Look at me มองฉันสิ ‘เฮีย’

 
Chapter 3
 
 
ยูเอล :
 
 
          ฉันนั่งมองวิวจากหน้าต่างรถสปอร์ตสีดำของเฮียคีร์ เราสองคนกำลังจะไปสตูดิโอถ่ายแบบของ kiss magazine ตอนถูกชวนก็ลังเลอยู่ว่าจะรับดีมั้ย เพราะเรื่องรายละเอียดต่างๆ ก็ยังไม่ได้ฟัง แต่ไหนๆ ก็ไม่มีอะไรทำแล้วฉันเองก็รับปากไปแล้วด้วย จะช้าหรือจะเร็วก็ต้องได้ถ่ายอยู่ดี
 
 
"โทษทีนะ ที่ชวนกะทันหัน"
 
 
เฮียพูดทั้งๆ ที่สายตายังไม่ละจากการขับรถ ฉันหันไปหาเฮียแล้วมองหน้าเขาสักพัก วันนี้เฮียใส่เสื้อหนังสีดำกับกางเกงยีนสีเข้ม แล้วก็ใส่แว่นสีดำแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อน เลยเผลอมองนานไปจนเฮียหันมาทางนี้
 
 
"มีอะไรรึเปล่า.."
 
 
"......เปล่า แค่รู้สึกแปลกตาเฉยๆ "
 
 
ฉันพูดแล้วก็หันไปมองข้างๆ เหมือนเดิม แต่เฮียยังมองมาที่ฉันแล้วก็หัวเราะออกมา
 
 
"หึ ถ้าจะพูดว่าแปลกตา...ไอ้นี่เองก็แปลกตาเหมือนกันนะ"
 
 
"....."
 
 
เขาพูดแล้วยืนมือมาลูบผมฉัน ฉันปล่อยให้เขาลูบหัวอยู่สักพัก แล้วหันไปมองหน้าเขาอย่างเคืองๆ เพราะเขาลูบหัวฉันจนยุ่งไปหมด
 
 
"ฮะๆ อย่าทำหน้างั้นสิ ไม่สวยนะ"
 
 
"......"
 
 
ฉันหันไปทางเดิมโดยที่ไม่สนใจเขา แต่ฉันก็แอบเห็นเขายิ้มน้อยๆ คนเดียวจากภาพสะท้อนของกระจก
 
 
 
 
          สักพักเราก็มาถึงสตูดิโอ หน้าสตูดิโอขนาดใหญ่มีตัวอักษรชื่อบริษัทตัวใหญ่ จนรู้เลยว่าบริษัทนี้ยอดขายดีมากเฮียเดินนำฉันไปตามทางเดินที่มีประตูมากมายจนคิดว่าถ้ามาคนเดียวคงหลงแน่ๆ เห็นอย่างนี้ฉันเองก็ขี้หลงทางเหมือนกัน
 
 
เราเดินมาจนสุดทางเดินที่มีประตูขนาดใหญ่ตั้งอยู่ตรงหน้า ตรงบานประตูมีเลข5เขียนไว้ คงเป็นเบอร์สตูดิโอเพราะในบริษัทใหญ่ๆ แบบนี้คงมีสตูดิโอเยอะ เฮียเปิดประตูให้ฉันเข้าไปก่อน ฉันเดินเข้าไปข้างในที่กว้างขวางกว่าที่คิด ในนั้นมืดนิดหน่อยเพราะเราต้องใช้แสงไฟสำหรับส่องฉากและนางแบบซึ่งนั่นเป็นเรื่องปกติ
 
 
"อ้าว! คีร์ดีน! "
 
 
เสียงแหลมๆ ดังมาจากด้านหลังของเราสองคน พอเราหันไปทางต้นเสียง คนพูดก็กระโดดกอดเฮียโดยที่เฮียก็ไม่หลบแต่ปล่อยให้กอดแบบนั้น เหตุผลคงมาจากเธอ เธอใส่เสื้อเชิ้ตสีชมพูกับกางเกงสามส่วนสีน้ำตาล ผมยาวสีทองนั้นมัดขึ้นสูง เธอแต่งหน้าสีเข้มและทาลิปสีแดงแจ๊ด ซึ่งดูยังไงก็เป็น 'สาวประเภทสอง'
 
 
"ไงเจ้! วันนี้ก็สวยเหมือนเดิมเลยนะ"
 
 
เฮียพูดอย่างขี้เล่นแล้วยิ้มให้เธออย่างเป็นกันเอง
 
 
"แหม...ปากหวานแบบนี้ติดมาจากคิลล์ล่ะสิ พูดใส่บ่อยๆ คนเขาจะหาว่ากะล่อนนะรู้มั้ย! "
 
 
"ผมไม่ได้พูดพรำ่เพื่อเหมือนไอ้นั่นสักหน่อย...."
 
 
เฮียหัวเราะกับท่าทีของคนที่เขาเรียกว่า 'เจ้' สักพักคนๆ นั้นก็เริ่มสังเกตเห็นฉันที่ยืนดูอยู่ข้างๆ
 
 
"ว้าย! ตายแล้ว! น้องยูเอลใช่มั้ยจ้ะ?! "
 
 
"......ค่ะ"
 
 
เธอวิ่งเข้ามาจับแขนฉันแล้วเขย่าอย่างดีใจ ฉันเลยตอบไปสั้นเพราะตกใจ
 
 
"ตายแล้ว! สวยกว่าในรูปอีก เจ้ว่าฉบับของเดือนนี้ต้องขายดีเป็นเทน้ำเทท่าแน่เลย! "
 
 
"....."
 
 
เธอจับคางฉันหมุดไปด้านซ้ายทีขวาทีเพื่อดูหน้าฉัน แต่อีกมือนึงก็ยังคงจับแขนฉันแน่น
 
 
"เจ้อย่าจับแรงสิ เดี๋ยวช้ำหมดหรอก"
 
 
"ต๊าย! หวงด้วยเหรอเนี่ย เป็นพี่หรือเป็นอย่างอื่นกันแน่! "
 
 
"เปล่า......แล้วนี่ยังไม่เริ่มถ่ายกันอีกเหรอครับ เดี๋ยวค่ำจะลำบากนะครับ"
 
 
"ชิ! เปลี่ยนเรื่องดื้อๆ แบบนี้เลยเหรอ? "
 
 
ฉันมองเฮียที่เดินเข้าไปใกล้ฉากที่ถูกเซตไว้อย่างดี แล้วเขาก็ล้วงซองบุหรี่ในกระเป๋ากางเกงออกมาซูบแล้วคุยกับทีมงานรอบๆ
 
 
"งั้นเราไปแต่งหน้าทำผมแล้วก็เปลี่ยนเสื้อผ้ากันดีกว่านะจ๊ะ"
 
 
ฉันเดินตามแรงดึงที่ข้อมืออย่างว่าง่าย จนเรามาถึงห้องๆ นึง เธอเปิดประตูให้ฉันเข้าไปก่อนแล้วจึงตามเข้ามา ในห้องมีพี่ผู้หญิง 3คนนั่งคุยกันอยู่ตรงโซฟามุมนึงของห้อง
 
 
"ไงจะสาวๆ แขกเรามาแล้วนะ! "
 
 
เจ้เรียกพี่ผู้หญิง 3คนให้หันมาทางฉัน แล้วพอพี่ๆ เขาเห็นฉัน พวกเขาก็วิ่งเข้ามาหาฉันด้วยความตื่นเต้น
 
 
"ว้าว! หน้าตาน่ารักจัง! "
 
 
"ตาสีฟ้าด้วยล่ะ! "
 
 
"งานวันนี้ท่าจะสนุกนะ! "
 
 
"เงียบๆ หน่อยสาวๆ!!! "
 
 
เสียงเจ้ดังไปทั่วห้องกลบเสียงของพี่ผู้หญิงทั้ง3คนสนิท พวกเราหันไปหาต้นเสียง เจ้ค่อยๆ เดินมาหาแล้วจับไหล่ฉันทั้งสองข้าง
 
 
"อย่าทำให้น้องยูเอลตกใจสิ เอาล่ะมาเริ่มกันเลยดีกว่า"
 
 
เธอว่าแบบนั้นแล้วผลักหลังฉันให้ไปทางมุมนึงของห้องที่มีประตูเชื่อมไปอีกห้องอยู่ เธอหยิบชุดๆ นึงออกมาแล้วบอกให้ฉันใส่ ฉันรับแล้วเดินเข้าห้องนั้นอย่างว่าง่าย
 
 
"แหม แต่ว่าเด็กคนนั้นสวยใช่ย้อยนะคะเจ้"
 
 
"ใช่มั้ยล่ะ! เผลอๆ อาจสวยกว่านางแบบคนก่อนด้วยซ้ำ ไม่ผิดหวังจริงๆ ที่เรียกมา! "
 
 
ฉันได้ยินเสียงพูดคุยของคนที่อยู่ข้างนอกคุยกัน แต่ได้ยินไม่ชัดว่าคุยกันเรื่องอะไร ฉันถอดเสื้อผ้าจนเหลือแต่ชุดชั้นในเพราะชุดที่เจ้ให้เป็นชุดเดรสสั้นสีขาวแขนสั้นแบบเปิดไหล่ ฉันใส่ชุดนั้นได้พอดีเป๊ะจนน่าแปลกใจ แต่ก็ลบความแปลกใจแล้วเดินออกจากห้องไป
 
 
"น้องยูเอลเสร็จแล้วหรือจ๊ะ? "
 
 
"ค่ะ....."
 
 
พอออกไปเจ้ก็ไม่อยู่แล้ว เหลือแต่เพียงพี่ผู้หญิง3คนเท่านั้น พี่ผู้หญิงหนึ่งในนั้นจับฉันหมุนเพื่อดูชุด
 
 
"ไม่มีข้อบกพร่องเลยจ้ะ"
 
 
"ค่ะ....."
 
 
"งั้นเรามาแต่งหน้ากันนะ! "
 
 
พี่ผู้หญิงคนที่สองเดินจับแขนฉันให้เดินไปที่เก้าอี้หน้ากระจกขนาดใหญ่ กดไหล่ฉันให้นั่งลงแล้วรวบผมฉันขึ้นไป เธอบอกให้ฉันหลับตาสักพักฉันเลยหลับตาตามที่เธอสั่ง
 
 
"เสร็จแล้วจ้ะ"
 
 
สักพักใหญ่ฉันก็ลืมตาขึ้นเมื่อได้ยินเธอพูด หน้าของฉันที่ปกติไม่ค่อยได้แต่งถูกเติมแต่งอย่างดี หลังจากที่ไม่ได้แต่งมานาน เพราะฉันจะแต่งหน้าก็แค่ตอนถ่ายแบบกับมีงานอะไรสักอย่างเท่านั้น
 
 
"ต่อไปเรามาทำผมกันนะ"
 
 
"....."
 
 
ฉันพยักหน้าแล้วพี่ผู้หญิงคนที่สามก็ปล่อยผมที่รวบของฉันออก
 
 
"ผมสวยจังเลยน้องยูเอล! "
 
 
"...ขอบคุณค่ะ..."
 
 
ฉันบอกขอบคุณอย่างมีมารยาท เธอจับผมฉันเล่นอยู่สักพักแล้วก็เริ่มเซตผม พอผมเสร็จพี่คนแรกก็บอกให้มาลองรองเท้า ฉันใส่รองเท้าส้นสูงสีขาวนั้นได้พอดีมาก รู้สึกว่าคนที่เตรียมชุดและรองเท้าต่างๆ คือเจ้ เพราะเจ้เป็นคนตาแหลมมองปราดเดียวก็รู้ว่าใส่ไซส์อะไร ฉันแอบขนลุกกับคำนั้นนิดๆ
 
 
"เอาล่ะ ไหนขอดูหน่อยสิ"
 
 
พี่คนที่หนึ่งจับฉันหมุดเพื่อดูความเรียบร้อย ชุดเดรสแขนสั้นเปิดไหล่ รองเท้าส้นสูงสีขาว ที่คอใส่สร้อยเส้นเล็ก ผมของฉันถูกปล่อยยาวแต่มีที่คาดผมสีขาวคาดอยู่บนหัว
 
 
"สวยจริงๆ เลยน้องยูเอล! "
 
 
"นั่นสิๆ! "
 
 
"เอาเป็นว่าเราออกไปกันเถอะ เดี๋ยวข้างนอกรอนาน! "
 
 
พวกเราเดินออกไปโดยที่พี่ผู้หญิงเดินออกไปก่อนฉัน ฉันเดินตามช้าๆ เพราะปกติฉันไม่ค่อยใส่ส้นสูง และหมู่นี้ก็ไม่ค่อยได้ถ่ายแบบเลยไม่ค่อยชินแต่ก็พยายามไม่ให้ล้ม
 
 
"มาแล้วค่ะเจ้! "
 
 
ทุกคนที่อยู่ในกองถ่ายหันมาหาฉันเป็นทางเดียวกัน พี่ผู้หญิงทั้ง3คนหลีกทางให้ฉันเดินเข้าไป ในตอนนั้นฉันแอบสบตากับเฮียคีร์ที่ยืนอยู่แว็บนึง
 
 
"น้องยูเอล! สวยมากเลยจ้ะ! "
 
 
เจ้จับแขนฉันแล้วยิ้มให้อย่างดีใจ
 
 
"แต่ฉากยังไม่เสร็จเลย รอแป็บนึงนะ"
 
 
เจ้พูดแบบนั้นแล้วก็เดินเข้าไปในฉากที่ตอนนี้กำลังเตรียมถ่ายกัน ฉันยืนมองเจ้สั่งพี่ผู้ชาย2-3คนที่คงเป็นฝ่ายเซตฉาก
 
 
"แปลกตาดีนะ...."
 
 
เสียงทุ้มต่ำกระซิบข้างหูฉันจากด้านหลัง มันเป็นเสียงของเฮียคีร์ที่ไม่รู้ว่ามาอยู่ข้างหลังตั้งแต่เมื่อไหร่
 
 
"เพิ่งเคยเห็นเธอแบบนี้นะ"
 
 
".....ก็ฉันไม่เคยถ่ายกับบริษัทเฮีย"
 
 
"อันนั้นก็ใช่ แค่รู้สึกแปลกน่ะ..."
 
 
"...."
 
 
ฉันมองหน้าเฮียนิ่งๆ แล้วเฮียก็มองกลับแบบยิ้มๆ สักพักมีคนเดินเข้ามาหาพวกเรา
 
 
"คีร์ดีน! "
 
 
เธอเป็นผู้หญิงผมยาวตรงสีน้ำตาลเข้ม จะว่าสวยก็สวยเพราะหน้าเธอหวาน ตาโตแต่เข้ม ผิวขาวอมชมพู เธอสูงพอๆกับฉันนิดหน่อยและการแต่งตัวดูเรียบร้อยแต่แอบเซ็กซี่
 
 
"พาย! มีงานที่นี่เหรอ"
 
 
"ใช่! แต่จริงๆ อยากจะมาดูนางแบบคนใหม่ที่เขาลือกันว่าสวยน่ะ คนนี้ใช่มั้ย? "
 
 
เธอหันมามองฉัน ที่ยืนอยู่ข้างๆ เฮีย
 
 
"ใช่ ยูเอลนี่พาย เพื่อนฉันสมัยเรียนมหาลัย "
 
 
"....."
 
 
"ส่วนพายนี่ยูเอล สมัยเด็กๆ เราอยู่ด้วยกันบ่อย"
 
 
เฮียแนะนำฉันและแนะนำผู้หญิงชื่อ 'พาย'ให้ เธอดูไม่มีพิษมีภัย แต่จะแน่นอนใจตอนนี้ก็คงเร็วไป
 
 
"สวยอย่างที่เขาบอกจริงๆ เจ้ไม่ดี้ด้าใหญ่เลยเหรอที่เห็นแบบนี้"
 
 
"มากเลยล่ะ เดือนนี้อาจได้โบนัสก็ได้"
 
 
"อะไรล่ะนั่น ฮะๆ "
 
 
ฉันมองทั้งสองคนคุยกันอย่างสนิทสนม ต่างจากวิธีพูดกับอลิสลิบลับ
 
 
"น้องยูเอล! เสร็จแล้วจ้ะ"
 
 
ฉันหันไปทางเสียงเรียกแล้วเดินไปหาเจ้ที่อยู่ในฉาก ฟังคอนเซ็ปท์ของการถ่ายครั้งนี้แล้วก็เริ่มถ่าย รู้สึกว่าเพราะการถ่ายครั้งนี้กะทันหันไปหน่อยคนถ่ายเลยไม่ใช่เฮีย
 
 
แฉะ! แฉะ!
 
 
เสียงชัตเตอร์ของกล้องดังก้องไปทั่ว ทุกครั้งที่ดังฉันจะเปลี่ยนท่าไปเรื่อยๆ
 
 
แฉะ! แฉะ! แฉะ!
 
 
"โอเคครับ พักสักนิดนะครับ"
 
 
พี่คนถ่ายบอกแบบนั้นแล้วหันไปหาคอม3เครื่องที่ตั้งอยู่ข้างๆ เพื่อเช็คภาพ ส่วนฉันเดินมาที่โต๊ะมุมนึงของสตูดิโอ
 
 
"น้ำ...."
 
 
"....."
 
 
เฮียยื่นขวดน้ำเย็นเจี๊ยบให้ฉัน ฉันรับไว้แล้วแกะดื่ม แต่พยายามไม่ให้โดนลิปสติกที่ทาไว้
 
 
"เพิ่งเคยเห็นเธอทำงานครั้งแรก...ดูเป็นมืออาชีพดีนะ"
 
 
".....เมื่อกี้เฮียก็พูดแบบนี้"
 
 
"งั้นเหรอ แล้ว..."
 
 
"น้องยูเอล! ถ่ายต่อจ้ะ"
 
 
เสียงเจ้เรียกฉันดังขึ้นก่อนที่เฮียจะพูดจบ ฉันรีบวางขวดน้ำในมือแล้ววิ่งไปที่ฉากทันทีโดยที่ไม่ได้มองเฮีย
 
 
การถ่ายภาพเริ่มขึ้นอีกครั้ง ฉากถูกเปลี่ยนจากยืนถ่ายมาเป็นนั่งถ่ายแทน ฉันเปลี่ยนท่าทั้งที่นั่งอยู่ตามเสียงชัตเตอร์ไปเรื่อยๆ
 
 
"โอเคครับ วันนี้ขอบคุณมากนะครับ"
 
 
ช่างถ่ายภาพโค้งให้ทุกคนที่อยู่รอบๆ แล้วตรงไปที่คอมเพื่อดูภาพ ฉันเดินออกมาจากฉากแล้วโค้งขอบคุณทีมงานทุกคนที่อยู่แถวนั้น แต่จริงๆ สายตาของฉันกำลังมองหาเฮียที่ไม่รู้ว่าไปอยู่ไหนแล้ว
 
 
"น้องยูเอล เปลี่ยนชุดเสร็จแล้วมาหาเจ้หน่อยนะ"
 
 
"....ค่ะ"
 
 
ฉันตอบนิ่งๆ แล้วเดินไปห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่ฉันก็ต้องหยุดนิ่งทันที.....
 
 
'ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า.......ห้องไหนล่ะเนี่ย'
 
 
ฉันคิดในใจแล้วยืนอยู่ตรงทางเดินที่มีประตูห้องสีขาว2-3ห้อง เพราะตอนมาไม่ได้สังเกตเลยลืมไปแล้วว่าห้องไหนกันแน่
 
 
".......ห้องนี้ล่ะมั้ง..."
 
 
ฉันเปิดประตูห้องที่ใกล้ที่สุดอย่างมั่นใจ แต่เมื่อฉันเปิดประตูเข้าไปในห้อง สิ่งที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าคือ ผู้หญิงคนนึงที่ใส่แค่ชุดชั้นในสีแดงแสบตานั่งคร่อมตักผู้ชายคนนึง ซึ่งเขาคือ 'เฮีย' ที่ฉันเห็นหน้าอยู่ทุกวัน