Alone Love

~วาเลนไทน์ 2551~
"หน้าหนาวบ้าอะไรเนีีี่่ยฝนตก"แก้วบ่น
~ถ้าไม่แคร์ ไม่แคร์ ฉันก็มีคนอื่น....~
"ว่าไงโมะ?"
(อยู่ไหนครับ?)
"อยู่ห้องดิ!ฝนตกแบบนี้จะให้ไปไหนเนี่ย"
(งั้นโมะไปหานะ)
"ไม่ต้องมาเลยนะ!ฝนมันตกหนักอยู่ด้วยเดี๋ยวก็อันตรายหรอก"
(ห่วงเค้าอ่ะดิ)
"ก็ใช่นะสิ!ไม่ให้ห่วงแฟนแล้วจะให้ห่วงใครละ"
(น่ารักจริงๆแฟนใครเนี่ย!แต่ไม่ทันแ้ล้วแหละ)
"อะไรนะโมะ!!แก้วบอกว่าอย่าออกมาไง!!"แก้วโวยวาย
(ไม่ได้ออกจากบ้านแต่อยู่ข้างล่างอ่ะ)
"ข้างล่าง?"
(ใช่!ออกมาที่ระเบียงสิ)แก้วเดินออกไปก็เห็นโทโมะยืนโบกไม้โบกมืออยู่
"ทำบ้าอะไรเนี่ย?"
(ดูดีๆนะแก้ว) โทโมะบอกแล้วก็วางโทรศัพท์ก่อนจะชูกระดาษฟรอยด์ที่มีข้อความอยู่ว่า
"Kaew"
"Thank you"
"For"
"Stay"
"Right"
"Beside"
"Me"
"I'm"
"Doing"
"All"
"I can"
"To Be"
"a better"
"Man"
"For"
"You"
"Happy"
"Valentine's Day"แก้วร้องไห้ออกมาด้วยความซาบซึ้ง โทโมะวิ่งหายไป สักพักกริ้งหน้าห้องก็ดังขึ้น
"ว่าไงค่ะคุณแฟน"แก้วทัก
"น่ารักอ่ะดิร้องไห้เลย"โทโมะแซว
"บ้า!!"
"5555"โทโมะดึงแก้วเข้ากอด
~วาเลนไทน์ 2552~
ตอนนี้ทุกคนเรียนจบกันหมดแล้ว ต่างก็แยกย้ายกันไปทำงานที่ตัวเองรัก โทโมะกลับไปดูแลธุระกิจของครอบครัว แก้วกับเฟย์ไปทำงานฝ่ายออกแบบของบริษัทแห่งหนึ่ง เขื่อนก็กลับไปช่วยครอบครัวดูแลโรงแรม วันนี้โทโมะนัดแก้วมาที่ห้างแห่งหนึ่ง
"แก้วทางนี้"โทโมะเรียก ตอนนี้ทั้งคู่อยู่ในร้านไอติมน่ารักๆ
"เรียกมากินไอติมเนี่ยนะ"
"อย่าบ่นเลยน่า!"
"น้องค่ะเอาช็อคโกแลตซันเดย์ค่ะแล้วก็คาปูชิโน่ปั่นเพิ่มวิป"แก้วหันไปเรียกพนักงานแทน
"ของผมเอานัทช็อคโกแลตกับลาเต้ปั่น"
"กินแต่หวานๆเดี๋ยวก็อ้วนหรอก"โทโมะพูดขึ้นเมื่อพนักงานเดินไปแล้ว
"ทำมั้ย!อ้วนแล้วจะไม่รักไง"
"ไม่ใช่แบบนั้น แก้วจะอ้วนจะผอม จะน่ารักหรือไม่โมะก็จะรักแก้้วครับ"
"ทำมาเป็นปากดี"
"แต่ก็ความจริงนะ"ไอติมมาเสิร์ฟทั้งคู่ก็นั่งกินไม่พูดอีกเลย
"เลอะหมดแล้ว"โทโมะหยิบทิชชู่มาเช็ดปากให้แก้ว
"^_^"
"แก้ว!"
"ค่ะ?"
"อาทิตย์หน้าโมะต้องไปอเมริกา"
"ไปทำมั้ยอ่ะ!ไปเที่ยวหรอ?"แก้วไม่ได้ใส่ใจเท่าไร
"ป่าวหรอก...ไปดูงานนะ"
"แล้วไปนานแค่ไหนอ่ะ?"
"1 ปี"
"ห๊ะ!!"เงยหน้าขึ้นด้วยความตกใจ
"1 ปีเลยหรอ?ทำมั้ยไปนานจัง"
"พ่อจะให้ไปศึกษาการทำไวน์แบบใหม่นะ"
"1 ปีเลยหรอโมะ?"
"ครับ!แก้วรอโมะนะ ถ้ากลับมาโมะจะไปขอแก้วทันทีเลย"
"แก้วยังไม่ได้ตอบตกลงแต่งงานกับโมะเลยนะ"
"โมะตอบให้ เพราะยังไงคำตอบมันก็ใช่อยู่แล้ว"
"แน่ใจได้ไง!โมะไปตั้ง 1 ปีแก้วอาจจะรอไม่ไว้แต่งงานกับคนอื่นก็ได้"
"แก้ววว"โทโมะพูดเสียงเบา
"โอ๋ๆๆๆ...เค้าล้อเล่นนะ ยังไงแก้วก็หนีโมะไม่พ้นหรอก ก็คนมันรักไปแล้วนี้"ประโยคหลังพูดเบาๆแต่ก็ทำให้คนที่นั่งตรงข้ามได้ยิน
"น่ารักจริงๆแฟนใครเนี่ย"โทโมะหยิกแก้มทั้ง 2 ข้าง
"เจ็บนะไอ้บ้า!!"
"555 รีบกินเหอะจะพาไปอีกที่หนึ่ง"
"ไปไหน?"
"บอกก็ไม่เซอร์ไพส์อะดิ"
"อีกละ"แก้วเบ้ปาก
"บ่นมากน่ารีบๆกินเลย"
~ร้านเครื่องเพชร~
"พามาทำมั้ยเนี่ยโมะ?"
"พามาซักผ้ามั้งแก้ว มาร้านเครื่องประดับก็ซื้อเครื่องประดับสิ"
"กวนละๆ"
"ไปดูกันดีกว่า"โทโมะลากแก้วเข้าไป
"แก้วว่าวงไหนสวยอ่ะ?"แก้วเดินเลือกสักพักก็ไปสะดุดตากับแหวนคู่วงหนึ่ง เป็นแหวนทองคำขาวเรียบๆมีเพชรเม็ดเล็กอยู่ตรงกลาง
"วงนี้สวยดีนะโมะ เรียบๆดี"แก้วชี้ให้ดู
"ก็โอนะ!ผมขอดูวงนี้หน่อยครับ"โทโมะบอกพนักงาน พอพนักงานหยิบขึ้นมาโทโมะก็จับมือแก้วมาสวมทันที
"สวยจังเลย"โทโมะบอก
"แหวนหรอ?"
"แก้วอ่ะ"
"บ้า>//<มาพูดอะไรตรงนี้เล่า"
"หน้าแดงเลย 555"
"ขำมากมั้ย"
"ขอโทษครับ!งั้นเอาวงนี้นะ"โทโมะบอกแล้วจ่ายเงิน
"แหวน 2 วงนี้จะเป็นตัวแทนของเรานะแก้ว"โทโมะชูกล่องแหวนขึ้นมา
"ถ้าคิดถึงก็สวมไว้นะ"
"งั้นคงต้องสวมตลอดอ่ะ"
"คิดถึงเค้าเสมอ่ะดิ"
"นายก็เหมือนกันแหละน่า"
"ใครบอกว่าโมะจะสวมตลอด"
"โมะ!!"
"โมะจะสวมที่นิ้วนางข้างซ้ายตลอดต่างหากละ คนอื่นจะได้รู้ว่ามีเจ้าของแล้ว"
"มีเจ้าของแล้วห้ามทำเจ้าชู้ด้วย"
"หามิได้ครับผม!กระผมจะรักเพียงคุณแฟนคนเดียวเลยครับ"
"ดีมากคุณที่รัก 5555"