นักล่าล้างพันธุ์อมตะ (NC 18+)

เครดิตภาพจาก  https://pixabay.com
 
…………………
           
         ช่วงเที่ยงของวันนั้น หรั่งและเก๋ได้เดินทางไปถึงสนามบินเชียงใหม่ด้วยเครื่องบินโดยสารชั้นบิสสิเนสคลาส หนุ่มหล่อร่างล่ำอยู่ในชุดเสื้อยืดสีขาว กางเกงยีนส์สีดำดูทะมัดทะแมง ส่วนสาวสวยซ่อนร่างสูงเพรียวในชุดเสื้อแขนกุดเอวลอยสีฟ้า ช่วงล่างปกคลุมด้วยกระโปรงขาวที่สั้นเต่อเสมอหู ด้วยรูปร่างหน้าตาที่ประดุจดังเทพบุตรและเทพธิดา ย่อมทำให้ทั้งคู่ตกเป็นเป้าสายตาของผู้คน
          
 
        ทันทีที่สองหนุ่มสาวเดินมาถึงประตูผู้โดยสารขาออก ก็พบกับชายหนุ่มผู้หนึ่ง เขาเป็นชาวต่างชาติผิวขาว ดวงตาสีเขียวอ่อน ผมสีบลอนด์ ใบหน้ายิ้มละไมและเป็นมิตรกับผู้คน ท่าทางภูมิฐาน สังเกตได้จากชุดสูทดำหรูหราบนร่างสูงโปร่งได้สัดส่วน
 
“ เฮ้ บราเธอร์ นายเป็นไงบ้าง ” หรั่งร้องทักหนุ่มต่างชาติ พร้อมถอดแว่นเรย์แบนออก เผยให้เห็นใบหน้าที่ทรงเสน่ห์ 
 
“ สบายดี นายเป็นไงบ้าง ไม่ได้เจอกันตั้งนาน ” หนุ่มต่างชาติทักกลับ 
 
“ ฮ่าๆ ก็สบายดี บิสสิเนสคลาสที่นายจองให้ชั้นนั่งโคตรสบายเลยว่ะ หนึ่งชั่วโมงที่เดินทางมา ไม่ได้ทำให้ชั้นเมื่อยล้าเลย ” หรั่งตอบ พลางหัวเราะดังลั่นแบบไม่เกรงใจใคร
 
“ ดีแล้วที่นายไม่ล้า เพราะวันนี้นายต้องใช้พละกำลังในการทำงานอีกมาก ” ชายหนุ่มในชุดสูทกล่าว พร้อมยิ้มให้เล็กน้อย 
 
“ ของมันแน่อยู่แล้ว เราจะไปกันเลยดีมั้ย จะได้แวะไปดูสถานที่กันซักหน่อย ” หรั่งยักคิ้ว ปากก็ตอบกวนๆตามสไตค์ของตัวเอง 
 
“ เอ๊ะ เดี๋ยวใจเย็น เจ้าน้องชาย ชั้นยังไม่ได้ทักทายว่าที่ภรรยาของนายเลยนะ  ว่าไงจ๊ะ สุดสวย สบายดีมั้ย ” หนุ่มในชุดสูทห้ามล้อ ก่อนหันไปทักทายสาวสวย
 
“ แหม…….. นึกว่าจะไม่ทักกันซะแล้ว สบายดีค่ะ พี่อานนท์ ” สาวสวยร่างสูงแย้มยิ้ม จากคำสนทนาบ่งบอกว่าทั้งคู่น่าจะคุ้นเคยกันดี 
 
“ เรียกพี่นนท์ เฉยๆก็ได้ ไม่ต้องมากพิธี เพราะอีกเดี๋ยวเธอก็ต้องมาเป็นน้องสะใภ้ของพี่แล้ว ว่าแต่เจ้าน้องชายคนนี้มันเลี้ยงยากมั้ย ” ชายหน้าฝรั่งที่พูดไทยคล่องปรื้อกล่าวสัพยอก
 
“ อ้อ……..ยากพอตัวเลยค่ะ ทั้งเสเพล กินเหล้า สูบบุหรี่ เที่ยวกลางคืน ร้ายที่สุดก็เจ้าชู้แบบกู่ไม่กลับ เก๋เลยต้องคอยตามติดอยู่ตลอด ” เก๋ฟ้องเป็นการใหญ่ ใบหน้าขาวสวยนิ่วขมวด อันเป็นกิริยางอนตามสัญชาติของเพศสตรี 
 
“ เฮ้ๆ เดี๋ยวนะ ตกลงชั้นมีอะไรดีมั่งเนี่ย ” หลังโดนเฉซึ่งหน้า หรั่งก็โวยวายเสียงดัง
 
“ ฮ่าๆ ก็บ้าดียังไงเล่า เอาล่ะไปกันเถอะ ไปใช้ความบ้าของนายให้เป็นประโยชน์ ” ชายหน้าฝรั่งผู้มีชื่อไทยกล่าวด้วยเสียงกลั้วหัวเราะ มือก็โอบไหล่น้องชายร่างล่ำ พร้อมพากันเดินไปยังจุดหมายปลายทางที่ต้องการ 
 
……………………
           
        ทั้งสามเดินทางต่อด้วยเฮลิคอปเตอร์ส่วนตัว นับว่าอานนท์เป็นชายหนุ่มที่มีฐานะดีพอสมควร ซึ่งก็ควรจะเป็นเช่นนั้น เพราะหนุ่มต่างชาตินายนี้มีอาชีพเป็นนักธุรกิจที่จับแต่ดีลใหญ่ๆ
           
 
        ห้องพักภายในเฮลิคอปเตอร์ประกอบไปด้วยเบาะนุ่มแบบยาวที่ตั้งประจันหน้ากัน ผู้จับจองฝั่งหนึ่งคือ อานนท์ หนุ่มนักธุรกิจอารมณ์ดี ส่วนอีกฝั่งคือหรั่งที่นั่งเหยียดขาด้วยท่าทีสบายอารมณ์ โดยมีแฟนสาวร่างเพรียวนั่งอยู่ข้างกาย ท่าทางดูกังวล
 
“ ฮะๆ ไม่ทันไรน้องสะใภ้ของชั้นก็หวาดกลัวจนตัวสั่นไปซะแล้ว ” อานนท์ร้องแซว 
 
“ เหอๆ ธรรมดาน่า พี่นนท์ ยัยเก๋เป็นโรคกลัวความสูง นี่ก็บอกไปแล้วตั้งหลายครั้งว่าไม่ควรตามมา แต่คุณเธอก็ไม่ยอมรับฟัง ” หรั่งพล่ามบ่น กิริยาเบื่อหน่าย 
 
“ ก็….. ชั้นกลัวว่า…..นายจะๆ เจ้าชู้อีกน่ะซิ ” เก๋กัดฟันข่มความกลัว เพื่อตอบกลับ แต่เสียงที่เปล่งออกมากลับตะกุกตะกัก 
 
“ ฮะๆ เป็นอย่างนี้นี่เอง นายทำตัวไม่ดีเอง ไปโทษเก๋ ไม่ถูกหรอก ” อานนท์หัวเราะเสียงดัง พลางกล่าวสัพยอกน้องชายคนสนิท ส่วนหรั่งไม่โต้ตอบ เขาเพียงแต่ส่ายหัวไปมาด้วยอาการเซ็ง ปากก็พล่ามบ่นเบาๆ 
 
“ โธ่เอ๊ย วัยรุ่นเซ็งเลย ” 
 
…………………..
          
        การเดินทางด้วยเฮลิคอปเตอร์กินเวลาไม่ถึงชั่วโมง ก็ลงจอดบนพื้นอย่างนิ่มนวล พอเสียงเครื่องยนต์ดับสนิท หรั่งเป็นคนแรกที่หย่อนเท้าสัมผัสพื้น เขารับรู้ถึงลมหนาวที่พัดผ่าน พร้อมกลิ่นหญ้าที่โชยเข้าจมูก
 
“ ว้าว…… อากาศดีจริงๆ เยี่ยมไปเลย ไอ้พี่ชาย ” หรั่งอุทานดัง เขาบิดกายไปมา เพื่อขับไล่ความเมื่อยขบ ดวงตาจับจ้องทิวทัศน์ที่เต็มไปด้วยแมกไม้เขียวชอุ่ม
 
“ เป็นไงเล่า อากาศที่นี่ดีพอจะให้นายปลดปล่อยความบ้ามั้ย ” อานนท์เอ่ยถาม ใบหน้าแย้มยิ้ม 
 
“ แน่นอนอยู่แล้ว แต่คงต้องรีบนิดหนึ่ง เพราะวันนี้น่าจะมีฝน ” หรั่งเงยหน้ามองท้องฟ้ายามบ่ายที่อึมครึม 
 
“ งั้นจะรอช้าอะไรล่ะ รีบไปกันเถอะ ทีมงานของพวกเราไปรอบนยอดเขาแล้ว เอ๊ะ เดี๋ยว เหมือนเราจะลืมอะไรบางอย่างนะ ” อานนท์ขมวดคิ้วเล็กน้อย คล้ายพยายามจะนึกว่าลืมอะไร 
 
“ อ้อ ถ้าพี่หมายถึงยัยเก๋ล่ะก็ คุณเธอน่าจะนั่งเข่าอ่อนอยู่แถวนี้แหละ ฮ่าๆ ” หรั่งหัวเราะลั่น พร้อมผายมือไปยังแฟนสาวที่บัดนี้นั่งคุกเข่าสิ้นท่าอยู่กับพื้น ดวงตาคู่งามดูเหลือกลอยๆด้วยความหวาดกลัว 
 
“ ฮ่าๆ สงสัยวันหลังต้องมาด้วยรถยนต์แล้วล่ะมั้ง น้องชาย ” อานนท์หัวเราะร่วนด้วยความขบขัน หลังเห็นสภาพว่าที่น้องสะใภ้ของตนเอง 
 
…………………..
           
         สามสหายเดินทางต่อด้วยรถยนต์ แม้คราวนี้จะโดยสารด้วยรถจิ๊ปโฟร์วิลไดร์ แต่มันก็ทำให้เก๋ฟื้นตัวเล็กน้อยจนสามารถพล่ามบ่นถึงความยากลำบากในการเดินทางแบบไม่หยุด ส่งผลให้สองพี่น้องเริ่มรำคาญและหันมามองหน้ากันเอง พวกเขาให้สัญญากันในใจว่า……ถ้ามีทริปไปเที่ยวที่สูงๆ อย่าอัญเชิญเจ้าหล่อนมาเด็ดขาด 
         
 
        การเดินทางครั้งสุดท้ายกินเวลาเพียงสิบนาที ทั้งสามก็ถึงจุดหมายปลายทาง หรั่งพบว่าสถานที่นั้นก็คือหน้าผาสูงชันที่แวดล้อมด้วยหินแกร่งสีเทา ลานกว้างก่อนถึงหน้าผาสูงมีรถกระบะจอดอยู่สามคัน แต่ละคันบรรทุกชายฉกรรจ์ไม่ต่ำกว่าสามคน พวกเขาล้วนมีอุปกรณ์ถ่ายทำอย่างครบครัน คล้ายจะเป็นทีมงานรายการเรียลลิตี้ก็ไม่ปาน 
 
“ เอาล่ะ ถึงแล้ว ที่นี่คือจุดชมวิวลับสำหรับแขก VIP แบบชั้น จากยอดผานั้นถึงพื้นเบื้องล่าง ไม่มีเกาะแก่งใดๆขวางกั้น จึงนับว่าเป็นมุมที่สวยงามและอันตรายที่สุด ” อานนท์อธิบายคร่าวๆ พร้อมขยับสูทที่สวมใส่ให้เข้าที่ 
 
“ เยี่ยมมาก พี่ชาย ทุกสิ่งดูจะพร้อมหมดแล้ว ” หรั่งตอบกลับ ท่าทางพึงพอใจ พร้อมเหลียวมองไปรอบๆเพื่อสำรวจสถานที่ 
 
“ ก็ตรงตามที่นายสั่งนั่นแหละ มีทั้งหน้าผาสูงชัน ลานยาวที่พอให้รถวิ่งได้ แถมทีมงานถ่ายทำมืออาชีพ ” อานนท์กล่าวยิ้มๆ 
 
“ ขอบใจมาก พี่ชาย ” หรั่งตบไหล่อานนท์เป็นเชิงขอบคุณ 
           
 
         ครู่หนึ่งหรั่งก็หันไปสบตาแฟนสาว ซึ่งเก๋ก็ไม่รอช้า เธอรีบเอ่ยถามโดยเร็ว น้ำเสียงเจือความห่วงใยอย่างชัดเจน 
 
“ แน่ใจแล้วนะว่าเธอจะทำแบบนี้ ” 
          
 
          หรั่งยักคิ้วให้เล็กน้อย ก่อนตอบกลับด้วยน้ำเสียงยั่วเย้า 
 
“ แน่ใจ เพราะหน้าผาแห่งนี้มีความสูงถึง 2,688 เมตร อันจัดว่าสูงที่สุดในประเทศไทย มันช่างเหมาะสมกับคนระดับสุดยอดอย่างชั้น ” 
 
“ ฮะๆ ตาบ้านี่ เวลาแบบนี้ยังมีหน้ามาทำทะเล้นอีก เดี๋ยวเถอะ ” เก๋อดไม่ได้ที่จะหัวเราะน้อยๆ ความเป็นคนกวนๆของหรั่งทำให้เธอผ่อนคลายได้ทุกที  
          
 
         หรั่งไม่โต้ตอบ เขาเพียงส่งยิ้มอบอุ่น ปากก็กล่าวเบาๆแค่พอได้ยินกันสองคน 
 
“ ขอบใจมาก แต่ไม่ต้องห่วง ชั้นไม่เป็นไรหรอกและนี่คืองานของชั้น เชื่อใจเถอะ ” 
          
 
         ประกายตาของหญิงสาวเปลี่ยนไป จากความพรั่นพรึงก็กลับกลายเป็นความเชื่อใจแบบไม่มีเหตุผล เธอไม่รู้เลยว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น อาจเป็นเพราะเสน่ห์ที่ยากจะต้านทานของชายคนรัก สิ่งนั้นเองที่ทำให้สาวสวยตอบกลับไปโดยไม่รู้ตัว
 
“ จ้ะ ชั้นเชื่อใจเธอ ”
 
 
สามารถติดตามงานเขียน ณ.ปัจจุบันและในอนาคตของผมได้ที่เพจJalandoนักเขียนดาร์คไซด์ได้ที่ลิงค์ด้านล่างครับ
https://www.facebook.com/Jalando.darksidewriter