love story คนจะหวานก็ห้ามไม่ได้
เขียนโดย 
คนชิคๆ
วันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2565 เวลา 21.43 น.
แก้ไขเมื่อ 11 กันยายน พ.ศ. 2565 21.45 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) ตอนที่4 เศรษฐีลองไม่มีเงิน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"จะมาเฝ้าอะไรทุกวันขนาดนี้เนี่ย"ฉันถามคนที่นั่งอยู่หน้าเคาน์เตอร์ไม่ไปไหนสักที
"เฝ้าแฟน ผิดกฎหมายด้วยงั้นหรอ"ฟาโรห์ถาม ฉันถึงกับยิ้มแห้ง
"ไม่ได้ผิดกฎหมายหรอก แต่มันอึดอัด"ฉันบอก แต่ฟาโรห์ก็เอาแต่จ้องฉันตาไม่กระพริบ
"งั้นก็เลิกทำซะสิ ฉันบอกแล้วไง เราแต่งงานไป ฉันจะเลี้ยงเธอเอง"ฟาโรห์เองก็ยังไม่ยกเลิกความมุ่งมั่นที่จะให้เธอแต่งงานกับเขา เขาก็เคยบอกอยู่ทุกวัน ว่ารักจริงหวังแต่ง
"ไม่ได้ ถึงพี่จะรวย พี่ก็ไม่ได้รวยด้วยตัวเอง ยังแบเงินขอพ่อแม่อยู่ พี่ถึงไม่รู้จักค่าของเงิน ถ้าสักวันหนึ่งพ่อแม่ไม่ไห้เงินพี่ พี่จะรู้สึก"ฉันบอกไป แต่ไม่นึกว่าเขาจะคิดจริงจัง
ฟาโรห์ที่ได้ยินก็คิดตามไปด้วย จนนั่งนิ่งไป รู้ตัวอีทีก็มายื่นอยู่ห้องทำงานพ่อแล้ว
"พ่อครับ ตั้งแต่วันนี้ไปผมจะหาเงินเอง ผมจะไม่ขอเงินพ่อ"
"อะไรเนี่ยลูกชายคนนี้ ไปโดนตัวไหนมาอีกเนี่ย นับวันยิ่งแปลก"คนเป็นพ่อที่เห็นลูกแปลกขึ้นทุกวันตั้งแต่คบกับรุ้ง นับวันยิ่งประหลาดแบบคนทั่วไป ถึงครอบครัวจะไม่ชิน อย่างน้อยก็เลิกเป็นเพลย์บอยได้
"เรื่องของแกสิ มีอะไรอีกไหม"พ่อถามลูกชายตัวดี
"ไม่มี ขอตัวก่อนครับ"
"แปลก ไม่แปลกก็ต้องแปลก"
รุ่งเช้าของอีกวัน
"วันนี้มีพนักงานใหม่มาแนะนำ"
"ฟาโรห์??!!"
ฉันตกใจทันทีที่เห็นพนักงานใหม่ ถึงว่าทำไมตั้งแต่เช้าไม่มาเฝ้า ที่แท้ก็ผันตัวเองมาเป็นพนักงาน
"นี่ครับ"
แปลก ทำไมแปลกอย่างนี้
"รุ้ง นั้นแฟนเธอไม่ใช่หรอ ไหนบอกว่ารวยไง ทำไมมาทำงานอย่างนี้ละ"พี่สายไหมถาม ฉันเองก็ตกใจ ทำไมเขาถึงทำแบบนี้ หรือเพราะคำพูดเมื่อวาน
"น้อง ทำไม เค้กที่สั่งยังไม่ได้อีก"
"สักครู่นะครับ"
"น้อง น้ำพี่ละ"
"มาแล้วครับ"
"โอ้ย นี่ทำไมเทน้ำหกเนี่ย"
ลูกค้าชายคนนั้นโวยวายทันที ฉันรีบออกมาจากเคาเตอร์ก่อนจะดันฟาโรห์ให้ไปอยู่ข้างหลัง
"ขอโทษด้วยค่ะ พอดีเขามาทำงานวันแรกก็อาจจะยังไม่คล่อง ขอโทษนะคะ"ฉันขอโทษแทนเขา แต่กลับโดนฟาโรห์ส่วนกลับ
"จะไปขอโทษเขาทำไม โรคจิตอย่างนี้ควรได้รับคำขอโทษรึไง"ฟาโรห์รีบด่าสวนกลับทันที
"โรคจิตงั้นหรอ คุณมีหลักฐานรึเปล่า"ชายคนนั้นก็สวนกลับเช่นกัน
"กล้องที่อยู่ในรองเท้าคุณไง กล้าทอดรองเท้าให้เราดูไหมละ"ฟาโรห์ถาม จากที่ฉันดันเขาไว้ด้านหลัง ก็กลายเป็นเขาที่ดันฉันไว้ข้างหลังแทน
ชายคนนั้นจงตะกุกตะกัก ก่อนจะลุกและรีบวิ่งออกไป แต่ไปไม่ทัน โดนฉันเองที่ตะคุบตัว อย่างเก่งกับนักเทควันโด้ อุส่าเรียนมาต้องใช้หน่อย
สุดท้ายเรื่อก็ผ่านไปด้วยดี ฟาโรห์เองก็ได้รับคำชมจากหัวหน้าร้าน ก่อนที่เขาจะแนะนำตัวใหม่ให้กับทุกคนได้รู้จัก
"นี่คือฟาโรห์ เขาจะมาเป็เจ้าของร้านที่นี่แทนคนเก่า"
"ห๊ะ?!?!?!"
"พี่ทำอะไรของพี่อีกแล้วเนี่ย"
"ก็ฉันไม่อยากให้ใครดูแลร้านที่เธอทำงานนิ"
"พี่เลยซื้อมาดูแลแทนงั้นหรอ!?"
"ใช่ รายได้ทั้งหมดที่ได้ก็จะเป็นของเธอ เพราะฉันจะยกร้านนี้ให้"
บ้า นับวันยิ่งแปลก แปลกสุดๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
