พิษรักรสจูบคุณแวมไพร์
เขียนโดย Sullitale
วันที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2563 เวลา 16.06 น.
แก้ไขเมื่อ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2563 18.05 น. โดย เจ้าของนิยาย
23) ตอนที่ 18 อยากกินทั้งตัว !!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 18 อยากกินทั้งตัว !!
“อย่าเพิ่งนะ !!”
“ฉันยังไม่พร้อมมมมมมม” ซูยองพูดห้ามเสียงหลง
“ > .< ”
“ไม่พร้อมอะไรรึ ?” ควีถามอย่างสงสัย
ควียังไม่ได้จะทำอะไร เขาแค่อุ้มซูยองขึ้นมา เพื่อจะพาไปดูที่ต้นไม้จำพวกนึง แล้วชี้อธิบาย
“ต้นปุยละมุนนี้เหมือนสำลี แต่ใยซึมซับได้ดีกว่ามาก ข้าเอาไว้ใช้บุเตียงนอนเพราะมีความนุ่มและสามารถฟูคืนรูปได้เอง ออกดอกได้ทั้งปี ลำต้นของมันมักเอามาทำของตกแต่ง เจ้าใช้ใยนี้ไว้ซับระดูของเจ้าได้” ควีมองหน้าซูยองด้วยความเป็นห่วง
“ > < ” ซูยองพยักหน้าแทนคำตอบ และยังคงกุมท้องอยู่
โธ่วววว นี่เราคิดลามกไปเองเหรอเนี่ย ตื่นเต้นล้อฟรีไปสิฉัน =%¥£ h+@
ควีเห็นว่าซูยองยังปวดท้องหนัก เลยอุ้มนางไปนอนพักที่เตียงแทน ซูยองนอนขดตัวบิดไปบิดมาไม่หาย
“เจ้าปวดท้องขนาดนี้ทุกเดือนเลยหรือ” เขาถามด้วยสีหน้าเป็นห่วง
“ก็ปวดประมาณนี้ แต่ปกติจะมีกินยาแก้ปวดนะคะ ครั้งนี้ไม่ได้พกมา เพราะไม่รู้ว่าจะได้มาอยู่ป่านาน”
ควีฟังดังนั้น ก็เดินหายไปซักพักหนึ่ง แล้วกลับมาพร้อมกับผ้าชุบน้ำอุ่นในมือ เขาหายไปเตรียมผ้ามาประคบท้องให้ซูยองนั่นเอง
“ปวดที่ตรงนี้ใช่ไหม” เขาเอามือจับที่หน้าท้องซูยองอย่างแผ่วเบา แล้วค่อยๆ เปิดเสื้อซูยองขึ้นเล็กน้อย จนเผลยเห็นหน้าท้องขาวๆ ของนาง
“ > < ” ซูยองได้แต่ทำหน้าเขินอาย ทำตัวไม่ถูก แต่ก็ซึ้งใจที่เขาคอยดูแล
“ประคบผ้าอุ่นไปก่อนนะ คงพอช่วยได้” ควีคอยสับเปลี่ยนผ้าอุ่นมาให้ตลอดจนซูยองปวดท้องน้อยลง
ในช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกัน ซูยองก็สอนภาษาสมัยใหม่ให้ควีด้วย ควีเรียนรู้เร็ว แค่แป๊บเดียวก็เข้าใจโครงสร้างของภาษาใหม่ได้ทั้งหมด
“เก่งจังเลยค่ะ ไม่กี่ชั่วโมงก็จำโครงสร้างภาษาได้แล้ว” ^ ^ ซูยองอดชื่นชมในความสมองดีของควีไม่ได้
“เรียนรู้เร็วแบบนี้แล้วจะมีรางวัลไหม” ควียิ้มเล็กๆ แล้วมองซูยองด้วยสายตาลึกซึง เขาเริ่มกล้าพูดกับซูยองมากขึ้นทีละนิด
“บ้า” ซูยองเขินเบอร์ 10 ความรักก็ค่อยๆ เริ่มก่อตัวขึ้น คืนนั้นควีนอนกอดซูยองแนบชิดกว่าทุกคืน และการได้นอนในอ้อมอกควี ก็เป็นความสุขของซูยองเช่นกัน
สองวันผ่านไป
ซูยองคิดว่าพอหาปวดท้อง มันก็สมควรแก่เวลาที่เธอจะต้องกลับบ้านแล้ว แต่ยังไงก็จะกลับมาอีก เพราะคงอดคิดถึงควีไม่ไหว
“วันนี้ยังไม่สบายอยู่หรือเปล่า พอจะหายปวดท้องบ้างไหม” ควีก้มลงมานั่งยองๆ มองหน้าซูยอง เขาลดตัวเพื่อให้ความสูงอยู่ในระดับเดียวกับซูยองที่นั่งบนเก้าอี้
“ปวดน้อยลงมากแล้วค่ะ” ซูยองพยักหน้าช้าๆ พร้อมกับจับหน้าท้องของตัวเองเพื่อเช็กดูว่าปวดแค่ไหน
“รู้สึกหน่วงๆ แต่ไม่ถึงกับปวดแล้วหละ ^_^” เธอตอบพร้อมยิ้มสดใสบวกกับแก้มแดงระเรื่อแบบสาวน้อย
ควีลุกขึ้นค่อยๆ อุ้มซูยองจากบนเก้าอี้ ย้ายมานั่งตักตัวเองข้างริมขอบเตียงแทน พร้อมทั้งกอดเธอเบาๆ จากด้านหล้ง และอยู่ๆ เขาก็เอ่ยขึ้นมาว่า
“ข้าอยากกินเจ้าทั้งตัว”
ควีขยับซูยองเข้ามาในอ้อมอกใกล้ขึ้น จ้องมองตาหวานๆ ทั้งสองข้างของเธอด้วยแววตาเร่าร้อน หลังจากนั้นเขาก็ค่อยๆ เอาหน้าโน้มลงใกล้ๆ ต้นคอของซูยอง
“กิน” !!! ??? ซูยองตกใจ และสับสน
!!!!!!!!!!!!!! ……… !!!!!!!!!!!!!!
เขากำลังจะทำอะไรกันหนะ
หรือว่า !!! XXX
โปรดติดตามตอนต่อไป…
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ