The Project secret ปฏิบัติการสร้างจารชน

หลังจากที่ขึ้นมาบนเครื่องแล้วดูเหมือนคุณผู้นำทางสาวสวยจะยังไม่เปิดปากพูดอะไรเลย เอาแต่นั่งหลับตาแล้วก็คาดเข็มขัดทำอยู่แค่นั้นเหมือนกำลังทำสมาธิ เห็นแบบนั้นผมก็เลยได้แต่คาดเข็มขัดบ้างเพราะไม่รู้ว่าเครื่องจะขึ้นตอนไหนพอคาดเข็มขัดเสร็จ ก็มีเสียงกัปตันพูดทันทีว่า ‘ จะนำเครื่องขึ้นภายใน 30 วินาที ที่พิกัด …..’ เอ๋ เดี๋ยวนะเร็วแบบนี้เลยหรอ 

“ อึก ..!! ” ด้วยความที่เครื่องขึ้นแบบกะทันหันและเร็วมาก ทำให้ร่างกายเหมือนโดนกระชักดึงไปติดกับเบาะนั่งเลยทีเดียว พอขึ้นพ้นจากบนรันเวย์เครื่องบินก็ไต่ระดับอย่างรวดเร็วเล่นเอาหูอื้อทันทีทันใดเลย 

“ พึ่งจะเคยขึ้นเครื่องบินครั้งแรกเหรอ ? ” ผู้นำทางสาวสวยพูดขึ้นมาแบบเรียบๆ เหมือนจะไม่ได้มีปฏิกิริยากับการที่เครื่องบินบินขึ้นอย่างบ้าคลั่งแบบนี้เลยแหะ 

“ เปล่าหรอกครับ แต่ไม่เคยขึ้นเครื่องที่น่ากลัวแบบนี้มาก่อนน่ะ ” ที่จริงเราเคยขึ้นเครื่องบินโดยสารมาก่อนแล้วตอนที่ไปเที่ยวต่างประเทศกับคุณปู่เพื่อไปเยี่ยมคุณพ่อ แต่ใครมันจะเคยขึ้นแบบนี้กันล่ะ หัวใจวายกันพอดี 

“ อือ.. งั้นเหรอ ทำตัวให้ชินไว้ละ เพราะอาจจะต้องเจอแบบนี้หรือหนักกว่านี้อีกละนะ ” ไม่รู้ว่าเป็นคำเตือนหรือคำขู่ดี ต้องเจอแบบนี้หรืออาจจะหนักกว่านี้อีกหรอ เอาจริงดิ ? 

พอรู้สึกตัวอีกทีก็ดูเหมือนเครื่องบินจะไต่ระดับมาที่ความสูงที่พอเหมาะแล้ว ทำให้ดูเครื่องนิ่งขึ้นและกัปตันก็บอกว่าปลดเข็มขัดได้ ผมและผู้นำทางสาวสวยจึงปลดเข็มขัดกันทันที 

“ เอาล่ะ มีเวลาไม่มากจะเริ่มอธิบายนะ ต้องใจฟังให้ดีด้วย ที่ที่เราจะไปคือโรงเรียนที่มีไว้ฝึกสอนเหล่าเด็กวัยรุ่นจากทั่วโลกให้เป็นจารชนทุกรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็น ทหาร สปาย หรือนักฆ่า ก็ตาม ” เห้ยๆ เดี๋ยวนะ เมื่อกี้บอกว่านักฆ่าด้วยหรอ ไม่ได้ฟังผิดใช่ไหม นึกว่าจะมีแค่สายลับสะอีก แต่ตอนนี้ทำได้แค่ฟังไปก่อน 

“ โรงเรียนของเราถูกจัดเป็นความลับต่อคนทั่วไป มีคนเพียงหยิบมือเดียวที่รู้การมีตัวตนอยู่ของโรงเรียนเรา ถ้าให้ยกตัวอย่างก็คงพวก คนใหญ่คนโตในรัฐบาลของแต่ละประเทศ หรือ เจ้าของบริษัทชั้นนำของโลก หรือผู้นำกองทัพในประเทศมหาอำนาจนั่นละ ” นี่เหมือนว่าผมจะถลำตัวมาอยู่ในสถานที่อันตรายแล้วสิ ถอนตัวตอนนี้ทันไหมเนี่ย 

“ เป้าหมายของโรงเรียนเราคือการสร้างจารชนชั้นยอด ไม่ว่าจะในด้านไหน ถึงจะบอกว่าจารชนแต่ก็ไม่ใช่ว่าทุกคนจะทำงานภาคสนามกันทุกคนหรอกนะ บางครั้งก็ทำงานเบื้องหลังเช่นหน่วยข่าวกรอง หรือไม่ก็ Hacker คอยเจาะระบบก็มีเหมือนกัน เพราะงั้นในโรงเรียนเราจึงแบ่งเป็นหลายสาขาในการเรียนการสอน ” อย่างนี้นี่เอง ไม่ใช่ทุกคนที่ต้องทำงานเสี่ยงตายกันหมดสินะ แบบนั้นก็ดีเหมือนกัน บางคนอาจจะไม่ถูกกับการฆ่าฟันตรงๆล่ะนะ แต่ยังไงมันก็คืองานที่เสี่ยงอยู่ดี ถ้าหากไปเจาะระบบของบริษัทไหนเข้าคงจะโดนตามล่าตัวแน่ๆ สุดท้ายงานจารชนถึงจะสายเบื้องหลังแต่ก็ไม่ได้สวยหรูสะทีเดียวสินะ 

“ แน่นอนว่า ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะเลือกว่าจะอยู่สาขาไหนขึ้นกับความสามารถและความสมัครใจของตัวเอง และยังสามารถเปลี่ยนย้ายสาขาได้ตลอดเวลาอีกด้วย เพื่อให้ได้จารชนที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด ” อ่อ การที่ให้ทำอะไรตามความสมัครใจจะทำให้ดึงประสิทธิภาพของคนคนนั้นออกมามากที่สุดนี่เอง เป็นแนวคิดสมัยใหม่ดีแหะ นึกว่าจะต้องทรหดมากกว่านี้สะอีก 

“ ในอีกเรื่องที่สำคัญ ถึงจะบอกว่าเป็นโรงเรียนจารชนแต่ก็ยังเป็นโรงเรียนเพราะงั้น การเรียนการสอนหลักวิชาการทั่วไปก็ยังมีอยู่ แต่สวัสดิการและอะไรหลายๆอย่างก็จะเหมือนโรงเรียนโดยทั่วไป แต่จะมีอย่างหนึ่งที่แตกต่างไปจากโรงเรียนอื่น นั่นคือระดับของนักเรียน ซึ่งจะรู้จักกันดีในชื่อ Agent Ranking เรียกย่อๆคือ AR ซึ่งจะแบ่งระดับตั้งแต่ระดับ F ไปจนถึงระดับ S ” เห เหมือนการแบ่งระดับในเกมเลยแหะ อารมณ์เหมือนแบ่งระดับความยากของเควสหรือมอนเตอร์ประมาณนั้นสินะ 

“ จะอธิบายเรื่อง AR เพิ่มให้นะ ปกติแล้วนักเรียนของโรงเรียนเราจะเรียกว่า Agent ต่อด้วย Code name ของคนคนนั้น ซึ่งโดยทั่วไปจะมีการจัดอันดับ Ranking ทุกๆ 3 เดือน เพื่อคอยให้ Agent มีพัฒนาการมากขึ้น โดยจะวัดจากหลายๆส่วน ไม่ว่าจะความรู้ทางวิชาการ หรือ ภาคปฏิบัติ หรือแม้กระทั่งผลงานวิจัย หรือความสามารถเฉพาะตัว ทุกอย่างจะถูกนำมาคิด Ranking ทั้งหมด ” ถึงตรงนี้ผมมีคำถามขึ้นมา จึงเปิดปากถามเป็นครั้งแรก 

“ เอ่อ…คือว่า แล้วอันดับ Ranking มันมีผลยังไงเหรอครับ ” ถึงจะบอกว่าเพื่อให้ Agent พัฒนาตัวเองก็เถอะแล้วจะได้อะไรจากการที่อันดับเพิ่มขึ้นกันละ 

“ ก็เหมือนการแข่งกีฬาระดับประเทศหรือระดับโลกนั่นแหละ คนที่ชนะเหรียญทองก็จะได้ทั้งชื่อเสียงและทองเงินไหลมาเทมา แน่นอนว่า Agent ก็เหมือนกัน ยิ่งระดับสูงเท่าไหร่การว่าจ้างงานก็จะแพงขึ้นตามไปด้วยแถมยังได้รับการสนับสนุนจากทั้งรัฐบาลหรือบริษัทใหญ่โตคอยหนุนหลังให้ยังไงล่ะ แต่ถึงจะบอกว่ามีชื่อเสียงก็ไม่ได้หมายความว่าจะรู้จักโดยทั่วไปหรอกนะ จะรู้แค่วงในเท่านั้นเหมือนกับ ฆาตกรที่มีชื่อก็มักจะรู้จักในวงการเดียวกันหรือตำรวจเท่านั้นแหละ ยกเว้นว่าจะเป็นข่าวขึ้นมาน่ะนะ ” 

ยิ่งระดับสูงขึ้นทั้งเงินและอำนาจก็จะเพิ่มขึ้นตามไปด้วยสินะ ก็เหมือนกับคนที่ทำงานในบริษัทยิ่งผลงานดีเท่าไหร่ก็ยิ่งได้เลื่อนตำแหน่ง แต่ก็คนละสายงานกันนี่เอง 

“ งี้นี่เอง ถ้าอย่างนั้นก็เกิดการแข่งขันกันเองของเหล่า Agent ในโรงเรียนกันมากเลยสินะครับ ” 

“ ก็ไม่เชิงหรอกนะ.. ” เอ๊ะ ? ไม่เชิงกันเหรอ ทำไมละปกติแล้วถ้าหากรู้ว่าจะมีทั้งเงินและอำนาจรออยู่ล่ะก็น่าจะพยายามแย่งชิงกันไม่ใช่เหรอ 

“ สงสัยล่ะสิว่าทำไม เรื่องก็ง่ายๆ เพราะมันไม่ง่ายน่ะสิที่จะได้เลื่อนระดับ ในทุกๆการจัดอันดับ Ranking มี Agent ตายในการเลื่อนระดับทุกปียังไงละ ” เอ๊ะ ! อะไรนะ มีคนตายทุกครั้งที่มีการเลื่อนระดับงั้นเหรอ 

“ นายคงไม่ลืมหรอกนะว่าโรงเรียนเราคือโรงเรียนสอนจารชน หมายความว่าการทดสอบก็เหมือนกับสนามรบจริงๆ นั่นแหละถ้าพลาดก็หมายถึงความตาย ถ้าโดนจับได้ก็จะโดนทรมานเพื่อเค้นเอาข้อมูล และบางครั้งก็มีการจ้างงาน Agent ของเราไปทำงานและก็ไม่ได้กลับมาเรียนอีกเลย ” เห้ยๆ แบบนี้มันไม่ต่างจากโรงเรียนที่ส่งนักเรียนไปตายเลยไม่่ใช่เหรอ แบบนี้มันก็ต้องมีคนตายแทบจะทุกวันน่ะสิ แล้วถ้าหากคนที่ตายแล้วลูกของคนใหญ่คนโตด้วยล่ะ มันจะไม่เกิดปัญหางั้นเหรอ ? 

“ แต่ก็สบายใจเถอะ ถึงจะบอกว่ามีคนตายแต่ก็ไม่บ่อยขนาดนั้น ทางโรงเรียนเองที่จะตรวจดูคำว่าจ้างก่อนจะส่ง Agent ไปเหมือนกันเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดกำลังของ Agent จนเกินไป การที่จะเสีย Agent ไปมันก็ไม่ใช่สิ่งที่โรงเรียนต้องการหรอกนะ ” ถึงงั้นก็เถอะ แบบนี้มันจะดีจริงๆน่ะเหรอ 

“ เอาเถอะ เปลี่ยนหัวข้อกันบ้างดีกว่า ไม่งั้นนายคงขวัญหนีดีฝ่อซะก่อน อย่างที่ ผอ. เคยบอกนายไว้ว่าที่นี่เป็นสาขาญี่ปุ่นนั่นแปลว่าในโรงเรียนจะมีคนทุกสัญชาติปะปนกันอยู่มากมาย แต่ทุกคนที่เรียนที่นี่จะถูกบังคับให้พูดภาษาญี่ปุ่นเท่านั้น อย่างหนึ่งเพื่อเป็นการฝึกภาษาเป็นทักษะในการทำงานด้วย แน่นอนว่าคนญี่ปุ่นที่นี่เองก็มีเหมือนกัน แต่ก็จะต้องเรียนภาษาอื่น ๆ อย่างน้อย 3 ภาษา (ไม่นับญี่ปุ่น) น่ะนะ ซึ่งจะเรียนภาษาอะไรก็แล้วแต่นายแล้วกันเพราะที่โรงเรียนจะมีสอนเกือบจะทุกภาษาในโลกโดยเจ้าของภาษาเอง ส่วนสาขาพอขึ้นปี 2 ถึงจะได้เลือก ในปีแรก Agent ที่เข้ามาใหม่จะต้องเรียนพื้นฐานเหมือนกันหมด เพราะงั้นคิดไว้ให้ดีๆล่ะ ว่าตัวเองเหมาะกับอะไร ” 

เหมือนว่าข้อมูลที่อยู่ในหัวมันจะเริ่มเต็มแล้วสิ ถึงจะพอตามทันส่วนใหญ่อยู่บ้างก็เถอะ แต่ตอนนี้เริ่มจะรวนหมดแล้ว แต่ก็ยังมีข้อสงสัยอยู่อีกตั้งเยอะ ยิ่งเรื่องสาขาคงต้องถามสินะว่ามีอะไรบ้าง พอกำลังจะเปิดปากถามเท่านั้นแหละ ..

“ เหมือนใกล้จะมาถึงแล้วนะ คาดเข็มขัดซะ ” ยังไม่ทันได้พูดอะไรผู้นำทางสาวสวยก็คาดเข็มขัดทันที เห็นแบบนี้ผมก็รีบทำตามทันที พอคาดเข็มขัดเสร็จทันใดนั้นเสียงกัปตันก็แจ้งกำลังจะ Landing ผมที่ตั้งตัวไม่ทันเพราะเครื่องบินลดระดับความสูงอย่างรวดเร็วเหมือนตอนเอาเครื่องขึ้นไม่มีผิด บ้าจริง ต้องเจอแบบนี้อีกกี่รอบเนี่ย