สงครามต่างดินแดน

9.3

เขียนโดย บัทเตอร์

วันที่ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.31 น.

  30 Ss
  37 วิจารณ์
  41.66K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 00.11 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

21) บทที่ 20 น้องรำวิชาเทพพี่ร่ายวิชามาร 100%

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          ..

          บทที่ 20 น้องรำวิชาเทพพี่ร่ายวิชามาร 

          หลังจากที่ราดีนถูกจับ เฮ้ย...หลังจากที่มาลัมโดนจับโดยราดีนเจ้าชายทรพี... 555+ (มุขแรกก็ผ่านไปแบบไม่ขำ 555+ -0-!!) 

          “ทหารนำตัวไปยังดินแดนริคกะปีศาจ ดินแดนของท่านผู้นั้น”  ราดีนพูดแล้วก็ถอยทัพกลับไปยังดินแดนปีศาจ

          “...”  และแล้วมาลัมก็ถูกนำตัวไปยังใจกลางดินแดนปีศาจ

          ณ พระราชวังดินแดนปีศาจ

          “ท่านครับ ทหารปีศาจของเจ้าชายกลับมาแล้วครับ”  ทหารปีศาจที่มีรูปร่างเป็นโครงกระดูกของมนุษย์พูดขึ้นต่อหน้าจอมมารผู้ยิ่งใหญ่นามว่า ริคกะ

          “ฮุๆๆๆ ดีมากๆ ให้ราดีนน้องรักของข้าเข้ามา ฮุๆๆ”  ริคกะจอมลามกพูดขึ้น 555+ (เปลี่ยนชื่อให้ใหม่แม่งเลย...) ไม่นานนัก...ราดีนและลูกสมุนไพรแก้หวัดแก้ไอแก้แพ้และก็แก้ผ้า 555+ แต่ไม่แก้บ้านะ

          ...พักแปปขอนอกเรื่อง...

นนท์ (เพื่อนของนักเขียนเอง)...[ไอ้เน่าเนี้ยมึงเล่นอะไรของมึงฟะนี้ บรรยายนอกเรื่องอีกแหละ กูไม่ไหวจะเคลียร์ -0-]

บัทเตอร์ (ผู้เขียน)...เค้าขอโทษเค้าจะไม่บรรยายนอกเรื่องอีกแล้ว  T^T

          ...กลับเข้าเรื่อง...

          และแล้วราดีนก็เดินเข้ามา...ก่อนจะพูดขึ้นด้วยท่าทางเคารพเล็กน้อยถึงปานกลาง 555+ “ข้ากลับมาแล้ว ไอ้ริคกะปีศาจจอมลามก -3-!!”  ราดีนเมื่อตะกี้ที่พูดออกไปไม่กลัวริคกะจับประหารเจ้าหรือ? ผมหล่ะกลัวแทนเจ้าชายราดีนเหลือเกิน แต่ก็ช่างเถอะ...ปล่อยให้ราดีนจังตาย ๆ ไปนั้นล่ะดีแล้ว ลูกอะไรฆ่าได้แม้กระทั้งพ่อของตัวเอง เลวม๊ากกก -0-!!

          “เมื่อกี้เรียกชื่อข้าว่าอะไรนะ? ข้าไม่ค่อยจะได้ยิน”  ผู้นำจอมปีศาจริคกะถาม  (เนี้ยมันหูหนวกรึไงกันฟะ -0-?)

          “เมื่อกี้นี้ข้าเรียกเจ้าว่า ไอ้ริคกะเจ้าลามก!!”  (อืมเป็นไงได้ยินยัง?)

          “ข้ามันเก่งอยู่แล้วราดีน ไม่ต้องสมว่าข้านั้นโคตรมหาเก่งขนาดนั้นก็ได้”  ริคกะพูดด้วยสีหน้าแบบเขินๆ อายๆ (เอ่อ...เหอะๆ แม่งมันหูหนวกจริงๆ หรือว่าไอ้จอมปีศาจตัวนี้มันปัญญาอ่อนกันแน่ฟะ 555+)  “ราดีน...แล้วที่ข้าให้เจ้าไปโจมตีดินแดนต่างๆ ไปถึงไหนแล้ว?”

          “ขอรับ ตอนนี้เราโจมตีดินแดนนักรบแตกไม่เหลือชิ้นดีแล้ว และข้าก็สามารถจับตัวคนของชนเผ่าเกอกาซิกอีกได้ด้วย” 

          “เผ่าเกอกาซิก!! ที่เจ้าว่าหมายถึงชนเผ่าภูติผู้ยิ่งใหญ่นามนั้นนั่นนะเหรอ?”  ริคกะตกใจเล็กน้อยก่อนจะยินดีที่ได้ยินว่าราดีนจับตัวคนชนเผ่าเกอกาซิกนี้ได้ 1 คน  “ไหนเอาตัวมันมาดิ”

           “ได้เลยไอ้ปีศาจจอมลามก!...ทหารนำตัวเข้ามา”

          “บอกแล้วว่าไม่ต้องชมข้าขนาดนั้นก็ได้ >///<”   มาลัมเดินตัวเปล่าเข้ามาคนเดียว เดินตัวเปล่าไม่ได้หมายถึงไม่ได้ใส่อะไรเลยหรอกนะ อยากเข้าใจผิด แต่ความจริงแล้วมาลัมก็ไม่ได้ใส่เสื้อผ้าอะไรเลยนี้น่า 555+ เวรล่ะ

          “เฮ้ย ทำไมไม่จับมันไว้...ปล่อยให้มันเดินมาตัวเปล่าคนเดียวได้ไงเฟี้ย >0<”

          “ใจเย็นๆ นี้เพื่อนเก่าของข้าเอง...ทำเป็นตกใจไปได้ -0-”  ราดีนเริ่มแสดงสีหน้าที่ไม่พอใจนักต่อผู้นำดินแดนปีศาจริคกะผู้นี้ และหลังจากทั้งคู่มองหากันแบบคนเมาที่จ้องแต่จะมีเรื่อง มาลัม...ก็ได้เดินมาถึงด้านข้างของราดีนพอดี

          “ท่านสินะผู้นำดินแดนปีศาจแห่งนี้ ท่านจะให้ข้าฝึกวิชามารของท่านได้หรือเปล่า?”  มาลัมถามผู้นำดินแดนปีศาจด้วยความใจร้อนของวัยหนุ่ม

          “เจ้าจะเอาพลังวิชามารไปทำอะไร?”

          “ฆ่า...”  มาลัมตอบสั้นๆ หวังว่าริคกะจะเข้าใจในคำพูดของเขา เพื่อไม่เป็นกาลเสียเวลา..

          “ได้สิ...ตามข้ามา...”  ริคกะพูดพร้อมพามาลัมเดินไปยังสถานที่ลับแห่งหนึ่งในดินแดนปีศาจ...!!

 

 

 

โปรดติดตามตอนต่อไปนะครับ มิ้บๆ

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา