สงครามต่างดินแดน
เขียนโดย บัทเตอร์
วันที่ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.31 น.
แก้ไขเมื่อ 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 00.11 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
6) บทที่ 5 ความหลังของจอมอสูรดูดเลือด 100%
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ.
บทที่ 5 ความหลังของจอมอสูรดูดเลือด
บัดนี้องค์ชายได้เผชิญหน้ากับเหล่าทหารปีศาจเข้าให้แล้ว..!!
ด้วยความกล้าหาญ ตอนนี้เจ้าชายแห่งดินแดนนักรบ ก็ได้มาถึงเกาะข้าวมันไก่ ที่เหล่ากองทัพปีศาจพึ่งเข้าโจมตีมาไม่นานนี้เอง..?
“ที่นี้แหละท่าน.เกาะข้าวมันไก่ พวกเราเดินทางมาถึงแล้ว” ทหารผู้ที่ติดตามมาได้พูดขึ้น
“ที่รักฟังชื่อเกาะนี้ดี ๆ สิ” ไมเด้นพูด
“ทามไมหรอ..?” เจ้าชายแห่งดินแดนนักรบ ราดีน ถามด้วยความสงสัยเล็กน้อย...
“ฟังชื่อเกาะนี้ทีไร น้องรู้สึกหิวยังไงไม่รู้สิ”
“นั้นดิ..ไม่รู้ผู้เขียนคิดยังไงตั้งชื่อเกาะว่า เกาะข้าวมันไก่ พะนะ!!” (อ้าว..ก็ตูไม่รู้จะตั้งชื่อเกาะอะไรดีนี้น่า..งืมงำ ๆ มีคน..เขาคิดให้เลยนะเนี้ยเลยเอามาเขียนเป็นเกาะข้าวมันไก่..ไปก่อน อิอิ..เชื่อเลยว่าจะตั้งตัวละครในเรื่องชื่ออาหาร ๆ แน่ ๆ นอน ๆ 555+)
และแล้วเรือก็แล่นเข้าฝั่งของเกาะข้าวมันไก่..ทุกคนต่างลงจากเรือแล้วตั้งค่ายขึ้น พอตั้งฐานที่พักเสร็จเหล่าทหารที่ติดตามมาด้วยก็ออกล่าตะเวนดูรอบ ๆ เกาะข้าวมันไก่
เนื่องจากที่เกาะข้าวมันไก่แห่งนี้มีพื้นที่ตารางไม้บรรทัดมากพอสมควร (อืม..บรรยายแบบนี้ล่ะเรื่องนี้ถึงได้เละ 555+) จึงต้องใช้เวลามากหน่อยในการสำรวจ
และเหล่าทหารที่ออกดูพื้นที่บางส่วนของเกาะต่างก็กลับมาพร้อมด้วยคำเจรจาในโต๊ะอาหารค่ำต่าง ๆ นานา ว่า...?
“พวกมันเลวมาก ทั่วทั้งเกาะข้าวมันไก่ ตอนนี้มันไม่ใช่เกาะข้าวมันไก่..แต่มันเป็นเกาะกลางถนนไปแล้ว เละเกินบรรยายจริง ๆ ข้าไม่เจอคนเป็นเลย ข้าเห็นแต่ศพ” ทหารคนหนึ่งกล่าวขึ้น
“ชิชะ!! มันบังเกิดมาก” (เอ่อ..บังกาจสิฟระ..ไม่ใช่ บังเกิดเฟ้ย!!)
“เลวจริง ๆ พวกมันไม่ไว้หน้าดินแดนนักรบอย่างพวกเราเลย ถ้าน้องชายของข้าฝึกวิชาเสร็จ พวกปีศาจเดียวมันก็จะได้เป็นข้าวมันไก่ เหมือนเกาะของเราแห่งนี้แน่ๆ” เจ้าชาย ราดีน พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่แสนจะโคตะระความโมโห..!
แล้วก็มาถึงเช้าวันต่อมา...!
“ไป..พวกเราออกล่าพวกกองทัพปีศาจกันเถอะ..หวังว่าพวกมันยังไม่ได้ออกจากเกาะแห่งนี้” เจ้าชาย ราดีน พูด แล้วนำพวกทหารที่ติดตามมาไปด้วยจำนวนไม่มาก..เพื่อหาที่ตั้งของเหล่ากองทัพปีศาจ...ที่ตั้งฐานทัพที่ไหนสักแห่งในเกาะข้าวมันไก่แห่งนี้..!
ทางด้านกองทัพปีศาจ..ที่นำโดย จอมมารปีศาจ..เวทิน
“ไม่น่าเชื่อว่าคนอย่างท่านจะมาถึงดินแดนของพวกนักรบอันทุเรศแห่งนี้ได้..ท่านอสูรดูดเลือด.ไอซาส” จอมมารปีศาจ..เวทิน พูดขึ้นแบบยิ้ม ๆ ในชุดสีดำที่คลุมไปทั้งตัวเหมือนกับยมทูตอย่างไงอย่างงั้นเลย
“จริง ๆ ข้าก็ไม่อยากมาที่นี้นักหรอก..แต่เจ้า..ริคกะ ส่งให้ข้ามาดูงานที่เจ้านั้นมันสั่งเจ้า” อสูรปีศาจที่ตัวสีม่วง..มีปีกทั้งสองข้างอยู่ด้านหลังอย่างเด่นชัด..ที่ไม่มีแม้กระทั่งขนใด ๆ เลย เหมือนกับปีกของค้างคาว (คิดแล้วมันคือตัวอะไรกันแน่วะ??) เอาเป็นว่ารูปร่างหน้าตาคล้ายคนแต่ตัวสีม่วงมีหูและจมูกยาวกว่าคนธรรมดานิด ๆ แล้วมีปีกคู่ใหญ่สองข้างเหมือนค้างคาว..(พอจะนึกภาพออกมั้ย?) โอเค..ถ้านึกไม่ออกก็ไม่ต้องนึกค่ะ (งั้นเราต่อกันเลย...)
“เรียกท่านริคกะ ว่าเจ้า..ระวังจะเจ็บตัวนะท่าน..อสูร…!!”
“ข้าไม่กลัวมันหรอก.”
“สมแล้วที่เป็น..ท่านอสูรร้ายผู้ยิ่งใหญ่อย่างท่าน.ไอซาส”
“มันแน่นอนอยู่แล้ว..”
“แต่นายท่าน ริคกะ..สั่งท่าน.ท่านก็ทำตามอยู่เลยเนาะ..แสดงว่าท่านกลัวเจ้านาย ริคกะ หรือไม่จริง...ท่านอสูรดูดเลือดผู้ยิ่งใหญ่หือ.?”
“ไอ้เวทิน...! หุบปากเน่า ๆ ของเจ้าเดี๋ยวนี้นะ”
“ข้ารู้นะว่าท่านอิจฉา..ท่านริคกะ อยู่ล่ะสิ?..มันก็ควรน่าจะอิจฉาอยู่ล่ะนะ..ที่เพื่อนสมัยตอนที่เคยเรียนวิชาเวทย์มนต์ด้วยกัน..ท่านเคยสนิทกันดีกับท่านริคกะอยู่แท้ ๆ แต่ตอนนี้ท่านริคกะ เขาเปลี่ยนไปแล้ว..ไม่กลับมาเล่นพ่อแม่ลูกกับท่านอสูรดูดเลือกนามว่า ไอซาส..ได้อีกเหมือนเคย..มันช่างสลดใจเหลือเกิน 555+”
“นี้เจ้า..!!”
ตอนนี้จอมอสูรดูดเลือด.ไอซาส..พูดอะไรไม่ออก..ในใจของจอมอสูรตนนี้..ใครจะไปรู้ด้วยว่า..เขากำลังคิดถึงเรื่องราวสมัยเก่าตอนที่เขาเคยเรียนด้วยกันกับ ริคกะ ผู้นำดินแดนปีศาจตนปัจจุบัน..!
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ