ้าก อ้าก ท่านอาจารย์ช่วยข้าด้วย"

แม่ชีกิมหยงตกตะลึง ไม่เชื่อสายตา "บ้าที่สุดพวกมันใช้วิชาดาบได้ จบสิ้นแล้ว"

 จื่อเสียยิ้มหัวเราะพอใจที่ไดเป็นฝ่ายเหนือกว่า

     "ฮ่า ฮ่า ตอนนี้เทพองค์ใหนก็ช่วยพวกเข้าไม่ได้แล้ว"

   เฉินโจวคิดทางออกไม่ตก เพลงดาบของเขาทำอะไรจื่อเสียไม่ได้เลย เพลงดาบของนางร้ายกาจมากทางแก้คงมีแต่วิชาเดียวกัน แต่ยังไงล่ะ

พริบตานั้นอากาศตรงหน้าจื่อเสียกับเฉินโจวก็เกิดการม้วนตัวและมีสามคนออกมาจากนั้น

       "ท่านหมอเฉินโจว ข้าไป่หลินกลับมาแล้วค่ะ"

---------------------------------------------------/////------