บ้านคณินธร

หนึ่งเดือนผ่านไป

ความสัมพันธ์ของนิชากับคณินธรนั้นดีขึ้นเรื่อยๆ จนทำให้สินีรู้สึกอิจฉา

*นี่เราจะทำยังไงต่อไปดี ถ้าสองคนนั้นยังรักกันดีแบบนี้เราจะทำให้พี่คณินมาแต่งงานกับเราได้ยังไงกัน...จริงสิ เราจะใช้เรื่องนั้นไปต่อรองกับพี่คณิน คราวนี้นังนิชาได้กระเด็นออกไปจากบ้านหลังนี้แน่ๆ*

สองวันต่อมา

ณ ห้องทำงานของคณินธร

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

*เชิญ...สินี...คุณมีธุระอะไร*

*ผิดหวังมากหรือค่ะที่เห็นว่าเป็นสินีไม่ใช่ภรรยาสุดที่รักของพี่คณิน*

*คุณมีธุระอะไรก็รีบพูดมาเถอะ*

*ก็ได้ค่ะ สินีขอเข้าเรื่องเลยก็แล้วกันนะค่ะ สินีต้องการให้พี่คณินแต่งงานกับสินีค่ะ*

*อะไรนะ*

*พี่คณินคงจะไม่ปฏิเสธสินีใช่ไหมค่ะ สินีจะให้เวลาพี่คณินสามวันในการคิดตัดสินใจค่ะ สินีหวังว่าพี่คณินจะเลือกสินีเพื่อความสุขของอะตอมนะค่ะ*

พูดจบสินีก็เดินหัวเราะออกไปอย่างผู้ชนะ ปล่อยให้คณินธรนั่งกลุ้มอยู่เพียงลำพัง

*แล้วเราจะบอกนิชายังไงดีละ ทำไมจะต้องมาเกิดเรื่องบ้าๆ แบบนี้กับเราด้วยนะ*

คืนวันนั้น

*วันนี้คุณทำหน้าเครียดทั้งวันเลยนะค่ะ คุณมีเรื่องไม่สบายใจอะไรหรือเปล่าค่ะ*

*เปล่า...*

คณินธรพูดพร้อมกับยิ้มกลบเกลื่อนก่อนที่เขาจะตัดสินใจพูดบางอย่างออกมา

*นิชาผมอยากจะบอกคุณว่าไม่ว่าต่อจากนี้ไปจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นผมขอให้คุณเชื่อใจผม*

พูดจบคณินธรก็จุมพิตที่หน้าผากของนิชา

*วันนี้คุณพูดจาแปลกๆ นะค่ะ*

*ไม่มีอะไรมากหรอกคุณนอนเถอะพรุ่งนี้คุณต้องไปทำงานแต่เช้านะ*

*ค่ะ ฝันดีนะค่ะ*

นิชาจุมพิตที่ริมฝีปากของคณินธรก่อนที่เธอจะขยับตัวเข้าหาอ้อมกอดของคณินธรและนอนหลับไปอย่างง่ายดาย

*นอนขี้เซาจริงๆ เลยนะผู้หญิงคนนี้ ผมจะบอกเรื่องนั้นกับคุณดีไหม คุณจะรับเรื่องนั้นได้ไหมนะนิชา*

พูดจบก็ประทับจุมพิตลงบนริมฝีปากบางของนิชาอย่างแสนรักก่อนที่เขาจะนอนกอดร่างบางของนิชาเอาไว้แนบอกของเขาเหมือนเขากลัวว่าเขาจะไม่ได้กอดเธออีกต่อไป

สามวันผ่านไป

*ได้คำตอบหรือยังค่ะพี่คณิน*

*ทำไมคุณต้องทำแบบนี้ด้วย*

*ในเมื่อสินีไม่มีความสุข พี่คณินก็อย่าหวังว่าจะมีความสุขได้อีกต่อไป*

*ได้ ผมตกลง แต่มีข้อแม้ว่าคุณห้ามไปยุ่งวุ่นวายกับนิชาและอะตอมอีกต่อไป*

*ได้สิค่ะ สินีหวังว่าพี่คณินจะรักษาคำพูดด้วยนะค่ะ พอดีพรุ่งนี้สินีว่างเราไปสั่งพิมพ์การ์ดกันดีไหมค่ะ*

*พรุ่งนี้ผมไม่ว่างผมจะให้หมออัคไปกับคุณก็แล้วกัน*

*ทำไมละค่ะ*

*ถ้าคุณต้องการจะแต่งงานกับผมละก็ช่วยทำตามที่ผมขอด้วย*

*ก็ได้ค่ะ สินีตามใจพี่คณินได้ทุกอย่างเลยค่ะ เพราะไม่ว่ายังไงพี่คณินก็ไม่มีทางหนีจากงานแต่งงานในครั้งนี้ไปได้จริงไหมค่ะ*

วันต่อมา

ณ ร้านเวดดิ้งแห่งหนึ่งในตัวเมือง

หมออัคพลกำลังนั่งตะลึงกับความสวยของสินีในชุดแต่งงานสีครีมที่ทางร้านให้เธอลองชุดเพื่อหาแบบที่เหมาะสมกับธอ

*สามีของคุณนี่น่ารักจังเลยนะค่ะ ยอมตามใจคุณทุกอย่างเลยไม่ว่าคุณจะบอกให้เขาเปลี่ยนชุดกี่รอบเขาก็ตามใจคุณตลอด เวลาที่คุณลองชุดก็เหมือนกัน ไม่ว่าคุณจะเปลี่ยนชุดกี่รอบเขาก็นั่งรออย่างใจเย็นไม่มีบ่นเลยสักคำ น่ารักสุดๆ เลยละค่ะ*

*พวกคุณคิดว่าเขาน่ารักหรือค่ะ*

*ใช่ค่ะ นี่ถ้าเขายังโสดอยู่ละก็พวกเราคงต้องตามจีบเขาแน่นอนเลยละค่ะ*

สินีรู้สึกหงุดหงิดหัวใจแปลกๆ ที่ผู้หญิงพวกนั้นให้ความสนใจหมออัคพล เธอรู้สึกเหมือนกับว่าเธอกำลังจะโดนแย่งของรักไปอย่างนั้น

ระหว่างเดินทางกลับบ้านคณินธร

*ดูท่าทางผู้หญิงพวกนั้นจะสนใจคุณนะค่ะ*

*แล้วคุณละไม่สนใจผมบ้างหรือไง*

*ไม่*

*ตอบโดยไม่ต้องคิดเลยนะครับ...คุณพูดจริงๆ เหรอ หมอที่ทั้งเก่งทั้งหน้าตาดีแบบผมนี่หายากนะ*

*ชิ...หลงตัวเอง*

*อย่างน้อยเราก็เคย…..*

หมออัคพลพูดพร้อมกับหันหน้ามามองทั่วร่างบางของสินี

*คุณมองฉันแบบนั้นทำไม...หันไปมองทางเลยนะ...ถึงบ้านเมื่อไหร่ฉันจะฟ้องพี่คณิน*

*ผมทำอะไรผิดหรือครับ*

หมออัคพลพูดพร้อมกับจอดรถเข้าข้างทาง

*ฉันจะบอกว่า…*

*บอกว่าอะไรครับ*

หมออัคพลพูดพร้อมกับก้มใบหน้าของเขาเข้ามาใกล้กับใบหน้าของสินี สินีรีบเอามือทั้งสองข้างของเธอดันใบหน้าของหมออัคพลไว้ไม่ให้เข้ามาใกล้กับใบหน้าของเธอ

*ผมว่าเรามาสานต่อเรื่องวันนั้นต่อกันดีกว่านะ คืนนั้นผมจำอะไรไม่ได้เลย*

*คนบ้าปล่อยฉันนะ*

สินีพูดขึ้นเมื่อหมออัคพลจับมือทั้งสองของเธอเอาไว้อย่างแน่นหนา

นึกไม่ถึงเลยว่าผู้หญิงแบบสินีจะหวงตัวเป็นด้วย น่ารักเหมือนกันแฮะ

อัคพลคิดในใจ

*ไม่ปล่อยจนกว่าคุณจะรับปากผมว่าคุณจะไม่แต่งงานกับเจ้าคณิน*

*ทำไมฉันจะต้องรับปากด้วย ฉันรักพี่คณิน...ฉันจะแต่งงานกับพี่คณิน...คุณไม่มีสิทธิมาวุ่นวายกับชีวิตของฉัน*

*แล้วสิทธิในการเป็นพ่อของลูกในท้องของคุณละ*

*คุณรู้เรื่องฉันท้องได้ยังไง*

*ป้าอุ่นบอกผม…เจ้าคณินก็รู้เรื่องนี้*

*อะไรนะ...พี่คณินรู้เรื่องที่ฉันท้องแล้วอย่างนั้นหรือ*

*อืม*

*แล้วทำไม...*

*ทำไมเขาถึงยอมจัดงานแต่งงานใช่ไหม...ก็เพราะว่าเขาต้องการให้ผมรับผิดชอบคุณยังไงละ*

*แสดงว่าพวกคุณกำลังรวมหัวกันหลอกฉันอย่างนั้นสินะ*

*พวกเราหลอกคุณเรื่องอะไร คุณต่างหากที่กำลังจะหลอกล่อให้เจ้าคณินมาแต่งงานด้วย*

*ไม่จริงพี่คณินจะรู้เรื่องที่ฉันท้องได้ยังไง*

*ป้าอุ่นบังเอิญไปเจอผลตรวจครรภ์ที่คุณขยำทิ้งไว้ ก็เลยไปบอกเจ้าคณิน เจ้าคณินรู้ดีว่าคุณจะต้องทำทุกทางเพื่อให้เขากลายเป็นพ่อของเด็กในท้องคุณ แล้วคุณก็ทำจริงๆ โดยใช้อะตอมเป็นเครื่องมือ แต่คุณคิดผิดแล้วละ เพราะอะตอมรู้เรื่องที่เขาไม่ใช่ลูกของเจ้าคณินตั้งแต่ตอนที่แม่ของเขาเสียแล้วละ*

*ไม่จริง...ฉันไม่เชื่อ*

*ไม่เชื่อ คุณก็ไปถามเจ้าคณินเองก็แล้วกัน ผมจะพาคุณไปถามเจ้าคณินตอนนี้เลย*

พูดจบหมออัคพลก็ขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว