love story คนจะหวานก็ห้ามไม่ได้

-

เขียนโดย คนชิคๆ

วันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2565 เวลา 21.43 น.

  7 ตอน
  1 วิจารณ์
  4,118 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 กันยายน พ.ศ. 2565 21.45 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) ตอนที่3 เขาว่าหุ่นเราไม่ดี เลยไม่เหมาะกัน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

"ดูสิ หุ่นอ้วนอย่างนั้น พี่ฟาโรห์ชอบไปได้ไง"

 

"อาจจะแก้เบื่อก็ได้"

 

"นั่นสิ"

 

ตึ้ง

 

"นั่นกระซิบหรืออยากให้ได้ยินกัน ชีวิตไม่สมบูรณ์หรอ หรืออยากโดนด่า"ฉันสวนกลับไปทันที คนกลุ่มนั้นก็รีบลุกออกไป

 

"หึ ว่าฉันอ้วนงั้นหรอ"พูดจบก็ก้มหน้ามองตัวเอง อืมหื้อ มาเป็นชั้นคอนโดเลย ฉันอ้วนจริงๆหรอเนี่ย

 

"ไงรุ้ง ปิดเสาร์อาทิตย์ไปทำอะไรมา ทำไมอ้วนขึ้น"

 

ปัก ธนูดอกที่หนึ่ง

 

"รุ้ง ไปทำอะไรมาทำไมอ้วนขึ้น"

 

ปัก ดอกที่สอง

 

"เธออ้วนขึ้นรึเปล่า"

 

ปัก ดอกที่สาม

 

"ฉันอ้วนงั้นหรอ"ตลอดเวลาที่ผ่านมา ทุกคนต่างบอกว่าฉันหุ่นดี ทำไมวันนี้ 

 

*ส่ายหน้า*ไม่ได้ ต้องลดน้ำหนัก ไดเอทตั้งแต่วันนี้แหละ เริ่มจาก ไม่กินมื้อเที่ยง วันนี้เราจะกินแค่ขนมปัง1แผ่น นม และส้ม

 

"รุ้งไปกินข้าวกัน"

 

"ไม่กิน"

 

หลังจากที่โดนปฎิเสธเรื่องกินข้าวเที่ยงก็มานั่งครุ่นคิดอยู่ในห้องจนเพื่อนถาม

 

"เป็นอะไรมึงเนี่ย"โซ่ถามฟาโรห์ที่นั่งอมทุกข์อยู่

 

"แฟนกูเป็นอะไรไม่รู้ว่ะ อยู่ๆก็ไม่ยอมกินข้าว ติดแหงกอยู่แต่ในห้องเรียน ถามสาเพื่อนเธอเธอก็บอกว่าไม่รู้ เธอเป็นอะไรของเธออีกเนี่ย"ฟาโรห์ระบายออกมาให้เพื่อนฟัง จะอาทิตย์หนึ่งแล้วที่เธอไม่ไปกินข้าว

 

"เอ้างี้ กูไปสืบมาให้ มึงรอกูแป๊บนึง"โซ่รีบลุกไปหาข้อมูลมาให้ แต่ดูเหมือนจะไม่ได้แอบมาสืบ แต่มาถามแบบจังๆ

 

"เธอเป็นอะไร"

 

รุ้งที่โดนถามก็ถึงกับงง มานั่งอยู่ด้านหน้าพอก้นถึงเก้าอี้ก็ถามเลย

 

"เป็นคนไง แฟนฟาโรห์"

 

โชว์หวานหนึ่งแม็ต กลัวคนไม่รู้ว่าเป็นแฟนกันรึไงเนี่ย

 

"ไม่ใช่อย่างงั้นสักหน่อย ทำไมเธอถึงไม่กินข้าว เป็นอะไร"โซ่ถามอีกรอบ ถ้าไม่ใช่เพื่อนตัวเองจะไม่ทำให้นะเนี่ย แถมโชว์หวานใส่กันอีก แถบจะไม่ใช่เพื่อน แต่เป็นพยานรักแทนแล้วเนี่ย เบาหวานขึ้น

 

"ช่วงไดเอท หนูกำลังลดการกินอยู่"

 

*ฟุบ*

 

"อะไรของเขาเนี่ย พูดจบแล้วลุกเลย ไม่ถามสารทุกข์สุกดิบกันก่อนรึไง ไม่อยากรู้หรอว่าหนูสบายดีรึเปล่า อะไรเนี่ยอยากลุกก็ลุก"

 

"ไง ได้เรื่องว่าไง"ฟาโรห์รีบถามเพื่อนที่มาถึงในทันที ได้คำตอบเร็วอยู่เหมือนกัน

 

"เธอไดเอทอยู่"

 

"...."

 

สั้นๆ

 

"แค่เนี่ย ไดเอท ถึงขนาดไม่กินข้าวเลยงั้นหรอ ไม่รักสุขภาพรึไงกัน"ฟาโรห์บ่นออกมากับการคิดของแฟนตัวเอง ก่อนจะกดโทรศัพท์โทรหาใครสักอย่าง

 

"ฮโลครับ สั่งไก่หน่อยครับ"

 

(ไปว่าเขาตัวเองก็ไม่รักสุขภาพเหมือนกันแหละ)โซ่บ่นในใจ ถึงว่าทำไมคบกันได้ 

 

ติ้ง

 

'มาที่โรงอาหาร'

 

"อะไรของเขาอีกละ"ฉันลุกขึ้นเดินไปหาตามที่สั่ง แต่รู้สึกว่าท้องจะร้องหนักเวลาลุก โอ้ย นี่ลดน้ำหนักหรือทรมานตัวเองเนี่ย

 

พอเดินเข้ามาใกล้โรงอาหารเรื่อยๆก็เริ่มได้กลิ่น ไก่ทอด เวลานี่ตอนบ่ายสอง? ใครมาทำไก่ทอด!!

 

"อะไรของพี่เนี่ย"ฉันเดินเข้ามาก็เห็นทั้งไก่ น้ำโค้ก พิซซ่า พร้อมกับกุ้งถัง

 

อยากร้องไห้ ทำไมเขาต้องเอาของพวกนี้มาไว้ตรงนี้เนี่ย อุสาห์ทนมาตั้งนาน จะพังวันนี้จริงๆหรอ

 

"นั่งลง และกิน"ฟาโรห์ใช้คำสั่งทันที แต่ฉันก็ยังยืนนิ่งกัดฟันต่อ ยังไงก็ไม่กิน

 

"ไม่เอาลดน้ำหนักอยู่"ฉันบอกด้วยน้ำเสียงงอแง

 

"จดลดทำไมไม่ได้อ้วนสักหน่อย"ฟาโรห์รีบเถียงกลับทันควัน 

 

"ก็คนอื่นบอกว่าฉันอ้วนอะ และทุกคนก็บอกว่าเราไม่เหมาะกันด้วย"ฉันบอกแบบนอยนิดๆ แม้ไม่ใช่ครั้งแรกที่ได้ยิน

 

"ไม่เหมาะกันยังไง นิยามแบบไหน ผู้หญิงแบบไหนที่เหมาะกับฉัน ผู้หญิงที่ฉันคบต้องเข้าตาคนอื่นใช่ไหมถึงจะไม่ยุ่งกัน ฉันคบกับเธอเพราะหุ่นงั้นหรอ หรือฉันคบกับเธอแค่หน้าตา คนที่สวยกว่าเธอก็มีตั้งเยอะ แล้วไอ้คนที่บอกว่าเธอไม่เหมาะสมกับฉัน คนที่ด่าเธอเหมาะสมกับฉันรึไง เธอกับฉันคบกันเพราะรัก คนอื่นยุ่งอะไรด้วย"ฟาโรห์เน้นประโยคสุดท้ายกับฝูงคนที่ยื่นอยู่ข้างๆตั้งแต่เมื่อกี้นี้

 

"เพราะชะนั้นไม่ต้องไปสนใจ ฉันมีเงินขุนเธอให้อ้วนทั้งชาติแล้วกัน"

 

พอฟาโรห์พูดจบรุ้งก็วิ่งเข้าไปกอดทันที พร้อมกับกระซิบข้างหูเบาๆ

 

"เพราะอย่างเป็นงี้ไงฉันถึงได้รักนาย"

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คุณคิดยังไงกับนิยายเรื่องนี้

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา