Alone Love

~วาเลนไทน์ 2551~

"หน้าหนาวบ้าอะไรเนีีี่่ยฝนตก"แก้วบ่น

~ถ้าไม่แคร์ ไม่แคร์ ฉันก็มีคนอื่น....~

"ว่าไงโมะ?"

(อยู่ไหนครับ?)

"อยู่ห้องดิ!ฝนตกแบบนี้จะให้ไปไหนเนี่ย"

(งั้นโมะไปหานะ)

"ไม่ต้องมาเลยนะ!ฝนมันตกหนักอยู่ด้วยเดี๋ยวก็อันตรายหรอก"

(ห่วงเค้าอ่ะดิ)

"ก็ใช่นะสิ!ไม่ให้ห่วงแฟนแล้วจะให้ห่วงใครละ"

(น่ารักจริงๆแฟนใครเนี่ย!แต่ไม่ทันแ้ล้วแหละ)

"อะไรนะโมะ!!แก้วบอกว่าอย่าออกมาไง!!"แก้วโวยวาย

(ไม่ได้ออกจากบ้านแต่อยู่ข้างล่างอ่ะ)

"ข้างล่าง?"

(ใช่!ออกมาที่ระเบียงสิ)แก้วเดินออกไปก็เห็นโทโมะยืนโบกไม้โบกมืออยู่

"ทำบ้าอะไรเนี่ย?"

(ดูดีๆนะแก้ว) โทโมะบอกแล้วก็วางโทรศัพท์ก่อนจะชูกระดาษฟรอยด์ที่มีข้อความอยู่ว่า

"Kaew"

"Thank you"

"For"

"Stay"

"Right"

"Beside"

"Me"

"I'm"

"Doing"

"All"

"I can"

"To Be"

"a better"

"Man"

"For"

"You"

"Happy"

"Valentine's Day"แก้วร้องไห้ออกมาด้วยความซาบซึ้ง โทโมะวิ่งหายไป สักพักกริ้งหน้าห้องก็ดังขึ้น

"ว่าไงค่ะคุณแฟน"แก้วทัก

"น่ารักอ่ะดิร้องไห้เลย"โทโมะแซว

"บ้า!!"

"5555"โทโมะดึงแก้วเข้ากอด

~วาเลนไทน์ 2552~

ตอนนี้ทุกคนเรียนจบกันหมดแล้ว ต่างก็แยกย้ายกันไปทำงานที่ตัวเองรัก โทโมะกลับไปดูแลธุระกิจของครอบครัว แก้วกับเฟย์ไปทำงานฝ่ายออกแบบของบริษัทแห่งหนึ่ง เขื่อนก็กลับไปช่วยครอบครัวดูแลโรงแรม วันนี้โทโมะนัดแก้วมาที่ห้างแห่งหนึ่ง

"แก้วทางนี้"โทโมะเรียก ตอนนี้ทั้งคู่อยู่ในร้านไอติมน่ารักๆ

"เรียกมากินไอติมเนี่ยนะ"

"อย่าบ่นเลยน่า!"

"น้องค่ะเอาช็อคโกแลตซันเดย์ค่ะแล้วก็คาปูชิโน่ปั่นเพิ่มวิป"แก้วหันไปเรียกพนักงานแทน

"ของผมเอานัทช็อคโกแลตกับลาเต้ปั่น"

"กินแต่หวานๆเดี๋ยวก็อ้วนหรอก"โทโมะพูดขึ้นเมื่อพนักงานเดินไปแล้ว

"ทำมั้ย!อ้วนแล้วจะไม่รักไง"

"ไม่ใช่แบบนั้น แก้วจะอ้วนจะผอม จะน่ารักหรือไม่โมะก็จะรักแก้้วครับ"

"ทำมาเป็นปากดี"

"แต่ก็ความจริงนะ"ไอติมมาเสิร์ฟทั้งคู่ก็นั่งกินไม่พูดอีกเลย

"เลอะหมดแล้ว"โทโมะหยิบทิชชู่มาเช็ดปากให้แก้ว

"^_^"

"แก้ว!"

"ค่ะ?"

"อาทิตย์หน้าโมะต้องไปอเมริกา"

"ไปทำมั้ยอ่ะ!ไปเที่ยวหรอ?"แก้วไม่ได้ใส่ใจเท่าไร

"ป่าวหรอก...ไปดูงานนะ"

"แล้วไปนานแค่ไหนอ่ะ?"

"1 ปี"

"ห๊ะ!!"เงยหน้าขึ้นด้วยความตกใจ

"1 ปีเลยหรอ?ทำมั้ยไปนานจัง"

"พ่อจะให้ไปศึกษาการทำไวน์แบบใหม่นะ"

"1 ปีเลยหรอโมะ?"

"ครับ!แก้วรอโมะนะ ถ้ากลับมาโมะจะไปขอแก้วทันทีเลย"

"แก้วยังไม่ได้ตอบตกลงแต่งงานกับโมะเลยนะ"

"โมะตอบให้ เพราะยังไงคำตอบมันก็ใช่อยู่แล้ว"

"แน่ใจได้ไง!โมะไปตั้ง 1 ปีแก้วอาจจะรอไม่ไว้แต่งงานกับคนอื่นก็ได้"

"แก้ววว"โทโมะพูดเสียงเบา

"โอ๋ๆๆๆ...เค้าล้อเล่นนะ ยังไงแก้วก็หนีโมะไม่พ้นหรอก ก็คนมันรักไปแล้วนี้"ประโยคหลังพูดเบาๆแต่ก็ทำให้คนที่นั่งตรงข้ามได้ยิน

"น่ารักจริงๆแฟนใครเนี่ย"โทโมะหยิกแก้มทั้ง 2 ข้าง

"เจ็บนะไอ้บ้า!!"

"555 รีบกินเหอะจะพาไปอีกที่หนึ่ง"

"ไปไหน?"

"บอกก็ไม่เซอร์ไพส์อะดิ"

"อีกละ"แก้วเบ้ปาก

"บ่นมากน่ารีบๆกินเลย"

~ร้านเครื่องเพชร~

"พามาทำมั้ยเนี่ยโมะ?"

"พามาซักผ้ามั้งแก้ว มาร้านเครื่องประดับก็ซื้อเครื่องประดับสิ"

"กวนละๆ"

"ไปดูกันดีกว่า"โทโมะลากแก้วเข้าไป

"แก้วว่าวงไหนสวยอ่ะ?"แก้วเดินเลือกสักพักก็ไปสะดุดตากับแหวนคู่วงหนึ่ง เป็นแหวนทองคำขาวเรียบๆมีเพชรเม็ดเล็กอยู่ตรงกลาง

"วงนี้สวยดีนะโมะ เรียบๆดี"แก้วชี้ให้ดู

"ก็โอนะ!ผมขอดูวงนี้หน่อยครับ"โทโมะบอกพนักงาน พอพนักงานหยิบขึ้นมาโทโมะก็จับมือแก้วมาสวมทันที

"สวยจังเลย"โทโมะบอก

"แหวนหรอ?"

"แก้วอ่ะ"

"บ้า>//<มาพูดอะไรตรงนี้เล่า"

"หน้าแดงเลย 555"

"ขำมากมั้ย"

"ขอโทษครับ!งั้นเอาวงนี้นะ"โทโมะบอกแล้วจ่ายเงิน

"แหวน 2 วงนี้จะเป็นตัวแทนของเรานะแก้ว"โทโมะชูกล่องแหวนขึ้นมา

"ถ้าคิดถึงก็สวมไว้นะ"

"งั้นคงต้องสวมตลอดอ่ะ"

"คิดถึงเค้าเสมอ่ะดิ"

"นายก็เหมือนกันแหละน่า"

"ใครบอกว่าโมะจะสวมตลอด"

"โมะ!!"

"โมะจะสวมที่นิ้วนางข้างซ้ายตลอดต่างหากละ คนอื่นจะได้รู้ว่ามีเจ้าของแล้ว"

"มีเจ้าของแล้วห้ามทำเจ้าชู้ด้วย"

"หามิได้ครับผม!กระผมจะรักเพียงคุณแฟนคนเดียวเลยครับ"

"ดีมากคุณที่รัก 5555"