สงครามต่างดินแดน

     บทที่ 4  การเดินทางไปยังเกาะ

     .

     จากการเตือนของจอมเวทย์นามว่า เกเมก้า ที่ได้เตือนผู้นำแห่งดินแดนนักรบว่าให้ย้ายไปยังดินแดนใหม่เพราะดินแดนนักรบแห่งนี้กำลังจะล่มสลาย แต่ทว่าผู้นำดินแดนนักรบกลับไม่ยอมฟังคำตามที่จอมเวทย์ เกเมก้า พูดเลย  ผู้นำแดนดินนักรบได้ส่งบุตรชายคนโตอันเป็นที่รักของเขาไปช่วยหัวหน้าทหารทางทิศใต้ มิน่าล่ะ และตอนนี้เจ้าชายแห่งดินแดนนักรบ ราดีน ก็ได้เดินทางมาถึงแล้ว...?!

     ปมปริศนาที่ว่า ราดีน คือเจ้าชายคนโตแห่งดินแดนนักรบนั้น แล้วเจ้าชายคนเล็กไปอยู่ที่ไหน?  เจ้าชายคนเล็กเรียนวิชาเวทย์มนต์อยู่..ตอนนี้เขากำลังฝึกวิชาเวทย์ที่ดินแดนจอมเวทย์แบบขอไปที จบข่าว ว วว

     ณ ฐานทัพที่ตั้งทางทิศใต้ของท่าน มิน่าล่ะ..!!

     “นี้เจ้าชายมากับใคร..ผู้หญิงคนนี้เป็นใครมาจากไส?”  ทหารทิศใต้ มิน่าล่ะ พูดถาม...

     “เธอเป็นแฟนของข้าเองชื่อว่า ไมเด้น”

     “จะบ้าหรา..ยังไม่แต่งงานกันเบย”  >///<  (เขาก็พูดถูกแล้วค่ะ..เธอจร้า  เฮ้ย..ผู้เขียนสลดจิตแปบ  555+)

     หลังจากนั้น...? ทั้งหมดก็คุยกันเรื่อยเปื่อยไม่ว่าจะเป็นเจ้าชาย ราดีน,หรือหัวหน้าทหาร มิน่าล่ะ และก็แฟนที่ชื่อ ไมเด้น...

     โดยหารู้ไม่ว่ากองทัพปีศาจ..ตอนนี้กำลังบุกไล่ฆ่าผู้คนในหมู่เกาะข้าวมันไก่..ของดินแดนนักรบเกือบหมดสิ้นเสียแล้ว...ทั้งทั่วเกาะ ข้าวมันไก่ ได้พังพินาศแทบไม่เหลือชิ้นดี..(หุหุ..กล่องข้าวมันไก่เละแล้ว ว) 555+

     จนข่าวของเกาะข้าวมันไก่มาถึงหูทหารนายหนึ่ง โดยผู้ที่อาศัยอยู่ในเกาะข้าวมันไก่ ที่หลงเหลืออยู่ไม่มาก..โทรศัพท์มาหาทหารนายนั้นนั่นเอง...

     พลทหารนายนั้นจึงได้นำข่าวไปรายงานแก่หัวหน้าทหารทิศใต้และองค์ชาย ราดีน ได้รับทราบตามความว่า...?

     “ข้าแต่ท่านผู้มีอำนาจ..บัดนี้เกาะข้าวมันไก่ของเราโดนพวกปีศาจกระทืบเละแล้วขอรับท่านน!!”  ทหารกล่าวขึ้นท่ามกลางเสียงหัวเราะของเหล่าท่าน ราดีน,ไมเด้น และพลทหารเอกทิศใต้อย่างท่าน มิน่าล่ะ...และตอนนี้เสัยงหัวเราะนั้นได้หยุดลงแล้ว!  (ไม่หยุดหัวเราะดูสิ!!..ผู้เขียนจะกระโดดถีบยอดหน้าเข้าให้)  

     “แล้วเจ้ารู้ได้ยังไง?”  มิน่าล่ะ ถาม

     “กิ๊กข้าอยู่ที่นั้นเขาโทรมาบอกข้า” ทหารนายนั้นตอบ 

     “แล้วกิ๊กเจ้ามีกี่คน”  ท่าน มิน่าล่ะ ถามอีก

     “รวมท่านด้วยก็ครบหนึ่งร้อยคนพอดีครับท่าน"  ทหารตอบ 

     “แบ่งให้ข้ามั้งดิ”  เจ้าชายราดีนพูด 555+

     “ไม่ได้ครับ เดียวมันจะต่ำกว่าร้อย”  มันยังจะต่ออีกเนอะ

     “ที่รักยังมีน้องอยู่ทั้งคนนะ”  ไมเด้น พูดด้วยความโมโห

     “นั้นสินะ”  (เฮ้ยยย..พวกมุงเล่นอะไรกันอยู่เนี้ย..เข้าเรื่องได้แล้ว ...จริง ๆ เลยเชียว ชอบพูดนอกเรื่องตลอด 555+)

     “งั้น..พวกเราเดินเรือไปยังที่เกาะข้าวมันไก่กันเถอะ เดียวข้าจะเป็นผู้นำทัพเอง”  เจ้าชาย ราดีน พูดขึ้นด้วยความกล้าหาญ..!!  (แต่ขาสั่น..!!?)

     “เอาจริงดิ..องค์ชาย?”  ขุนพลทหารเอกทิศใต้มิน่าล่ะ พูดขึ้น ...ในใจของเขาเต็มไปด้วยความกังวลต่าง ๆ เพราะกลัวว่าเจ้าชาย ราดีน จะได้รับอันตราย

     “อืมมม..”  แต่ราดีน กลับตอบเพียงสั้น ๆ ด้วยความมั่นใจ

     และแล้วเจ้าชายแห่งดินแดนนักรบ ราดีน ก็ออกเดินทางไปยังเกาะ ข้าวมันไก่ พร้อมด้วยแฟนของเขานั้นก็คือ ไมเด้น และทหารจำนวนหนึ่ง...

     โดยทิ้งเหล่าทหารและหัวหน้าทหารทิศใต้ มิน่าล่ะ คอยเฝ้าระวังฐานทัพอยู่ที่ดินแดนนักรบ ณ เขตตอนใต้...

     “ไปดีมาดีนะท่านองค์ชาย”  ท่าน มิน่าล่ะ หยุดยืนอยู่แล้วมององค์ชาย ราดีน เดินขึ้นเรือไปในทะเล ณ ช่วงเวลานั้นนั่นเอง

          และจนในที่สุดเจ้าชาย ราดีน พร้อมด้วยแฟนสาวของเขาและทหารที่ติดตามมาไม่มากนัก.ก็มาถึงเกาะ ข้าวมันไก่ จนได้..?