CHESS:พลิกกระดานเทพ

    "อากิ:เฮ้อ แบบนี้ค่อยดีขึ้นหน่อย"

 

 

 

    "โจเซฟ:ในเมื่อสว่างแล้วก็ช่วยกันเก็บของกันหน่อย เดี่ยวดูต้นทางให้"

 

 

 

    แล้วคนอื่นๆก็พากันไปเก็บสิ่งของต่างๆที่ดรอปจากระบบและก็ดรอปอยู่ที่พื้น ผ่านไปสักพักใหญ่การเก็บก็เสร็จสิ้น

 

 

 

    "ลีน่า:ลุงค่า เก็บเสร็จแล้วค่ะ"

 

 

 

    "โจเซฟ:โอเค เก็บเสร็จแล้วก็มาตรงนี้กันหน่อย"

 

 

 

    ทุกคนที่ได้ยินก็เดินมาหาโจเซฟ พอทุกคนเดินมาครบโจเซฟก็พูดว่า

 

 

 

    "โจเซฟ:เอาละทุกคน ข้างหน้านี้คงจะเป็นของจริงกันแล้วฉันมี 2 ทางเลือกให้ 2 ทางเลือก 1 พักกันก่อนค่อยไปต่อ...หรือ 2 ไปกันต่อเลย"

 

 

 

    ทุกคนที่ได้ยินก็เงียบเพื่อคิดกันว่าจะเอาไงกันต่อ ผ่านไปแค่ครู่เดี๋ยวทุกคนก็เริ่มพูดผลโหวตของตัวเอง

 

 

 

    "คริส:ผมโหวตให้ไปต่อครับ"

 

 

 

    "ลีน่า:หนูก็โหวตให้ไปต่อค่ะ"

 

 

 

    "เมิ่งซิน:ฉันก็โหวตให้ไปต่อ"

 

 

 

    "อากิ:โหวตให้ไปต่อเหมือนกัน"

 

 

 

    "โจเซฟ:งั้นก็ไปล้างบ้างพวกมันกันเถอะ"

 

 

 

    "ทุกคน:โอ้!"

 

 

 

    หลังจากโหวตกันได้ว่าจะไปต่อ โจเซฟก็จัดว่างตำแหน่งใหม่ โดยที่โจเซฟและคริสยืนหน้าสุด อากิกับเมิ่งซินยืนแนวกลาง ปิดท้ายด้วยลีน่า พอจัดกันเสร็จก็เริ่มเดินไปทันที

 

     พอเดินมาเรื่อยๆทางกำแพงกับพื้นก็เริ่มกลายเป็นหินมากขึ้น ทุกคนที่เห็นแบบนั้นก็ระวังตัวมากขึ้นและความกดดันเริ่มเพิ่มขึ้นด้วย แต่พวกเขาก็ยังต่อเดินต่อไป

 

    ใช้เวลาไม่นานพวกเขาก็เจอปากทางเข้า แต่ตรงทางเข้านั่นเต็มไปด้วยก็อบลิน ลีน่าที่เห็นไม่รอช้ายิงธนูเปิดฉากทันที

 

 

 

    "ฟิ้ว ชึก!!!"

 

 

 

    !!"ก็อบลิน:กู้กี่ กู้กี่"!!

 

    (มันมาแล้ว มันมาแล้ว)

 

 

 

    !!"ก็อบลิน:กูลคัน กูลคัน"!!

 

    (มันมีธนู มันมีธนู)

 

 

 

   !!"ก็อบลิน:กูกูกี่~กูกูกี่"!!

 

   (โล่เอาโล่มา)

 

 

 

    หลังจากโดนธนูไปดอกเดียวพวกมันก็เอาโล่มากัน

 

 

 

    "ฟิ้ว ตึก!"

 

 

 

   "ลีน่า:มันเอาโล่มากันหนูยิงไม่ได้"

 

 

 

   "โจเซฟ:งั้นก็ต้องใช้อย่างอื่น"

 

 

 

    !!"ก็อบลิน:ก้ากี่ ก้ากี่"!!

 

    (ขว้างหิน ขว้างหิน)

 

 

 

    ในตอนที่พวกอากิกำลังจะทำอย่างอื่นพวกก็อบลินก็พากันขว้างก้อนหินมา ด้วยจำนวนที่เยอะของก็อบลินก็ทำให้มีหินจำนวนมากโดนขว้างมา หินจำนวนมากที่ขว้างมันเยอะจนทำคริสต้องมาหลบหลังโจเซฟ

 

 

 

    "ตึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"

 

 

 

    "โจเซฟ:แม้งเอ้ย ขว้างมาเยอะจนทำอะไรไม่ได้เลย"

 

 

 

    "คริส:เราควรทำไงกันต่อครับ"

 

 

 

    [อลิส:ดิฉันแนะนำให้รอจนจำนวนหินที่ขว้างมาน้อยลงก่อนค่อยดันไปค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:ฉันว่ารอให้มันขว้างน้อยลงค่อยดันเข้าไป"

 

 

 

    "โจเซฟ:เป็นความคิดที่ดี"

 

 

 

    พวกอากิทำอะไรไม่ได้เลยเพราะหินที่ขว้างมานั้นมันเยอะเกินไป พวกเขาเลยได้แค่รอและรอ...จนผ่านอีกแค่ 5 นาทีหินที่ขว้างมาก็เริ่มน้อยลง แต่ทันใดนั้นเองก็มีก็อบลินโผล่มาจากด้านข้างโล่ของโจเซฟและจะเอากริชแท่งเขา

 

 

 

    "ก็อบลิน:กี้!!"

 

    (ตาย!!)

 

 

 

    [อลิส:ใช้งานสกิลเร่ง ใช้งานสกิลฟัน]

 

 

 

    ในจังหวะที่มันกำลังจะแท่งโจเซฟ อากิที่ถือดาวยาวแห่งการลงทัณฑ์อยู่ก็ยกด้านขึ้นและฟันลงอย่างรวดเร็ว

 

 

 

    "ทรวก"

 

 

 

    ดาบของอากินั้นไวกว่าเลยสามารถฟันเจ้าก็อบลินก่อนที่มันจะแท่งโจเซฟได้

 

 

 

    [อลิส:ท่านสังหารก็อบลินเลเวล 7 ได้รับ EXP 45]

 

 

 

    "โจเซฟ:ขอบใจ"

 

 

 

    อากิที่ได้ยินก็พยักหน้าก่อนจะเดินขึ้นไปอยู่หลังโจเซฟและพูดว่า

 

 

 

    "อากิ:ดันเข้าไปเลยเดี่ยวฉันจะทะลายแนวโล่นั้น"

 

 

 

    โจเซฟหันมามองที่อากิที่กำลังถือดาบยาวอยู่

 

 

 

    'โจเซฟ:เขาคงจะเอาดาบนั้นกวาดแนวโล่มัน...ฉันคงต้องดันเข้าไปให้ถึงระยะของเขา'

 

 

 

    โจเซฟที่ได้ยินก็พยักหน้าก่อนจะยกโล่ขึ้นและดันเข้าไป พวกก็อบลินที่เห็นว่าโล่ขยับเข้ามาก็สั่งให้ขว้างหินเพิ่ม

 

 

 

    "ก็อบลิน:กี้กี่ กี่ ก้ากี้"

 

    (มันมาแล้ว ขว้างหินเพิ่ม)

 

 

 

    "ตึกๆๆๆๆๆๆๆ"

 

 

 

    'เมิ่งซิน:หลังจากมีเสียงร้องพวกมันก็ขว้างหินเพิ่มขึ้น คงมีตัวหัวหน้า...ฉันต้องฆ่ามันก่อน'

 

 

 

    ยิ่งเข้าไปใกล้มันก็ยิงขว้างมามากขึ้นเรื่อยๆแต่โจเซฟก็ไม่ถอย ตัวหัวหน้าก็อบลินที่เห็นแบบนั้นเลยสั่งการใหม่

 

 

 

    "ก็อบลิน:กี่กู กี่กู กูกี่ กูลรี่"

 

    (เลิกขว้างเลิกขว้าง โล่ดันเข้าไป)

 

 

 

    โจเซฟที่ไม่รู้สึกหรือได้ยินเสียงของหินกระแทกกับโล่แล้ว เขาเลยยืนหน้าออกมาดู พอยืนออกมาดูก็เห็นก็อบลินวิ่งกรูกันเข้ามา

 

 

 

    "โจเซฟ:มันมาแล้ว เตรียมตัว"

 

 

 

    อากิที่ได้ยินอย่างนั้น ก็ตั้งท่าเอาดาบไปด้านข้าง เมิ่งซินและคริสที่ยืนข้างๆพอเห็นอากิง้างดาบก็ถอยไป พอมันเข้ามาใกล้โจโซฟก็ตะโกนบอกทุกคน

 

 

 

    !!!"โจเซฟ:มาแล้ว"!!!

 

 

 

    อากิที่ได้ยินก็โยกตัวออกไปก่อนจะพุ่งเข้าไปหาพวกมัน

 

 

 

    [อลิส:ใช่งานสกิลเร่ง]

 

 

 

    ด้วยระยะที่พอเหมาะอากิแกว่งดาบที่ง้างไว้กวาดทุกตัวที่เข้า พวกก็อบลินที่เห็นก็ยกโล่ขึ้นมากัน แต่มันก็ไม่มีประโยชน์อะไรเลยเพราะอากิได้ฟันพวกมันพร้อมกับโล่ไปเลย

 

 

 

    [อลิส:ใช่งานสกิลฟัน ใช้งานสกิลทุบ ใช่งานสกิลกระแทก

 

    ท่านสังหารก็อบลิน 5 ตัวเลเวล 3/5/7/4/9 ได้รับ EXP 190]

 

 

 

    หลังจากอากิกวาดพวกถือโล่ไป ลีน่าก็ยิงธนูช่วยอากิทันที ส่วนคนอื่นๆก็พุ่งตามออกมาและช่วยกันฆ่สก็อบลิน เนื่องจากมันเลเวลน้อยและอ่อนแอมากๆเลยทำให้พวกมันแทบจะตอบโต้อะไรพวกอากิไม่ได้เลย แต่ในหวะนั้นมีก็เสียงประหลาดดังขึ้น

 

 

 

    "???:กูลลามาตาลูบาซีอีมาโน!!"

 

 

 

    แล้วทันใดนั้นเองทุกคนยกเว้นลีน่าที่อยู่ไกลสุดก็เข่าทรุดลงกับพื้นพร้อมกับมีอาการแปลกๆ

 

 

 

    !!!"เมิ่งซิน:อย่า อย่า!!!!!"!!!

 

 

 

    "โจเซฟ:อมายา ดานี่ พ่อขอโทษ พอจะไม่ทำแบบนี้แล้ว นี้มันครั้งสุดท้าย"

 

 

 

    "คริส:ผมจะตั้งใจเรียน ผมจะตั้งใจเรียน ผมจะตั้งใจเรียน"

 

 

 

    'อากิ:เอะ ที่นี้ที่ไหนทำไมมืดอย่างนี้ เมื่อกี้เราสู้อยู่ไม่ใช่รึไง'

 

 

 

    "???:ลูกทิ้งเราไป"

 

 

 

    'อากิ:ทิ้ง? ทิ้งอะไร'

 

 

 

    "???:พี่ค่ะ ช่วยหนูด้วย"

 

 

 

    แล้วอยู่ความมืดเมื่อกี้ก็หายไป อากิที่เห็นแบบนั้นก็มองรอบๆก็เห็นเป็นบ้านตัวเองที่ญี่ปุ่น อากิที่กำลังงงว่าเกิดอะไรขึ้นก็มองไปรอบๆ ก่อนที่อยู่ดีๆบ้านจะไฟไหม้ และก็ตามมาด้วยภาพที่แม่ของเขาพร้อมน้องสาววิ่งออกมาจากบ้านและมีก็อบลินวิ่งตามออกมา อากิที่เห็นก็จะเข้าไปช่วยแต่ทันใดนั้นเองก็มีก็อบลินหลายตัวมาจับอากิเขาเลยขยับไม่ได้ และเข้าไปช่วยไม่ได้ อากิได้แต่ดูแม่และน้องสาวถูกฆ่าต่อหน้า ก่อนที่พวกก็อบลินจะหายไปอากิที่เห็นแบบนั้นก็รีบเข้าไปดูน้องสาวและแม่

 

 

 

    "อากิ:แม่!!! แม่!!! ไอนุ!!! ไอนุ!!! ผมขอโทษ ผมขอโทษ ผมขอโทษ"

 

 

 

   ทันใดนั้นร่างที่แน่นิ่งของแม่และน้องสาวของอากิก็ลุกขึ้นมา อากิที่เห็นก็ดีใจ แต่ความดีใจนั้นก็หายไปเพราะแม่ของอากิในได้เอามีดมาแท่งที่อากิ

 

 

 

    "???:แก่ไม่ช่วยพวกเรา"

 

 

 

    "???:พี่ไม่ช่วยเรา"

 

 

 

    "อากิ:มะ-มาย! มายยยย"

 

 

 

    ความเจ็บจากการโดนแท่งค่อยๆดึงอากิกลับมาที่ความเป็นจริงอีกครั้ง

 

    ย้อนกลับไปก่อนหน้าเล็ก หลังจากพวกอากิโดนอะไรบ้างอย่างไปทุกคนก็นิ่งไปเลย ลีน่าที่เห็นก็งงว่าเกิดอะไรเพราะทุกคนนิ่งไป

 

 

 

    !!!"ลีน่า:ทุกคนเป็นอะไรกัน"!!!

 

 

 

    ส่วนพวกก็อบลินที่เหลืออยู่นิดพอเห็นว่าพสกอากินิ่งไปแล้วก็กรูเข้าใส่พวกอากิ

 

 

 

    !!!"ลีน่า:ทุกคนนนนนนน เป็นอะไรกัน"!!!

 

 

 

    ลีน่าที่เห็นพวกก็อบลินกรูกันเข้ามาก็พยามเรียกสุดเสียงแต่ก็ไม่มีใครขยับ ลีน่าเลยเลิกเรียกและก็พยามจะยิงธนูช่วยให้มากที่สุด

 

 

 

    'ลีน่า:ถึงจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นก็เถอะ แต่ฉันต้องช่วยพวกเขาก่อน'

 

 

 

    [อลิส:ท่านอากิ อากิ อากิ!!!!!! มันมาแล้ว ท่านอากิ ได้สติสักที]

 

 

 

    อลิสพยามเรียกคืนสติอากิจนสุดเสียงแต่มันก็ไม่เป็นผล จนมีก็อบลินตัวหนึ่งพุ่งเข้ามาและเอากริชแท่งไปที่ท้องของอากิ หลังจากโดนแท่งอากิก็ค่อยได้สติกลับมา

 

 

 

    [อลิส:ท่านอากิ!!!!!]

 

 

 

    "อากิ:...อะไร อะไร!!!"

 

 

 

    [อลิส:ฆ่ามัน!!!!]

 

 

 

    "อากิ:ห่ะ"

 

 

 

    พออลิสเห็นว่าอากิได้สติแล้วก็พยามบอกให้เขาฆ่าอะไรสักอย่าง แต่อากิที่ยังมึนๆอยู่ก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เจ้าก็อบลินที่เห็นว่าอากิกำลังจะได้สติเลยดึงกริชออกและแท่งอากิอีกครั้ง

 

 

 

    "ชึบ ทรวก"

 

 

 

    หลังจากโดนแท่งครั้งที่ 2 อากิก็ได้สติทันที พอได้สติก็เห็นก็อบลินที่เอากริชแท่งท้องตัวเองอยู่อากิที่เห็นแบบนั้น ก็จับข้อมือเจ้าก็อบลินและออกแรงบีบมหาศาลจนได้ยินเสียงกระดูกหัก

 

 

 

    "แกรบ!"

 

 

 

    "ก็อบลิน:อ็ากกกก!!!"

 

 

 

    เจ้าก็อบลินที่โดนอากิบีบข้อมือจนหักก็ร้องด้วยความเจ็บปวดและปล่อยกริชที่มันจับอยู่ออก อากิที่เห็นก็ดึงออก

 

 

 

    "ชึบ"

 

 

 

    หลังจากดึงออกอากิก็แท่งมันคืนแต่ด้วยแรงที่มากอากิก็แท่งจนทะลุไปด้านหลัง

 

 

 

    [อลิส:ใช้งานสกิลแท่ง]

 

 

 

    "ก็อบลิน:อ็ากกกก"

 

 

 

    อากิดึงกริชออกและแท่งซ้ำๆไปที่ท้องของมัน

 

 

 

    "ทรวก ทรวก ทรวก ทรวก ทรวก"

 

 

 

    [อลิส:ใช้งานสกิลแท่ง×5]

 

 

 

    อากิแท่งรั่วๆจนไส้มันไหล่ออกมากองที่พื้น

 

 

 

    "แปะ!"

 

 

 

    [อลิส:ท่านสังหารก็อบลินเลเวล 7 ได้รับ EXP 45

 

    ท่านติดสถานเลือดไหลขั้น 2 เสียเลือด 3 กน่วยต่อ 1 วิ เนื่องจากผลของสกิลต่านท้านเลือดไหล่เป็นอันตราเสียเลือดเป็น 3 หน่อยต่อ 3 วิ]

 

 

 

   [อลิส:ท่านอากิดาบอยู่ข้างๆ รีบไปช่วยคนอื่นเร็วๆเลยค่ะ]

 

 

 

    อากิที่ได้ยินก็หันไปจับดาบก่อนจะหันไปดูคนด้านหลัง ก็เห็นว่าคนอื่นกำลังโดนก็อบลินทำร้ายอยู่โดยที่คริสได้โดนแย่งโล่ไปและนอนอยู่ที่พื้นและกำลังโดนโล่นั้นตีหัวอยู่ ส่วนโจโซฟก็โดนพวกมันกำลังปีนตัวอยู่ ส่วนเมิ่งซินก็นอนอยู่ที่พื้นและกำลังโดนพวกก็อบลินซีกเสื้อผ้าอยู่ อากิตัดสินใจในทันทีพุ่งเข้าไปช่วยคริสก่อน

 

 

 

    [อลิส:ใช้งานสกิลอะดรีนาลีนขั้นที่ 2 ใช่งานสกลินเร่ง ใช้งานสกิลฟัน]

 

 

 

   !!!"อากิ:อย็ากกกกกก"!!!

 

 

 

   อากิพุ่งเข้าไปก่อนจะง้างดาบฟันกวาดตัวที่กำลังยืนรุมกระทืบคริสอยู่

 

 

 

    "ตึม!!!"

 

 

 

    การฟันครั้งนี้ได้ฟันก็อบลินขาดครึ่งอย่างง่ายดาย แต่ด้วยแรงที่มากเกินไปก็ทำให้ดาบเข้าไปติดที่กำแพง อากิพยายามดึงดาบออกแต่มันก็ติดอากิเลยปล่อยดาบและพุ่งเข้าช่วยเมิ่งซินโดยการผ่าหมากตัวที่กำลังคอมเธออยู่ ลูกเตะนี้แรงมากจนทำให้ก็อบลินพุ่งไปด้านหน้าและตายด้วยแรงเตะ

 

 

 

    "ทุบ!!!"

 

 

 

    "ก็อบลิน:อ็ากกก!!!"

 

 

 

    [อลิส:ใช้งานสกิลกระแทก

 

    ท่านสังหารก็อบลินเลเวล 5 ได้รับ EXP 35]

 

 

 

    ส่วนอีก 2 ตัวที่อยู่ด้านข้างอากิก็คว้าหัวมันทั้ง 2 มาก่อนจะจับชนกัน

 

 

 

    "ก็อบลิน:กี้"

 

    (อะไร)

 

 

 

    "ก็อบลิน:กี้ก้ากู-"

 

    (มีตัวตื่-)

 

 

 

    "โป็ก!!!"

 

 

 

    ด้วยแรงที่ได้จากสกิลอะดรีนาลีน ก็อบลินทั้ง 2 ตัวก็ตายคามืออากิ

 

 

 

    [อลิส:ท่านสังการก็อบลิน 2 ตัวเลเวล 8/4 ได้รับ EXP 80

 

    ความชำนาญฉายานักล่าก็อบลินเพิ่มขึ้น F>E- การโจมตีเผ่าก็อยลินแรงขึ้น 7%>11% และรับเดเมจจากเผ่าพันธุ์ก็อบลินน้อยลง 7%>11%]

 

 

 

    [อลิส:ท่านอากิ ช่วยโจเซฟเดี่ยวนี้!!!]

 

 

 

    แต่ตอนนั้นเองอลิสก็ตะโกนขึ้นมา อากิที่ได้ยินก็หันไปดูที่โจเซฟก็เห็นว่ามีก็อบลินที่มันปีนขึ้นหลังเขาและกำลังจะเอากริชแท่งคอของโจเซฟ อากิเลยเอากริชออกมาก่อนจะขว้างใส่มันทันที

 

 

 

    [อลิส:ใช้งานสกิลขว้างปา]

 

 

 

    ด้วยการที่รีบปา กริชก็เข้าไปที่ไหล่ด้านซ้ายของมันแต่ด้วยแรงที่มากจากการขว้างของอากิมันก็หงายหลังไป

 

 

 

    "ก็อบลิน:กี้!"

 

    (เจ็บ)

 

 

 

    แต่ในจังหวะที่มันกำลังจะตกนั้นมันก็คว้าคอโจเซฟไปด้วยและพาเขาล้มลง อากิที่เห็นก็วิ่งไปดูทันที พอวิ่งมาดูก็เห็นว่าโจเซฟที่ล้มลงและได้ก็อบลินรองหัวเลยไม่ได้เจ็บอะไรมาก อากิเลยรีบฆ่าก็อบลินตัวที่หัวโจเซฟทับอยู่

 

 

 

    [อลิส:ท่านสังการก็อบลินเลเวล 8 ได้รับ EXP 50]

 

 

 

    ก่อนจะหันได้ดูลีน่าก็เห็นว่าเธอกำลังยือกริชกับก็อบลินอยู่ อากิรีบเข้าไปช่วยลีน่าโดยการเอาดาบแห่งการเสี่ยงโชดออกมาและแท่งมันจากด้านหลัง

 

 

 

    [อลิส:ใช้งานสกิลแท่ง

 

    ท่านสังหารก็อบลินเลเวล 4 ได้รับ EXP 30]

 

 

 

    "ลีน่า:พี่อากิ พี่เป็นอะไรหรือป่าว ทำไมทุกคนถึงนิ่งไปแบบนั้น"

 

 

 

    ลีน่าที่เห็นว่าอากิมาช่วยตัวเองก็ดีใจก่อนจะเข้าไปกอดเขา แต่พอกอดลีน่าก็เห็นแผลที่ท้องของอากิ

 

 

 

    "ลีน่า:พะ-พี่ อย่าขยับนะคะ แผลพี่ใหญ่มากเดี๋ยวหนูดูให้"

 

 

 

    'อากิ:นี้น่าจะพอรักษาตัวได้ ให้ลีน่าไปดูคนอื่นๆดีกว่า'

 

 

 

    "อากิ:พี่ยังไหว ไปดูคนอื่นๆก่อน"

 

 

 

    "ลีน่า:แต่แผลที่ท้องพี่มันไม่ใช่เล่นๆเลยนะค่ะ"

 

 

 

    "อากิ:เดี๋ยวพี่จะประปฐมพยาบาลตัวเองอยู่ตรงนี้แหละ ไปดูคนอื่นๆเถอะ"

 

 

 

    'ลีน่า:ถึงแผลจะดูใหญ่...แต่พี่เขาก็ปฐมพยาบาลเป็น งั้นคงให้พี่เขาดูแลตัวได้ ส่วนคนๆก็เหมือนจะหลับอยู่ฉันต้องไปช่วยพวกเขาก่อน'

 

 

 

    "ลีน่า:...ก็ได้ค่ะ"

 

 

 

    หลังจากตัดสิ้นใจได้ลีน่าก็จะเดินจากไป แต่ตอนนั้นเองอลิสก็พูดว่า

 

 

 

    [อลิส:ท่านอากิเหมือนผ้าจะมีไม่พอนะค่ะ เป็นไปได้ขอผ้าจากลีน่าหน่อยก็ดีนะค่ะ]

 

 

 

    'อากิ:ได้'

 

 

 

    "อากิ:ลีน่าอย่าพึ่งไป"

 

 

 

    "ลีน่า:มีอะไรเหรอคะพี่"

 

 

 

    "อากิ:พอดีผ้าพี่มีไม่พอ พี่ขอหน่อยได้ไหม"

 

 

 

    "ลีน่า:ได้แน่นอนสิค่ะ"

 

 

 

    ลีน่าเปิดช่องเก็อบของก่อนจะเอาผ้าออกมาให้อากิ 5 ผืน

 

 

 

    "ลีน่า:นี้ค่ะ"

 

 

 

    แล้วอากิก็เอาแค่ 2 ผืนและพูดว่า

 

 

 

    "อากิ:พี่เอาแค่นี้แหละ รีบไปดูคนอื่นๆเถอะ"

 

 

 

    "ลีน่า:ค่ะ"

 

 

 

    แล้วลีน่าก็รีบไปดูคนอื่นๆ

 

 

 

    [อลิส:เปิดใช้งานสกิลปฐมพยาบาลเบื้องต้น]

 

 

 

    หลังจากเปิดใช้งานสกิลอากิก็รู้ในทันทีว่าต้องทำอะไร ขั้นแรกอากิได้เอาผ้า 1 ผืนลาดด้วยโพชั่นที่เหลือ ก่อนจะเอาอีก 2 ผืนมาต่อกันให้เป็นผ้าพันแผล หลังจากนั้นก็เอาผ้าที่ราดโพชั่นปิดแผลก่อนจะเอาผ้าที่มัดกันไว้มาพัน

 

 

 

    [อลิส:แผลได้รับโพชั่น สถานะเลือดไหลลดลงขั้นที่ 2>1 แผลได้รับการรักษา สถานะเลือดไหลขั้น 1 ที่กำลังจะหายไปในอีก 3 นาที]

 

 

 

    'อากิ:แม้งเอ้ยพอไม่ได้สู้และมาจดจอกับแผลแบบนี้แม้งโคตรเจ็บเลยว่ะ'

 

 

 

    [อลิส:ปิดใช้งานสกิลอะดรีนาลีนขั้นที่ 2 เปิดใช้ขั้นที่ 1]

 

 

 

    "อากิ:โอ้ย!"

 

 

 

       'อากิ:แม้งเอ้ยพอปิดสกิลอะดรีนาลีนขั้น 2 แล้วรู้สึกเจ็บซิบหายแถมปวดไปทั้งตัวด้วย และที่สำคัญแรงที่มีเมื่อกี่หายวับไปเลย ขั้นที่ 1 กับ 2 ต่างกันขนาดนี้เลยรึไง'

 

 

 

    [อลิส:ผลกระทบมากกว่าที่คาดการไว้นะค่ะเนี่ย]

 

 

 

    "อากิ:อลิสเปิดขั้น 2 ต่อได้ไหม"

 

 

 

    [อลิส:ดิฉันไม่เห็นด้วยเรื่องนี้ค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:ทำไมล่ะ"

 

 

 

    [อลิส:เพราะถ้าเปิดต่อบทลงโทษของสกิลอาจจะมากกว่านี้ ซึ่งมันไม่เป็นผลดีในระยะยาวแน่นอนค่ะ]

 

 

 

    *"อากิ:โอเค เข้าใจแล้วล่ะ"*

 

 

 

    หลังจากได้ยินแบบนั้นอากิก็พยายามลุกขึ้น ทันใดนั้นเองลีน่าก็เดินมาก่อนจะเอาดาบยาวออกมาจากช่องเก็บและพูดว่า

 

 

 

    "ลีน่า:หนูคิดว่าพี่ต้องใช่"

 

 

 

    อากิที่เห็นก็รับมาและใช้เป็นไม้เท้าช่วยเดิน

 

 

 

    "อากิ:แล้วคนอื่นๆเป็นไงบ้าง"

 

 

 

    "ลีน่า:ลุงโจเซฟมีรอยขวนนิดหน่อยคะ ส่วนพี่เมิ่งซินก็มีแค่รอยขวนเหมือนกัน แต่..."

 

 

 

    "อากิ:ส่วนคริสล่ะ"

 

 

 

    "ลีน่า:ไม่มีแผลตามตัวคะ แต่หัวเขามีรอยซ้ำอยู่ที่หัวหนูก็ไม่รู้จะทำยังไงพี่ไปดูเองเถอะค่ะ"

 

 

 

    แล้วลีน่าก็พยุงอากิไปหาคริส พอเดินมาถึงอากิก็ค่อยๆนั้งลงและดูหัวของคริส ทันทีที่เริ่มดูสกิลปฐมพยาบาลเบื้องต้นก็ทำงานทันที

 

 

 

    'อากิ:อืม...ไม่มีแผล มีแค่รอยฟกซ้ำ จะรักษาไงดีละเนี่ยไม่มีน้ำแข็งด้วยสิ...เฮ้อ ได้แค่ดูเบื้องไปล่ะกัน'

 

 

 

    แล้วอากิก็เอาถังน้ำออกมาก่อนจะหันไปขอผ้าจากลีน่า

 

 

 

    "อากิ:ลีน่าพี่ขอผ้าหน่อย"

 

 

 

    "ลีน่า:นี่ค่ะ"

 

 

 

    อากิที่ได้ผ้าก็เอาไปจุ่มน้ำก่อนจะพันรอบหัวเขาเพื่อว่าจะให้ความเย็นจากน้ำช่วย พอพันเสร็จแล้วก็เอาโล่ออกมาซ้อนกันก่อนจะเอาผ้ามาลองอีกทีและเอาหัวของคริสมาหนุน ในระหว่างที่อากิกำลังปฐมพยาบาลคริสอยู่ลีน่าก็ค่อยระวังเพื่อจะมีก็อบลินมาอีก

 

 

 

    'ลีน่า:หลังจากที่พวกพี่อากิมีอาการแปลกๆ ก็อบลินก็ไม่มีมาเพิ่มอีก มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ หรือพวกมันกำลังรวมพลอีก ฉันต้องปกป้องทุกคน'

 

 

 

    แต่ระหว่างนั้นเมิ่งซินก็สดุ้งตื่นขึ้นมาพร้อมกับมีอาการฮอบ

 

 

 

    "เมิ่งซิน:แฮก แฮก แฮก แฮก แฮก"

 

 

 

    เมิ่งซินหันดูรอบๆ ก่อนจะเห็นอากิกำลังดูแลคริส ส่วนลีน่ามีท่าทีเหมือนกำลังระวังอะไร เมิ่งซินก็งงว่าเกิดอะไรขึ้น

 

 

 

    "เมิ่งซิน:นี้มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย"

 

 

 

    เมิ่งซินพยายามจะลุกขึ้นลีน่าที่ก็พูดว่า

 

 

 

    "ลีน่า:พี่คะ อย่าพึ่งลูกเดี๋ยวผ้าก็หลุดหรอก"

 

 

 

    "เมิ่งซิน:ผ้า ผ้าอะไร"

 

 

 

    แล้วเมิ่งซินก็ก้มมามองที่ตัวเองก่อนจะเห็นว่าตัวเองนั้นไม่มีเสื้อและมีแค่ผ้าปิดอยู่

 

 

 

    "เมิ่งซิน:ฮี!"

 

 

 

    เมิ่งซืนร้องออกมาด้วยเสียงเขินอายพร้อมกับเอามือมาจับผ้าไว้ อากิที่ได้ยินเสียงก็หันไปดู เมิ่งซินที่เห็นว่าอากิหันมาก็ตะโกนกลับไปทันทีว่า

 

 

 

    !"เมิ่งซิน:อย่าหันมานะ! ถ้าหันมาฉันควักลูกตานายแน่"!

 

 

 

    อากิที่ได้ยินก็หันกลับทันที

 

 

 

    'อากิ:ต้องทำตัวนิ่งๆไว้ ถ้าบอกว่าเห็นไปแล้วกูตายแน่...แต่นมนั้นก็ใหญ่ไม่ใช่เล่นเลยน่ะ อาจจะคัฟ G เลยมั้ง'

 

 

 

    หลังจากนั้นก็เมิ่งซินก็รีบใส่เสื้อตัวใหม่ทันที หลังจากนั้นก็เดินมาหาอากิ

 

 

 

    "เมิ่งซิน:นายพอจะบอกได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น"

 

 

 

    "อากิ:เรื่องนั้นค่อยคุยกัน ไปปลุกโจเซฟให้มาแบกครอสที ฮึบ!"

 

 

 

   อากิพูดกับเมิ่งซินก่อนจะลุกขึ้นและหันมาหาเธอ เมิ่งซินที่เห็นผ้าตรงท้องและเห็รเลือดที่ซึมออกมาก็ถามทันที

 

 

 

    "เมิ่งซิน:นายได้รับบาดเจ็บเหรอ เป็นอะไรมากไหมเนี่ย"

 

 

 

    "อากิ:ยังไหวอยู่ แต่รีบไปปลุกโจเซฟและรีบไปจากที่นี้กันเถอะ"

 

 

 

   "เมิ่งซิน:ดะ-ได้ ฉันจะไปปลุกเขาเดี๋ยวนี้แหละ"

 

 

 

   เมิ่งซินรีบมาดูโจเซฟ ก็เห็นว่าเขากำลังหลับอยู่แต่ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยน้ำตา

 

 

 

    'เมิ่งซิน:นี้มันเกิดบ้าอะไรขึ้นว่ะ เสื้อผ้าฉันก็โดนฉีก โจโซฟก็นอนอยู่นี้พร้อมคลาบน้ำตา ส่วนคริสกับอากิก็จะเจ็บไม่ใช่เล่นๆ มันเกิดอะไรขึ้น'

 

 

 

    ในระหว่างที่เมิ่งซินกำลังพยายามปลุกโจเซฟอยู่ในหัวของเธอก็คิดไม่ตกว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

 

 

 

    "เมิ่งซิน:ตื่น ตื่น ตื่นสิ ตื่นสิไอ้แก่!"

 

 

 

    "เปรีย!"

 

 

 

    เมิ่งซินพยายามปลุกโจเซฟอย่างนุ่มนวลโดยการตบที่หน้าเบาๆ แต่เขาก็ไม่ตื่นเมิ่งซินเลยตบแรงๆไปที่หน้าจนโจเซฟสดุ้งตื่นขึ้น

 

 

 

    "โจเซฟ:อืม ลีน่าลุงบอกแล้วใช่ไหมอย่าตบลุงเพื่อปลุก"

 

 

 

    โจเซฟพูดด้วยน้ำเสียงมึนๆ เมิ่งซินที่เห็นเลยตบไปอีก

 

 

 

    "เปรีย!"

 

 

 

    "เมิ่งซิน:ได้สติสักที ลืมไปแล้วเหรอเมื่อกี้เราทำอะไรอยู่"

 

 

 

    หลังจากโดนตบครั้งที่ 2 โจเซฟก็รู้สึกตัว

 

 

 

    'โจเซฟ:เดี๋ยวนะ กูสู้อยู่ไม่ใช่หรอ ทำไมกูหลับ'

 

 

 

    "โจเซฟ:มันเกิดอะไรขึ้น"

 

 

 

    "เมิ่งซิน:ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่อากิบอกว่าให้รีบไปจากที่นี้"

 

 

 

    'โจเซฟ:ถึงจะงงๆว่าเกิดอะไรขึ้นก็เถอะ แต่ทำตามไปก่อนแล้วกัน'

 

 

 

    "โจเซฟ:ได้ แล้วอากิอยู่ไหน"

 

 

 

    "เมิ่งซิน:เขาอยู่นั้น"

 

 

 

    เมิ่งชี้ไปด้านหลังของเขา โจเซฟที่เห็นก็หันไปดูก็เห็นลีน่าที่กำลังช่วยอากิยืนและคริสที่นอนสลบอยู่ โจเซฟเลยเดินเข้าไปหาอากิและถามว่าเกิดอะไรขึ้น

 

 

 

    "โจเซฟ:อากิมันเกิดอะไรขึ้นกัน"

 

 

 

    "อากิ:ไว้ค่อยคุยกันรีบไปจากที่นี้เถอะ..."

 

 

 

    "อากิ:อ้อ ใช่ฝากอุ้มคริสทีพอดีฉันอุ้มเขาไม่ไหว"

 

 

 

    พอเข้ามาใกล้ๆโจเซฟถึงได้เห็นผ้าที่พันอยู่ที่ท้องของอากิและที่หัวของคริส หลังเห็นเขาก็เข้าใจได้ว่าต้องรีบออกไปจากที่นี้ตามที่อากิบอก

 

 

 

    "โจเซฟ:ได้ ได้ฉันจะอุ้มเขาเอง"

 

 

 

    'โจเซฟ:แม้งเกิดเหี้ยอะไรขึ้น กูก็หลับแต่ไม่มีแผล แต่อากิกับคริสที่มีแผลมันเกิดห่าเหวอะไรขึ้นว่ะ!'

 

 

 

    โจเซฟที่เห็นอากิและคริสก็ยิ่งงงว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะมีแค่ 2 คนที่ได้รับบาดเจ็บ แต่เขาก็ได้แต่เก็บความสงสัยไว้และอุ้มคริสขึ้นหลังและเดินตามคนอื่นๆไป

 

    ระหว่างที่เดินกลับอากิก็คุยกับอลิส

 

 

 

    *"อากิ:อลิส...มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ภาพที่ฉันเห็นคืออะไร"*

 

 

 

    [อลิส:ท่านน่าจะโดนสกิลประเภท ดีบัฟแบบ AOE ค่ะ]

 

 

 

    *"อากิ:ดีบัฟเหรอ"*

 

 

 

   [อลิส:ใช่ค่ะ และจากที่ฟังตอนที่ท่านอากิไม่ได้สติและพูดออกมาประเถทของดีบัฟที่โดนน่าจะเป็นแบบ ควบคุมจิตใจและสร้างภาพหลอนค่ะ]

 

 

 

    *"อากิ:ก็อบลินมันทำอะไรแบบนั้นได้ด้วยเหรอ"*

 

 

 

    [อลิส:เรียกก็อบลินก็คงจะไม่ถูกเท่าไหร่ ต้องเรียกว่าหมอผีก็อบลินค่ะ]

 

 

 

    *"อากิ:หมอผีก็อบลิน...แบบที่เคยเห็นในเน็ตที่แต่งตัวเหมือนหัวหน้าเผ่าและก็มีไม้เท้าใช้เวทย์มนต์ดำอ่ะน่ะ"*

 

 

 

    [อลิส:ก็ประมาณนั้นแหละค่ะ]

 

 

 

    *"อากิ:งั้นดีบัฟที่เราโดนนับว่าเป็นมนต์ดำไหม"*

 

 

 

    [อลิส:ไม่คะ ดีบัฟที่ท่านโดนยังเป็นสกิลอยู่ค่ะ]

 

 

 

    *"อากิ:แล้วแบบไหนถึงนับว่าเป็นมนต์ดำล่ะ"*

 

 

 

    [อลิส:ถ้าท่านอยากรู้จะลองฟังไหมล่ะค่ะ เพราะมันก็ยาวอยู่]

 

 

 

    *"อากิ:เอาสิยังไงฉันก็ว่าง แถมจะได้ดึงความสนใจออกจากความเจ็บตรงท้องนี่ด้วย"*

 

 

 

    [อลิส:งั้นก็ขอเริ่มพลังที่สามารถทำให้เกิดปรากฎการณ์เหนือทำธรรมชาติก่อนเลยแล้วกันค่ะ โดยที่พลังที่เห็นได้บ่อยที่สุดคือมานา ซึ่งเรื่องนี้ฉันก็เคยพูดไปแล้ว จะฟังอีกรอบไหมค่ะ]

 

 

 

    *"อากิ:อืม ข้ามไปเถอะ"*

 

 

 

    [อลิส:ค่ะ งั้นไปพลังงานอันที่ 2 ที่ท่านจะเห็นได้บ่อยเช่นกันคือ พลังศักดิ์สิทธิ์คะ แต่พลังศักดิ์สิทธิ์มีความพิเศษที่ต่างจากมานาอยู่ คือไม่สามารถเพิ่มขึ้นได้ด้วยวิธีปกติค่ะ]

 

 

 

    *"อากิ:ด้วยวิธีปกติ...แล้วปกติที่ว่านี้คือยังไง"*

 

 

 

    [อลิส:ก็อย่างเช่นท่านเลเวลอัพ หรือ อัพเพิ่มแบบค่ามานา หรือการกินสิ่งอื่นๆเพื่อไงค่ะ]

 

 

 

    *"อากิ:อ้อแบบนี้เอง"*

 

 

 

    *"อากิ:แล้ววิธีพิเศษที่จะเพิ่มค่ามานาศักดิ์สิทธิ์ล่ะ"*

 

 

 

    [อลิส:ถ้าวิธีง่ายที่สุดท่านก็ต้องเข้าไปที่โบสถ์และสวดภาวนาของพรจาก#### แต่วิธีมันก็เพิ่มน้อยมากๆค่ะ แต่ถ้าท่านอยากเพิ่มเยอะๆท่านก็ต้องเข้ารับพิธีจุ่มศีลจากนักบวชชั้นสูง แต่วิธีที่ 2 ท่านคงทำไม่เพราะคนที่จะเข้าพิธีศีลจุ่มได้ต้องเป็นอัศวินศักดิ์สิทธิ์หรือไม่ก็นักบวชที่อยู่ภายใต้####และกำลังจะเป็นนักบวชชั้นสูงค่ะ]

 

 

 

    'อากิ:เสียงที่โดนตัดไปคงเป็นส่วนที่ฉันรู้ไม่ได้สิน่ะ...แต่ชังมันเถอะถึงเวลาก็คงได้รู้เอง'

 

 

 

    *"อากิ:มันยุ่งยากขนาดนี้ มันทำอะไรได้เหรอพลังศักดิ์สิทธิ์"*

 

 

 

    [อลิส:ทำอะไรได้เหรอค่ะ...ถ้าจะนิยามคำสั้นๆสำหรับพลังศักดิ์สิทธิ์ก็ควรให้คำว่า...สารพัดประโยชน์ค่ะ]

 

 

 

    *"อากิ:สารพัดที่ว่านี้คือทำอะไรได้บ้าง"*

 

 

 

    [อลิส:ถ้าเอาความสามารถของพลังศักดิ์สิทธิ์มีนก็ช่วยในการเสริมพลังกาย ช่วยรักษาตัวเองหรือรักษาคนอื่น ต้านโรค ต้านพิษ ต่อต้านความมืด ต่อต้านพลัง#### ต่อต้านมานามืด ต่อต้านมนต์ดำส่วนใหญ่ เสริมพลังในการโจมตีให้เป็นธาตุแสง สามารถยิงออกมาเป็นลำแสงได้ และยังไม่นับยิบย่อยที่สามารถทำได้ และที่สำคัญที่สุดถ้าท่านมีพลังศักดิ์สิทธิ์เยอะแบบเยอะมากๆๆๆๆๆๆๆท่านจะหลุดจากวงของอายุไขได้ค่ะ]

 

 

 

    *"อากิ:นี้เธอจะบอกว่าเราจะเป็นอมตะเหรอถ้ามีพลังศักดิ์สิทธิ์เยอะๆ"*

 

 

 

    [อลิส:ก็ใช้คะ แต่คงจะเรียกอมตะไม่ได้ต้องเรียกว่าไม่ตายด้วยอายุขัยจะถูกมากกว่าค่ะ]

 

 

 

   *"อากิ:โอเคเข้าใจแล้ว ได้ความรู้ใหม่ๆเพิ่มเลย"*

 

 

 

    *"อากิ:แล้วยังมีพลังงานแบบอื่นอีกไหม"*

 

 

 

    [อลิส:ยังมีอีกอยู่ 1 ค่ะ]

 

 

 

    *"อากิ:มันคืออะไร"*

 

 

 

    [อลิส:มันคือมานามืดค่ะ]

 

 

 

    *"อากิ:ชื่อฟังดูไม่ค่อยดีเลยน่ะ"*

 

 

 

    [อลิส:ก็ไม่ดีจริงนั้นแหละค่ะ เพราะมันคือมานาปกติที่ผ่านพิทีกรรมหรือการบูชายัน+ด้วยความคิดด้านลบจนการเป็นพลังงานอีกรูปแบบหนึ่งนั้นก็คือมานามืดค่ะ]

 

 

 

    *"อากิ:เดี๋ยวๆที่ว่าพิฑีกรรมและบูชายันนี้คือยังไง"*

 

 

 

    [อลิส:พิธีกรรมคือการอัญเชิญ####ออกมาและขอแลกเปลี่ยนจากพวกเขาหรือทำข้อตกลง ส่วนการบูชายันคือการนำวิญญาณของสิ่งมีชีวิตมาเปลี่ยนให้กลายเป็นมานาผ่านการบูชายันและแปลเปลี่ยนมานานั้นให้การเป็นมานามืดผ่านความคิดด้านลบค่ะ]

 

 

 

    *"อากิ:..."*

 

 

 

    อากิที่ได้ยินแบบนั้นก็เงียบไปสักแปปก่อนจะพูดว่า

 

 

 

    *"อากิ:งั้นผู้หญิงที่เราเจอเมื่อนานมาแล้วที่มีวงประหลาดนั้นคือโดนบูชายันวิญญาณไปแล้วเหรอ"*

 

 

 

    [อลิส:ค่ะ]

 

 

 

    'อากิ:ใจมนุษย์นี้มันเกินหยังถึงจริงๆ ทำได้แม้กระทั้งบูชายันต์วิญญาณคนอื่นเพื่อตัวเอง...แม่งเอ้ยนึกถึงละหงุดหงิดว่ะ'

 

 

 

    ลีน่าที่เดินข้างๆอากิ พอเห็นอากิทำหน้าเหมือนอารมณ์ไม่ดีก็ถามไปว่าเกิดอะไรขึ้น

 

 

 

    "ลีน่า:เป็นอะไรเหรอค่ะพี่อากิ"

 

 

 

    "อากิ:ไม่มีอะไรหรอก พี่แค่นึกบ้างอย่างได้เลยอารมณ์เสียนิดหน่อย"

 

 

 

    ลีน่าที่เห็นสีหน้าของอากิก็ไม่ได้ถามอะไรต่อและเดินไปเงียบๆโดยเดินข้างๆอากิ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                  จากผู้แต่ง

 

    โดนจวบไป 2 แผล ถ้าไปต่อคงไม่รอดกลับอ่ะดีแล้ว... แต่แบบนี้นับว่าเรทรังพวกก็อบลินล้มเหลวป่ะ