พิษรักรสจูบคุณแวมไพร์
-
เขียนโดย Sullitale
วันที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2563 เวลา 16.06 น.
35 ตอน
0 วิจารณ์
26.97K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2563 18.05 น. โดย เจ้าของนิยาย
23) ตอนที่ 18 อยากกินทั้งตัว !!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 18 อยากกินทั้งตัว !!
“อย่าเพิ่งนะ !!”
“ฉันยังไม่พร้อมมมมมมม” ซูยองพูดห้ามเสียงหลง
“ > .< ”
“ไม่พร้อมอะไรรึ ?” ควีถามอย่างสงสัย
ควียังไม่ได้จะทำอะไร เขาแค่อุ้มซูยองขึ้นมา เพื่อจะพาไปดูที่ต้นไม้จำพวกนึง แล้วชี้อธิบาย
“ต้นปุยละมุนนี้เหมือนสำลี แต่ใยซึมซับได้ดีกว่ามาก ข้าเอาไว้ใช้บุเตียงนอนเพราะมีความนุ่มและสามารถฟูคืนรูปได้เอง ออกดอกได้ทั้งปี ลำต้นของมันมักเอามาทำของตกแต่ง เจ้าใช้ใยนี้ไว้ซับระดูของเจ้าได้” ควีมองหน้าซูยองด้วยความเป็นห่วง
“ > < ” ซูยองพยักหน้าแทนคำตอบ และยังคงกุมท้องอยู่
โธ่วววว นี่เราคิดลามกไปเองเหรอเนี่ย ตื่นเต้นล้อฟรีไปสิฉัน =%¥£ h+@
ควีเห็นว่าซูยองยังปวดท้องหนัก เลยอุ้มนางไปนอนพักที่เตียงแทน ซูยองนอนขดตัวบิดไปบิดมาไม่หาย
“เจ้าปวดท้องขนาดนี้ทุกเดือนเลยหรือ” เขาถามด้วยสีหน้าเป็นห่วง
“ก็ปวดประมาณนี้ แต่ปกติจะมีกินยาแก้ปวดนะคะ ครั้งนี้ไม่ได้พกมา เพราะไม่รู้ว่าจะได้มาอยู่ป่านาน”
ควีฟังดังนั้น ก็เดินหายไปซักพักหนึ่ง แล้วกลับมาพร้อมกับผ้าชุบน้ำอุ่นในมือ เขาหายไปเตรียมผ้ามาประคบท้องให้ซูยองนั่นเอง
“ปวดที่ตรงนี้ใช่ไหม” เขาเอามือจับที่หน้าท้องซูยองอย่างแผ่วเบา แล้วค่อยๆ เปิดเสื้อซูยองขึ้นเล็กน้อย จนเผลยเห็นหน้าท้องขาวๆ ของนาง
“ > < ” ซูยองได้แต่ทำหน้าเขินอาย ทำตัวไม่ถูก แต่ก็ซึ้งใจที่เขาคอยดูแล
“ประคบผ้าอุ่นไปก่อนนะ คงพอช่วยได้” ควีคอยสับเปลี่ยนผ้าอุ่นมาให้ตลอดจนซูยองปวดท้องน้อยลง
ในช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกัน ซูยองก็สอนภาษาสมัยใหม่ให้ควีด้วย ควีเรียนรู้เร็ว แค่แป๊บเดียวก็เข้าใจโครงสร้างของภาษาใหม่ได้ทั้งหมด
“เก่งจังเลยค่ะ ไม่กี่ชั่วโมงก็จำโครงสร้างภาษาได้แล้ว” ^ ^ ซูยองอดชื่นชมในความสมองดีของควีไม่ได้
“เรียนรู้เร็วแบบนี้แล้วจะมีรางวัลไหม” ควียิ้มเล็กๆ แล้วมองซูยองด้วยสายตาลึกซึง เขาเริ่มกล้าพูดกับซูยองมากขึ้นทีละนิด
“บ้า” ซูยองเขินเบอร์ 10 ความรักก็ค่อยๆ เริ่มก่อตัวขึ้น คืนนั้นควีนอนกอดซูยองแนบชิดกว่าทุกคืน และการได้นอนในอ้อมอกควี ก็เป็นความสุขของซูยองเช่นกัน
สองวันผ่านไป
ซูยองคิดว่าพอหาปวดท้อง มันก็สมควรแก่เวลาที่เธอจะต้องกลับบ้านแล้ว แต่ยังไงก็จะกลับมาอีก เพราะคงอดคิดถึงควีไม่ไหว
“วันนี้ยังไม่สบายอยู่หรือเปล่า พอจะหายปวดท้องบ้างไหม” ควีก้มลงมานั่งยองๆ มองหน้าซูยอง เขาลดตัวเพื่อให้ความสูงอยู่ในระดับเดียวกับซูยองที่นั่งบนเก้าอี้
“ปวดน้อยลงมากแล้วค่ะ” ซูยองพยักหน้าช้าๆ พร้อมกับจับหน้าท้องของตัวเองเพื่อเช็กดูว่าปวดแค่ไหน
“รู้สึกหน่วงๆ แต่ไม่ถึงกับปวดแล้วหละ ^_^” เธอตอบพร้อมยิ้มสดใสบวกกับแก้มแดงระเรื่อแบบสาวน้อย
ควีลุกขึ้นค่อยๆ อุ้มซูยองจากบนเก้าอี้ ย้ายมานั่งตักตัวเองข้างริมขอบเตียงแทน พร้อมทั้งกอดเธอเบาๆ จากด้านหล้ง และอยู่ๆ เขาก็เอ่ยขึ้นมาว่า
“ข้าอยากกินเจ้าทั้งตัว”
ควีขยับซูยองเข้ามาในอ้อมอกใกล้ขึ้น จ้องมองตาหวานๆ ทั้งสองข้างของเธอด้วยแววตาเร่าร้อน หลังจากนั้นเขาก็ค่อยๆ เอาหน้าโน้มลงใกล้ๆ ต้นคอของซูยอง
“กิน” !!! ??? ซูยองตกใจ และสับสน
!!!!!!!!!!!!!! ……… !!!!!!!!!!!!!!
เขากำลังจะทำอะไรกันหนะ
หรือว่า !!! XXX
โปรดติดตามตอนต่อไป…
“อย่าเพิ่งนะ !!”
“ฉันยังไม่พร้อมมมมมมม” ซูยองพูดห้ามเสียงหลง
“ > .< ”
“ไม่พร้อมอะไรรึ ?” ควีถามอย่างสงสัย
ควียังไม่ได้จะทำอะไร เขาแค่อุ้มซูยองขึ้นมา เพื่อจะพาไปดูที่ต้นไม้จำพวกนึง แล้วชี้อธิบาย
“ต้นปุยละมุนนี้เหมือนสำลี แต่ใยซึมซับได้ดีกว่ามาก ข้าเอาไว้ใช้บุเตียงนอนเพราะมีความนุ่มและสามารถฟูคืนรูปได้เอง ออกดอกได้ทั้งปี ลำต้นของมันมักเอามาทำของตกแต่ง เจ้าใช้ใยนี้ไว้ซับระดูของเจ้าได้” ควีมองหน้าซูยองด้วยความเป็นห่วง
“ > < ” ซูยองพยักหน้าแทนคำตอบ และยังคงกุมท้องอยู่
โธ่วววว นี่เราคิดลามกไปเองเหรอเนี่ย ตื่นเต้นล้อฟรีไปสิฉัน =%¥£ h+@
ควีเห็นว่าซูยองยังปวดท้องหนัก เลยอุ้มนางไปนอนพักที่เตียงแทน ซูยองนอนขดตัวบิดไปบิดมาไม่หาย
“เจ้าปวดท้องขนาดนี้ทุกเดือนเลยหรือ” เขาถามด้วยสีหน้าเป็นห่วง
“ก็ปวดประมาณนี้ แต่ปกติจะมีกินยาแก้ปวดนะคะ ครั้งนี้ไม่ได้พกมา เพราะไม่รู้ว่าจะได้มาอยู่ป่านาน”
ควีฟังดังนั้น ก็เดินหายไปซักพักหนึ่ง แล้วกลับมาพร้อมกับผ้าชุบน้ำอุ่นในมือ เขาหายไปเตรียมผ้ามาประคบท้องให้ซูยองนั่นเอง
“ปวดที่ตรงนี้ใช่ไหม” เขาเอามือจับที่หน้าท้องซูยองอย่างแผ่วเบา แล้วค่อยๆ เปิดเสื้อซูยองขึ้นเล็กน้อย จนเผลยเห็นหน้าท้องขาวๆ ของนาง
“ > < ” ซูยองได้แต่ทำหน้าเขินอาย ทำตัวไม่ถูก แต่ก็ซึ้งใจที่เขาคอยดูแล
“ประคบผ้าอุ่นไปก่อนนะ คงพอช่วยได้” ควีคอยสับเปลี่ยนผ้าอุ่นมาให้ตลอดจนซูยองปวดท้องน้อยลง
ในช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกัน ซูยองก็สอนภาษาสมัยใหม่ให้ควีด้วย ควีเรียนรู้เร็ว แค่แป๊บเดียวก็เข้าใจโครงสร้างของภาษาใหม่ได้ทั้งหมด
“เก่งจังเลยค่ะ ไม่กี่ชั่วโมงก็จำโครงสร้างภาษาได้แล้ว” ^ ^ ซูยองอดชื่นชมในความสมองดีของควีไม่ได้
“เรียนรู้เร็วแบบนี้แล้วจะมีรางวัลไหม” ควียิ้มเล็กๆ แล้วมองซูยองด้วยสายตาลึกซึง เขาเริ่มกล้าพูดกับซูยองมากขึ้นทีละนิด
“บ้า” ซูยองเขินเบอร์ 10 ความรักก็ค่อยๆ เริ่มก่อตัวขึ้น คืนนั้นควีนอนกอดซูยองแนบชิดกว่าทุกคืน และการได้นอนในอ้อมอกควี ก็เป็นความสุขของซูยองเช่นกัน
สองวันผ่านไป
ซูยองคิดว่าพอหาปวดท้อง มันก็สมควรแก่เวลาที่เธอจะต้องกลับบ้านแล้ว แต่ยังไงก็จะกลับมาอีก เพราะคงอดคิดถึงควีไม่ไหว
“วันนี้ยังไม่สบายอยู่หรือเปล่า พอจะหายปวดท้องบ้างไหม” ควีก้มลงมานั่งยองๆ มองหน้าซูยอง เขาลดตัวเพื่อให้ความสูงอยู่ในระดับเดียวกับซูยองที่นั่งบนเก้าอี้
“ปวดน้อยลงมากแล้วค่ะ” ซูยองพยักหน้าช้าๆ พร้อมกับจับหน้าท้องของตัวเองเพื่อเช็กดูว่าปวดแค่ไหน
“รู้สึกหน่วงๆ แต่ไม่ถึงกับปวดแล้วหละ ^_^” เธอตอบพร้อมยิ้มสดใสบวกกับแก้มแดงระเรื่อแบบสาวน้อย
ควีลุกขึ้นค่อยๆ อุ้มซูยองจากบนเก้าอี้ ย้ายมานั่งตักตัวเองข้างริมขอบเตียงแทน พร้อมทั้งกอดเธอเบาๆ จากด้านหล้ง และอยู่ๆ เขาก็เอ่ยขึ้นมาว่า
“ข้าอยากกินเจ้าทั้งตัว”
ควีขยับซูยองเข้ามาในอ้อมอกใกล้ขึ้น จ้องมองตาหวานๆ ทั้งสองข้างของเธอด้วยแววตาเร่าร้อน หลังจากนั้นเขาก็ค่อยๆ เอาหน้าโน้มลงใกล้ๆ ต้นคอของซูยอง
“กิน” !!! ??? ซูยองตกใจ และสับสน
!!!!!!!!!!!!!! ……… !!!!!!!!!!!!!!
เขากำลังจะทำอะไรกันหนะ
หรือว่า !!! XXX
โปรดติดตามตอนต่อไป…
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ