[Fic naruto] short story sakura

 

     "จะฝึกวิชาอะไรของเขา ทำไมต้องฝึกตอนนี้ด้วยน๊า"

 

ย้อนไปเมื่อวาน

 

     "ซากุระ พรุ่งนี้ตอน 2 ทุ่มครึ่งให้ไปหาฉันที่บ้าน ฉันมีวิชาที่ต้องสอนเธอ อย่ามาช้าละบ๊าย"

     นี่เป็นประโยคที่หลุดจากปากของอาจารย์ ก็ไม่รู้ว่านึกคึกอะไรขึ้นมาอยู่ๆ ถึงอยากสอนวิชาให้ฉัน ทั้งๆ ที่ผ่านมาไม่เห็นจะสนใจฉันเลย มั่วแต่ทุ่มให้เจ้า 2 คนนั้น จนฉันต้องไปขอเป็นศิษย์ของท่านซึนาเดะ ก็ยังดีที่ยังจำได้ว่ามีฉันเป็นศิษย์อีกคน

 

ก็อกๆ ก็อกๆ

 

     "ฉันซากุระค่ะอาจารย์"

     "ขึ้นมาข้างบนเลย ฉันกำลังรออยู่" อาจารย์ ชะโงกหน้ามาจากระเบียงด้านบน แต่ว่าทำไมต้องมาสอนที่นี่ด้วยละ วิชาอะไรกันเนี่ย

 

     ฉันเดินเข้าไปในบ้านไม่น่าเชื่อว่าบ้านของผู้ชายจะสะอาดได้ขนาดนี้ ขนาดห้องของฉันยังรกกว่านี่เลย ผู้ชายจริงหรือเปล่าเนี่ย สงสัยข่าวกับอาจารย์อิรูกะจะจริงเฮ๊ะ! ฮิ ฮิ

 

ก็อกๆ ก็อกๆ

 

     "ขอเข้าไปนะค่ะ"

ผ้างงง

     "อาจารย์อิรูกะ!?อยู่กับอาจารย์คาคาชิหรอค่ะ หนูมาขัดจังหวะอาจารย์สองคนหรือเปล่าค่ะ งั้นหนูกลับก่อนก็ได้ค่ะ"

     "เปล่าหรอก ฉันกำลังจะกลับพอดีน่ะ เราเองก็ตั้งใจเข้าละ เชื่อฟังคุณคาคาชิเขาด้วยเข้าใจไหม อย่าทำให้เสียชื่อศิษย์ครูละ" อาจารย์อิรูกะพูด เอามือลูบหัวฉันไปมาทำเหมือนฉันเป็นเด็กอยู่เรื่อยเลย

     "อาจารย์ค่ะหนูโตแล้วนะเป็นสาวแล้วด้วย อย่าทำเหมือนหนูเป็นเด็กสิค่ะ...(   -3-)..." ฉันทำแก้มป่องข้างหนึ่งใส่อาจารย์แก

     "หรอ สาวที่ไหน เขางอนทำแก้มป่องกันละ" อาจารย์เอามือมาลูบแก้มฉันเบาๆ ...(-///-)... เขินเหมือนกันแฮ๊ะ

     "สงสัยจะเป็นสาวแล้วจริงๆ นะเนี่ย รู้จักเขินกับเขาเป็นด้วย ฉันไปละ พวกเธอต้องฝึกวิชากันอีก ตั้งใจเข้าละ บ๊าย" อาจารย์เอามือมาลูบหัวฉันอีกครั้งก่อนจะเดินลงบรรไดไป

     "ชิ อาจารย์อิรูกะละก็"

     "เข้ามาได้แล้วจะได้เริ่มฝึกกันสักที่"

     "ค๊าค่ะ ทำไมอาจารย์ทำหน้าอย่างงั้นละค่ะ ทำอย่างกับโกรธใครงั้นแหละ" ฉันเดินเข้าไปในห้องของเขา เห็นทำหน้าหงุดหงิดๆ เอ๊ะ!? หรือว่าโมโหที่เรามาขัดจังหวะของเขากับครูอิรูกะกันน่ะ

     "ช่างเถอะมาเริ่มฝึกกันดีกว่า" อาจารย์แกเดินไปทางประตู ฉันคิดว่าคงจะออกไปฝึกกันที่สนามนั่นแหละ ทำไมไม่บอกแต่แรก จะได้ไม่มาขัดจังหวะ

 

แกร็ก

 

     "อาจารย์คาคาชิค่ะล็อก?ประตูทำไมละค่ะ ไม่ออกไปฝึกวิชาแล้วหรอ" อาจารย์แกเดินไปล็อกประตูเฉยเลย จะล็อกทำไม อ๋อ หรือว่าจะให้ใช้วิชาพวกหายตัวนะ ที่แบบว่า หายไปเองโดยไม่ต้องออกทางประตูนะ อืมๆ

     "ก็วิชานี้มันเป็นวิชาลับเฉพาะนะ ทุกอย่างต้องปิดเป็นความลับ"

     "แล้ววิชาอะไรหรอค่ะที่อาจารย์จะฝึกให้ฉัน ฉันคิดว่าอาจารย์ลืมไป อีกว่ามีฉันเป็นลูกศิษย์อีกคน"

     "ฉันจะลืมได้ไงละ มีศิษย์ทั้งน่ารักทั้งสวยแบบนี้ แต่ว่าวิชาที่ฉันจะฝึกให้เธอมันต้องใช้เวลาในการเตรียมความพร้อมของร่างกาย"

     "ความพร้อมของร่างกายหรอค่ะ เป็นวิชาแบบไหนค่ะ ต้องใช้พลังมากเลยหรอ"

     "ก็ไม่เชิงหรอ มะ มานี่" อาจารย์จูงมือฉันไปที่เตียง ให้ฉันขึ้นไปนั่งบนเตียง เขาก็ขึ้นมานั่งตรงข้ามฉัน

     "ต้องนี้เธออายุเท่าไหร่แล้ว ซากุระ"

     "18 แล้วค่ะ"

     "อืม ได้เวลาพอดี แล้วความสัมพันธ์ของเธอกับนารูโตะและซาสึเกะละเป็นไง"

     "(_///_)...เอ่อ...ทำไมถามแบบนั้นละค่ะ" ฉันผุบตาต่ำอายนะขอบอก

     "ฉันจะได้สอนถูก อืม เอาอย่างนี้แล้วกัน ซากุระ"

     "ค่ะ"

     "ที่ฉันสอนต่อไปนี้ทั้งหมดจำไว้ให้แม่งๆ มันสำคัญมากสำหรับเธอ"

     "ค่ะฉันจะตั้งใจฝึกและจำอย่างดีเลยค่ะ"

     "ขั้นแรกที่ฉันจะสอนคือ การจูบ"

     "ห๊ะ จูบ ทำไมต้องสอนเรื่องนี้ด้วยละค่ะ"

     "มันเป็นเรื่องสำคัญของนินจาหญิง นินจาหญิงทุกคนก็เรียนเรื่องนี้กันหมด"

     "ฉันไม่เห็นเคยได้ยินเลยนิค่ะ"

     "ฉันก็บอกแล้วไงว่ามันเป็นวิชาลับสุดยอด ไม่ว่านินจาหญิงคนไหนก็ผ่านการฝึกเรื่องนี้มากันทั้งนั้น"

     "จริงหรอค่ะอาจารย์ แล้วมันมีการสอบด้วยหรือเปล่าค่ะ ฉันจะได้จดใส่สมุด กันลืม"

     "เรื่องสอบนะมี มันเป็นปฏิบัตินะ ไม่มีข้อเขียน เธอก็ตั้งใจฝึกด้วยละเข้าใจ"

     "ปฏิบัติหรอค่ะ"

     "อืม เรื่องนั้นยังไม่ต้องไปสนใจหรอก เรามาเริ่มกันเลยดีกว่า"

     "อ๋อ ได้เลยค่ะ ฝากตัวด้วยนะค่ะ" ฉันนั่งโค้งหัวให้อาจารย์แกเล็กน้อยมันเป็นธรรมเนียมนะ ฉันจะตั้งใจฝึกให้ดีที่สุดเลย

     "ขั้นแรก เป็นจูบของนารูโตะนะจำไว้" ครูคาคาชิจับคางฉันให้เชิดขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะจูบเบาๆ บนหน้าผาก

     "จำไว้ว่านี้คือจูบของนารูโตะ ห้ามจูบแบบอื่นเด็ดขาดเข้าใจ" ครูคาคาชิทำหน้าดุใส่เล็กน้อย เป็นการเตือนให้จำ ของนารูโตะเป็นแบบนี้ อืมๆ

     "ขั้นที่ 2 ของซาสึเกะ" ครูคาคาชิจับปลายคางฉันให้เชิดขึ้นเหมือนเดิม ของซาสึเกะจะเป็นยังไงนะ ครูคาคาชิ ทาบปากมาที่ริมฝีปากฉัน ปากของฉันสัมผัสกับผ้าผิดหน้าของเขา (-///-) เขินอะ

     "จำไว้นะซาสึเกะน่ะต้องแบบนี้ แต่สามารถทำแบบนารูโตะได้ แต่นารูโตะทำแบบซาสึเกะไม่ได้เข้าใจไหม"

     "...(-///-)..(_///_)..(-///-)... ขะ..ขะ..เข้าใจคะ..ค่ะ" ทำไมพอเขาถอนปากไปแล้วใจมันถึงได้เต้นแปลกๆ แบบนี้นะ

     "และสุดท้าย ขั้นสุดยอด จูบของคาคาชิ" เขาเอามือขึ้นมาใช้นิ้วเกี่ยวผ้าผิดหน้าของเขาออกอย่างช้า ฉันเห็นหน้าเขาด้วย หล่อมาก ไม่น่าเชื่อว่า 30 กว่าแล้ว หน้านี้ยังกับ 24-25 เอง หล่อกระชากใจ ยิ่งกว่า ซาสึเกะคุงอีก ไม่น่าเชื่อ ครูคาคาชิยิ้มออกมา แต่มันเป็นยิ้มที่แปลกมาก ฉันรู้สึกกลัวร้อยยิ้มนั้นยังไงไม่รู้สิ

 

หมับ

 

     "อืม อือ อื่อ อื่ม" อยู่ๆ เขาก็เข้ามาประกบปากฉันมือเขาจับหัวฉันล็อกไว้ไม่ให้หันหน้าหนี เขาดุนลิ้นเข้ามาในปากฉัน ลิ้นเขาคว้าไปทั่วปาก เขาเอาลิ้นเข้ามาตวัดกับลิ้นฉัน มันรู้สึกแปลกๆ ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าตัวเองก็ไม่มีแรงที่จะขัดเขา ในหัวมันว่างไปหมด นี่ฉันเป็นอะไรของฉันเนี่ย อยากอยู่แบบนี้นานๆ จัง

 

     คาคาชิจูบซากุระอยู่นาน ตอนแรกซากุระผลักดันตัวคาคาชิให้ออกไป ตอนนี้มือที่ดันและทุบตีเปลี่ยนมายึดเสื้อแทบ ซากุระกำเสื้อของอาจารย์ตนแน่ เปลี่ยนจากผลักเป็นดึง เปลี่ยนจากขัดขืนเป็นตอบกลับ ถึงแม้จะตอบด้วยสัญชาตญานแบบไร้เรียงสาก็ตาม ทั้งสองจูบกันนานกว่า 5 นาที ก่อนคาคาชิจะผลักปากออกมาอย่างช้า

 

     "จำไว้นะว่าของฉันเป็นแบบนี้ ห้ามคนอื่นทำแบบนี้กับเธอเด็ดขาด ถ้าฉันรู้ว่าเธอทำแบบนี้กับคนอื่นฉันจะลงโทษเธอ ตามหลักสูตรที่เขียนไว้เข้าใจนะ ซากุระ"

     "...(-//////////-)... คะ..ค่ะ อะ..อาจารย์"

     "อืม อีกอย่างตอนอยู่กับฉันแค่ 2 คนไม่ต้องเรียกอาจารย์ให้เรียกว่าคาคาชิก็พอ ถ้าเธอไม่ทำตามที่ฉันบอก ฉันจะทำโทษเธอ แบบเดียวกับการจูบ วันนี้พอแค่นี้แล้วกัน กลับบ้านได้" แล้วคาคาชิก็เดินมาส่งซากุระที่หน้าบ้าน

     "เอ่อ.. คือมีอีกอย่าง ทะ.ที่อยากถามค่ะ"

     "ว่ามา"

     "การสอบเรื่องนี้นะค่ะ หนูต้องทำแบบนี้หรือเปล่าค่ะ"

     "ถามทำไม"

     "ก็จะได้ไปหาคนช่วยซ้อมไงค่ะ ถ้าหนูทำไม่ถูกขึ้นมา กลัวว่าจะไม่ผ่านนะค่ะ" อาจารย์ยิ้มแบบนั้นอีกแล้วร้อยยิ้มที่น่ากลัวนั้น

     "หึ.. ไม่ต้องกังวลเรื่องนั้น ฉันจะฝึกเธอเอง จะฝึกให้เก่งเลย"

     "งะ..งั้นหนูขอตัวกลับก่อนนะค่ะ ขอบคุณสำหรับการฝึกค่ะ"

     "อืม เด็กน้อยจริงๆ"

     "ห๊ะ ครูพูดว่าอะไรนะค่ะ"

     "เปล่าๆ กลับบ้านดีๆ ละ"

     "ค๊าาาา" ซากุระหันหลังเดินกลับไป

     "เด็กน้อยของฉัน" คาคาชิพูดขณะมองร่างบางเดินลับออกไป

 

     และหลังจากนั้น คาคาชิก็ทำการฝึกให้ซากุระ แทบทุกวัน แต่ละครั้งก็เล่นเอาซากุระแทบจะขาดอากาศหายใจเลยทีเดียว

 

     "ซากุระ"

     "มีอะไรหรอซาสึเกะคุง"

     "ทำไมช่วงนี่เธอกับคาคาชิดูจะสนิทกันจัง มีอะไรหรือเปล่า"

     "อ๋อ ไม่มีอะไรหรอ ซาสึเกะคุงคิดมากไป"

     "ไม่นะ ช่วงนี้ดูคาคาชิออกจะหวงเธอ จะห่วงเธอเป็นพิเศษ"

     "นายนั้นครูนะ จะคิดแบบนั้นได้ไง"

     "เธอไม่คิดแต่มันอาจคิดก็ได้ใครจะไปรู้"

 

เพี๊ยะ

 

     "วันนี้นายเป็นอะไรซาสึเกะพูดจาไม่ดีเลย"

     "หึ กล้าตบฉันหรอ"

     "ก็นายพูดแบบนั้นกับครูเขาได้ไงละ"

     "หึ เป็นห่วงกันจริงเลยนะ ไปถึงไหนกันแล้วละ"

 

เพี๊ยะ เพี๊ยะ

 

     "ตบฉันอีกแล้ว เจอแบบนี้เป็นไง"

 

หมับ

 

     ซาสึเกะจับหน้าซากุระแล้วเข้าไปจูบอย่างเร็ว ซากุระขัดขืน แต่ไม่เป็นผล ซาสึเกะเปลี่ยนจาก ตอนแรกที่แค่ทาบปากประกบกับปากของเธอมาเป็น จูบที่เร้าร้อนหลังจากที่แทรกลิ้มเข้าไปได้ ซากุระเองก็หมดแรงที่จะขัดมือที่ดันเปลี่ยนมาโอบรอบคอ ทั้งสองจูบกันอยู่อย่างนั้นเนินนานจนซากุระ ประท่วงด้วยการทุบที่อกซาสึเกะเบาๆ เป็นสัญญาณว่าเธอกำลังจะหมดลมหายใจ ซาสึเกะจึงถอนจูบออกมาอย่างช้า สายตาทั้งสองประสานกันเป็น สายตาที่มีแต่ความต้องการกันและกัน

 

     "เฮ้ ซาสึเกะ ท่านรุ่น 5 เรียก บอกว่ามีภารกิจระดับ S ให้ทำนะ" เสียงของเนจิดังขึ้นขัดทั้งคู่

     "อืม จะไปเดี๋ยวนี้"

     "ฉะ.. ฉันไปก่อนนะ"

     "...(>////<)... อืม" ซาสึเกะเดินไปแล้ว เหลือแต่ซากุนะที่ยืนหน้าแดงอยู่ที่เดิม

 

คืนวันนั้นที่ห้องคาคาชิ

 

     "ฉันมาแล้วค่ะ ครู เอ๊ย คาคาชิ ซัง" ยังไงเขาก็เป็นผู้ใหญ่อะนะ เติมซัง ซะหน่อยดีกว่า แต่ว่าทำไมบ้านเงียบจังไม่อยู่หรอ

 

     ฮึ รู้สึกเหมือนมีคนมอง ฉันหันมอง ซ้ายขาว ก็ไม่มี เลยหันมองด้านบน อ้า อาจารย์คาคาชินั่นเอง ยืนเงียบเชียว ฉันเลยเดินเข้าไปในบ้านอย่างเคย จะว่าไปฉันฝึกวิชาที่ว่าได้ 3 สัปดาห์แล้ว อาจารย์เองก็บอกว่าฉันเก่งขึ้นด้วย รับรอบฉันสอบได้คะแนนเต็มแน่น

 

ผ้างงงงงง

 

     "คาคาชิ ซัง วันนี้...อ๊ายยยยยย...โอ๊ย!!!....." ทันที่ทีร่างบางเข้ามาร่างสูงก็ผลักร่างบางจนกระเด็นไปชนกับกำแพงของห้อง

     "อะ..อาจารย์ ทะ..ทำอะไรค่ะ หนูเจ็บน่ะ" คาคาชิเดินเข้ามาจับมือทั้ง 2 ข้างของซากุระไว้เหนือหัวและฝังมันไว้กับกำแพง

     "ฉันบอกแล้วว่าอย่าทำแบบนั้นกับคนอื่นนอกจากฉันนี่คือ บทลงโทษสำหรับการทำผิดกฏ" คาคาชิจูบปิดปากซากุระหลับพูดจบ เป็นจูบที่รุนแรงมากไม่อ่อนโยนเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมาร่างสูงจูบจนสัมผัสกลิ่นคาวของเลือดที่ปากซากุระ ก่อนจะถอดปากออกไป

     "จำไว้ว่านับจากนี้ไปห้ามอยู่ใกล้ผู้ชายคนอื่นเกินเมตรนอกจากฉัน" คาคาชิจับปลายค้าง ตะคอกใส่หน้าอย่างดัง

     "ฉะ.ฉันทะ..ทะ.ทำอะไรผิด"

     "อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่าเธอกับซาสึเกะทำอะไรกัน ฉันบอกแล้วไงว่าห้ามทำเกินกว่าที่ฉันสอนจำไม่ได้หรือไง"

     "ตะ.แต่ว่าซาสึเกะเขา..."

     "ไม่ว่าอะไรเธอก็ต้องโดนลงโทษอยู่ดี หลังจากลงโทษเสร็จแล้วฉันมีกฏใหม่เพิ่มให้เธอ" คาคาชิไซ้ซอกคอซากุระอีกมือที่ว่างก็ค่อย ลูดซิบที่เสื้อของเธอลงมา

     "ฉะ..ฉันขอโทษ จะไม่ทำอีกแล้ว อย่าทำอะไรฉันเลยนะค่ะ อาจารย์"

     "ไม่ได้หรอก ซากุระเพราะเธอทำผิดเธอก็ต้องถูกทำโทษ รับรองว่าเธอต้องชอบ"

 

     คาคาชิจูบซากุระอีกที่ครั้งนี้เป็นจูบแบบเดียวที่ซากุระจูบกับซาสึเกะ มืออีกข้างที่จับปลายคาง เปลี่ยนมาบีบขยำหน้าอกแทน ดูภายนอกเธออาจเล็กและแบน แต่พอสัมผัสแล้วมันก็ใหญ่เอาเรื่องอยู่เหมือนกัน เพราะตัวเธอที่เล็ก เล็กมากๆ มันทำให้หน้าอกของเธอใหญ่ขึ้นมา มืออีกข้างที่ผนึกมือของซากุระไว้ก็เอาลงมาคลึงหน้าอกแทน คาคาชิเอานิ้วหัวแม่มือคลึงยอดอกทั้งสองข้างอย่างสนุกมือ ซากุระเองรู้สึกแปลกๆ บริเวณที่ถูกสัมผัส เธอร้องครางในลำคอเบาๆ มือที่ถูกผนึกไว้กับกำแพงตอนนี้มายึดเสื้อคาคาชิแทน

 

     "อืม อือ อ่า..." คาคาชิยังคงคลึงยอดอกต่อไปจนสัมผัสถึงความแข็งภายใต้เสื้อตาข่าย เขาถอนปากออกมา

     "เป็นไงชอบหรือเปล่า"       พูดพรางพรมจูบไปทั่วลำคอของซากุระ

     "นะ..หนูระ..อ่า..รู้สึก อ่า แปลกๆ ค่ะอาจารย์"

     "หึ รู้สึกดีใช่ไหมละ ฉันจะทำให้เธอรู้สึกดีมากกว่านี้อีกนะ" คาคาชิพูดขณะเอาเสื้อตาข่ายของซากุระออก

     "โอ้ ตั้งชันเลยหรอชอบที่ฉันคลึงสินะ งั้นลองแบบนี้" คาคาชิคุกเข่าลงกับพื้น หน้าของเขาอยู่ระดับเดียวกับอกเธอ จากนั้นก็เอาลิ้นอุ่นๆ เลียยอดอกนั้นเบาๆ

 

     "อ้า อ่า อือ อ่า" คาคาชิยังคง เลีย คบเม้นยอดอกต่อไปมือก็คลึงที่ยอดอกอีกข้างก่อนจะสลับเลียไปมา ซากุระเอามือมาขยำผมของคาคาชิเบาๆ เพื่อคลายความเสียวซ่านที่ได้รับ

 

     คาคาชิไล่เลียลงมามือที่คลึงยอดอกทำการถอดกางเกงที่เธอใส่ออกพร้อมชั้นในตัวเล็ก เขาไล่ลิ้นลงมาเรื่อยๆ ผ่านหน้าท้อง สะดือ จนมาหยุดที่เนินนั้น คาคาชิจับขาซากุระข้างหนึ่งยกผาดที่ไหล่ของตนเอามือดันตัวเธอให้แนบกับกำแพง ยกสะโพกขึ้นเล็กน้อย จากนั้นเขาก็โหมเลียจุดที่ไว้ต่อการสัมผัส เขาเลียมันจนเริ่มแข็งเป็นรูปก่อนจะใช้ฟันคบไปแรงๆ หนึ่งที

 

     "อ๊าาาาาาาาาา" ซากุระจับหัวคาคาชิกดไปที่เนินนั้น คาคาชิเองเปลี่ยนจากเลียและคบติ่งเนื้อก็ใช้ลิ้นตลัดไปในช่องเสียวนั้น รัวลิ้นแรงๆ เร็ว

 

     "อืม อื่อ อะ..อาจารย์ นะ..หนู อ๊า รู้สึก อ้า ปะ.แปลกๆ เหมือนกะ..อ่า..กำลังมีอะไร ออกมา อ๊าสส ไม่ไหวแล้ว อ๊าาาาาาาาาา" ซากุระร้องออกมาสุดเสียงส่ายสะโพกรับจังหวะลิ้นก่อนจะถึงจุดสุดยอด คาคาชิดูดเลียน้ำหวานของซากุระที่ไหลออกมา แต่มันก็ยังหยดลงพื้นอยู่ดี

 

     "เป็นไงรู้สึกดีแบบสุดๆ เลยใช่ไหม ยังไม่จบแค่นี้หรอกน่ะ การทำโทษเพิ่งจะเริ่มเท่านั้น" คาคาชิปลดเข็มขัดลูดซิปถอดกางเกงออกมาครั้งเดียวจนหมด เขาค่อยๆ ลุกขึ้นยืนพร้อมช้อนขาของซากุระข้างที่ผาดไหลขึ้นมาจนอ้าออกกว้าง

 

     "ฉันจะใส่แล้วละนะทนหน่อยแป๊บเดียว เดี๋ยวก็หาย" เขาพูดขณะ เอาตัวตนถูไปมาที่ร่องเสียวนั้น ก่อนจะดันมันเข้าไปรวดเดียวจนมิดด้าม

 

     "อ๊ายยยยยยยยยยยยยย เจ็บ อาจารย์ นะ..นะ.หนูเจ็บ เอาไปออกไป เอาออกไป" ซากุระจิกเล็บลงบนหลังคาคาชิด้วยความเจ็บจนมีเลือดซึมออกมาตามเล็บที่จิกลงบนเนื้อ

     "ไม่ได้หรอ ฉันบอกแล้วไงว่านี่คือการทำโทษ มันก็ต้องเจ็บแบบนี้แหละ เพื่อที่เธอจะได้จำ" คาคาชิช้อนขาอีกข้างขึ้นมาแล้วกระแทกอย่างแรงไม่สนว่าซากุระจะเจ็บมากเพียงใด

     "อ๊า..อ้า..อา แรงๆ อีกสิค่ะ หนูชอบ" กลับกันซากุระเองกลับรู้สึกชอบความรุนแรงที่ได้รับ ยิ่งทำให้อารมณ์ของคาคาชิขาด เขากระแทกตัวเธอกับกำแพงอย่างแรงเร็วและถี่มากขึ้นอีก

     "เราไปต่อที่เตียงกันสบายๆ ดีกว่า" คาคาชิอุ้มร่างบางไปที่เตียงที่อยู่ไม่ไกล แต่แทนที่จะรีบไปที่เตียง เขากลับเดินช้าๆ แล้วขย่มตัวซากุระแรงๆ

     "อ๊าาาา อา..จารย์อย่าทำระ..แรงสิ อ้านะ..หนูจะทนไม้ไหว อ๊าสสส แล้ว อ๊าาาาาาา" ก่อนจะถึงเตียงคาคาชิจับซากุระกระแทกหนักๆ ทำให้ร่างบางกระตุกเกร็งถึงจุดสุดยอด ก่อนที่เขาจะถอนตัวตนออกมา

     "เป็นไงสนุกใช่ไหมละ ยังมีมากกว่านี้อีก คาถาเงาแยกร่าง" คาคาชิใช้คาถาแยกร่างเพิ่มมาอีก 2 ร่าง ร่างจริงเข้าไปจับตัวซากุระให้ลุกขึ้นนั่งคร่อมบนตัว

      "เธอขึ้นมาขย่มเอาเอง อยากให้แรงแค่ไหนตามสบายเลยฉันเริ่มเมื่อยแล้ว" ซากุระไม่สนใจกับร่างแยกเงาที่ยืนอยู่ปลายเตียง เธอต้องการเขา ต้องการสัมผัสจากเขาให้มากกว่านี้ ซากุระขย่มตัวแรงๆ คาคาชิเองก็เด้งตัวรับ แรงขย่มบวกแรงกระแทบกลับ มันทำให้เธอเสียวไปทั่วทั้งร่าง

     "มา โน้มตัวมานี่" คาคาชิดึงแขนซากุระให้โน้มลงมา มืออีกข้างขยำบีบเคร้นที่อกจนเนื้ออกออกตามซอกนิ้วจนแดง

     "เอาละพวกร่างแยกขึ้นมาได้" คาคาชิเรียกร่างแยกให้ขึ้นมาร่างแรกไปทางด้านหลัง จับตัวตนแล้วดันมันเข้าไปอีกช่องทางหนึ่งของซากุระ

     "อ๊าาาาาา เจ็บ นะ.แน่นมาก อ๊าา หะ..หายใจมะ..ไม่ออก" ทันที่ทีดันเข้ามาซากุระถึงกับเบิกตากว้าง แต่มันก็ทำให้เธอเสียวยิ่งกว่าเดิม เธอชอบการกระทำที่ผู้เป็นอาจารย์มอบให้

     "หึ รู้นะว่าชอบ รัดซะแรงเชี่ยว รัดแรงๆ อย่างนี้ต้องให้รางวัล" ร่างแยกอีกร่างคุกเข่าข้างซ้าย จับหน้าซากุระหันมาหาตน จับตัวตนยัดปากเธอทันที่พร้อมกระแทบเอวเข้าปากแรงๆ

     "อย่าให้ฟันโดนละ ทำต่อไปเรื่อยๆ จำไว้ทีหลังอย่าขัดคำสั่งฉัน" ตอนนี้ซากุระโดนรุม 3 ต่อ 1 คนอื่นอาจมองว่าโหดร้าย แต่กับซากุระเธอรู้สึกสนุกไปกับมันถึงใจดี

     "อ้า ใช้ปากเองดีนิ แบบนี้ต้องให้รางวัล อึก" ร่างที่เธอใช่ปากทำให้จับหัวซากุระ แล้วกดตัวตนลงลึกแล้วปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นลงคอซากุระ เธอเองเบิกตากว้างสำลักน้ำนั้น น้ำที่ออกดูเหมือนจะมากเกินไปจนล้นจากปากเธอหยดลงบนเตียง แล้วร่างแยกนั้นก็หายไป

     "แค๊กๆ อืม"

     "ห้ามคายนะกลืนมันลงไปให้หมด" ซากุระมองหน้าคนที่นอนอยู่ สะโพกของเธอก็ยังโดนกระแทกอยู่เนิบๆ

     "ฉันส่งให้กลืน" เสียงมาจากด้านหลัง อีกร่างกระแทกตัวอย่างแรงเพื่อย้ำคำสั่งจากร่างต้น

 

อึก

 

     "ดีมาก ฉันก็จะให้รางวัลเหมือนกัน" คาคาชิทั้ง 2 ร่าง กระแทกเอว จังหวะสลับกันไปมาอย่างแรง หน้าของซากุระตอนนี้ บิดเบียวเพราะอาการเสียวซ่านที่ได้รับจากทั้ง 2 ด้าน คาคาชิกระแทกหนักๆ ถี่ๆ

     "อ๊าาาา อืม แรงกว่านี้ อ่า แรงอีก อ๊าาาานะ..หนูจะออกอีกแล้ว"

     "มะ...อึก...ไหวแล้ว อ๊าสสสสสสสสสสส" ซากุระกรี๊ดสุดเสียงเมื่อถึงปลายทาง พร้อมกันกับคาคาชิที่อัดฉีดน้ำของตนเข้าสู่ร่างของซากุระ ร่างทั้งสองกดเอวลงลึกปลดปล่อยน้ำเข้าสู้ร่างกายแล้วร่างแยกก็หายไป น้ำที่ปล่อยออกมาไหลเยิ้มลงมาที่คาคาชิด้านล่าง

     "ชอบใช่ไหมละ ตอดรัดแน่นซะขนาดนี้คงชอบแบบสุดๆ เลยละสิ"

     "แฮ๊กๆ แฮกๆ อ้า อืม" คำตอบที่ได้ ตอนนี้ซากุระรู้สึกเหมือนลอยเคว้งอยู่ในอากาศ ตัวเบาในหัวขาวโพง ซบลงนอนบนอกของคาคาชิ คาคาชิลูบหลังซากุระไปมา

     "เด็กดีของฉัน ถ้าเธอขัดคำสั่งฉันอีกฉันจะลงโทษเธอ แบบนี้ และจะมากกว่านี้ถ้าหากไม่ทำตามที่ฉันส่ง" คาคาชิพูดขณะที่ตัวตนยังคงแช่อยู่ในตัวซากุระ

     "ค่ะอะ.อาจารย์ ตะ..แต่ว่า ตอนนี้ ฮึด หนูอยากให้ อา..อาจารย์ลงโทษหนูอีกค่ะ นะ..หนูจะได้ แฮก จำ แฮกๆ"

     "หึ ได้สิตอนนี้มีแค่เราสองคน มาสนุกกันต่อดีกว่า นี่ไม่ใช่การลงโทษ แต่เป็นการสอนขั้นตอนที่ 2 ต่อจากการจูบ ขั้นนี้มีกฏว่า ห้ามทำกับคนอื่นนอกจากฉันนี่คือคำสังเด็ดขาด"

     "ค่ะ อ้า อะ..อาจารย์ นะ..อืม..นะ.หนู มะ.อื่อ..ไม่ทำกับ อ้า คนอื่น อ๊าาา นอกจากอาจารย์คนเดียว อ๊าสสสส" คาคาชิโยกเอว ทำเอาซากุระพูดไม่เป็นคำเลย

     "เรามาเริ่มเรียนและฝึกกันได้แล้ว" หลังจากจนคำพูดคาคาชิก็พลิกตัวขึ้นมากระแทกต่อ คืนนี้ของทั้งคู่คงจะอีกยาว

     "อ๊า อ้า อืม ซี๊ด เอาอีก อ๊าาาา แรงๆ เลย อ๊าาาาาาาา"

 

เช้าวันต่อมา

 

     ในห้องบนเตียงสีน้ำเงินมีชายหญิงนอนกอดกันด้วยร่างกายที่เปลือย คาคาชิกอดซากุระไว้กับอกตัวเอง เอามือลูบข้างหนึ่งลูบหัวอีกข้างลูบหลังด้วยความรักไคร่

     "จำไว้ว่าเธอเป็นของฉันคนเดียวเท่านั้น" คาคาชิพูดในขณะที่ซากุระยังคงหลับอยู่ สักพักร่างบางก็ตื่นขึ้นมา

     "อรุณสะ..." ยังไม่ทันจะพูดจบคาคาชิก็จูบปิดปากทันที

     "จำไว้ว่าเวลาตื่นมาต้องทำแบบนี้ทุกครั้ง"

     "...(-///-)...ค่ะ อาจารย์"

     "จะอายอะไรที่เมื่อคืนออกจะเร้าร้อนซะขนาดนั้น หึ นี่ขนาดแค่ครั้งแรกนะเล่นเอาฉันแทบหมดแรงเลย"

     "แล้วเรื่องนี้ตกลงมันมีในหลักสูตรของ คุโนอิจิ จริงๆ หรอค่ะอาจารย์"

     "ยังสงสัยอยู่อีกหรอ เด็กน้อยจริงๆ ไม่น่าเชื่อว่าคนเมื่อคืนจะอ่อนต่อโลกมากถึงขนาดนี้"

 

ปึก

 

     "อาจารย์หลอกปล้ำหนู" ซากุระทุบที่อกคาคาชิอย่างแรงแล้วลุกขึ้นนั่งหันหลังให้

     "ถ้าฉันไม่ทำแบบนี้เธอจะยอมฉันหรือไง" คาคาชิลุกขึ้นมากอดซากุระจากด้านหลัง

     "ถ้าอาจารย์ต้องการ ก็แค่บอกหนูเท่านั้น หนูก็ให้แล้ว"

     "ฮึ ทำไมละ"

     "หนูนะแอบชอบอาจารย์มานานแล้วนะ ไม่ยอมได้ไงละ"

     "ห๊ะ เธอชอบฉันหรอ ตั้งแต่เมื่อไหร่" คาคาชิถามพรางไล่จูบที่ซอกคอและไหล่

     "ก็ตอนที่ไปคุ้มกันคุณอาสึนะ ที่อาจารย์ช่วยฉันตอนนั้นไง ไม่หวั่นไหวได้ไง แล้วตลอดเวลาที่ผ่านมาอาจารย์ก็ปกป้องหนูมาตลอด"

     "ฮึ อย่างนั้นเองหรอ" คาคาชิไล่จูบทั่วคอ และไล่มาที่หลัง

     "อาจารย์ค่ะ อืม ขอถามอะไรหน่อยได้ไหมค่ะ"

     "อะไรละ ว่ามาสิ" คาคาชิยังคงไล่จูบที่คอ มือที่กอดบีบคลึงหน้าอกซากุระอย่างเบามือ

     "เรื่องอาจารย์ อ้า กะ...กับอาจารย์อะ..อิรูกะนะ"

     "ทำไมละ" คาคาชิจับซากุระหันหน้ามาไซ้ที่หน้าอกซากุระ

     "กะ..ก็ ข่าว อืม ที่ว่า อือ อ้า ไงค่ะ"

     "ฉันกับอิรูกะไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อยเราก็แค่ปรึกษากันเท่านั้น" คาคาชิผลักซากุระนอนลงกับเตียง

     "ปะ..ปรึกษา อืม"

     "ฉันปรึกษาว่าจะทำให้เธอมาเป็นผู้หญิงของฉันยังไงละ อิรูกะ เลยแนะนำมานะ" คาคาชิไซ้ที่อกซากุระสลับไปมาทั้ง 2 ข้าง

     "งั้นวันนั้นที่เจออาจารย์อิรูกะก็.."

     "ใช่แล้วที่เจ้านั้นบอกเธอหมายถึงเรื่องนี้ และที่ฉันทำหงุดหงิดใส่เธอเพราะอิรูกะมันลวนลามเธอ" คาคาชิไล่จูบลงมาเรื่อยๆ

     "อา....จารย์ ค่ะหนูรักอาจารย์นะค่ะ อ้า อาจารย์เองก็ อือ อ๊า อย่าทำแบบนี้กับผู้หญิงคนอื่น อ้า อืม ด้วยนะ อ๊า อ่า ทำกับหนูได้คนเดียวเท่านั้น" คาคาชิโหมเลียจุดรับสัมผัสของซากุระ

     "หึ ฉันหลงเธอมากขนาดนี้ ไม่มีวันนอกใจเธอได้ สัญญาด้วยเกียรติของนินจาแห่งโคโนฮะเลย" คาคาชิผลักปากออกจากช่วงล่าง ลุกขึ้นมาจับขาร่างบางให้แยกออก

     "เรามาเริ่มทำสัญญากันดีกว่า" แล้วคำสัญญาที่สุดเร่าร้อนก็เริ่มขึ้น เชื่อเถอะว่าสำหรับทั้ง 2 ไม่มีใครหาคนอื่นมาแทนอีกคนได้อย่างแน่นอน

~~~~~~~~~~ จบแล้ว ~~~~~~~~~~

(จบมันดื้อๆ อย่านี้แหละ Art ดี ฮ่า ฮ่า ฮ้า ฮ้า : ใกล้จะบ้าแล้วไรท์ : คนที่นั่งข้างๆ)