บ้านคณินธร

หนึ่งเดือนผ่านไป
ความสัมพันธ์ของนิชากับคณินธรนั้นดีขึ้นเรื่อยๆ จนทำให้สินีรู้สึกอิจฉา
*นี่เราจะทำยังไงต่อไปดี ถ้าสองคนนั้นยังรักกันดีแบบนี้เราจะทำให้พี่คณินมาแต่งงานกับเราได้ยังไงกัน...จริงสิ เราจะใช้เรื่องนั้นไปต่อรองกับพี่คณิน คราวนี้นังนิชาได้กระเด็นออกไปจากบ้านหลังนี้แน่ๆ*
สองวันต่อมา
ณ ห้องทำงานของคณินธร
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
*เชิญ...สินี...คุณมีธุระอะไร*
*ผิดหวังมากหรือค่ะที่เห็นว่าเป็นสินีไม่ใช่ภรรยาสุดที่รักของพี่คณิน*
*คุณมีธุระอะไรก็รีบพูดมาเถอะ*
*ก็ได้ค่ะ สินีขอเข้าเรื่องเลยก็แล้วกันนะค่ะ สินีต้องการให้พี่คณินแต่งงานกับสินีค่ะ*
*อะไรนะ*
*พี่คณินคงจะไม่ปฏิเสธสินีใช่ไหมค่ะ สินีจะให้เวลาพี่คณินสามวันในการคิดตัดสินใจค่ะ สินีหวังว่าพี่คณินจะเลือกสินีเพื่อความสุขของอะตอมนะค่ะ*
พูดจบสินีก็เดินหัวเราะออกไปอย่างผู้ชนะ ปล่อยให้คณินธรนั่งกลุ้มอยู่เพียงลำพัง
*แล้วเราจะบอกนิชายังไงดีละ ทำไมจะต้องมาเกิดเรื่องบ้าๆ แบบนี้กับเราด้วยนะ*
คืนวันนั้น
*วันนี้คุณทำหน้าเครียดทั้งวันเลยนะค่ะ คุณมีเรื่องไม่สบายใจอะไรหรือเปล่าค่ะ*
*เปล่า...*
คณินธรพูดพร้อมกับยิ้มกลบเกลื่อนก่อนที่เขาจะตัดสินใจพูดบางอย่างออกมา
*นิชาผมอยากจะบอกคุณว่าไม่ว่าต่อจากนี้ไปจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นผมขอให้คุณเชื่อใจผม*
พูดจบคณินธรก็จุมพิตที่หน้าผากของนิชา
*วันนี้คุณพูดจาแปลกๆ นะค่ะ*
*ไม่มีอะไรมากหรอกคุณนอนเถอะพรุ่งนี้คุณต้องไปทำงานแต่เช้านะ*
*ค่ะ ฝันดีนะค่ะ*
นิชาจุมพิตที่ริมฝีปากของคณินธรก่อนที่เธอจะขยับตัวเข้าหาอ้อมกอดของคณินธรและนอนหลับไปอย่างง่ายดาย
*นอนขี้เซาจริงๆ เลยนะผู้หญิงคนนี้ ผมจะบอกเรื่องนั้นกับคุณดีไหม คุณจะรับเรื่องนั้นได้ไหมนะนิชา*
พูดจบก็ประทับจุมพิตลงบนริมฝีปากบางของนิชาอย่างแสนรักก่อนที่เขาจะนอนกอดร่างบางของนิชาเอาไว้แนบอกของเขาเหมือนเขากลัวว่าเขาจะไม่ได้กอดเธออีกต่อไป
สามวันผ่านไป
*ได้คำตอบหรือยังค่ะพี่คณิน*
*ทำไมคุณต้องทำแบบนี้ด้วย*
*ในเมื่อสินีไม่มีความสุข พี่คณินก็อย่าหวังว่าจะมีความสุขได้อีกต่อไป*
*ได้ ผมตกลง แต่มีข้อแม้ว่าคุณห้ามไปยุ่งวุ่นวายกับนิชาและอะตอมอีกต่อไป*
*ได้สิค่ะ สินีหวังว่าพี่คณินจะรักษาคำพูดด้วยนะค่ะ พอดีพรุ่งนี้สินีว่างเราไปสั่งพิมพ์การ์ดกันดีไหมค่ะ*
*พรุ่งนี้ผมไม่ว่างผมจะให้หมออัคไปกับคุณก็แล้วกัน*
*ทำไมละค่ะ*
*ถ้าคุณต้องการจะแต่งงานกับผมละก็ช่วยทำตามที่ผมขอด้วย*
*ก็ได้ค่ะ สินีตามใจพี่คณินได้ทุกอย่างเลยค่ะ เพราะไม่ว่ายังไงพี่คณินก็ไม่มีทางหนีจากงานแต่งงานในครั้งนี้ไปได้จริงไหมค่ะ*
วันต่อมา
ณ ร้านเวดดิ้งแห่งหนึ่งในตัวเมือง
หมออัคพลกำลังนั่งตะลึงกับความสวยของสินีในชุดแต่งงานสีครีมที่ทางร้านให้เธอลองชุดเพื่อหาแบบที่เหมาะสมกับธอ
*สามีของคุณนี่น่ารักจังเลยนะค่ะ ยอมตามใจคุณทุกอย่างเลยไม่ว่าคุณจะบอกให้เขาเปลี่ยนชุดกี่รอบเขาก็ตามใจคุณตลอด เวลาที่คุณลองชุดก็เหมือนกัน ไม่ว่าคุณจะเปลี่ยนชุดกี่รอบเขาก็นั่งรออย่างใจเย็นไม่มีบ่นเลยสักคำ น่ารักสุดๆ เลยละค่ะ*
*พวกคุณคิดว่าเขาน่ารักหรือค่ะ*
*ใช่ค่ะ นี่ถ้าเขายังโสดอยู่ละก็พวกเราคงต้องตามจีบเขาแน่นอนเลยละค่ะ*
สินีรู้สึกหงุดหงิดหัวใจแปลกๆ ที่ผู้หญิงพวกนั้นให้ความสนใจหมออัคพล เธอรู้สึกเหมือนกับว่าเธอกำลังจะโดนแย่งของรักไปอย่างนั้น
ระหว่างเดินทางกลับบ้านคณินธร
*ดูท่าทางผู้หญิงพวกนั้นจะสนใจคุณนะค่ะ*
*แล้วคุณละไม่สนใจผมบ้างหรือไง*
*ไม่*
*ตอบโดยไม่ต้องคิดเลยนะครับ...คุณพูดจริงๆ เหรอ หมอที่ทั้งเก่งทั้งหน้าตาดีแบบผมนี่หายากนะ*
*ชิ...หลงตัวเอง*
*อย่างน้อยเราก็เคย…..*
หมออัคพลพูดพร้อมกับหันหน้ามามองทั่วร่างบางของสินี
*คุณมองฉันแบบนั้นทำไม...หันไปมองทางเลยนะ...ถึงบ้านเมื่อไหร่ฉันจะฟ้องพี่คณิน*
*ผมทำอะไรผิดหรือครับ*
หมออัคพลพูดพร้อมกับจอดรถเข้าข้างทาง
*ฉันจะบอกว่า…*
*บอกว่าอะไรครับ*
หมออัคพลพูดพร้อมกับก้มใบหน้าของเขาเข้ามาใกล้กับใบหน้าของสินี สินีรีบเอามือทั้งสองข้างของเธอดันใบหน้าของหมออัคพลไว้ไม่ให้เข้ามาใกล้กับใบหน้าของเธอ
*ผมว่าเรามาสานต่อเรื่องวันนั้นต่อกันดีกว่านะ คืนนั้นผมจำอะไรไม่ได้เลย*
*คนบ้าปล่อยฉันนะ*
สินีพูดขึ้นเมื่อหมออัคพลจับมือทั้งสองของเธอเอาไว้อย่างแน่นหนา
นึกไม่ถึงเลยว่าผู้หญิงแบบสินีจะหวงตัวเป็นด้วย น่ารักเหมือนกันแฮะ
อัคพลคิดในใจ
*ไม่ปล่อยจนกว่าคุณจะรับปากผมว่าคุณจะไม่แต่งงานกับเจ้าคณิน*
*ทำไมฉันจะต้องรับปากด้วย ฉันรักพี่คณิน...ฉันจะแต่งงานกับพี่คณิน...คุณไม่มีสิทธิมาวุ่นวายกับชีวิตของฉัน*
*แล้วสิทธิในการเป็นพ่อของลูกในท้องของคุณละ*
*คุณรู้เรื่องฉันท้องได้ยังไง*
*ป้าอุ่นบอกผม…เจ้าคณินก็รู้เรื่องนี้*
*อะไรนะ...พี่คณินรู้เรื่องที่ฉันท้องแล้วอย่างนั้นหรือ*
*อืม*
*แล้วทำไม...*
*ทำไมเขาถึงยอมจัดงานแต่งงานใช่ไหม...ก็เพราะว่าเขาต้องการให้ผมรับผิดชอบคุณยังไงละ*
*แสดงว่าพวกคุณกำลังรวมหัวกันหลอกฉันอย่างนั้นสินะ*
*พวกเราหลอกคุณเรื่องอะไร คุณต่างหากที่กำลังจะหลอกล่อให้เจ้าคณินมาแต่งงานด้วย*
*ไม่จริงพี่คณินจะรู้เรื่องที่ฉันท้องได้ยังไง*
*ป้าอุ่นบังเอิญไปเจอผลตรวจครรภ์ที่คุณขยำทิ้งไว้ ก็เลยไปบอกเจ้าคณิน เจ้าคณินรู้ดีว่าคุณจะต้องทำทุกทางเพื่อให้เขากลายเป็นพ่อของเด็กในท้องคุณ แล้วคุณก็ทำจริงๆ โดยใช้อะตอมเป็นเครื่องมือ แต่คุณคิดผิดแล้วละ เพราะอะตอมรู้เรื่องที่เขาไม่ใช่ลูกของเจ้าคณินตั้งแต่ตอนที่แม่ของเขาเสียแล้วละ*
*ไม่จริง...ฉันไม่เชื่อ*
*ไม่เชื่อ คุณก็ไปถามเจ้าคณินเองก็แล้วกัน ผมจะพาคุณไปถามเจ้าคณินตอนนี้เลย*
พูดจบหมออัคพลก็ขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว