Love At First Sight ปิ๊งรักยัยสวยเวอร์

#เบาได้เบา
 
"เตรียมตัวกลับบ้านกันนะคะ" ผู้เป็นแม่เอ่ยชวนลูกสาวตัวน้อย ที่ยืนกอดเอวแน่น
 
"ค่ะ"
 
"ขอบคุณนะคะที่อยู่เป็นเพื่อนมะนาว...รบกวนคุณนักรบตลอดเลย" น้ำส้มเดินเข้ามาใกล้แล้วยกมือไหว้ขอบคุณจากใจ
 
"ไม่เป็นไรครับแค่นี้เอง...ไปครับเดี๋ยวผมถือของไปส่งที่รถ" เขายิ้มให้และออกตัวช่วยเหลือ พลางยกของมาถือ จับมือน้องมะนาวไว้อย่างเตรียมพร้อม
 
"ขอบคุณค่ะ" 
 
"คุณอาสุดหล่อเวอร์ ๆ ขา" เด็กหญิงสะกิดที่ขาแล้วเงยหน้ามองเหมือนส่งสัญญาณบางอย่าง ทำให้นักรบต้องย่อตัวต่ำเสมอเด็กหญิง
 
"มีอะไรครับ" เขาถามขึ้น
 
"จับมือน้อง...แสดงว่าสัญญาจะให้น้องยืมเงินแล้วใช่ไหมคะ" คำตอบของน้องมะนาวทำเอานักรบยิ้มกริ่ม นับวันเขายิ่งรู้สึกเอ็นดูเด็กคนนี้
 
"ครับผม" เขาตอบรับอย่างไม่อิดออด
 
"คุณอาใจดีเวอร์ ๆ เลยค่ะ...ห้ามเปลี่ยนใจนะคะ" ทำให้เด็กหญิงมะนาวฉีดหญิงกว้างจนตาหยีด้วยความดีใจ เธอยื่นไปจับมือมั่นสัญญา
 
"อาสัญญาครับ" นักรบเออออตามน้ำ เขาไม่ขัดเด็กน้อยผู้น่ารักคนนี้อยู่แล้ว...แก้มกลมน่าชังขนาดนี้ใครจะปฏิเสธได้ลง
 
"กวนอะไรคุณอานักรบคะมะนาว" ผู้เป็นแม่เดินกลับเข้ามา เห็นลูกสาวตัวกลมคุยหยอกล้อมีรอยยิ้มจนต้องทักท้วง เพราะห่วงว่าลูกสาวจะสร้างความวุ่นวายให้ผู้ชายที่เป็นนายจ้าง ที่เพิ่งรู้จักกันไม่กี่ชั่วโมง
 
"น้องเปล่ากวนเราสองคนแค่คุยเป็นเพื่อนกันเฉย ๆ" น้องมะนาวตอบแม่ที่เดินเข้ามาใกล้
 
"เบาได้เบานะลูก" เป็นการเตือนลูกสาวอย่างน่ารักของคุณแม่สมัยใหม่ ซึ่งน้องมะนาวเองก็เข้าใจในสิ่งที่คุณแม่สื่อออกมา
 
"ค่า" เด็กหญิงลากเสียงยืดยาวตอบแม่ ทำเอานักรบที่มองดูส่ายหัวเบา ๆ อมยิ้มในคำพูดจาของเด็กน้อยด้วยความเอ็นดู...เขาหลงเธอคนนี้จนยากจะถอนตัวเสียแล้ว
 
"ขอบคุณนะคะ ถ้าอย่างนั้นฉันขอตัวกลับก่อน พรุ่งนี้มีงานและมะนาวต้องรีบเข้านอนด้วยค่ะ" เธอบอกลา พร้อมกับจับมือลูกสาวไว้
 
"ครับ เจอกันพรุ่งนี้" เขาระบายยิ้มอ่อนพร้อมกล่าวลา การได้พูดคุยเสวนาในระยะใกล้กับเธอคนนี้ ก็สร้างความหวาดหวั่นให้กับนักรบไม่น้อย อย่างกับว่าเขาไม่เคยเข้าใกล้หญิงใดมาก่อน ทั้งที่มันตรงกันข้าม
 
"ลานะคะสวัสดีค่ะ...น้องมะนาวสวัสดีคุณอานักรบด้วยค่ะ" เธอพูดกับเขา จากนั้นจึงบอกลูกสาวตัวน้อยที่ยืนเคียงข้าง
 
"สวัสดีค่ะคุณอาสุดหล่อเวอร์ ๆ พรุ่งนี้น้องจะมาใหม่นะคะ" เด็กหญิงยกมือไหว้อย่างน่ารัก แถมคำพูดก็แสนจะฉอเลาะน่าเอ็นดู ทำเอาผู้ใหญ่ที่มองพลอยมีรอยยิ้มไปด้วย
 
"เจอกันพรุ่งนี้ครับคนสวยที่รวยเวอร์"
 
"บ๊ายบายค่ะ"
 
นักรบโบกมือลาผู้หญิงต่างวัยสองคนที่กำลังเดินห่างไป เด็กหญิงมะนาวไม่วายหันหลังกลับมามองโบกมือลาเช่นกัน เธอผู้ที่มีใบหน้าสะดุดสายตา รอยยิ้มที่ทำเขาใจสั่นและเต้นแรง สร้างความกระชุ่มกระชวยแก่หัวใจที่ว่างเปล่าอีกครั้ง...