สงครามต่างดินแดน
เขียนโดย บัทเตอร์
วันที่ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.31 น.
แก้ไขเมื่อ 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 00.11 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
15) บทที่ 14 รัมภาบทแห่งแดนเทพ 100%
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ.
.
บทที่ 14 รัมภาบทแห่งแดนเทพ
หลายเดือนผ่านพ้นจากสงครามของกองทัพปีศาจยุติ ตอนนี้มันได้สงบลงชั่วครู่ แต่ทว่าไม่อาจแน่นอนใจได้ว่าพวกมันจะยกทัพบุกรุกดินแดนอื่นอีกเมื่อไหร่ ระวังตัวหน่อยก็ดีพวกนาย
แต่ในขณะช่วงเวลาที่สงครามปรากฏขึ้นมา ต้องมีวีรบุรุษบังเกิดขึ้นมาด้วยเช่นเดียวกันกับสงครามที่แสนจะเจ็บปวดในครั้งนี้ และทุกดินแดนต่างตื่นกลัวแต่ไม่กลัว ? พวกเขาพร้อมที่จะต่อสู้กับเหล่าปีศาจได้ทุกเมื่อ...เพื่อชัยชนะ เพื่อการปกป้องดินแดนที่จุติของตนเองมิให้พวกปีศาจมาเดินเล่น
.....
เราจะมากล่าวถึงดินแดนแห่งเทพหรือมีอีกชื่อเรียกอีกอย่างว่า...ดินแดนจอมภูติ ดินแดนอันเต็มไปด้วยป่าไม้ที่ประกายแสงสีขาวและสีเขียวสลับกัน ที่แห่งนี้ผู้เขียนจินตนาการไว้อย่างงดงามมากมายจนลายหูลายตาปวดสมองไปหมด
ส่วนทางด้านดินแดนนักรบดูเหมือนประชาชนต่างดู ๆ เหงา ๆ เศร้าและโกรธแค้นชายผู้ฆ่าพ่อของตนเองเป็นอย่างมากเลยทีเดียว
.....แต่สิ่งที่เราจะกล่าวต่อไปนี้
คือ แดนแห่งเทพา !!
บุรุษยอดนักรบสายเลือดจอมภูติ...เผ่าพันธุ์ เกอกาซิก ที่แปลว่า ผู้ดำรง ภาษาโบราณของดินแดนเทพ พี่น้องสายเลือดเดียวกันทั้งคู่กำลังฝึกวิชาดาบ 2 เล่มอยู่ ณ ต้นไม้ใต้ศาลาริมน้ำ...และมีลูกสาวของผู้นำชนเผ่านามว่า เอลล่า นั่งมองดูอยู่อย่างสนอกสนใจ
“พวกท่านทั้งสองน่าจะพักผ่อนบ้างนะ” เสียงไพเราะ...ทำให้ชายหนุ่มทั้ง 2 ที่เป็นพี่น้องกันปวดกระเพาะอาหารขึ้นมาทันที
“พวกท่านหยุดตีกันก่อน พักก่อน...มากินข้าวได้แล้ว”
“แหม้ ๆ เรียกพวกเรามากินข้าวยังกะหมาเลยนะยัยแม่มดตัวดี” ผู้น้องนามว่า ซียังฮารี แปลความว่า กลางวัน พูดกับ เอลล่า อย่างสนิทสนม...
“เอลล่า มีอะไรเขมือบ” ผู้พี่นามว่า มาลัม แปลว่า กลางคืน กล่าวถาม
“พวกท่านยังพูดสุนัขผ่าซากเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนไปเลยนะ”
“ของมันแน่นอน วาจาข้าเป็นแบบนี้”
“...”
“...”
2 บุรุษ 1 สาวสวย และดินแดนอันสวยงามแห่งนี้ใครๆ ก็ปรารถนา เพราะที่นี้นั้นห่างไกลดินแดนปีศาจมากที่สุด ส่วนเหล่าปีศาจเองหาได้จะรุกล้ำอาณาเขตของดินแดนเทพแห่งนี้ เนื่องด้วยมีต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ที่เหล่าปีศาจหวาดกลัว เพราะต้นไม้ต้นนี้เป็นยาแก้ท้องเสีย เอิ้กๆ (จริงๆ แล้วมันทำให้พลังเวทย์ของปีศาจลดลง ปีศาจเองก็มิกล้า 555+)
เวลาเดินหน้าไปเรื่อย ๆ ตอนนี้เรื่องราวในอดีตเริ่มเป็นปริศนา ไม่มีใครรู้ว่าสิ่งที่เกิดเป็นเช่นไรกันแน่
คำนำฮีโร่
มาลัม
ขุนพลประจำของชนเผ่า เกอกาซิก ผู้ดำรงเพลงดาบ 2 เล่ม ด้วยฝีมืออันยอดเยี่ยมเหล่าทหารทุกคนต่างเคารพในฝีมือขแงเขา ส่วนนิสัยเป็นคนตรงไปตรงมา พูดจริงทำจริง คิดอย่างไรทำอย่างนั้น ฝีมือที่แท้จริงของ มาลัม ต้องดูในเวลายามราตรี
ซียังฮารี
เป็นหนุ่มเจ้าสำราญ ผู้เคยพิชิต ราดีน มาแล้วครั้งหนึ่งในอดีต...ตอนสมัยที่ ราดีน ฝึกฝนวิชาการป้องกันรักษาที่ดินแดนเวทย์ ชายนาม ซียังฮารี...มีฝีมือด้านการรบพอตัว แต่เมื่อปะทะกับพี่ชายของตนอย่าง มาลัม ในตอนกลางคืนแล้ว บอกเลยว่าสู้พี่ไม่ได้ ทว่าถ้าเป็นตอนกลางวันแสงแดดจัด บ่มิมีใครกล้าต่อกร
เอลล่า
สาวน้อยแห่งชนเผ่า เกอกาซิก บุตรสาวของผู้นำนางนี้ หล่อนเป็นขวัญใจของทุกคนอยู่แล้ว และเรื่องการทำอาหารซึ่งผู้เขียนเองบอกได้เลยว่าอร่อยสุดยอด (ผมเคยกินมาแล้ว 555+) ขี้โมไม่เนียบเลย
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ