What the Love like Hell รักร้ายหลอมใจ นายเจ้าชายโลกันต์

-1 เดือนต่อมา-
 
จั๊มเปอร์ไทม์สคิป ชีวิตติดสโลแกน 
 
‘สวย งานยุ่ง มุ่งแต่เรียน ดวงกุด ขาเดี้ยง นกเอี้ยงเมิน’
 
Finally เดี๊ยนเฟ้นหาพรีเซนเตอร์สคูลปิดจ๊อบนโยบายสำเร็จ
 
โชคดีได้หนุ่มหน้าหวานฉายา ‘เจ้าชายดอกไม้’ ไอ้วิด…เอ้ย ทวิตซ์ เพอร์เฟ็กซ์บอย ฮีฉลาด หล่อบ้านรวย เทสดี หุ่นแซ่บ เห็นละซี๊ดเปรี้ยวปาก 
 
ไม่ต้องเชียร์ เคยเต๊าะแล้ววืดจ้า Eat a แห้วตามสูตร 
 
ณ จุดนี้ โนซี เชิ่ดค่ะสาว -^- ตาไม่ถึงก็ตัดจบที่ Co-worker
 
ทูเดย์เคลียร์งานไวว่างจัด โซเชียลบ่อยากเบิ่ง ลำไยอิสาวเจนเซลฟี่อวดแจ็คก้า 
 
ยี้! อีเดียดพวกสายหวาน ต้องฉันนี่คบกันแบบทอมแอนด์เจอรี่
 
แฟนหนุ่มอหังการ์ โดนป้ายยายังเถียงเดี๊ยนฉอดๆๆ เล่นตัวเก่ง No call, no come แต่ละวีคป๊ะแค่หน้าร้านเหล้า ตอนมันรับบทเป็นเสลี่ยงแบกเจ้านาง
ลงโลง
 
จากไกด์ไลน์ป้าจี๊ด เดือนสิงห์ถูกโฉลกเหมาะแก่การทำงาน เจ้ากรรมนายเวรนัดความซวยลาพักร้อน กันยาพอถูไถ บรรลัยปลายตุลา รอเค้าท์ดาวน์
ตายฮ่าช่วงสิ้นปี T-T
 
หูย~ หดหู่ ทอล์คกู๊ดนิวส์บ้างเหอะ
 
บ่ายนี้หมอนัดถลุงเฝือกแจ้ อุ้งเท้าซ้ายแสนสวยพร้อมกลับมาเฉิดฉายอีกครั้ง ^0^
 
แหมะ
 
“…กรี๊ดดดด!!!!!”
 
ก้าวแรกไม่เป็นไร ก้าวต่อไปเหยียบขี้หมา TToTT
 
ลาก่อยตลอดกาล~ ไอ้ต้าวไม้ค้ำยัน เราคงทำบุญร่วมกันแค่นี้
 
อ๊ะ นั่นมัน My boyfriend โชคชะตากลั่นแกล้งให้แม็กม่าเดินผ่านทาง จังหวะฉันเหยียบขี้หมาพอดี -*-
 
“กร๊ากกก~ ยัยเบอรี่เน่า เธอเนี่ยน้าา ฮ่าๆๆ! สงสารขี้เลยว่ะ ^[]^”
 
ไอ้หัวแดงอลเวงกุมท้องขำสะใจ แถมชี้นิ้วเยาะเย้ยช้านน
 
กร๊าซซซ!!! >[]< ถ้าฉันไม่ขี้เดียด แกเจอขี้ปาหน้าแน่!
 
“วี๊ดด ชักช้าอยู่ไย รีบช่วยฉันสิย๊ะ!”
 
“เอ้า นี่ไง กำลังช่วยสมน้ำหน้า ^^”
 
หน็อยแน่ะ…เดี๋ยวนายโดนท่าไม้ตาย!
 
“ในฐานะแฟนสาวฉันขอสั่ง!…อุ้มหน่อย~ \(T^T)/”
 
“…”
 
เจอเปิดโหมดคิตตี้ ไอ้หน้าโหดถึงกับอึ้ง ทึ่ง เสียว 
 
เห็นอย่างนี้ไม่ได้คบชุ่ยๆ ฉันขยันทำการบ้านอยู่เด๊
 
เรฟจากยัยเอวานีนแฟนเก่า มันแพ้ทางสาวไทป์ศรีธัญญา ติ๊งต๊อง ออดอ้อน ไม่เต็มเต็ง 
 
ผสมอิทธิฤทธิ์ยาเสน่ห์บอกเลยว่า หลงชัวร์ No exit!
 
“เร็วๆ ดิ๊ เหม็นขี้ >o<”
 
“ไม้เท้าเธออะ”
 
“Let it go~ ปล่อยภารโรงโละขายซาเล้งโลด ฉันมีนายแล้วไงบักเสลี่ยง…เอ้ย! เบบี๋~<3”
 
“-*-”
 
หน้าอย่างวีนแต่ฮียอมอุ้มจ้า ดูไว้นะนักเรียนที่น่ารัก หัดทำตัวเริ่ดๆ เอา ผอ. เชอรี่เป็นเยี่ยงอย่าง สักวันจะได้มีหนุ่มหล่อมาอุ้มท่าเจ้าหญิงแบบฉัน ^.^
 
“ลงไหนป้า ตูเมื่อย”
 
“วุ้ย! ขัดฟีล เอะอะกล้ามเนื้ออ่อนแรงตลอด หัดออกกำลังกายและดื่มเวย์โปรตีนบ้างนะ”
 
“บอกตัวเองก่อนมั้ย ยัยถังดักไขมัน”
 
“วรั้ย แมกม่า! นี่แฟนเอง >0<”
 
“เออ รับทราบ ถึงได้ทนอยู่นี่ไงเล่า!”
 
“กล้าตะคอก? เฮอะ จำไว้ จากนี้ไปฉันจะกินดุๆ! เอาให้นายแขนหัก!”
 
“โอ้โห หนักกว่านี้ก็ปลาวาฬชุบแป้งทอดละป่ะ รถเครนยกเธอไม่ขึ้นแล้วมั้ง?!”
 
Calm down… Calm down…
 
ลมหายใจเข้า~ ลมหายใจออก~ ดอกไม้บาน~
 
…บานที่หน้าแม่แกดิ! ด่ากันขนาดนี้ใครจะไปทนไหว!!
 
“กรี๊ดๆๆ กรี๊ดดดด!!!!!!”
 
“โอ๊ยๆ หูจะแตก!!!”
 
“ฉันจะไปโรงบาล! พาฉันไปโรงบาลเดี๋ยวเน้!!! >[]<**”
 
“เออๆ เซ้าเว่า! Shut up! หุบป๊ากก!!!!”
 
.
 
“แค่กๆ”
 
นี่แหละน้า เหตุผลที่ไม่อยากเจอมัน เหมือนลงแข่งศึกชิงแชมป์โทรโข่ง แหกปากด่ากันจนคอแตก ยังไม่รวมร้องเสวตอนซ้อนท้ายไอ้แดง -_-^
 
เอาเห๊อะ อย่างน้อยวันนี้มันก็ทำหน้าที่แฟน แว้นมาส่งฉันเอาเฝือกออก 
 
ส่วนขากลับขอแยกย้าย เพิ่งครบ 32 หมาดๆ ไม่อยากเสี่ยงพิการซ้ำสอง
 
.
 
ดึกดื่นทูไนท์ เดี๊ยนฉลองถอดเกราะเมาแอ๋ คอลเสลี่ยงส่วนตัวมารับ…
 
…
 
ภาพตัดมืดตื๊ดตื๋อ ตาปรับแสงได้แล้วก็พอเห็นลางๆ ว่า…ฉันกำลังยืนอยู่กลางสนามมวยปล้ำ!!!
 
เฮือก!!! O_o อิมพอสซิเบิล~ ไหนป้าจี๊ดทำนายดวงเดือนนี้ Simple แถมตาข่ายดักฝันยังโชว์หราห้อยต่องแต่ง
 
ไหง๋ฝันร้ายเดจาวู โดนกักขังในกรงเหล็กเตรียมเดดแมตซ์ตบกะผีเอ๋อเหรอ Agian!
 
“ออก…ปาย…”
 
เสียงโหยหวนยานครางลอยแผ่ว พร้อมเดบิวส์นักมวยมุมน้ำเงิน ผมยาวรกรุงรัง ชุดเดรสเชยสะบัดหลวมโคร่งคร่างตามสไตล์ผีเจเปน เดินโซเซสเต็ป
ซอมบี้แลนด์เข้ามาใกล้
 
“ชิ่วๆ Go to hell! อิผีหลอนกะปิ! แกสิออกป๊าย!!! >0<”
 
“อย่า…เจือก…!”
 
เพี๊ยะ!!!
 
ป๋าสอนไว้ เปิดก่อนได้เปรียบ 
 
ฉันฟาดฝ่ามืออรหันต์ตบให้มันหายสโลว์
 
“กรี๊ดดด!!!!”
 
“สะเออะ! เรื่องนี้ฉันเหมาซีนกรี๊ดไว้แล้วย่ะ!!!”
 
ตุ๊บตั่บๆๆ
 
ฉันใส่เดี่ยวตะลุมบอนกะอิผีโกเด้นฟาวเวอร์ที่มันชอบแย่งแฟน 
 
เรื่องตบไว้ใจเดี๊ยนประสบการณ์โชกโชน การันตีพนันข้างฉันไม่ชนะก็เสมอ
 
“หมันไส้มานานแล้ว อย่าได้ผุดได้เกิดเลยแกร๊!!!~”
 
พลั่วะๆๆๆ
 
ลูกทีนมหาประลัยสลายฝัน นังผีร้ายสำออยค่อยๆ มลายกลายเป็นฝุ่น 
 
แต่ก่อนมันจะหายต๋อม จู่ๆ แสงสว่างเจิดจ้าแยงตาเนื้อก็ฉายวาบ เปลี่ยนภาพสีขาวดำเป็น RGB 
 
“กะ…แก ไม่ใช่นังเอวา!!! แกคือ…!!!”
 
ตึง!!!
 
ฉันสะดุ้งตื่นเด้งตัวแรงไปหน่อยจนหัวโหม่งฝาโลงเข้าเต็มๆ >#<
 
“อูย…”
 
พอตั้งสติลุกสำรวจโดยรอบก็พบซากดรีมแคชเชอร์ลูกรักแหว่งวิ่นเละตุ้มเป๊ะเหมือนถูกหมาแทะ 
 
คว้ามือถือเบิ่งเวลาตี 4.44 น. 
 
นอนต่อไม่ไหว เรื่องนี้ต้องแถลงไข ฉันจะไปหาป้าจี๊ด!!!
 
“คร่อกกกก….ฟี้….คร่อกกกก…”
 
อ่าว -*- นึกว่าเสียงสตาร์ทรถแทรคเตอร์ ไอ้หัวแดงมันแอบนอนสลบเหมือดอยู่บนโซฟา
 
สงสัยเสลี่ยงง่วงเลยแวะงีบก่อนกลับ 
 
…สะดวกฉันล่ะทีนี้! 
 
“ตื่นๆ! มีเรื่องเลี้ยวว!!!~ >_<”
 
“ห้ะ…!!! O[]O ไหนๆ ใครตายวะ?!?”
 
คิก…ดูหันซ้ายแลขวาหน้าอย่างเหวอ ^0^
 
โนๆ ไม่เล่นดิ! Code red ผีบุก ซีเรียสมั่ก!
 
“บึ่งไปเพิงหมาแหงนด่วน!!!”
 
…
 
กาเหว่าๆๆ~
 
เช้าตรู่ฟ้าชมพู นกกาเหว่าเพิ่งออกล่า Rip หนอนตื่นเช้าและตัวฉันที่สภาพป้อแป้ =_=
 
“ฮ้าวว~ ป้าจี๊ด!!!”
 
ก๊อกๆๆ
 
“ป้าจี๊ดโว้ยยย!!!”
 
ไม่ใช่ฉันหรอกย่ะ ไอ้หัวแดงอาสาแหกปากให้ 
 
บ่งตงตอนนี้ฉันยังแฮงค์ค้างอยู่เลย เพิ่งซ้อนท้ายไอ้แดงเหินฟ้าอีก อ้วกไม่พุ่งก็บุญละ 
 
โครม!!!
 
“กรี๊ดดด!!! Why you พังประตู๊วว~ O[]O”
 
ตาฉันแทบถลนออกจากเบ้า เพราะไอ้เถื่อนเล่นถีบแผ่นสังกะสีปลิวคา teen 
 
“เจ็กหงอซาสี่!~ สำนักอั๊วบ้งหมดเลี้ยววว”
 
แม่หมอในชุดนอนผ้าไหมทรงอาม่ารีบถลาออกมาดูอาการประตูสุดเลิฟอย่างไว
 
“อ่า โทษป้า -o-; เห็นยัยเบอรี่รีบ ผมก็นึกว่าใครเป็นไร เรียกไม่หือไม่อือด้วย”
 
“โอ้ยย ไอ้สมองกล้าม! ด้อนวอรี่ป้าจี๊ด~ เดี๋ยวเดี๊ยนรีโนเวทให้ใหม่เริ่ดกว่าเดิม หนิ! ละบอกกี่ครั้งให้เรียกฉัน ‘เชอรี่’!”
 
“หยุดเพ้อเจ้อ บ บรรลัย! ไม่คิดบ้างเหรอวะว่า ช คือ ชิ*หาย!”
 
“ฮ่วย! เซ้าๆ พวกลื้อแห่ถล่มบ้านอั๊วเพื่อ?? อ๊ะ เดี๋ยวๆ อั๊วเห็นเลี้ยววว”
 
“ใช่ ป้าจี๊ด ฉันโดนผีหลอก ToT”
 
“โว๊ะ!”
 
ไอ้หัวแดงโวยเตะฝุ่นเซ็ง เหมือนคิดว่าเป็นแค่เรื่องไร้สาระเสียเวลา
 
“เดี๊ยะฉันจะสปอยให้ฟัง ทีแรกนึกว่าไฟว้ผีนังเอวา”
 
“ห๋า?”
 
“ที่ไหนได้คือนังอีฟ! รักแรกและพี่สาวฝาแฝดของโย!”
 
“เฮ้ย!!!”
 
แต๊งกิ้วไอ้หัวแดง -_- แอคทีฟกับสตอรี่มาก 
 
แต่ขอร้องอย่าแย่งซีน~ โปรดให้ฉันได้ล่อเต่า แฮ่! เล่าต่อ >.<
 
“พอนังอีฟป่วยตายโยช้ำรัก ฉันจึงจำใจต้องลาจากเว้นระยะให้เค้าทำใจ แต่พอกลับมาบ๊ะ…!!! นังเอวานีนโผล่มาจากหลืบไหนไม่รู้ หน้าเหมือ
นอีฟเปี๊ยบบ!!!”
 
“อิหยังวะ ลื้อเทน้ำทิ้งที อั๊วขอเนื้อเน้นๆ =_=;”
 
“เห็นด้วย -o-”
 
แม็กม่าแอนด์ป้าจี๊ดแทคทีมเอือมระอา 
 
แหม เข้าขากันดีสมเป็นคู่สร้างคู่สมเนอะ
 
“ก่อนตื่นแสงส่องวาบ ฉันเห็นชัดเต็มสองตา นังนั่นมันผมดำไม่ใช่หัวสีกะปิ ฟันธง! อิผีตัวนั้นคือนังอีฟพันเปอร์เซ็น!”
 
“อือฮึ ถึงลื้อจะเล่าจบ อั๊วก็ช่วยไม่ได้ หมอดูเอ้อ บ่แม่นหมอผี!”
 
“อ่าว -[]-”
 
“แต่อาจ๊อดผัวเก่าอั๊วช่วยได้”
 
“เค้ามีของดีอ่อป้า?”
 
“แรกๆ ก็แซ่บลืม จนอั๊วเห็นมันแอบนัวนางตานีท้ายสวนกล้วย ถุย! เข้าเรื่อง! อีเป็นจอมขมังเวทย์ รับปราบผีทั่วราชอาณาจักร แต่หาตัวจับยาก สมัย
หนุ่มๆ ซ่าส์คู่กรณีเยอะ…อะ ลื้อเอากระเทยทองไป อิหนูนี่จะช่วยนำทาง -0-”
 
“ล้ำมากเค่อะ เดี๊ยนเพิ่งรู้วงการกุมารทองมี LGBTQ+ ^v^”
 
“ระวังด้วยมันดื้อ ชอบหยุมหัวชะนี แนะนำให้เอาเนื้อคู่ลื้อไปด้วย”
 
“-_-;”
 
ฮั่นแน่ะ! จุ๊ๆ ไม่ต้องพูด รู้นะนายคิดไร
 
‘ภาระตูอีกแล้ว’
 
หมับ!
 
กระโดดเกาะแขนไว้ก่อนเดี๋ยวมันขี่ไอ้แดงหนี
 
“Let go my baby~ ปราบผีน่าสนุก! จบนี่เดี๋ยวเลี้ยงข้าว เหมาหนมยายทองหยองด้วยอะ งุ้ยๆ หรือถ้า…นายอยากงาบฉันก็ไม่ขัดข้องน้าา~ >3<”
 
“เออๆ รีบจัดการ ตาเธอแม่มดำโบ๋ละอิป้า…ฮ้าวว ฉันเริ่มง่วงละด้วย -_-”
 
ฮุๆ นั่นไงล่าา แฟนรัก แฟนหลง แฟนตามใจ ^.^ 
 
ยาเสน่ห์เหลืออีกเยอะอ๊ะป่าว อยากล่าหนุ่มหล่อๆ เข้าฮาเร็มซัก 100 คน!
 

 
(จบตอน)