What the Love like Hell รักร้ายหลอมใจ นายเจ้าชายโลกันต์
เขียนโดย 
Killolat
วันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2567 เวลา 15.01 น.
แก้ไขเมื่อ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2567 12.06 น. โดย เจ้าของนิยาย
18) ~ควายธนู~
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขอสารภาพบาป ฉันแอบลักหลับไอ้หัวแดง
ณ โมเม้นต์บีบคั้นหนาวกีสั่น in the room เหม็นรา เดี๊ยนลงมานอนซุกฮีทเตอร์หอมสบู่แลกกับดาเมจเสียงรถไถ
I'm fine ป๋ากรนดังกว่า แถมไอ้ลั่นทุ่งแย่งซีน เดอะ นัน ก๊อกๆ ฟังแล้วสบายใจ
เอาล่ะ แผนเป็นงี้ พอมันตื่นฉันจะแกล้งสลีปปี้ แถว่่าละเมอกลิ้งตกเตียง
หมับ!
กรี๊ดดด~ โซฮอต! หรือจะยูเทิร์น! >\\\<
แขนกอดขาก่ายแน่นปึ๊ก กลัวเผลอทำเอวลั่นปั๊ดพรากผู้เยาว์
กะอยากสิไปหาหมอ มีบ่หนอยาแก้เส้นเด้า~
เผื่ออาการจะทุเลา เผื่อมันเซาเด้าตามเสียงเพลง~
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
แต๊งกิ้วผีแม่ชีเบรคฟีล ไม่งั้นได้ฮัมเพลง All night -o-;;
“…”
เอ๊ะ But why รถอีแต๊กเครื่องดับ?
ฮีตื่นเหรอ…?!
…
Plan on อย่าขยับ หายใจตามจังหวะ
“คร่อก…ฟี้~”
“…”
เนียนอยู่ = เนียน!
แม็กม่ายังไม่ปลุก เขาค่อยๆ ขยับตัวเหมือนกลัวฉันตื่น
ตึกตักๆๆ
ใจสั่น 8 ริกเตอร์ เพราะไออุ่นจากสกินชิพลูบหัว ต่อด้วยนิ้วจิ้มแก้ม
จุ๊บ
ว๊าย~ แอบจุ๊บเหม่งเก๊าแล้วนอนกอดเฉย o>\\<o
แต่งค่ะรอไร! สินสอดเท่าไหร่ เดี๊ยนพร้อมเปย์!!!~
.
อวสานฝันหวาน Dawn of the นก ตื่นมาโดนเทคือเก่า =_=
แม็กม่าโกทูสคูล ส่วนฉันต้องวอล์คอินศรีธัญญ่า
ขอขอบคุณผู้สนับสนุนหลักอย่่างป้าข้างโรงบาล เดี๊ยนถึงได้มีทติ้งแม่หมอจี๊ดแบบ VIP
เสก โลโซะเวอร์ชั่นโว้คสาวแก่ถูกสายรัดสี่มุมยึดไว้กับเตียงคนไข้ ชีนอนกางท่าปลาดาวบ่นงึมงัม
“โอ้…อั๊วสัมผัสได้ถึงพลังงานชั่วร้าย เลวทราม น่ารังเกียจ!”
“ฉันเองป้า -*-”
“แตกต่างเหมือนกัน!”
เอ๊า FC เก็ตสึโนว่าก็มิบอก~
“มันคือศัตรูตัวฉกาจที่อั๊วตามล่ามาเนิ่นนาน…”
“เฮโหล้~ My time have a limit หมอให้โดนตัวไหนเนี่ย Why you เพ้อ?”
“ปราบมันได้ ลื้อจะเป็นอิสระ! เอิ๊กๆๆ~”
“อือฮึ -_-;;”
ป้าแกน๊อตหลุดว่ะ
รู้งี้ฉันไปรับยาช่อง 3 แล้วกลับบ้านดีกว่า
“อาจ๊อดปั่นสล๊อตอยู่เวียงจันทร์ แต่ฮีฝากของไว้ให้ลื้อด้วย”
สายตาหญิงชรามองนำไปที่กระเป๋าย่ามสี่มิติตรงมุมห้อง
อื้อหือ สภาพดำดาก ถ้าไม่บอกนี่นึกว่าผ้าขี้ริ้ว!
ลองเบิ่งบ่เสียหลาย ถึงป้าแกจะหลอกตุ๋นน้ำส้มสายชูฉัน แต่ก็เคยโชว์อิทธิฤทธิ์กะเทยทองมาก่อน
ขยุกขยิกๆ
แท่น แทน แท๊นนน~
“กระทิงแดง?”
“ควายธนู!”
“กระดาษเช็ดตูด…?”
“คาถาโว๊ย!!!”
ซูมดีๆ ไอ้คราบหมึกดำปี๋ก็พอเป็นคำอยู่นา…ต่าแว้!
“จะเครซี่! ยาวยังกะเรียงความวันแม่ สวดกี่วันจบว๊ะป้า!? =[]=*”
“มี How to ข้างหลังด้วย ซู่ๆ อั๊วเป็นกำลังใจให้~”
“ขอกำลังเสริมแทนได้ป่าว -o-”
“ฮุๆๆ อันนั้นลื้อต้องไปขุดเอง”
“???”
.
-16.32 น.-
(ณ เซนต์อคาเดมี)
ฝังเองขุดเองนักเลงพอ
แม็กม่างึ๊ดโพด เพราะถูกฉันใช้ขุดต้นหมามุ่ยพยานรักของสองเรา เพื่อเอาหม้อแม่นาค
“ต่อไปปลูกไรล่ะ มะม่วงแรด ต้นงิ้ว ดาวเรืองดอกทองๆ ก็ดีนะ สีเดียวกับหัวเธอ ฉันจะได้ใช้ตะบองรดน้ำแม่งทุกวัน”
กรี๊ดด~ แกเป็นคร๊ายย คายไอต้าวจุ๊บเหม่งเมื่อคืนออกมาน๊ะ! >O<
“เซ้าเว่า! ก่นเข้า! ก่นให้เจอนรกสมฉายา!”
“เฮอะ เงินเหลือก็หัดซื้อพจนานุกรมเพิ่มพูนเซลล์สมองบ้างนะ ‘โลกันต์’ แปลว่า ‘ไฟ’ เหมือนไฟร่านที่ลุกโชนรอบตัวเธอแหละเว้ย!”
ฮึ่ย…เอาอีกละ -*-
ทำไมนายไม่หาทางใช้ปากแซ่บ ทำอย่างอื่นนอกจากเถียงฉันบ้าง
“แหม่ๆๆ เมื่อคืนก็ไฟร่านนี่เนอะ ที่ทำนายเร่าร้อน~”
“…”
ประโยคเด็ดน็อคเอ้าท์ปากสุนัข
งุ้ยๆ อยากเห็นหน้าตอนเขิลจุง >w<
แอบงวกเบิ่งในหลุมดีฝ่า
พรึ่บ!
“วรั้ย!!!~ Watch out! หม้อเกือบชนหน้าฉันแล้ว >0<”
“เป็นไรไป ออกจะด้าน”
“ไอ้ๆๆๆๆ…”
กร๊าซซซ~
เฮ้ว มี พลีส จีซัส! ด่าไม่ออก!
ฉันไม่น่าชอบมันเล๊ยย!!! o>[]<o
ร่างสูงใช้จังหวะหัวร้อนรีบจ้ำหนี
หมับ!
ฝันเถ๊อะ ฉันไม่ปล่อยนายไปพานพบสิ่งดีๆ หร๊อก!
ปิ๊งป่อง~ เพราะฉันเนี่ย The bestest!
“ไรว๊ะ ไหนว่าแค่ขุดไง?!”
แม็กม่าพยายามแกะมือกาวออกจากเอว
“Shut up! เดี๊ยะปั๊ดทุ่มท่าสะพานโค้ง! คอนทินิวโซอีซี่~ นายแค่ช่วยท่องมนต์ (ภาษาเขมร 1 หน้า A4) เอง”
“เฮ้อ…สุดท้ายแล้วนะ”
“อือฮึ๊~ ^.^”
เอาล่ะถึงตรงนี้ ขอแจกแจง Situation จั๊กหน่อย
เดี๊ยนทำตาม How to ปราบผี by ลุงจ๊อด
1.เตรียมภาชนะเก็บวิญญาณ
2.ล้อมวงสายสิญจน์ก่อนเที่ยงคืน
3.สวดคาถา 3 จบต่อหน้าผี พลาดเริ่มใหม่
4.ดูดผีเสร็จรีบปิดภาชนะ
5.กำจัดขยะภายใต้อนุสัญญาบาเซลฯ
Reason ที่ต้องขุดต้นหมามุ่ยคงพอเก็ทช้ะสาว ทั้งคำใบ้ป้าจี๊ดและรีเฟล็กซ์ก่อนยัยอีฟลงหม้อ ทำให้ฉุกคิดได้ว่า Maybe นางตามหลอกเพื่อขัดขวาง
พิธีสาบานรัก
อ่ะนะ…ก่อนหมดอายุอินี่ไทป์เฮโรอีนซะด้วย -_-
เก๋าจัดพอตบได้ ครอบครัวหล่อนฉันก็เปย์เป็นล้าน กล้าซ่าส์ให้มันรู้ไปเซ่!
.
-17.13 น.-
(ณ ห้อง ผอ.)
“Wait! Wait! นั่นนายล้อมสายสิญจน์หรือสร้างบ้าน! สี่เหลี่ยมจัตุรัสสองคนโอบพอย่ะ! ไม่เคยได้ยินหรา ยิ่งฟิตยิ่งฟิน~”
“เงียบน่ายัยอึ่งไข่! ไซส์นี้ถูกต้องแล้ว ฉันอุตส่าห์คิดเผื่อพื้นที่ให้เธอพองตัว”
เลิฟพั้นซ์สักหมัดก่อนปราบผีดีมั้งไอ้เวงนี่ -*-
“อ้อ งั้นถ้าฉันพองเมื่อไหร่ ก็รู้ไว้ซะด้วย ว่านายคือพ่อเด็ก!”
“ธะ เธอนี่มัน…!”
หว๋ายย ทำทรงหน้าแดง อ่อน-หัด!
ห้ะๆ ใครว่าฉันอินตาม ไม่มี๊~ >\\<
“เอ้า คาถา! 6 โมงสวด 3 จบ โอเค๊”
ฉันยื่นโพยให้แม็กม่าแก้เขิน
เจ้าตัวรีบรับไว้ก่อนแหกปากฉะอีกรอบ
“กวนทีนอ่อ ภาษาเชี่ยไรเนี่ย?? สิริยังท้อ!”
เห็นด้วยทุกประการ แต่ให้ทำไงได้
Tips เจือกระบุว่าต้องใช้คนจิตแข็งบริกรรมคาถา
ซึ่งไม่ใช่เดี๊ยนละหนึ่ง =_=;
“มีเวลาก็ท่องไป๊ อย่าบ่น!”
“@#%฿€#^%&฿*” ← This is a บริกรรมคำด่า
ฉันชอบจุงเบยอ่ะ เวลานายฟึดฟัดแต่ตามใจ~<3
.
-18.00 น.-
แต่งๆๆ แตร๊งง~
เฮือก! O_o ชมรมนาฏศิลป์ออโต้ซอง ทูเดย์วันโกนเร๊อะ!?
ตั้งวงรอไฟว้ผีในห้อง ผอ. อยู่ดีๆ มีแบ็คกราวด์มิวสิคเฉย
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก
หมับ!
ท่ามกลางแสงแดงสลัวฉันกระเถิบเกาะแขนแม็กม่าอย่างสั่นสู้
“เฮ้ยอิป้า! เล่นเอานมมาเบียดเบอร์นี้ จะให้ท่องนะโมหนองโพรึไงฟะ!? -*-”
“โน-แต๊ง-กิ้ว! บัดนาวแข็งแค่จิตพอย่ะ อย่างอื่นไม่ต้อง! >o<”
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
การด่าช่วยปลุกใจ
เอาล่ะ Let's start!!!
“ซุบซิบๆ…ทำตามที่เตี๊ยมไว้ ฉันปาควายธนูเมื่อไหร่ นายแกะยันต์แล้วสวดโลด - -+”
(- -) (_ _) (- -) (_ _)
แม็กม่าพยักหน้ารับคำ ขณะที่ระนาดเอกเข้าท่อนฮุก
ตรึง ตรึ๊ง ตรึง ตรึง ตรึ่งง~
“เวลคั๊มน๊าว เดอะ นัน! แน่จริงเข้ามาเล๊ยย อิผีไม่มีผัว!!!~”
ตึง!!!!
“กรี๊ดดดด!!!!~”
จังหวะจัมป์สแกร์ผีตาโบ๋ซูมอินโผล่ตรงหน้าแบบ Face shot
ฉันหลับตาปี๋ >-< หอบแฮ่กสั่นผวา
…
เอ๊ะ สัมผัสมือคุ้นๆ…เดาว่าผีคงไม่ลูบหัวปลอบแน่
“อย่าป๊อดดิ รีบทำให้จบๆ”
ตึกตักๆๆ
น้ำเสียงอ่อนโยนพาเข้าทฤษฎีสะพานแขวน
บ้าบอคอแตก นี่ใจเต้นเพราะอะไรกันเนี่ย!? >\\<
ฟึบ!
O^O
ฉันใจสู้งัดหน้ามองอีกครั้ง
กร๊อบ กร๊อบ กร๊อบ
พบผีแดนซ์ถอดกระดูกแบบซูมเอ้าท์
“กรี๊ดๆๆๆๆ!!!”
กลั๊วกลัว! TToTT But I will survive ปาควายธนูใส่หน้าแม่ม!!!
ก๊องง
เซมๆ กะเทยทอง ผุดต้าวควายแดงเขาโง้งโมเดล 3D จ๊ะทิงจา พ่นลมหายใจหืดหาดตะกุยกีบเตรียมขวิดผี
“วี๊ด~ เห็นมั้ยๆๆ!? *0*”
ฉันเขย่าแขนชวนแม็กม่าดูด้วยความตื่นเต้ล
“=_=”
เคร๊ จั๊กสินะ…บ่เคยฮู้อิหยังเล้ย บักห้านี่ - -^
พรึ่บ
แม็กม่าดึงผ้ายันต์ออกตามแผน เกิดควันขาวพวยพุ่งลอยไปหยุดอยู่กลางวงกระบือ
“ออก…ไป๊!”
แกร่กๆๆ
ระหว่างรอควันจาง ลุ้นฉี่เหนียวประหนึ่งเชียร์มิสแกรนด์ว่าสภาพนางจะสวยหรือบ้ง ปรากฎว่า…
เอิ่ม ไม่น่าปลูกหมามุ่ย
จากแองเจิ้ลสู่แองจี้ ยัยอีฟคนงามดูหัวร้อน เพราะอาการคันคะเยอ
โซซอรี่จริมๆ~ จบแมตซ์เดี๋ยวเผาคาลามายให้นะ =^=;;
“โอม~ กระดุกกระดุ๋ย กระจุกกระจุ๋ย~”
“อุ๊บส์…!”
กร๊ากกก วะฮ่าๆๆ!!!
ฮาบักคั่กต้องรีบเอามืออุดปาก ^x^
ฉันจะรั่ว! เกือบตีลังกาขำ…ไอ้หัวแดงเก็กซีเรียสนั่งท่องมนต์ติ๊งต๊อง
มปร. ฮ่าๆๆ! นายยังโซแฮนซั่ม ^[]^
“คิ๊กค๊ากก~”
คราวนี้ไม่ใช่เค้า ไอซีซีนนังอีฟบู้ถกกระโปรงขี่ควายธนูไล่ขวิด เดอะ นัน
โอ๊ย! น้ำตาเล็ด เกร็งท้องบิดไม่ไหวแว้วว
ขืนดูต่อมีหวังขำจนขิตแหง๋ม~ (xox)
วี๊ดดดดดดด!!!!
“ว๊ายยย <(>_<)>”
จู่ๆ นังผีซิงก็ปล่อยท่ากรีดร้องเสียงแหลมเฟี้ยว เล่นซะทั้งควายและคาวเกิร์ลแพ้น็อค
โอ้ โน๊ววว~ O[]o มันทำท่าจะแหกสายสิญจน์เข้าม๊าา
ไซโคพาธหลอนจิตหลุด ชีทั้งดึง ทึ้ง กัด โคตรสยอง >~<
“ตุ๊ยๆๆ!”
ฮะฮ่า! เค็มเด้เจ้! เจอโรยเกลือดักผีควายขากน้ำลายกันเหงือกแห้ง -0-
“มะองอุย กกกุย โฮ่งๆ~”
อ่า…นี่ก็เมื่อไหร่จะเสร็จจ้ะเบบี๋
…
กรี๊ดด ซอมเบิ่งตะกี้ เหลือบรรทัดสุดท้าย
เย้~ \(^0^)/
ฉับ!
-v-+
O[]O
ม่ายเจร๊งง สายสิญจน์ขาด!!!
สแครี่มูฟวี่มั่ก! อิผีนางฉลาดไปเอากรรไกรมาจากหน๋ายย!?!
“แอ่กๆๆ~”
มองเฟี๊ยสเสร็จมันพุ่งบีบคอช้านน TT[]TT
“ซะ…ซอย ข่อย แหน๊~”
“ทะละลึ่ม ทึ่มละลึ่ม…ท๊อก!!!”
“!!!”
ฟรูบบบบ
“แฮ่กๆๆ… =[]=;;”
เอวี่ติงเกิดขึ้นแบบดิจิตอล
เดอะ นัน ถูกสูบลงหม้อ เดอะ แร๊ปเปอร์ เอ้ย พ่อหมอมือใหม่ก็รีบปิดผ้ายันต์อย่างรู้งาน
“รอดแล้วว กรี๊ดดด เรารอดแล้ว!!!!~”
ฉันกระโจนกอดร่างสูงจนเสียหลัก
“…”
เอ๊ะ…ทำไมนายนิ่งจังล่ะแม็กม่า?
ตัวเขาเกร็งแข็งทื่อ แถมเย็นเฉียบแปลกๆ
ฉันผละออกเพื่อมองใบหน้าซีดเผือดชุ่มหยาดเหงื่อของคนที่ไม่เคยกลัวอะไร
“Are you OK?”
ชักเริ่มใจไม่ดีแล้วนะ…เป็นอะไรของนายเนี่ย??
“ฉัน…เห็น…”
ฟุบ
ร่างสูงล้มหมดสติไปต่อหน้าต่อตา
“แม็กม่า! แม็กม่าา!!!”
(จบตอน)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
