What the Love like Hell รักร้ายหลอมใจ นายเจ้าชายโลกันต์

 

-8.30 น.-

 

(ณ อุทยานแห่งชาติน้ำตกหิวนรก)

 

ป้าจี๊ดบอกว่าลุงจ๊อดแอบอยู่ในถ้ำใต้น้ำตกหิวนรก ห่างจากตัวเมือง 3 ชม. เรดดี้น้อยจึงได้ฤกษ์ออกโรง

 

ฤดูน้ำหลากเสี่ยงแลนด์สไลด์เจ้าหน้าที่ห้ามเข้า ฉันเลยเมตตาทำทานเอาเงินฟาดหัวให้ตามประสาคนรวย

 

“ป่าดงพงพีของไทยเรานี้มีเกินพอ อย่ามัวรีรอขอเชิญช่วยกันขมันขมี~”

 

“โหยป้า เพลงโคตรแก่”

 

“มันติดหูอะ ห้อง ผอ. ใกล้ชมรมนาฏศิลป์ อะๆ เปลี่ยนเวย์โกอินเตอร์…I got the eye of the tiger, the fighter~ dancing to the fire~ Cause I

am a champian~”

 

“พอๆ เธอไม่เคยได้ยินอ่อ เข้าป่าห้ามแหกปาก เดี๋ยวโดนกระสุนปืนนายพราน”

 

“อุ้ย~ ถ้าพรานหล่อก็น่าโดนอยู่เด้ออ >\\<”

 

“เฮอะ ขอให้สมพรปาก! ว่าแต่ป้ายแม่งมั่วป่ะวะ เดินตั้งนานไม่เห็นวี่แววน้ำตกซักหยด”

 

“ใจเย็นดิวัยรุ่น ฉันได้ยินเสียงซู่ซ่าอยู่นะ”

 

“นั่นไฟร่านลุกโชน”

 

“ให้พูดใหม่ -_-+”

 

“คงใกล้ถึงแล้วแหละ”

 

เคร๊~ ถือว่าพออยู่เป็น

 

.

 

-1 ชม. ต่อมา-

 

“ไม่ใช่ละ ทางมันไกลแปลกๆ”

 

คราวนี้ไอ้หัวแดงพูดถูก

 

สงสัยเจอน้ำตก Getsunova ได้ยินเสียงรำไร แต่พอเดินไปใกล้ยิ่งไกลห่าง

 

“ด้อนวอรี่~ เดี๊ยนมีกระเทยทอง! ^0^ …เฮ้ Say Hi~ ถึงคิวแล้วออกมาเซ่!”

 

ฉันเขย่ารูปปั้นทารกชายผิวดำเงาคลานบิดตูดขนาดเท่ากำปั้น จนแผ่นทองคำเปลวแทบหลุดหมดมันยัง No Respond

 

“กลับเหอะ…เฮ้ย!!!”

 

“ว๊าย! What the hell?? ต๊กกะใจหมดเลย >0<”

 

“ไม่มี…รอยเท้า”

 

หน้าซีดเผือดทำฉันเริ่มกลัวตาม

 

“หาเว้า! นี่ส้นเข็มแอร์เม็ดปักคมทุกรันเวย์…!!! วี๊ด~ ผีหลอก! ผีหลอกกลางวันแสกๆ กรี๊ดๆๆ!!! > [] <”

 

บรื๋อ~ ขนลุก โดดเกาะมันเป็นลูกลิงเลยทีนี้

 

“ใจเย็นดิ๊! ป้ายหาย…ปลอดสัญญาณ…เพราะเธอแหละ แหกปากใส่เจ้าป่าเจ้าเขา!!!”

 

“เออ ทีงี้ล่ะงมงายโบ้ยฉันเลย! โฮๆๆ ทำไงดี เดี๊ยนไม่อยากเป็นเมาคลีล่าสัตว์ ToT”

 

“อย่างแรก หุบ-ปาก!”

 

(T T) (_ _) (T T) (_ _)

 

“เราต้องจุดไฟ”

 

“เฮือก!!! O [] o นะ นายจะเผาป่าเร๊อะ?!”

 

“ส่งสัญญาณควันโว้ยยัยโง่!”

 

“เอ๊า เห็นชอบพังประตู ฉันก็นึกว่าเก่งแต่ใช้กำลัง -o-;”

 

แม็กม่าหยิบไฟแช็กออกมาจากกระเป๋ากางเกง

 

หืม นายสูบด้วยหรอ ทำไมฉันไม่เคยได้กลิ่น หรือเพราะโดนเหงื่อกับสบู่นกขุนทองกลบหมด?

 

ช่างเถ๊อะ It's not my business.

 

“ว้าวๆ แบบนี้ So easy~ ^0^”

 

“ฉันมีนี่ด้วย”

 

ฟรึ่บ!

 

กรี๊ดด!!!~ มีดพับอย่างโฉด TOT อาชีพเสริมแกเป็นโจรมุมตึกรึไง๊!?

 

“ในกระเป๋าเธอมีไรบ้าง?”

 

ฉันถูกมีดจ่อถาม สั่นพะงาบงึกๆ งั่กๆ รีบส่งกระเป๋าหนังจระเข้ให้มัน

 

ความลับสาวโสดถูกเปิดเผย เครื่องสำอาง ตะไบเล็บ มีดโกน กระเป๋าตังค์ ถุงยาง ยาคุม ยาแก้แฮงค์ ทิชชู่แห้ง ทิชชู่เปียก โกเต็ก เบบี้ออย ดีนะทูเดย์

ลืมของเล่นไว้ที่บ้าน >\\\<

 

“=_=”

 

ขอร้องอย่ามองเอือม ชีวิตฉันหดหู่พอแล้วว T^T

 

…

 

แดดร้อนอบอ้าว คนข้างกายถอดเสื้อโชว์

 

ฉันนั่งจ้องซิกแพคชุ่มเหงื่อ เอ้ย! ควัน SOS ลอยพุ่งยิ่งกว่าหน้านังดัมปี้ลงลองพื้นผิดเบอร์

 

ดูท่าหน่วยกู้ภัยคงรอซีนโผล่ตอนจบแบบละครหลังข่าว -*-

 

“ฝนตกชัวร์ หาที่หลบกันเถอะ”

 

แหงแซะ เค้าว่าจมูกหมาได้กลิ่นฝน

 

.

 

ระหว่างทางความซวยบังเกิด เสี้ยนตำนิ้ว ผึ้งต่อยปาก ปลิงเกาะขา

 

แง๊! ธรรมชาติใจร้ายตุ๊บตั๊บฉันโอนลี่ TToTT ทีไอ้คนเดินนำไม่เห็นมันโดนอะไร

 

ขาเปรี้ยไร้เรี่ยวแรง แม้ละทิ้งความกระแดะหักส้นสูง 3 นิ้วทิ้งยัง Useless

 

ฉันสะกิดไหล่เรียกยิกๆ ส่งสายตาออเซาะ เรียนเชิญบักเสลี่ยงเข้าประจำการ

 

“แม็กม่า~ ขี่หลังหน่อย~”

 

ตาคมปราดมองตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยสายตาสมเพชก่อนยอมย่อตัวให้

 

“วี๊ด~ รักนายจังบักเสลี่ยง >w< ย่างโลด! เดี๋ยวฉันพักเผื่อเอง!”

 

“แม่มเอ้ย…ภาระชัดๆ”

 

“ฮุๆ ภาระที่สวยขนาดนี้ เป็นของนายนะ~ ^.^”

 

.

 

สัปหงกเฝ้าพระอินทร์ไป 5 รอบ จนเสลี่ยงพามาส่งถึงแลนด์มาร์ค

 

บ้านต้นไม้ปลวกแทะหลังคาผ้าใบ หมดงบสร้างกำแพง ที่ไอ้หัวแดงเรียกว่า ‘ห้างพราน’

 

ช่างแตกต่างจากเซนเท้าและเดอะหมอบางกะปิ แถมมีคราบวันแดงเดือดแห้งกรังติดเต็มบันไดลิง

 

“ขึ้นมาเลย แข็งแรงหมูอยู่ได้”

 

เจ้าของวาจากวนบาทากระดิกนิ้วชี้เรียกจากข้างบน

 

“เอิ่ม…ฉันกลัวความสูง - -;;”

 

“ถึงว่าชอบทำตัวต่ำๆ”

 

“แกสูงตายล่ะไอ้เปรต!”

 

ป๊อก!

 

สมควรโดนแอร์เม็ดปาหน้า :p

 

รู้ไว้ซะ รองเท้าเนี่ยแหละย่ะ ต่ำของจริง!

 

“โว้ย! ตามใจ! เสือคาบไปแดรก พ่องจะสมน้ำหน้าให้!!”

 

“กรี๊ดด~ ม่ายอาวว เฮ้ล มี พลี๊สส~ \ (>0<) /”

 

“ใกล้มืดละ ชักบันไดขึ้นดีกว่า ^^”

 

“ม๊ายย!!!”

 

ฉันตะครุบยื้อราวเชือก พยายามปีนป่ายแต่ขายังสั่นเหง็กๆ ก้าวไม่พ้นขั้นแรก เพราะไอ้เวรหัวพริกมันแกว่งบันไดแกล้ง!

 

“แม็กม่าา~ T [] T”

 

“ไหนลองพูด ‘สุดหล่อ ขอช้างน้ำขึ้นห้างได้มั้ยคะ’ ^^”

 

ฉันข่มจิตข่มใจกัดฟันกรอด โกรธจนปากสั่น

 

“สะ สุดหล่อ ขอช้างน้ำ…ขึ้นห้างได้มั้ยคะ…!”

 

“กร๊ากก ฮ่าๆๆ!”

 

รอฉันขึ้นไปได้แกต๊ายย > [] <*

 

“ขอโทษที่เป็นแฟนแรดร่าน ขี้เมา และหยาบคาย”

 

“…”

 

“เอ้า พูดสิ ฉันปล่อยเสือกัดตายจริงๆ นา”

 

ทนไม่ไหวแล้วโว้ย!!!

 

ปั๊กๆๆๆ!!!

 

“ช่างแม่แกดิว๊ะ! กรี๊ดดดๆๆๆ! ถึงแต่งโป๊ขี้แอ๊ว ฉันก็ไม่เคยแอบแซ่บใคร! ที่เมาเพราะเครียดไง ชีวิตแม่มบัดซบ! ทีแกล่ะ สุภาพตายโหง!!! ไอ้ปากปีจอ

เอ๊ยยย!!!!~> [] <”

 

ปั๊กๆๆๆ!!!

 

“เฮ้ย อย่าถีบ!”

 

ไอ้หัวแดงกลัวต้นไม้ล้มรีบพรวดพราดลงมาดูอาการฉัน แล้วโดนหยุมหัวเละตามระเบียบ

 

“โอ๊ยๆๆ เออ ขอโทษ!”

 

ไฟว้นี้จึงจบลงด้วยการที่มันยอมให้ขี่คอเหยียบหลังขึ้นห้าง

 

.

 

ซ่าาา ซ่าาา

 

ณ ห้างสูงชวนเสียว บัดนาวมีผู้ประสบภัยนั่งสั่นง๊อก 2 หน่อถ้วน

 

ฝนไล่ช้างตกไล่ฉันเปียกเหมาะแหมะ ผ้าใบ กองไฟ จัมป์สูทเปรี้ยวเยี่ยวราด ไม่ช่วยคลายหนาวเล้ย

 

“มะ แม็กม่า กอดหน่อย…”

 

“ไม่…!”

 

หมับ!

 

ประโยคบอกเล่าย่ะ ไม่ต้องการคำตอบ!

 

“แน่นๆ สิ…ฉันหนาว”

 

“…”

 

ตึกตักๆๆ

 

หูนาบหัวนมบอดได้ยินเสียงใจเต้นโครมคราม

 

ไอ้หื่นเอ้ย! จะตุยเย่เป็นไอติมยักษ์คู่ ยังมีอารมณ์?

 

อร้ายย แต่ว่าบาป แอบเซ็กซี่อยู่น้าา -\\\-

 

อกล่ำบึก เสื้อขาวบางเฉอะแฉะ เนื้อแนบเนื้อ…ซี๊ดดดส์~

 

วรั้ย! ตายเลี้ยวว ป้าจี๊ดเฮ้ล มี น๊าวว ผีแรดเข้าสิงค๊าาา!!!

 

เฮ้! สาว~ นี่ไอ้หัวแดงเอง คนที่ด่าเธอว่า โง่ แรด ร่าน เพ้อเจ้อ อ้วน ใจดำ เสนียด เลวระยำ ปากขม เหม็น

 

หู้วว…อะเคร หมดมู้ดละ -o-

 

หมับ

 

กรี๊ดด ไหงนายรัดฉันแน่นกว่าเดิม เด็กทะลึ่ง! เดี๋ยวปั๊ดจับกดเลยหนิ! >0//

 

…อ๊ะ จู่ๆ ฉันก็คิดอะไรออก

 

“จำตอนรถตกคลองได้มั้ย?”

 

“นี่ เธอ…”

 

“จูบกันเถอะ”

 

ตึกตักๆๆ

 

วี๊ดด แล้วใจเต้นแรงเพื่ออ >\\\< นี่ทำเพราะความอยู่รอดล้วนๆ

 

เสียงพ่นลมหายใจฮืดฮาดของร่างสูงเริ่มดังแทรกสายฝน มือใหญ่เลื้อยจับท้ายทอยกระชากผมเบาๆ เร้าอารมณ์ให้ฉันเอนไปตามแรง หน้าเชิดขึ้นทำ

มุมองศาสบสายตาเร่าร้อน

 

“…ไม่จบแค่จูบแน่”

 

จังหวะนั้น แม่เสือสาวองค์ลง

 

ฉันสู้กลับกัดปากยั่ว ฟ้อนเล็บจิกอกแกร่ง

 

“ก็มาสิ”

 

ริมฝีปากระอุบดขยี้จูบดุดัน มือซนกดบีบคลึงเนื้อหนังมังสาอย่างหมันเขี้ยว สันจมูกโด่งเลื่อนไซร้ซอกคอ ฝังเขี้ยวขบให้เสียวซี๊ด

 

ฝั่งฉันสู้ไม่ถอยจิกกระชากผมแดงบ้าง ออกแรงผลักร่างกำยำนอนแผ่ราบ ถกเสื้อขาวลูบคลำผิวสีน้ำผึ้ง แล้วโน้มตัวพรมจุมพิตฝาก Kiss mark…

 

“อันตราย! อันตร๊ายยย!!!”

 

“กรี๊ดด!!!”

 

บุญมีแต่กรรมบัง เสียงไอ้แก่ที่ไหนกล้าดังเบรกเลิฟซีนช้านนน >*<

 

แม็กม่าใช้ไฟฉายมือถือส่องหาต้นตอด้านล่าง เห็นเจ้าหน้าที่ป่าไม้ที่ฉันเพิ่งยัดเงินไปตอนเช้ายืนโบกไม้โบกมือ

 

อุแหวะ ฉันมองมุมสูงนานไม่ได้อะ เวียนหัว @TT@

 

เอาเป็นว่า…

 

“วี๊ด~ มีคนมาช่วยแล้ว \ (^0^) /”

 

เดี๊ยนแฮปปี้เวรี่มัสพุ่งตัวกอดแม็กม่า แต่หมอนั่นกลับทำทีกระซิบกระซาบ

 

“…แน่ใจว่านั่นคน? ฝนตกใครมันจะเข้าป่าตอนกลางคืน แถมห้างใกล้โป่งดินศูนย์รวมสัตว์ร้ายอีก”

 

“คะ คิดมาก”

 

ฉันพยายามพูดปลอบใจตัวเอง เห็นกันอยู่ทนโท่ ไม่ใช่คนแล้วตัวอะไร๊?!?

 

“เสือสมิงๆ! ลงมาเร็ว! เสือสมิงอยู่ข้างบน!”

 

“ปัญญาอ่อน - -^”

 

ปากปีจอด่ากราดไม่เว้นเจ้าหน้าที่ ส่วนเดี๊ยนนั่งงงเต็ก

 

“เสือสมิงคือไรอ่า?”

 

“คล้ายๆ อังกอร์มั้ง เอ๊ะ หรือไอ้ลุงมันหลอกด่าเธอ?”

 

ฉันว่าคนที่คันปากอยากด่าคือนายมากกว่า -^-*

 

I'm not sure ยาเสน่ห์หรือไบโพล่าร์ พิศวาสแบบว็อบแว็บเกิ๊น

 

“ช่วยด้วยๆ! อันตรายๆ!”

 

“วุ้ว! รำคาญ หาทางไล่มันดิ๊ -*-”

 

“จัดไป”

 

ก๊อง!

 

แม็กม่าคว้าของใกล้มือปาใส่หัวผีบ้า ฉับพลันดวงตาสีแดงฉานก็ฉายแสงวาบท่ามกลางความมืด

 

คู่นึงเป็นของเจ้าหน้าที่อุทยานซึ่งตอนนี้ส่งเสียงขู่ในลำคอน่ากลัวเหมือนเสือป่า ส่วนอีกคู่คือรูปปั้นกระเทยทองที่เพิ่งถูกปาทิ้ง

 

“อุแว้ๆ พ่อจ้ะพ่อจ๋า~ รังแกหนูทำไม~”

 

ระ รูปปั้นตุ๊ดผีสิงขยับได้ยังกะ CG 3D ค่ายจ๊ะทิงจา!!! O [] o พ่วงซาวด์ก้องกังวานทอแหลซู้ดดด

 

!!!จีซัส ไครส์!!!

 

กระเทยทอง Vs (Maybe) เสือสมิง

 

รอลุ้นมันจะแทคทีมฆ่าฉันมั้ยน๊ออ TT [] TT~

 

---

(จบตอน)