[Fic naruto] short story sakura

            "เราเลิกกัน"
            "เดี๋ยวก่อน ทำไมละ"
            "เธอมันน่าเบื่อ แถมยังเล่นตัวจนน่ารำคาญ ฉันไม่ชอบ"
            "ละ..แล้วที่ผ่านมาละ มันคืออะไร"
            "ฉันแค่อยากได้เธอเท่านั่น แต่เธอดันเล่นตัวเกิน ฉันเลยมีคนอื่นแล้ว"
            "....."
            "ฉันไปก่อนนะ หวังว่าเราคงไม่เจอกันอีกนะ แล้วไม่ต้องมายุ่งวุ่ยวายกับฉันด้วยละ บาย"
            "ซาสึเกะค่ะ เราไปกันได้แล้วคะ อย่าไปสนคนน่าเบื่อแบบนี้เลย"
            "ซาสึเกะอย่าทิ้งฉันไป ฉันรักนายนะ"
            "แต่ฉันไม่เคยรักเธอ" ร่างสูงเดินจากไปกับหญิงสาวผมแดง ทิ้งหญิงผมชมพูไว้ข้างหลัง ดวงตากลมโตสีเขียวใบไม้ตอนนี้เต็มไปด้วยน้ำตา มองภาพอดีตคนเคยรักเดินไปกับคนรักใหม่
 
ณ ผับ The Sam
 
            "อิโนะ ฮือ เขาทิ้งฉันแล้ว ฮือ"
            "ซากุระแกใจเย็นก่อนสิวะ"
            "ทามมาย ฮึด ทามมายวะ ผู้ชายถึงด้ายชอบ ฮึบ ผู้หญิง แรดๆ ร่านๆ วะ ฉานมายเข้าจาย"
            "ฉันว่าแกเริ่มเมาแล้วนะ กลับกันดีกว่า"        
            "ม๊ายกลาบจาอยู่ต่อ"
            "แกพอเลย ฉันไม่ให้ดืมแล้ว" อิโนะแย่งแก้วเหล้าจากซากุระ แต่ไม่เป็นผล
            "ฉันจะกิน" ว่าแล้วก็แย่งแก้วเหล้ากลับมาแล้วกระดกรวดเดียว
 
            "ว่าไงจ๊ะ สองสาวมานั่งทำอะไรกัน" เสียงชายหมุ่นดังขึ้นมาจากด้านหลังของทั้ง 2
            "พี่อิทาจิ" อิโนะเรียกชื่อคนมาใหม่
            "แล้วทำไม ซากุระถึงมีสภาพแบบนี้ละ" อิทาจิมองสภาพของซากุระ
            "เอ่อ.. คือว่า.. "
            "จาอารายยย ก็น้องชายสุดที่เลิฟของเพ่นะเซ่ บอกเลิกฉาน"
            "จริงหรออิโนะ"
            "จริงค่ะ ซากุระมันเลยมีสภาพแบบนี้"
            "เฮ้ออออ ไอ้น้องหน้าโง่นิ"
 
คลืดๆ คลืดๆ
 
            เสียงสั่นโทรศัพย์ของอิโนะดังขึ้น
 
            "ค่ะแม่ เสียงดังหน่อยนะคะ"
            "พ่อมีอะไรนะค่ะ"
            "จะเอาขนมหรอ แม่เสียงดังหน่อย"
            "ห๊ะ พ่อหกล้มสลบอยู่ ค่ะแม่หนูจะรีบไป"
 
            "ซากุระฉันต้องกลับแล้ว ไปกลับบ้าน" อิโนะเรียกเพื่อนสาว
            "ฉานม๊ายกลาบ แกรีบก็กลับไปก่อนเลย ฉานม๊ายรีบ"
            "นิแกอย่าดื่อสิ ฉันรีบนะโว๊ย"
            "แกรีบก็กลับไปสิ"
            "โธ่.. ซากุระ"
            "อิโนะไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่จัดการเอง รีบไม่ใช่หรอเรา" อิโนะมองอิทาจิเพื่อดูความเชื่อใจ กลัวว่าพี่จะเป็นเหมือนน้อง คนน้องที่จ้องแต่จะฟันหญิง ที่ซาสึเกะเลิกกับซากุระ เธอก็มีส่วน เพราะเธอคอยกันท่าขัดขวางซาสึเกะอยู่ตลอดจนซากุระรอดพ้นมือของซาสึเกะมาได้
            "พี่ไม่ทำอะไรซากุระหรอก" อิทาจิรู้ทันความคิดของอิโนะ
 
คลืดๆ คลืดๆ
 
            "ค่ะแม่หนูกำลังไปค่ะ" ด้วยความรีบอิโนจึงตัดสินใจฝากเพื่อนสาวไว้กับอิทาจิ
            "หวังว่าพี่คงไม่เหมือนกับซาสึเกะมันนะ"
            "พี่ไม่ใช่คนแบบนั้น"
            "งั้นฉันฝากดูแลซากุระมันด้วยนะคะ ซากุระถ้ามีเรื่อง แกโทรหาฉันเลยนะ" อิโนะสั่งเพื่อนสาวด้วยความเป็นห่วง
            "เป็นห่วงกันจริงเลยนะ" อิโนะมองอิทาจิสลับกับซากุระ
            "หวังว่าฉันคงไว้ใจไม่ผิดคนนะ" อิโนะพูดก่อนจะเดินจากไป
 
            "ทำไม ทำไม" ซากุระฟูมฟายออกมา
            "ทามม๊ายพวกผู้ชายชอบผู้หญิงแบบนั้นกันนักนะ" ซากุระพูดก่อนจะกระดกแก้ว
            "ถ้าฉันร่านกว่านี้ แรดกว่านี้ นายคงไม่ทิ้งฉันช่ายม๊าย" ซากุระกระดกแก้วอีก
            "ซากุระมีสติหน่อยสิ เธอเมามากแล้วนะ ไปกลับบ้านพี่จะไปส่ง"
            "ไม่กลับ อยากกลับก็เชิญ จะทิ้งฉันก็ทิ้งไปเลย" อิทาจิจนปัญญาในการหว่านร้อมด้วยคำพูดเลยใช่กำลังฉุดกระชาก ร่างบางให้ลุกขึ้นแล้วเดินออกไปขึ้นรถที่อยู่หน้าร้าน ก่อนจะออกรถไปอย่าเร็ว
 
ณ บ้านซากุระ
 
เอี๊ยดดดด
 
            เสียงรถสปอร์ตสีดำหยุดหน้าบ้านหลังเล็ก ร่างสูงเดินลงมามองเข้าไปในบ้านที่ปิดไฟจนมืด มือหน้าจับกุญแจที่ล็อคอยู่บ่งบอกว่าไม่มีใครอยู่ด้านใน อิทาจิเดินกลับมาหาร่างบางในรถ ปลุกร่างบางให้ตื่นแต่ไม่ว่าจะปลุกอย่างไงร่างบางก็ไม่ยอมตื่นสักที่ อิทาจิจึงถือโอกาสค้นกระเป๋าร่างบางเพื่อหากุญแจ แต่ก็ไม่เจอ
           
            "ซากุระตื่นก่อนสิ พี่หากุญแจบ้านเราไม่เจอ ซากุระ ซากุระ...นี่"
 
            ร่างบางนิ่งไม่เคลื่อนไหว มีเพียงเสียงของลมหายใจเข้าออกอย่างเป็นจังหวะ บอกว่ากำลังหลับอยู่
 
            "งั้นช่วยไม่ได้พาไปห้องฉันแล้วกัน" อิทาจิตัดสินใจพาร่างบางกลับห้องของตน
 
ณ คอนโดสูงกลางเมือง
 
แกร๊กๆ แอ๊ดดด ปัง
 
            เสียงปิดประตูดังขึ้นหลังจากอิทาจิแบกร่างบางเข้ามาในห้อง พาร่างบางไปนอนบนเตียง ก่อนที่ตนเองจะเข้าไปในห้องน้ำเพื่อเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวร่างบาง อิทาจิเช็ดใบหน้า ลำคอ ของซากุระอย่างแผ่วเบากลัวว่าคนตรงหน้าจะตื่น
 
พรึบ
 
            ซากุระลืมตาขึ้นมามองร่างสูงของอิทาจิ ความรู้สึกตอนนี้เธอต้องการใครสักคนมาแทนที่คนที่หายไป ซากุระสบตาอิทาจิอยู่นาน จนอิทาจิต้องหันหน้าหนี
 
            "เดี๋ยวพี่เอาผ้าไปเก็บก่อนนะ เรานอนไปเถอะ" อิทาจิลุกออกไปจากเตียง
 
หมับ
 
            "อย่าทิ้งฉันไปได้ไหม" ซากุระจับข้อมือของอิทาจิไว้
            "ซากุระเธอเมามากแล้ว นอนไปเถอะ" อิทาจิหันมองซากุระที่ยังนอนอยู่
            "ฉันไม่ได้เมา ฉันรู้ตัวว่ากำลังทำอะไร พี่อิทาจิอย่าทิ้งฉันไปได้ไหม ฉันไม่อยากอยู่คนเดียว"
            "ซากุระ" อิทาจิเข้ามากอดซากุระ
            "ถ้าเป็นไปได้ลืม ซาสึเกะมันแล้วมาเริ่มกับพี่ได้ไหม"
            "แต่ฉันลืมเขาไม่ได้"
            "พี่จะทำให้เธอลืมมันเอง"

 
     หลังจากที่อิทาจิพูดจบ ก็ก้มลงจูบซากุระ ซากุระเองก็ไม่ได้ขัดขืนแต่อย่างใดจูบตอบอิทาจิกลับไป ลิ้นทั้งสองเกี่ยวพันกันไปมา อิทาจิถอนปากออกมาไล่จูบไปทั่วใบหน้า ลงมาที่ซอกคอขาวเนียนของซากุระ มือที่ว่างล่วงเข้าไปในกางเกง คลึมความเป็นหญิงของร่างบางเบาเพื่อเพิ่มความต้องการในตัวซากุระให้มากขึ้น อีกมือจัดการถอดเสื้อของซากุระออก ไล่จูบลงมาเรื่อยๆ จนถึงหน้าอกคู่สวย อิทาจิผลักร่างบางให้นอนราบกับเตียง จากนั้นก็ถอดกางเกงที่เธอใส่พร้อมชุดชั้นในตัวจิ๋วออก อิทาจิก้มลงไซ่หน้าอกของร่างบาง มืออีกข้างก็เอานิ้วสอดใส่เข้าไปในช่องแคบของซากุระ
     "อือ อืมม" ซากุระครางออกมา ดูเหมือนว่าเธอเองก็ไม่รู้ตัวว่ากำลังครางอยู่
     ร่างสูงกระตุกยิ้มชอบใจที่ร่างบางตอบสนองเขาด้วยเสียงที่ฟังชื่นหู อิทาจิจูบไล่จากหน้าอกลงมาจนถึงกลางหว่างขา เขาใช่ลิ้นโหมเลียจุดรับสัมผัสของเธอ
     "อืม อ้าา อือ" ซากุระส่งเสียงออกมาเป็นระยะ อิทาจิสอดลิ้นเข้าไปในช่องแคบนั้น ก่อนจะตวัดลิ้นไปมา
     "อื๊อ อ๊าา อื๊มมม" อิทาจิเร่งจังหวะลิ้มให้เร็วและสอดให้ลึกกว่าเดิม
     "มะ.ไม่ไหวแล้ว อ๊าาาาา แฮ๊กๆ" ซากุระรู้สึกเหมือนถูกเหวี่ยงขึ้นฟ้าก่อนจะกระตุกเกรงทั้งร่าง อิทาจิดูดเลียน้ำหวานของซากุระที่ไหลออกมาอย่างพอใจ
     "รู้สึกดีมั้ย ซากุระ" อิทาจิเงยหน้าขึ้นมาถามซากุระที่นอนหอบอยู่ ซากุระไม่ตอบอะไรเพียงส่งสายตาที่แสดงถึงความต้องการและความสุขมาให้
     "ทำให้พี่บ้างสิ"
     "ฉันทำไม่เป็นนะ"
     "ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่สอน" อิทาจิจับซากุระลุกขึ้นนั่ง ส่วนตัวเองนั่งเอาหลังพิงกับหัวเตียง
     ซากุระลูดซิบกางเกงของอิทาจิแล้วถอดออกจนเห็นแกนกลางความเป็นชาย เธอตกใจเล็กน้อยเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เห็นและที่สำคัญมันทั้งใหญ่และยาว อิทาจิจับมือซากุระให้ไปสัมผัสกับตัวตนขอเขา
     "เอามือมา คอยๆ จับนะแล้วลูบมันขึ้นลงช้าๆ" อิทาจิบอกขั้นตอนให้ ซากุระทำท่ากล้าๆ กลัวๆ แต่ก็ทำตามที่อิทาจิบอก ซากุระจับตัวตนของอิทาจิลูดขึ้นลงอย่าช้าๆ ก่อนจะใช้ลิ้นเลียวงไปมาทั่วทั้งลำ รวมถึงตรงปลายมน
     "อืม รู้ด้วยว่าต้องทำไง" อิทาจิแซวเล็กน้อย ความจริงเขาไม่คิดด้วยซ้ำว่าเธอจะยอมทำให้ ซากุระใช้ปากครอบตัวตนของเขาลูดขึ้นลง
     "อย่างนั้นแหละ อืม ดี อย่าให้ฟันโดนนะ" อิทาจิเตือนซากุระ เอามือลูบหัวซากุระไปมา ซากุระเร่งจังหวะเร็วขึ้นขยับลิ้นแรงกว่าเดิมเพื่อให้อิทาจิถึงจุด
     "อย่าทำแรงนักสิ พี่จะทนไม่ไหวแล้ว อึกก" อิทาจิกดหัวซากุระเบาๆ ปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นเข้าไปในปากของเธอ ซากุระถอนปากออกมาจากตัวตนของอิทาจิ อิทาจิจับปลายคางซากุระให้เชิดขึ้นเล็กน้อยอย่างเบามือ
     "กลืนมันได้ไหม" ซากุระมองหน้าอิทาจิอยู่ครู่หนึ่ง
     "ถ้ามันฝืนมากก็ไม่เป็นไร" อิทาจิหลบตาต่ำลง
อึก
     อิทาจิหันมองซากุระเมื่อได้ยิ้นเสียงกลืน
     "พี่รักเธอนะซากุระ" อิทาจิบอกก่อนจะเข้าไปจูบ ดันตัวซากุระนอนลงกับเตียง จับขาเธอแยกออกจากกันจนกว้าง เขยิบตัวแนบชิดร่างบาง เอาตัวตนถูกับเนินของร่างบางก่อนจะดันเอาไปในช่องแคบนั้น
     "อ๊ะ จะ.เจ็บ " ซากุระรู้สึกเจ็บเมื่อความใหญ่ผ่านเข้ามาในตัว อิทาจิหยุดเคลื่อนไหวร่างกายแล้วก้มลงจูบที่เปลือกตาร่างบางเบา มือหนาเคล้าคลึงอกอิ่ม ไล่จูบลงมาที่ซอกคอจนหยุดที่หน้าอกคู่สวย ใช้ลิ้นวงไปมา ปากคบเม้นยอดอกเบาๆ เพื่อเป็นการคล้ายความเจ็บและเพิ่มความต้องการไปในตัว อิทาจิขยับตัวออกอย่างช้า ก่อนจะกดรวดเดียวจนบิด
     "อ้าา เจ็บนะ อืม" ซากุระเบิกตากว้างเมื่อความใหญ่ยาวเข้ามาทั้งหมด อิทาจิยังคงเล่นอยู่กับอกคู่นั้นต่อไป ขยับตัวช้าๆ เนิบๆ เพื่อให้ร่างบางปรับตัว อิทาจิละจากอกคู่สวยเงยหน้ามองซากุระ
     "พี่จะเริ่มโยกแล้วนะ ยังเจ็บอยู่หรือเปล่า" ซากุระส่ายหน้าเบาๆ ตอนนี้ความเจ็บของเธอคลายลงไปมากแล้ว
อิทาจิเคลื่อนตัวเข้าออกอย่างช้าแล้วเร่งจังหวะเร็วขึ้น
     "อ๊าา อ้า อื๊อ" เสียงครางชื่นหูดังออกมาตามจังหวะการโยกตัวของร่างสูง
     "อื๊ม อ้าา อื๊อ" ยิ่งซากุระส่งเสียงมากเท่าไรก็ยิ่งทำให้อิทาจิคุมอารมณ์ของตนไม่อยู่เท่านั้น เขาขยับตัวแรงและเร็วเมื่อกลั้นความต้องการไว้ไม่อยู่
     "อื๊อ อ๊าา ระ..แรงๆ เลยกะ.ก็ได้ค่ะ อ๊าาา" ดูเหมือนซากุระเองก็คุมอารมณ์ตนเองไม่อยู่เหมือนกัน อิทาจิเร่งจังหวะกระแทกเอวแรงและเร็วมากขึ้นไปอีก
     "พะ.พี่ อ๊าาาา อิทะ.ทาจิ ฉะ..ฉัน มะ..ไม่ อื๊อ หวะ..ไหวแล้ว อ๊าสสสสส" ซากุระกระตุกเกรงอย่างแรงเมื่อความต้องการสิ้นสุด
     "ถ้าเธอรัดแรงขนาดนี้พี่กะ..ก็ไม่ไหวเหมือนกัน อึ๊กกก" อิทาจิกระแทกสุดแรงพร้อมปลดปล่อยตามร่างบางไป น้ำขาวขุ่นถูกฉีดเข้าสู่ร่างกายของซากุระ อิทาจิแช่ตัวตนไว้ในตัวของซากุระสักพัก อิทาจินอนทาบลงมาแนบชิดร่างบางแล้วพูดข้างหูซากุระว่า
     "ซากุระพี่ต่อเลยนะ" แล้วบทเพลงรักที่เร้าร้อนจะเริ่มใหม่อีกรอบ
 
                แสงแดดสาดส่องเข้ามาในห้องผ่านผ้าม่านลงมาบนเตียงที่มีชายหญิงนอนกอดกันด้วยร่างกายเปลือยเปล่า ใต้ผ้านวมผืนใหญ่ ร่างบางลืมตาตื่นขึ้นมา นั่งมองร่างสูงที่นอนเคียงกัน ก่อนจะกระตุกยิ้มออกมา
           
            "ความจริงแล้วฉันนะ รักพี่อิทาจิก่อนซาสึเกะอีกนะ แต่พี่ไม่สนใจฉันเลย พอฉันหันมาคบกับซาสึเกะ พี่ก็ยังยุโยงส่งเสริมฉันอีก ที่พี่บอกว่ารักฉันหวังว่าพี่คงไม่หลอกฉันนะ"
 
            อิทาจิจับหัวซากุระกดลงมาจูบอย่างอ่อนโยน แล้วลุกขึ้นมานั่งกอดซากุระไว้
 
            "พี่ไม่หลอกเธอหรอกไม่เชื่อ จะให้พิสูจน์แบบเมื่อคืนก็ได้นะ" อิทาจิก้มมองซากุระที่อยู่ตรงหน้าอกของตน
            "ชิ ไม่เอาด้วยหรอก ยังเจ็บๆ อยู่เลย พี่ปล้ำฉันต้องรับผิดชอบฉันด้วย" ซากุระผลักจากอกของร่างสูง หันหน้าหนีไปทางอื่น เมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อคืนหน้าก็แดงขึ้นมา
            "อะไรกัน เธอสมยอมพี่เองนะ ที่สำคัญเรานะเป็นคนเริ่ม" อิทาจิพูดออกมาหวังจะแกล้งคนตัวเล็ก
            "งั้นนนนนน ก็ได้" ซากุระลุกขึ้นหยิบผ้าขนหนูมาห่อตัวก่อนจะเดินไป
 
หมับ
 
            "เธอจะไปไหน ซากุระ" อิทาจิคว้าข้อมือซากุระไว้
            "ก็พี่จะไม่รับผิดชอบฉันไม่ใช่หรอ ฉันก็จะไปหาผู้ชายหน้าตาดีๆ แถวนี้แทนไงละ" ซากุระพูดลอยหน้าลอยตา
            "ฉันไม่ให้ไป เธอเป็นของฉันแล้ว" ซากุระหน้าแดงเข้าไปอีกเมื่อได้ยิ้นที่อิทาจิพูด
            "พี่บอกเองนิว่าจะไม่รับผิดชอบแล้วจะให้ฉันทำไง"
            "แต่พี่ไม่ให้ปะ..."
 
ปัง
 
            "เอ้ย ไอ้อิทาจิพวกเราจะ...(-0-)..." ซาโซริเปิดประตูเข้ามา
            "เป็นอะไรไปวะซาโซ...(©0©)..." ฮิดันที่เข้ามาถาม
            "พวกแกฉันบอกให้เคาะประตูก่อนไงวะ อิทาจิขอ...(0[  ]0)..." เพนที่พึ่งเข้ามาว่าทั้งสองก่อนจะเจออิทาจิ
            "พวกนายจะเข้าก็เข้าไปสิยืนตะลึงอะไรกัน ถอยสิฉันจะได้เข้าไปม้างงง...(@[        ]@)..." โคนันที่เข้ามาถามก็พะงะเหมือนทั้งสาม
 
            "อ๊ายยยยยยยยยยยยยย" ซากุระกรี๊ดออกมาขณะที่ยืนโดยมีผ้านขนหนูผืนเล็กยาวเหนือเข่าเกือบสามคืบปิดตัวเอาไว้
 
            อิทาจิพอเห็นหน้าพวกผู้ชายที่เข้ามาใหม่ก็รีบเอาผ้านวมมาห่อตัวซากุระแล้วอุ้มมาไว้บนเตียง เอาตัวนั่งบังซากุระไว้อีกที
 
            (-.,-)--->หน้าซาโซริ
            (0.,0)--->หน้าฮิดัน
            (=.,=)--->หน้าเพน
            (0[   ]0)--->หน้าโคนัน
 
            "โอ้โฮ ไม่เบานิหว่าอิทาจิ เด็กนี่แจ่มใช้ได้เลยนะ" ซาโซริมองหน้าอิทาจิ
            "นิน้อง ถ้าเบื่ออิทาจิมันแล้วมาหาพี่ได้นะ อึ๋มๆ อย่างนี้พี่ชอบ" ฮิดันพูดพยายามมองหน้าซากุระที่โผล่หน้าออกมานอกผ้าห่ม
            "เมียกูใครอย่าแตะ" อิทาจิจับผ้านวมปิดหน้าซากุระที่ยื่นออกมาหันมองเพื่อนรักทั้ง 2 คน
            "ที่เมื่อกี๋ยังบอกว่าไม่รับผิดชอบอยู่เลย" ซากุระบ่นออกมาลอยๆ
            "ถ้ามันไม่รับพี่รับเอง" ซาโซริพูด
            "แจ่มๆ อย่างนี้พี่รับให้ก็ได้นะ" ฮิดันพยายามมองซากุระให้ชัดแต่อิทาจิก็เอาตัวบังไม่ให้เห็น
            "ซากุระถ้าเธอไปยุ่งกับผู้ชายคนอื่นละก็ ฉันจะฆ่ามันทิ้ง" อิทาจิบอกกับซากุระแต่ตามองไปยังเพื่อนรักทั้ง 2
 
            "ไอ้เพน แกไม่สนหรอวะ ยืนเงียบเชียว" ซาโซริถามเพื่อนอีกคน
            "ไอ้สนนะมันก็สน แต่กลัวตายมากกว่า" เพนตอบเหลือบตามองโคนันภรรยาสุดที่รัก
 
            "อิทาจิแกปล้ำน้องสาวฉัน" โคนันอดีตพี่รหัสของซากุระพูดขึ้น
            "ใครว่า ยัยนี่สมยอมเองต่างหาก"
            "ชิ จะไม่รับผิดชอบใช่มั้ยได้ พี่สองคนค่ะ ฉันยังว่างสนใจ เชิญจีบได้เลยค่ะ" ซากุระพูดกับชายทั้ง 2 คน
 
            "งั้นพี่ขอจีบเลยแล้วกัน ชื่อซาโซริครับ ส่วนเบอร์โทรเราไปหาที่เงียบๆ คุยกันดีกว่า จะได้ไม่พลาด"
            "ฮิดันครับผม ความใหญ่ยาวอาจสู่อิทาจิมันไม่ได้ แต่รับรองลีล่าเหนือชั้น สนใจเชิญทางนี้เลยครับ" ซาโซริกับฮิดันผายมือเชิญซากุระ ซากุระลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปหาทั้ง 2 คน
 
หมับ ปึก
 
            อิทาจิกระชากซากุระมาอยู่บนตักตนเองแล้วกอดไว้แน่นๆ ซากุระดิ้นไปมาในอ้อมแขนของอิทาจิ แต่ไม่เป็นผลเลยยอมนอนอยู่เฉยๆ
 
            "ว่าแต่พวกแกมากันทำไม ขัดช่วงเวลาความสุขของคนอื่นมันไม่ดีนะโว๊ย" อิทาจิพอทำหน้าดุใส่ซากุระให้หยุดดิ้น แล้วเงยหน้าขึ้นมาถาม
            "ว่าจะชวนไปทะเลนะ แต่ดูท่าแล้วคงไม่ไปแล้วม้างงง" เพนมองอิทาจินั่งกอดซากุระ
            "ไปทะเลหรอ... ก็ดีเหมือนกันไปวันไหน" อิทาจิทำท่าคิดอะไรอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะถาม
            "วันศุกร์นี้ ที่บังกะโล แสงอุษา"
            "ตกลงฉันกับซากุระจะไป"
            "ฉันยังไม่บอกว่าจะไปเลยนะ" ซากุระที่นอนอยูบนตักแย้งขึ้นมา
            "สามีไปภรรยาก็ต้องไปด้วยสิ"
            "ใครเป็นภรรยาคุณไม่ทราบค่ะ"
            "แหม พูดซะห่างเหินเชียวนะ จับกดซะอีกรอบ ดีไหม" อิทาจิพูด พร้อมซุกหน้าลงซอกคอของร่างบาง
            "พวกนายอายพวกฉันบางก็ดีนะ" โคนันพูดขึ้นหยุดการกระทำขออิทาจิ
            "แค่นี้ใช่ไหมที่จะพูด พูดจบแล้วก็กลับๆ ไป กันได้แล้ว" อิทาจิไล่เพื่อนรักที่ 4
            "จ้าๆ อย่าหักโหมให้มากไปแล้วกัน" โคนันพูดแล้วเดินออกไปพร้อมเพน
 
            อิทาจิหันไปมองฮิดันกับซาโซริ
 
            "แล้วพวกแกไม่ไปละ"
            "พวกฉันอยากเห็นตอนนายจับยัยนี่กดนะ เอาดิ อยากดู คงจะ...(^.,^)..." ฮิดันพูดทำหน้าตาหื่นๆ ซาโซริก็ด้วยไม่รู้ว่าคิดกันไปถึงไหนแล้ว
            "ถ้าพวกแกยังไม่ออกไปละก็..." อิทาจิเอื้อมมือไปที่ลิ้นชักข้างเตียง หยิบเอาปืนออกมาโชว์ให้ดู
            "โธ่โว๊ย ไปก็ได้วะ แค่ดูเองทำเป็นหวง" ทั้งสองเดินออกไปพร้อมกัน
 
ปั้ง
 
            "ปล่อยฉันได้แล้วจะไปอาบน้ำ" ซากุระที่นอนอยู่บนตักอิทาจิพูดขึ้น
            "อืม" อิทาจิตอบ ลุกขึ้นยืนอุ้มซากุระขึ้นมา
            "อืม ก็ปล่อยสิ จะอุ้มทำไม" ซากุระกอดคออิทาจิพูด
            "ก็จะอาบน้ำไม่ใช่หรอ นี่ไงก็จะพาไปอาบ"
            "ฉันไปเองได้ไม่ต้องไปส่งหรอก"
            "ใครว่าฉันจะไปส่ง จะไปอาบให้ต่างหาก"
            "ไม่เอานะ"
 
            "ไม่ทันแล้วหละน้องสาวของพี่ขึ้นแล้ว" อิทาจิอุ้มซากุระเข้าห้องน้ำไป  
ณ ร้านอาหาร ในห้าง
 
            "ห๊ะ แกว่าไงนะ ไหนพี่เขาบอกเชื่อใจได้ไง"
            "ฉันเป็นคนเริ่มเองแหละ แกก็รู้ว่าฉันรักพี่เขาก่อนซาสึเกะอีก"
            "แล้วเขาจะรับผิดชอบแกไหม"
            "ไม่รู้วะ"
            "อ้าวเป็นไงไป แล้วแกป้องกันไว้หรือเปล่า"
            "..ฮึ.." ซากุระส่ายหน้าไปมา
            "แล้วกัน งั้นเดี๋ยวฉันไปซื้อยาคุมฉุกเฉินให้รอแป๊บนะ" อิโนะลุกจะไปซื้อยาให้เพื่อนสาว
 
พรึบ
 
            ร่างของอิโนะถูกกดให้นั่งลงตามเดิมด้วยมือของอิทาจิ
           
            "เธอจะทำอะไรไม่ทราบ"
            "ไปซื้อยาคุมให้ซากุระ"
            "ซื้อยาคุม ซื้อทำไม"
            "ก็พี่จะไม่รับผิดชอบซากุระมันนิ ฉันผิดหวังในตัวพี่มากนะ" อิทาจิหันมองซากุระที่ทำหน้าเชิดใส่
            "ซากุระไปซื้อ เอสเปสโซ่ให้ที ร้านกาแฟที่อยู่ตรงทางโค้งนะ"
            "แล้วทำไมต้องเป็นฉัน"
            "ก็เธอเป็นภรรยาฉันไง ต้องไปสิ ไปเร็วๆ ฉันอยากดื่มกาแฟ"
            "ชิ" ซากุระสบัดหน้าหนีแต่ก็ลุกไปซื้อให้ตามคำขอ
 
            อิทาจิมองซากุระที่เดินออกไปก่อนจะหันมามองอิโนะที่นั่งอยู่แล้วเดินไปนั่งที่ของซากุระ
 
            "ส่วนเธอ พี่มีเรื่องจะคุยด้วย คืออย่างนี้นะ..." อิทาจิบอกจุดประสงค์ให้อิโนะฟัง
            "เป็นแบบนี้แหละ" อิทาจิบอกหมดแล้ว
            "อ้อ ฉันเข้าใจแล้ว ตกลงฉันเอาด้วย" อิโนะตอบตกตงอิทาจิทันทีที่ฟังจบ
            "งั้นเราไปหาซากุระกัน ไปนานแล้วยังไปกลับมาเลย" อิทาจิพยักหน้ารับแล้วเดินออกไปนอกร้าน
 
ณ ร้านกาแฟ
 
            "พี่ค่ะเอาเอสเปสโซ่เย็นแก้วค่ะ"
            "ได้ครับนั่งรอสักครู่นะครับ" ซากุระสั่งกาแฟเสร็จก็เดินมานั่งที่โต๊ะหน้าร้าน
 
            "ว่าไงซากุระ ผิดคาดนะที่เห็นเธอที่นี่นะ คิดว่าจะนอนร้องไห้อยู่เสียอีก" ซากุระหันไปพบกับซาสึเกะ แต่ก็เมินหน้าหนี
            "ดูเหมือนจะทำใจได้แล้วด้วยสิ ทำไมเร็วจัง"
            "......."
            "หึ ไม่ตอบด้วย"
 
            "ขอโทษที่ให้รอนะครับ กาแฟที่สั่งได้แล้วครับ" พนักงานนำกาแฟมาให้ ซากุระรับแล้วจ่ายเงิน ลุกขึ้นเดินออกมา
 
            "เดี๋ยวนี้ดื่มกาแฟด้วยหรอ เห็นเมื่อก่อนบอกไปชอบนิ"
            "คนเรามันเปลี่ยนกันได้" ซากุระหันกับมาพูดกับซาสึเกะ หน้านิ่งไม่มีความรู้สึกใดๆ
            "เล่นตัวไม่เปลี่ยนเลยนะ"
            "ฉันขอตัวก่อนนะค่ะ" ซากุระเดินออกมา
 
หมับ
 
            "อยู่คุยกันก่อนสิ" ซาสึเกะคว้าข้อมือซากุระไว้
            "นายจะเอาอะไรกับฉันอีกละ นายเป็นคนบอกไม่ให้ฉันยุ่งกับนายแล้วจะมายุ่งวุ่ยวายกับฉันทำไม"
            "จริงที่ฉันบอกไม่ให้เธอยุ่งกับฉัน แต่ฉันไม่ได้บอกว่าจะไม่ยุ่งกับเธอนิ" ซาสึเกะเดินเข้ามาแนบชิดกับซากุระ
            "ปล่อยฉันนะ เดี๋ยวคนอื่นก็เข้าใจผิดหรอก" ซากุระถอยหลังออกมาแล้วสบัดมือออก
            "ทำไมละ"
 
หมับ
 
            "ซาสึเกะ ปล่อยซากุระเดี๋ยวนี่" อิทาจิที่เดินมา จับข้อมือของซาสึเกะกับซากุระ ให้แยกออกจากกัน
            "ยุ่งอะไรด้วย ฉันจะคุยกับยัยนี่"
            "ฉันไม่ให้คุย"
            "มีสิทธิ์อะไรไม่ให้ซากุระคุยกับฉัน"
            "มีสิ ซากุระเป็นเมียฉันไง" อิทาจิมองหน้าซาสึเกะอย่างเอาเรื่อง
            "หึ เลิกกับฉันแค่วันเดียว ไปเป็นเมียมันเลยหรอ ร้ายไม่เบานิ" ซาสึเกะมองซากุระ
            "อิโนะพาซากุระไปก่อน เดี๋ยวพี่ตามไป" อิทาจิหันมาบอกอิโนะ อิโนะรับคำพาซากุระเดินออกไป
 
            ซาสึเกะเดินออกมาจากตรงนั้นผ่านอิทาจิที่ยืนอยู่
           
            "เฝ้ายัยนั่นให้ดีๆ ละ นายเผลอเมื่อไหร่ยัยนั่นเสร็จฉันแน่น" ซาสึเกะบอกกับพี่ชายของตน อิทาจิมองหน้าเล็กน้อยก่อนที่ซาสึเกะจะเดินจากไป