สงครามต่างดินแดน
เขียนโดย บัทเตอร์
วันที่ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.31 น.
แก้ไขเมื่อ 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 00.11 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
21) บทที่ 20 น้องรำวิชาเทพพี่ร่ายวิชามาร 100%
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ..
บทที่ 20 น้องรำวิชาเทพพี่ร่ายวิชามาร
หลังจากที่ราดีนถูกจับ เฮ้ย...หลังจากที่มาลัมโดนจับโดยราดีนเจ้าชายทรพี... 555+ (มุขแรกก็ผ่านไปแบบไม่ขำ 555+ -0-!!)
“ทหารนำตัวไปยังดินแดนริคกะปีศาจ ดินแดนของท่านผู้นั้น” ราดีนพูดแล้วก็ถอยทัพกลับไปยังดินแดนปีศาจ
“...” และแล้วมาลัมก็ถูกนำตัวไปยังใจกลางดินแดนปีศาจ
ณ พระราชวังดินแดนปีศาจ
“ท่านครับ ทหารปีศาจของเจ้าชายกลับมาแล้วครับ” ทหารปีศาจที่มีรูปร่างเป็นโครงกระดูกของมนุษย์พูดขึ้นต่อหน้าจอมมารผู้ยิ่งใหญ่นามว่า ริคกะ
“ฮุๆๆๆ ดีมากๆ ให้ราดีนน้องรักของข้าเข้ามา ฮุๆๆ” ริคกะจอมลามกพูดขึ้น 555+ (เปลี่ยนชื่อให้ใหม่แม่งเลย...) ไม่นานนัก...ราดีนและลูกสมุนไพรแก้หวัดแก้ไอแก้แพ้และก็แก้ผ้า 555+ แต่ไม่แก้บ้านะ
...พักแปปขอนอกเรื่อง...
นนท์ (เพื่อนของนักเขียนเอง)...[ไอ้เน่าเนี้ยมึงเล่นอะไรของมึงฟะนี้ บรรยายนอกเรื่องอีกแหละ กูไม่ไหวจะเคลียร์ -0-]
บัทเตอร์ (ผู้เขียน)...เค้าขอโทษเค้าจะไม่บรรยายนอกเรื่องอีกแล้ว T^T
...กลับเข้าเรื่อง...
และแล้วราดีนก็เดินเข้ามา...ก่อนจะพูดขึ้นด้วยท่าทางเคารพเล็กน้อยถึงปานกลาง 555+ “ข้ากลับมาแล้ว ไอ้ริคกะปีศาจจอมลามก -3-!!” ราดีนเมื่อตะกี้ที่พูดออกไปไม่กลัวริคกะจับประหารเจ้าหรือ? ผมหล่ะกลัวแทนเจ้าชายราดีนเหลือเกิน แต่ก็ช่างเถอะ...ปล่อยให้ราดีนจังตาย ๆ ไปนั้นล่ะดีแล้ว ลูกอะไรฆ่าได้แม้กระทั้งพ่อของตัวเอง เลวม๊ากกก -0-!!
“เมื่อกี้เรียกชื่อข้าว่าอะไรนะ? ข้าไม่ค่อยจะได้ยิน” ผู้นำจอมปีศาจริคกะถาม (เนี้ยมันหูหนวกรึไงกันฟะ -0-?)
“เมื่อกี้นี้ข้าเรียกเจ้าว่า ไอ้ริคกะเจ้าลามก!!” (อืมเป็นไงได้ยินยัง?)
“ข้ามันเก่งอยู่แล้วราดีน ไม่ต้องสมว่าข้านั้นโคตรมหาเก่งขนาดนั้นก็ได้” ริคกะพูดด้วยสีหน้าแบบเขินๆ อายๆ (เอ่อ...เหอะๆ แม่งมันหูหนวกจริงๆ หรือว่าไอ้จอมปีศาจตัวนี้มันปัญญาอ่อนกันแน่ฟะ 555+) “ราดีน...แล้วที่ข้าให้เจ้าไปโจมตีดินแดนต่างๆ ไปถึงไหนแล้ว?”
“ขอรับ ตอนนี้เราโจมตีดินแดนนักรบแตกไม่เหลือชิ้นดีแล้ว และข้าก็สามารถจับตัวคนของชนเผ่าเกอกาซิกอีกได้ด้วย”
“เผ่าเกอกาซิก!! ที่เจ้าว่าหมายถึงชนเผ่าภูติผู้ยิ่งใหญ่นามนั้นนั่นนะเหรอ?” ริคกะตกใจเล็กน้อยก่อนจะยินดีที่ได้ยินว่าราดีนจับตัวคนชนเผ่าเกอกาซิกนี้ได้ 1 คน “ไหนเอาตัวมันมาดิ”
“ได้เลยไอ้ปีศาจจอมลามก!...ทหารนำตัวเข้ามา”
“บอกแล้วว่าไม่ต้องชมข้าขนาดนั้นก็ได้ >///<” มาลัมเดินตัวเปล่าเข้ามาคนเดียว เดินตัวเปล่าไม่ได้หมายถึงไม่ได้ใส่อะไรเลยหรอกนะ อยากเข้าใจผิด แต่ความจริงแล้วมาลัมก็ไม่ได้ใส่เสื้อผ้าอะไรเลยนี้น่า 555+ เวรล่ะ
“เฮ้ย ทำไมไม่จับมันไว้...ปล่อยให้มันเดินมาตัวเปล่าคนเดียวได้ไงเฟี้ย >0<”
“ใจเย็นๆ นี้เพื่อนเก่าของข้าเอง...ทำเป็นตกใจไปได้ -0-” ราดีนเริ่มแสดงสีหน้าที่ไม่พอใจนักต่อผู้นำดินแดนปีศาจริคกะผู้นี้ และหลังจากทั้งคู่มองหากันแบบคนเมาที่จ้องแต่จะมีเรื่อง มาลัม...ก็ได้เดินมาถึงด้านข้างของราดีนพอดี
“ท่านสินะผู้นำดินแดนปีศาจแห่งนี้ ท่านจะให้ข้าฝึกวิชามารของท่านได้หรือเปล่า?” มาลัมถามผู้นำดินแดนปีศาจด้วยความใจร้อนของวัยหนุ่ม
“เจ้าจะเอาพลังวิชามารไปทำอะไร?”
“ฆ่า...” มาลัมตอบสั้นๆ หวังว่าริคกะจะเข้าใจในคำพูดของเขา เพื่อไม่เป็นกาลเสียเวลา..
“ได้สิ...ตามข้ามา...” ริคกะพูดพร้อมพามาลัมเดินไปยังสถานที่ลับแห่งหนึ่งในดินแดนปีศาจ...!!
โปรดติดตามตอนต่อไปนะครับ มิ้บๆ
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ