What the Love like Hell รักร้ายหลอมใจ นายเจ้าชายโลกันต์

 
“เชอรี่ เชอรี่ หนูชื่อเชอรี่ มากับดัมปี้ละก็มากับเจน~”
 
จุดเริ่มต้นแก๊งสามสาววาเลนไทน์ คืออินังพวกอ่อมมันโทรมาป้อนเพ็ดดีกรี ชวนตี้เกะร้านเดิม ในขณะที่ฉันกำลังเถียงกับแม็กม่าบ้านแตก
 
ช่วงนี้ชี้แนะ! This is a ย้อนรอยสกู๊ปดราม่าหลังกลับจากดินเนอร์จิบน้ำเปล่า
 
“มันหวังฮุบสมบัติชัวร์!”
 
“เฮียแจ็คไม่ใช่คนแบบนั้น!”
 
“เฮอะ พวกผู้ชายชอบเข้าข้างกันตลอด!”
 
“เลิกเอาตัวเองตั้งเป็นแกนโลกแล้วแหกตาดูดีๆ เค้าแค่คบกันโว้ย มีปัญหาอะไรนักหนา?…หรือว่าเธอยังติดใจเรื่องคืนนั้น?!”
 
เพี๊ยะ!!!
 
“ถ้านายคิดแบบนี้ เราก็เลิกกันเหอะ!!!”
 
No halo~ Baby, I'm the reason why Hell's so hot~
 
…
 
ริงโทนดังขัดดราม่า
 
ปัง!!!
 
ฉันสะบัดตูดหนีทิ้งไอ้หัวแดงไว้กับรอยประทับตราห้านิ้วบนแก้มซ้าย พาลปิดกระแทกประตูเสียงดังลั่น แล้วออกมารับฟังนังดัมปี้ร้องหุยหวน
 
[เชอรี่~ โฮๆๆๆ!!!]
 
“ผู้เท? อะเคร ร้านเดิมเนอะ”
 
.
 
ธิงค์อีกที T^T เดี๊ยนไม่น่าปากแซ่บมือไว 
 
สู้อุตส่าห์ลงทุนคุกเข่าขอแต่งงานเพื่อให้ได้ฮีคืนมา
 
ถ้าเลิกจริงโลกทั้งใบของฉันคงแตกสลายกลายเป็นฝุ่น PM 2.5…My heart ดวงน้อยๆ ก็เช่นกัน
 
แต่ใดๆ คือมันกล้าหมิ่นเจ้าลัทธิโมโนกามี่ หาว่าฉันออนซอนผู้บ่าวเก่า!
 
วี๊ดด!~ ทั้งหมดเป็นความผิดของแกร๊! ไอ้วันแดงเดือดเซ็งกะบ๊วย!!! >[]<
 
แม่จะกระเดือกล้างมดลูกให้เหี้ยน!!!
 
อึกๆๆๆ
 
“ว๊าย~ ลำยอง! สวบเหล้าเหมือนดริ้งค์น้ำ นี่ว่าไอกับเจนนิเฟอร์เฮิร์ทแล้วนะ ยูไปเจอะอะไรมาเชอรี่บอมบ์!?”
 
ดัมปี้มือทาบอกต๊กกะใจ 
 
ด้อนวอรี่ ล่าสุดใช้แพ็คเกจตรวจสุขภาพระดับพรีเมียมที่พวกแกหารกันซื้อให้ฉันเป็นของขวัญเบิร์ดเดย์แล้ว ตับยังโซสตรอง Next year ขอคอนเทค
จิตแพทย์ดีกว่า จะบ้าตายรายวัน =_=
 
อ้อ ในส่วนของดัมปี้ ชีหนีออกจากบ้านเพราะรับความสัมพันธ์แบบ 3 คนผัวเมียช่วยกันเย็บ…เอ้ย เลี้ยงลูกไม่ไหว และอิเจนติดแฮชแท็กหง่อมแห้งแล้ง
เนื่องด้วยจิงเกอเบลขึ้นวอร์ดถี่กว่าทำการบ้าน
 
“ฮึกๆ…แจ็คก้า… ToT”
 
“อุ๊ย! เพ้อหาผู้ด้วย คริๆๆ เข้าใจจ้า ฮีเด็ดจริ๊ง~ ^o^”
 
จ๊อกๆๆ
 
เจนนิเฟอร์เทเหล้าเพิ่ม ชีขยี้ยิ้มขิงข่มฉันยกเข่ง
 
“กรี๊ดด!!!~ เด็ดเดิ่ดอาไร๊?? ไอ ด๊าน โน๊วว! นะ จังงัง ทุกคืนยั๊งไม่เคยตกถึงท้อง! มีแต่มายมัมเนี่ยฟาดเรียบ! เอื๊อก…แถมพามาเดบิวต์เปิดตัวเป็นพ่อ
คนที่สองฉันไปอี๊กกกกก”
 
ม่ายมาว…ม่ายมาวเลยเจรงๆ @_@
 
“โอ๊ะโอ เพิ่งรู้เหยอ? คู่นี้เค้าแอบแซ่บกันนานแล้วนา…อุ๊บส์! -x-”
 
“เอ๊ะ อิเจน! หล่อนไปรู้อะไรมา?? O-O”
 
ถึงกับแหกตาสร่างบัดนาว 
 
“บั่บว่าตอนคบแจ็คก้าเรา Open relationship ฮีแอบซุบซิบให้ฟังเรื่องขึ้นครู ว้าวแหละที่เป็นมาดามกีวี่ แต่ช่วงนั้นเก๊ายังอิจเรื่องจิงเกอเบลเลยไม่ได้
บอกเตงง่ะเชอรี่~ ;p”
 
ใครกะดั้ยเอาของแข็งเขกหัวยัยคิขุอาโนเนะนี่ทีดิ๊ แลบลิ้นปริ้นตากวนส้นเกิ๊นน
 
เฮ่อ…I see นานนมละว่าอิเจนมันขยันปาดหน้าเค้ก เพราะหมันไส้ที่จิงเกอเบลชอบฉัน 
 
บ่หัวซาเด้อค่า ดวงผู้เราบัดซบ ไอ้ที่หล่อนโฉบไปได้มีแต่บักสันดาน
 
ฟีลคล้ายๆ คอนด้อม แอร์แบ็ค ตะแกรง มุ้งลวด เครื่องกรองน้ำ พลังลบเชิงบวก ชีสลอนรับเคราะห์แทนฉันตลอด 
 
ละเรื่องแจ็คก้าเนี่ย รู้งี้ยิ่งคริปปี้ เด็กมาดามกีวี่ไม่เคยธรรมดา
 
เพราะแม่ฉันเหมือนฉัน ดึงดูดแต่พวกจิตประสาท 
 
“ฉันเชียร์แจ็คก้านะ ไม่ได้แกคืนนั้นเค้าเฮิร์ทหนักเลยเชอรี่~”
 
“นี่อวยจริงช้ะอิเจน? เฮิร์ทหรือเฮี้ยนเอาดีๆ Whatever ฉันมีแม็กม่าแล้ว ด้อนแคร์ย่ะ เอ๊อะ ว่าแต่…นังดัมปี้อยู่ไส??”
 
งงมากแม่ สาวบึกตัวเบ้อเร่อแอบย่องออกจากห้องเวย์ไหน
 
หรือว่าชีโศกีซึมเข้าร่องกระเบื้องไปแล้ว 
 
“โอ๊ะ…! ข้าศึกบุก เก๊าไปทิ้งระเบิดแป๊บน้าา ^^;;”
 
เห๋ออ Why you ยิ้มแห้งแปลกๆ…?
 
บรื๋ออ ขนแขนแสตนด์อัพ >-< 
 
ไม่ใช่แค่เจนสัมผัสได้ แต่เชอรี่ก็รู้สึก รังสีอำมหิตจากไหนน้อ??
 
“เบอรี่…!!!”
 
“กรี๊ดดด!!!”
 
ไอ้หัวแดงเปิดประตูห้องเกะเข้ามาตะโกนเรียกชื่อฉันอย่างเกรี้ยวกราด
 
ซึ่งฉันจำสีหน้าเรียบเฉยและสายตามืดหม่นครั้งสุดท้ายได้แม่นยำอีหลี
 
Indeed นั่นแหละคือเหตุผลที่รีบแจ้นออกมาก่อน
 
o>_<o ว๊ายย มันต้องตบฉันคืนแหง๋มๆ
 
“เฮ้ย! อิป้าตั้งการ์ดทำเชี่ยไร!? อื้อหือ…กลิ่นเหล้าหึ่งเลย กลับห้อง!!!”
 
แม็กม่าออกคำสั่งใช้แรงควายลากฉันให้ตามไป
 
“ม่ายยย~ เฮ้ลมี๊ๆ! ซอยข่อยแหน่!!!~”
 
เล็บแดงสู้ชีวิตจิกยึดโซฟาไว้
 
“โฮกกก! ดัมปี้~ เจนนิเฟอร์~ อิเพื่อนเล๊ววว หายหัวไปอยู่ไส~ กลับมาช่วยฉันก๊อนน \(TToTT)/”
 
“จิ๊! เธอแม่ง… -*-”
 
กรึก!
 
แม็กม่ากดเสียงเข้มหงุดหงิด ฮีเปลี่ยนเวย์ลงกลอนรังสรรค์ห้องปิดตาย หักคอวอร์มดังกร๊อบแกร๊บสายตาฆาตกรล็อคเป้าหมาย ท่อนแขนแกร่งคร่อมร่างไว้จำกัดทางหนี
 
ฟุดฟิดๆ
 
กลิ่นสบู่แชมพูแบบเดียวกับฉันทำให้ความน่ากลัวของนายดรอปลงนะ -..-
 
It is a คำขอสุดท้าย 
 
“ขอเสวตายแบบฟิฟตี้เชดได้ป่าว >\\<”
 
“หลอนไรฟะอิป้า คนอุตส่าห์มาง้อ! =*=”
 
“อ่าว??”
 
เมื่อเห็นฉันสงบลง แม็กม่าจึงเปลี่ยนท่านั่งเอนตัวพิงโซฟาปกติ
 
“ง้อไรห๊าา Non sense! ไหนล่ะช่อดอกไม้?? แถมทำหน้ายังกะจะเจี๋ยนเนื้อฉันให้หมาแดรก!”
 
“สะเหร่อว่ะ ใครเค้าให้ดอกไม้สาว…อ่า อันนั้นไม่นับว้อย! แค่ซื้อไปยั่วทีนไอ้พี่โย! แล้วหน้าฉันก็เป็นงี้อยู่แล้วป้ะ?”
 
หมับ!
 
“อืม…”
 
เดี๊ยนจับหน้าหล่อหันซ้ายขวา
 
เพ่งมองละ สวกคื๊อเก่า =-=^
 
 เบลมเมนส์โลด! ฮอร์โมนทำจิตใจฉันอ่อนแอ!!!
 
“ฉันโกรธตัวเองต่างหากที่เผลอพูดแบบนั้นออกไป…เฮ้! เธอยังฟังอยู่มั้ยวะ??”
 
“ฮื่ออ…กรึ่มๆ เบลอนิดนุง~ =\\=”
 
พอสบายใจแล้ว หัวมันเริ่มหนักกว่าคอ โอเอนโงนเงนโยกเยก…
 
โห้ยย แม็กม่า มีนายตั้ง 3…4…5 คนแหน่ะ
 
แย่เลยดิ เถียงไม่ทันละเงี้ย
 
“ทนหน่อยขออีกนิด”
 
มือใหญ่ตะปบแก้มและเชิดหน้าฉันขึ้นเพื่อให้โฟกัสสิ่งที่เขาพูด
 
“ตอนถูกบอกเลิกแม่งเหมือนเดจาวูเลย จู่ๆ เธอก็หายต๋อม ฉันเป็นห่วงแทบแย่โทรหาใครก็ไม่รับ นั่งแท็กซี่ไปตามหาทุกร้านเหล้าที่เธอชอบ กว่าจะเจอ
ฉันเกือบแจ้งตำรวจแล้วด้วย”
 
“ฮ่าา นายกลัวฉันแด่ๆๆ แบบแฟนเก่าช้ะ เอื๊อก…สบมยห. ดวงเดี๊ยนแข็งกว่านั่งหมกกะปิเย๊อะ~”
 
“ไม่ใช่แค่ดวงว่ะ…ตับเธออ่ะใกล้ละ =_=”
 
“หุ้ว เซ็งโพ๊ด! ทามมายมองเอือมอะเก๊นน~”
 
“เฮ้อ”
 
แม็กม่าถอนหายใจก่อนกดหัวฉันซบไหล่
 
กิ้ววว เลิฟซีน! You see!? เลิฟซี๊นนน!!!~
 
“เบอรี่…เรื่องเฮียแจ็คฉันคิดทางแก้ได้แล้วนะ”
 
หึ๋ยย ถึงกับสร่างเมาอีกรอบ O_o
 
“How!? อ๊าา Let go baby! ฉันพร้อมเผาบ้านมันแว้วว~ +o+”
 
“กู้สังขารก่อนอิป้า พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน”
 
.
 
-10.16 น.-
 
(ณ เพิงหมาแหงน)
 
“ชะอ่าว Why you พามาที่เน้?? -[]-”
 
“เธอชอบให้หมอดูชี้ชะตานักหนิ อีกซักทีเป็นไรไป”
 
เอ้อ จีเนียส ป้าจี๊ดรู้ทุกสิ่ง ป้าจี๊ดรู้ทุกอย่าง
 
ทำไมทีงี้ฉันถึงคิดม่ายด๊ายยย
 
“สมมุตินะแม็กม่า…เกิดป้าจี๊ดทำนายว่าสองคนนั้นดวงไม่สมพงศ์ นายจะเอาไงต่อ?”
 
Really อยากชักจูงเหลือเกินว่าแท็คทีมปราบแจ็คก้ากับฉันเถ๊อะ
 
“ถามแปลกๆ ถ้าป้าแกบอกให้เราเลิกกันเธอจะยอมมั้ยล่ะ?”
 
“Nope!”
 
“นั่นแหละ ฉันแค่พาเธอมาให้สบายใจเฉยๆ คำตอบจะเป็นยังไงก็ช่าง”
 
เจอไซโคโลจี้ยอกย้อนเดี๊ยนปัดเป๋แก้เก้อเลย =[]=;; 
 
ชิชะ ฉันก็มีคำตอบในใจอยู่ละ ไม่เชื่อเรื่องงมงายหรอกนะ…
 
แต่ป้าจี๊ดแกของแทร่!
 
…
 
พ้นขื่อก้าวแรกเสียงแก่ก็ทายทัก
 
“ฮะฮ่าา อั๊วรู้แล้วอิหนู อาแจ็คก้ากับกีเนีย…/กวิเนเวียร์!!! มุกนี้เล่นแล้วป้า Please call her กีวี่! >0<”
 
“เอ้อ นั่นแหละ! อีเป็นเนื้อคู่กัน”
 
“จบนะ”
 
หึ๋ย…เข้าขากันเป็นควายกะซออู้ตลอดอะคู่นี้ - -^
 
“มีทางจับแยกป้ะ?”
 
“เฮ้ย…”
 
ศอกแหลมของบอยเฟรนด์สะกิดเตือน
 
รู้น่า ดูร้ายกาจมากช้ะ แค่ถามเผื่อซื่อๆ เอ๊ง~ -0-
 
“เดิมทีสองคนนี้คือเนื้อคู่ของพวกลื้อ ต้องตัด…/เซ้าเว่า!!! ไม่ต้องเซดเพิ่มเติมละป้า เรากลับกันเถอะเบบี๋~ เดี๊ยนอยากอี๊ทข้าวต้มกุ้ยแก้แฮงค์ ^^;;”
 
ฉันรีบพาแม็กม่าออกมา เพราะรับทราบสตอรี่แล้วว่าขืนดึงดันต่อไป โดนป้าจี๊ดขู่ตัดด้ายแดงแน่ 
 
No halo~ Baby, I'm the reason why Hell's so hot~
 
กดรับให้จบๆ บ่งตงหมดอารมณ์ร้องเพลงละ - -*
 
[โฮ้ยย อีหล้า~ ว่างบ่?? ป๋าจะจัดงานดองมื้อฮือ]
 
โอ้โห…ป๋าสะดิ้งจัด รัวศัพท์อีสานแอดวานซ์ ฟังบ่ทันเด้อค่า =o=;;
 
“พาด้อนมี๊~ ดองไรนะ? ปลาร้าหรือเหล้าขาว??”
 
[My wedding in ยโสธ๊อนนน!~]
 
การันตีซวยแบบครบวงจร จบแม่ต่อพ่อ… T-T
 
วงศ์ตระกูลฉันเหลือใครอีกบ้าง กดบัตรคิวเข้ามาโลด เอาให้เคลียร์ปีนี้เด้อ
 
เฮอะ อยากจิรู้เหมียนกันว่าสาวยโสที่ป๋าหลงนักหนานางเป็นคนยังไง
 
“แม็กม่าจ๋า~ เตรียมแพ็คกระเป๋าเลยเบบี๋ เราจะไปฮันนีมูนอีสานกัน! ^^”
 

 
(จบตอน)