Alone Love

~ก่อนวาเลนไทน์ 1 วัน~

"ว่าไงค่ะคุณวิศว"แก้วรับโทรศัพท์

(พรุ่งนี้มารับด้วยนะครับ)

"อะไรนะ?ยังไม่ครบปีเลยนี้"

(นี้กะจะให้อยู่ถึงปีเลยหรอ ตรงต่อเวลาไปนะครับคุณจริญญา)

"5555 แล้วโมะกลับมาถึงกี่โมงอ่ะ?"

(เครื่งออกประมาณ 5 โมงเย็นอ่ะคงไปถึงโน่นประมาณบ่ายๆอ่ะเดี๋ยวโมะให้พี่เคนจิไปรับแก้วนะจะได้ไม่ต้องขับรถเองมันอันตราย)

"เสียเวลาพี่เคนป่าวๆแก้วไปเองได้"

(ให้พี่เคนไปรับนั้นแหละโมะเป็นห่วง ถ้าแก้วมาเองนะเดี๋ยวโมะเลือกไม่ถูกว่าจะกลับกะใคร 555)

"โอเคค่ะ!แต่ถ้าพี่เคนไม่อยากมาก็ห้ามบังคับนะรู้มั้ย"

(ทราบแล้วขอรับ!งั้นแค่นี้ก่อนนะแก้ว ฝันดีครับ)

"ค่ะ!เดินทางปลอดภัยนะ"แก้ววางสายก่อนจะนอนหลับไป

~เช้าของวันใหม่~

แก้วตื่นขึ้นมาด้วยรอยยิ้มวันนี้ที่รักของเธอจะกลับมาแล้วเมื่อคืนนอนแทบไม่หลับเลย แก้วเข้าห้องน้ำไปล้างหน้าแปรงฟันและออกมาทำอาหารทานกะจะอาบน้ำประมาณ 11 โมงตัวจะได้หอมๆ(นางเอกแอบสกปรก:ไรเตอร์)วันนี้แก้วจะใส่ชุดเดรสสีชมพูที่อุตส่าห์ไปถอดมาเพื่องานนี้เลย แถมแต่งหน้าด้วยให้เฟย์สอนมา 5555 ระวังที่แก้วกำลงนั่งแต่งหน้าอยู่

~ถ้าไม่แคร์ ไม่แคร์ ฉันก็มีคนอื่น....~

"ฮัลโหลค่ะพี่เคน"

(แก้ว!พี่อยู่ข้างล่างแล้วนะเสร็จยัง?)

"ยังเลยอ่ะพี่เคนขึ้นมารอบนห้องก็ได้"

(ทำอะไรเยอะแยะเนี่ยเห็นปกติแปบเดียวเสร็จ)

"ขอสวยนิดนึงสิเฮีย"

(ไม่สวยไอ้โมะก็รักตายแล้ว)

"เว่อร์ไปเฮีย!ขึ้นมาเหอะอีกนานอ่ะ 5555"

(เคๆเดี๋ยวเฮียขึ้นไป)แก้วสนิทกับทุกคนในบ้านโทโมะจนกลายเป็นคนโปรดไปแล้ว ยิ่งโทโมะไม่อยู่ยิ่งไปใหญ่มาเป็นลูกแทนซะเลยถึงโทโมะจะไม่อยู่แต่แก้วก็จะแวะไปบ้านโทโมะบ่อยๆ ไปทานข้าวด้วยบ้าง ไปเที่ยวด้วยกันบ้าง

~กริ้งงงงงง~

"มาแล้วค่ะๆ"แก้วเดินมาเปิดประตู

"ว้าววววว...ไอ้โมะคงช็อคตายจริงๆแน่"เคนจิแซว

"เว่อร์ตลอดเฮียอ่ะเข้ามาดูทีวีก่อนละกัน"แก้วเดินมาเปิดทีวีให้ก่อนที่ตัวเองจะเข้าไปแต่งหน้าต่อ

(ข่าวด่วน!!เครื่องบินของสายการบินRemorเที่ยวบินที่ 227 ประสบอุบัติเหตุตกลงที่จังหวัดภูเก็ตยังไม่ทราบจำนวนผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บ)

"ไอ้โมะ!!!"เคนจิตะโกนขึ้น

"มีอะไรเฮีย?"แก้ววิ่งออกมาถาม

"เที่ยวบินไอ้โมะตก"

"ห๊ะ!!!"แก้วช็อคไม่น้อยขาอ่อนแรงขนาดล้มลงไปกองกับพื้น น้ำตาค่อยๆไหลลงมาเป็นสาย

"ไม่เป็นไรนะแก้ว!เรายังไม่ทราบผู้เสียชีวิตเลยไอ้โมะมันต้องรอดสิ"เคนจิเข้าไปปลอบ

~วันที่ 15 กุมภาพันธ์ 2555~

เสียงกริ้งหน้าห้องแก้วดังขึ้นพอเปิดออกไปก็พบกับพี่มากิ

"หวัดดีค่ะพี่มากิ"แก้วยกมือไหว้ตามมารยาท

"พี่เอาของมาให้นะพี่คิดว่าโมะคงจะอยากให้แก้วเก็บไว้"พี่มากิยื่นกล่องแหวนพร้อมกับipodให้แก้วทำให้เธอร้องไห้ออกมา

"เลิกร้องไห้ได้แล้วนะแก้ว!ถ้าแก้วยังเป็นแบบนี้โมะจะไม่สบายใจนะ พี่กลับก่อนนะน้องสาวมีอะไรก็บอกพี่ได้นะแก้วคือน้องสาวของพี่นะ^_^"พี่มากิบอกแล้วเดินจากไป แก้วมานั่งอยู่โซฟาและเปิดกล่องแหวนออก แหวนคู่ที่เธอซื้อใส่กับเค้าและอีกวงหนึ่งเป็นแหวนเพชรรูปหัวใจ แก้วหยิบipodขึ้นมาดู เปิดไปเรื่อยๆก็เจอคลิปหนึ่งเข้า เธอกดเล่น

'แก้ว!โมะนะครับ ตอนนี้เครื่องเริ่มมีปัญหาโมะไม่รู้ว่าจะได้กลับไปหาแก้วมั้ย ถ้าโมะไม่กลับไปอย่าเสียใจนะยิ่งแก้วเจ็บโมะยิ่งเจ็บกว่า ยิ้มเข้าไว้นะครับคนดี โมะจะไม่ขอให้แก้วรักโมะแค่คนเดียวหรอกนะมันน้ำเน่า 5555 แก้วเห็นแหวนวงนี้มั้ย'โทโมะหยิบแหวนรูปหัวใจขึ้นมา

'อยากที่โมะบอกไงว่าถ้ากลับไปจะไปขออ่ะ!โมะสั่งทำแหวนแล้วนะเห็นมั้ยชอบอ่ะดิ^_^ตรงนี้มีสลักชื่อเราด้วยมีแค่วงเดียวในโลกเลยนะ เก็บไว้ให้ดีๆนะครับ ตลอดเวลาที่เราคบกันมาโมะขอบคุณสำหรับทุกสิ่งที่แก้วทำให้โมะนะ โมะ...โมะมีความสุขมากๆเลย...โมะได้เห็นรอยยิ้ม...ได้เห็น...เห็นหน้าแก้ว...เห็นคนที่โมะ...รัก...โมะจะรักแก้วตลอดไปนะครับ'โทโะมร้องไห้ออกมาก่อนที่ทุกอย่างจะจบลง

"โมะ!!แก้วจะไม่ร้องไห้อีกแล้ว แก้ว...แก้วรักโมะมากนะค่ะ แก้วจะรักโมะคนเดียวถึงมันจะน้ำเน่า"แก้วนั่งยิ้มทั้งน้ำตา