Twin แฝดเลือดผสม

                                                                              สัตว์เวทย์มายา

            หลังจากเปิดเรียนมา 2 เดือนกว่าๆ   หลายๆ อย่างก็เข้าที่มากขึ้น    เด็กปี1 ได้เรียนได้ฝึกการต่อสู้หลายๆ ด้านทั้งการใช้เวทย์   ทักษะการต่อสู้และฝึกร่ายเวทย์บทพื้นฐานต่างๆ      แต่ข่าวเรื่องประธานรุ่นปี1 มีสายเลือดของเผ่าพันธุ์ปีศาจและข่าวการกลับสู่ร่างที่แท้จริงของชายน์ก็ยังคงดังไปทั้งโฮเนอร์     ยิ่งช่วงนี่เดวี่ก็ตามติดชายน์ยังกับเงาตามตัวทำให้ทั้งคู่ยิ่งกลายเป็นเป้าสายตาของหลายๆ คนเข้าไปใหญ่

‘เป็นคู่หูที่หล่อทั้งคู่เลยอ่ะเธอ’

‘ถ้าปีศาจจะหล่อกันขนาดนี้นะ   ฉันจะยอมพลีกายให้ปีศาจเลย’

‘ชายน์ก็เป็นพวกสืบสายเลือดเผ่าพันธุ์ปีศาจหรอถึงมีปีกสีดำอ่ะ’

‘ปีศาจไม่สามารถใช้เวทย์แห่งแสงได้ทรงอานุภาพขนาดนั้นนะ   จำตอนทดสอบเวทย์กับปี2 ไม่ได้หรอ  ชายน์นี่อย่างกับเทพบุตรแหนะ’   และอีกมายมายที่ทั้งคู่มักได้ยินหลายๆ คนในโฮเนอร์กล่าวถึงพวกเขา

“สวัสดีค่ะคุณชายน์  คุณเดวี่   ตั้งแต่ได้ตำแหน่งประธานรุ่นและประธานสายมาฉันก็ยังไม่มีโอกาสได้คุยกับพวกคุณทั้งสองคนเลยนะค่ะ”    เจด้า   สาวสวยสายศิลป์กล่าวทักทายเมื่อเห็นคนทั้งคู่ผ่านมาทางกลุ่มเขาพอดี   เธอเองก็ยอมรับว่าหนุ่มทั้งสองคนนี่มีแรงดึงดูดไม่น้อย   และเธอก็ปลื้มชายน์ตั้งแต่แรกอยู่ไม่น้อย

“เอ่อออ  คุณ..”   ชายน์กล่าวพลางพยายามนึกชื่อสาวสวยตรงหน้า

“ฉัน  เจด้า  เอนเชน่า  ค่ะ ”   เจด้าพร้อมกับยิ้มหวาน

“ออ  ขอโทษทีครับ   ผมความจำไม่ค่อยดีหน่ะ  ฮ่าๆๆ”   แก้ตัวพร้อมกับส่งยิ้มหล่อๆ กลับไปให้

“เขาว่ากันว่าคุณชายน์เปลี่ยนไป ”  ยังไม่ทันที่เจด้าจะกล่าวจบชายน์ก็ชิงพูดตัดหน้าขึ้น

“ก็แค่ผมยาวกับมีปีกหน่ะ   ฮ่าๆๆ”   ชายน์ว่าอย่างอารมณ์ดี

“ไม่หรอก   ฉันว่าคุณชายน์ดูโตขึ้น  มีเสน่ห์มากขึ้น”   ท้ายประโยคเจด้ากล่าวด้วยเสียงแผ่วเบาพร้อมกับใบหน้าที่บัดนี้กำลังแดงจนสังเกตุได้

“ชมผมใช่มั๊ยเจด้า   ขอบคุณนะครับ   ยังไงผมขอตัวก่อนนะพอดีมีธุระหน่ะ   ไปเดวี่”   กล่าวดักคออย่างรู้ทันความคิดพร้อมกับปฏิเสธอย่างนิ่มนวลก่อนจะลาดแขนคูหูที่ยื่นนิ่งไม่พูดจาซักคำ

“เฮ้อออ  วันหลังนายพูดบ้างก็ได้นะ   ให้ฉันพูดอยู่คนเดียวเกิดวันไหนฉันหลวมตัวไปนายจะว่าไง  ฮ่าๆๆ”

“นายไม่ได้ต้องการแบบนั้นหรอก”   เดวี่กล่าวในสิ่งที่ชายน์ฟังแล้วก็ลอบยิ้มออกมาทันที    …ยิ่งนานวันเดวี่ยิ่งรู้ใจเรานะเนี่ย > <

‘ให้โอกาสฉันหน่อยนะ ชายน์’ 

                                                              …………………………………………….

ณ สนามหลังโรงเรียนในชั่วโมงเรียนวิชาเวทย์พื้นฐาน…

                เอาละค่ะนักเรียนที่น่ารัก    ตามที่อาจารย์เคยบอกไปแล้วว่าวันนี้เราจะสร้างสัตว์เวทย์มายากัน         ในที่นี่ทุกคนสามารถสร้างสัตว์เวทย์มายาได้    แต่ก็ขึ้นอยู่กับพลังเวทย์และธาตุพื้นฐานของเราด้วยนะว่าจะสร้างสัตว์เวทย์มายาได้ในระดับใด     คนที่มีพลังเวทย์มากๆ ก็จะสร้างสัตว์เวทย์มายาขั้นสูงได้อย่างเช่น  ภูต  ฟินิกซ์หรือมังกร      ขอดีของสัตว์เวทย์มายาคือเราสามารถใช้พวกนี้ต่อสู้แทนเราโดยที่เราจะสั่งการเขาอีกที   เป็นทางเลือกที่ดีในกรณีที่ต้องเจอคู่ต่อสู้หลายทางหน่ะ   ไม่ทราบว่าในที่นี้มีใครจะอาสาออกมาสร้างสัตว์เวทย์มายาเป็นตัวอย่างให้เพื่อนๆ ดูรึเปล่าค่ะ

“ผมครับ”   แจ็คกี้กล่าวพร้อมยืนขึ้นอย่างมั่นใจและนั่นก็เรียกเสียงเฮจากเด็กสายเวทย์ได้เป็นอย่างดี

“เอาอย่างนี้ดีกว่า   ครูขอเชิญหัวหน้าสายทุกสายออกมาเลยดีกว่านะจ๊ะ”   สิ้นเสียงของเอสเทอร์   อาจารย์สาวสวยแล้วเหล่านักเรียนทั้งห้องเรียนรวมก็พากันเฮลั่นกับการเชียร์หัวหน้าสายของตน    บัดนี้   แจ็คกี้  เจด้า   ลุคและชายน์ต่างก็ออกมายืนอยู่หน้าชั้นเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

“สิ่งสำคัญคือพวกเธอไม่ควรสร้างสัตว์เวทย์มายาที่สูงเกินพลังเวทย์ตัวเองนะ     เพราะมันจะสิ้นเปลืองพลังเวทย์และเธอจะควบคุมมันไม่ได้ ”   เอสเทอร์กล่าวกำชับ

“แล้ววิธีการละค่ะ”   เจด้าถามหลังจากที่เห็นว่าอาจารย์ยังไม่บอกวิธีการสร้างให้รู้

“ใจร้อนจังนะเจด้า  ฮ่าๆๆๆ   ก็ต้องใช้เวทย์นิดหน่อยโดยเวทย์บทนี้จะใช้สร้างสัตว์เวทย์มายาจากเวทย์ของเราเองและยังใช้ในการจับสัตว์เวทย์จริงๆ มาเป็นสัตว์เลี้ยงด้วยนะ”   คำกล่าวของเอสเทอร์ทำให้เด็กๆ หลายคนทำหน้าสงสัยแต่เธอก็เพียงแต่สอนเวทย์บทนั้นให้กับหัวหน้าสายทั้งสี่คนอย่างรวดเร็วด้วยเวลาไม่ถึง 5 นาที

“ดูเหมือนว่าทุกคนจะพร้อมแล้วนะ   เริ่มจากใครก่อนดีจร๊ะ”   เอสเทอร์กล่าวอย่างอารมณ์ดี

“ผมครับ”   อีกครั้งที่แจ็คกี้เสนอตัวออกมาคนแรก   และเมื่อเขาเริ่มร่ายเวทย์ก็ปรากฏว่าเปลวเพลิงสีส้มแดงกองโตลุกโชติขึ้นเบื้องหน้า   ทันทีที่เวทย์จบก็ปรากฏร่างของมังกรเพลิงบินทะยานออกมาจากกองไฟนั่น    เสียงร้องฮือของบรรดานักเรียนดังไปทั่วทั้งสนามที่เห็นว่าแจ็คกี้สามารถสร้างมังกรไฟได้   …ถ้าสร้างมังกรได้คนๆ นี้คงมีพลังเวทย์ไม่น้อย!!

“คนต่อไปเชิญ”  เอสเทอร์กล่าวเรียกหัวหน้าสายคนต่อไปทันที    เมื่อได้ยินดังนั้นเจด้าก็เริ่มสร้างสัตว์เวทย์มายาของตนบ้าง   สายลมรอบๆ สนามพัดโหมกระหน่ำจนเด็กๆ ต้องยกมือปิดป้องร่างกายจากลมนั้น    เบื้องหน้าของเจด้าตอนนี้กำลังเกิดพายุหมุนลูกย่อมๆ ที่กำลังหมุนอย่างบ้าครั่ง    เมื่อมันสิ้นสุดลงก็ปรากฏร่างของวิหกลมตัวโตที่มีร่างใสเพราะเป็นวิหกธาตุลมแต่มีจะงอยปากและกรงเล็บสีดำสนิทกำลังบินทะยานขึ้นไปเบื้องบน     เมื่อเห็นว่าเจด้าสร้างสัตว์เวทย์มายาได้เรียบร้อยแล้วลุคก็หันมาเริ่มสร้างสัตว์เวทย์มายาของตนบ้าง     ทันใดนั้นผืนดินเบื้องหน้าของลุคก็สั่นสะเทือนพร้อมกับที่บางอย่างกำลังโผล่ขึ้นมาจากรอยแตกของดินนั่น    แมลงป่องตัวโตกำลังคลานขึ้นมาจากรอยแยกนั้นนั่นเอง!!

“โห   หมอนี่สร้างสกอร์เปี้ยนได้   แสดงว่าเป็นพวกธาตุดินแน่ๆ”   ดัชเอ่ยออกมาอย่างตื่นเต้นที่เขาเจอพวกเดียวกัน

“ฉันละอยากลองเหลือเกินว่าไฟของฉันจะสร้างมังกรได้น่ากลัวกว่าของเจ้านั่นหรือเปล่า”   เบลกล่าวพลางจ้องมองมังกรเพลิงที่กำลังบินวนอยู่บนท้องฟ้า

“แต่วิหกลมของเจด้านี่ไม่ธรรมดานะ   ไม่รู้ว่าระดับฉันจะทำได้ขนาดนั้นหรือเปล่า”   มาร์ตินเอ่ยชื่นชมวิหกร่างใสตัวนั้น

“รอดูของชายน์บ้างดีกว่า   ฉันว่าหมอนี่ต้องไม่ธรรมดาอีกแน่”   นีโอออกความคิด   เพราะตั้งแต่รู้จักกันมาชายน์ใช้เวทย์ได้ดีในทุกสายจนหลายคนยังคงคาใจว่าชายน์มีสายเลือดของเผ่าพันธุ์ใดและมีธาตุอะไรเป็นธาตุประจำตัว!!

“คนสุดท้ายแล้ว  เชิญจ้า”   เอสเทอร์หันมากล่าวกับชายน์เป็นเชิงส่งสัญญาณและชายน์ก็เริ่มทันที

กลุ่มควันสีดำลอยคละคลุ้งไปรอบๆกายของเขา   ความอึดอัดและกดดันแผ่ออกไปทั่วจนทุกคนสามารถสัมผัสมันได้   อุณหภูมิทั่วทั้งบริเวณลดต่ำลงจนหลายๆ คนถึงกับตัวสั่นแต่ทว่าสิ่งหนึ่งที่ทุกคนต่างพึงพอใจคือกลิ่นหอมอ่อนๆ ของดอกไม้ที่อบอวลไปทั่วทั้งบริเวณนั้นกำลังเข้ามาบรรเทาความอึดอัดและกดดันให้เบาบางลง   จู่ๆ ก็มีสายลมอ่อนๆ พัดเข้ามาวูบหนึ่งทำให้กลุ่มควันสีดำนั่นจางหายไปและเผยสิ่งที่อยู่ตรงหน้านั้นออกมาจนทุกคนในสนามต้องตกตะลึงจนตาค้าง

                ภาพหญิงสาวผมดำยาวกับผิวกายขาวที่มีอาภรณ์สีชมพูหวานห่มร่างเพียงน้อยนิดตรงหน้ากำลังย่อกายทำความเคารพชายน์อย่างอ่อนน้อมเรียกให้หลายๆ คนเกิดความสงสัยว่าอาจารย์ให้เรียกสัตว์เวทย์มายาแต่ทำไมชายน์เรียกสตรีงามนางนี้ออกมาแทนล่ะ !!

“นายว่าชายน์มันคิดอะไรตอนร่ายเวทย์ว่ะ  ฮ่าๆๆ”   เบลหันมาถามเพื่อนๆ อย่างอารมณ์ดี

“ไม่ว่าจะคิดอะไรก็จะได้อย่างที่คิดนั่นแหละ  ฮ่าๆๆ”   นีโอตอบพร้อมหัวเราะเบาๆ

“ชายน์ก็ร้ายไม่เบานะเนี่ย   แอบหื่นใช่เล่นเลย  หึหึ”   เซฟานี่กล่าวเมื่อเห็นว่าสิ่งที่เพื่อนเรียกออกมาคือสตรีงามผู้ที่นุ่งน้อยห่มน้อยจนอดหวาดเสียวแทนไม่ได้   …ใส่แค่เกาะอกสีชมพูกับเครื่องประดับแปลกๆ   ผ้าที่นุ่งนั่นก็แหวกขึ้นมาจนจะถึงเอวแล้ว   แบบนี้จะสู้กับมังกรเพลิงได้ยังไง  ชิ!!

“ยอมรับเหอะเซว่าผูหญิงของชายน์หน่ะ   ขาวสวยและเซ็กซี่กว่าเธอเยอะ  ฮ่าๆๆๆ”   มาร์ตินเอ่ยแซวเซฟานี่ทันทีที่เห็นว่านี่เป็นโอกาสเอาคืนของเขา

โป๊กกก!!  โอ๊ยยย!!!  เสียงกำปั้นเขกลงบนหัวพร้อมกับเสียงร้องของมาร์ตินตามมาติดๆ

“ถ้าไม่พูดก็ไม่เจ็บตัวหรอกนะ  มาร์ตี้!!”   ต่อว่าพร้อมกับเปลี่ยนชื่อให้เพื่อนทันที

“ฮ่าๆๆๆ  มาร์ตี้  วู้วๆๆ”   เสียงแซวโห่ร้องของเบลช่วยเรียกเสียงหัวเราะจากเพื่อนๆ เป็นอย่างดีแต่คนโดนแซวกำลังหน้าหงิกสุดๆ!!

“เอาล่ะ   ตอนนี้มีสัตว์เวทย์มายาแล้วคือ  มังกรเพลิง   วิหกลม   สกอร์เปี้ยนและภูตพฤกษา   ครูก็จะให้พวกเธอฝึกควบคุมสัตว์เวทย์มายาด้วยการต่อสู้กันโดยการใช้สัตว์เวทย์มายาที่สร้างขึ้นมานี่แหละ      ตัวแทนจากสายไหนเป็นผู้ชนะครูจะบวกคะแนนวิชานี้ให้พิเศษทั้งสายเลยนะ  ฮ่าๆๆ  ”   กล่าวจบหัวหน้าสายทั้งสี่ก็มองหน้ากันก่อนจะหันไปสื่อสารกับสัตว์เวทย์มายาของตนทันที

                ทันทีที่ได้โอกาสมังกรเพลิงของแจ็คกี้ก็บินโฉบมายังภูตพฤกษาของชายน์ทันทีหากเพียงแต่ภูตพฤกษาแค่ตีลังหลบอย่างอ่อนช้อยก็พ้นวิถีจู่โจมของมังกรเพลิงได้แล้ว

“แค่ทักทายหน่ะ  หึหึ”   แจ็คกี้หันมากล่าวกับชายน์หลังจากการจู่โจมแรกเกิดขึ้น

“ไอ้พวกที่บินได้น่ะสมควรเจอกันมากกว่านะ   อย่าเอาเปรียบพวกไม่มีปีกสิ”   เจด้ากล่าวท้าทายไปยังแจ็คกี้และก็ได้ผลทันทีเพราะตอนนี้มังกรเพลิงบินตรงไปยังวิหกลมแล้ว    ทำให้สกอร์เปี้ยนหันมาฟัดกับภูตพฤกษาทันที      เจ้าสกอร์เปี้ยนหรือแมลงป่องตัวโตวิ่งเข้าใส่ภูตพฤกษาพร้อมกับก้อนหินมากมายที่มันขุดขึ้นมาแล้วดีดใส่ภูตพฤกษาแต่เธอก็หลบได้ดังเช่นก่อนหน้านี้     ทันทีที่การจู่โจมนั่นไม่ได้ผลมันก็ยกหางที่มีเหล็กแหลมอยู่ตรงปลายขึ้นขู่พร้อมตั้งรับการโจมตีของภูตพฤกษาบ้าง   เถาวัลย์เส้นใหญ่มากมายผุดขึ้นมาจากพื้นแล้วตรงไปยังร่างของสกอร์เปี้ยนพร้อมกับพันธนาการร่างนั้นทันที      หากแต่เมื่อภูตพฤกษาตามเข้าไปจะจัดการมันหางของเจ้าสกอร์เปี้ยนก็จู่โจมภูตพฤกษาจนเธอได้แต่กระโดดหลบไปมา

“ตัดหางมัน!!”   ชายน์ตะโกนออกไปพร้อมกับที่ภูตพฤกษาส่งใบไม้นับร้อยๆ ใบที่คมราวกับดาบเข้าไปตัดหางเจ้าสกอร์เปี้ยนจนลุคได้แต่ร้องลั่น

“เห้ย   ระวัง!!”    เจ้าสกอร์เปี้ยนของลุคพยายามโยกหางหลบคมใบไม้พร้อมทั้งดิ้นสะบัดตัวออกจากพันธนาการของเถาวัลย์นั่นจนตอนนี้เถาวัลย์หลายเส้นเริ่มขาดลงบ้างแล้ว

“ไม่ทันหรอกลุค  ฮ่าๆๆ”   ชายน์เอ่ยออกมาอย่างเจ้าเล่ห์   ก่อนจะตะโกนออกไปอีกครั้ง

“ปลิดชีพเลย”   ทันทีที่กล่าวจบภูตพฤกษาของชายน์ก็กระโดดขึ้นไปบนหลังของเจ้าสกอร์เปี้ยนและมันก็พยายามใช้หางจู่โจมภูตพฤกษาอย่างไม่ละความพยายามเพราะตอนนี้คู่ต่อสู้ของมันได้เข้ามาประชิดตัวมันแล้ว  

ฉับ!!!   กรีซซซซซ!!   มีดสั้นในมือของภูตพฤกษาตัดเข้ายังหางของเจ้าสกอร์เปี้ยนทันทีจนมันร้องลั่นอย่างเจ็บปวดก่อนจะสลายไปหลังจากที่ภูตพฤกษาใช้มีดนั้นปักลงยังกลางหลังของมัน

เฮ…..     เสียงเฮจากเด็กสายสามัญดังลั่นเมื่อภูตพฤกษาจัดการเจ้าสกอร์เปี้ยนของลุคจากสายยุทธ์ได้แล้ว

“ฉันว่าไม่ใช่แค่สวยนะ    แต่ผู้หญิงของชายน์นี่อันตรายจริงๆ”   ดัชเอ่ยออกมาพร้อมกับกระตุกยิ้มบางๆ

“สัตว์เวทย์มายาย่ะ   ไม่ใช่ผู้หญิงของชายน์ซะหน่อย”   เซเอ่ยขัดออกมาจนเพื่อนๆ ต่างพากันแอบยิ้ม

“เลือกเลยว่าเธออยากจะจัดการอะไรก่อน  ฮ่าๆๆ”    ชายน์สั่งภูตพฤกษาอย่างอารมณ์ดีและภูตสาวก็เพียงหันกลับมาย่อกายเชิงรับคำสังอย่างดงามพร้อมกับส่งยิ้มหวานมาให้ชายน์  

“เผามันเลย!!”   แจ็คกี้สั่งมังกรเพลิงให้หันกลับมาจัดการภูตพฤกษาแทน   และเจ้ามังกรเพลิงก็รับคำสั่งนั้นทันที   เปลวไฟอันร้อนระอุถูกส่งมายังภูตสาวของชายน์แต่ก่อนที่เพลิงนั่นจะเข้ามาถึงตัวภูติพฤกษาก็หายวับไปทันทีก่อนจะไปปรากฏตัวอีกด้านทางวิหกลมและเข้าจู่โจมวิหกลมทันทีจนเจด้าเองก็ตั้งตัวไม่ทัน

“ขอโทษนะเจด้า   แต่งานนี้ฉันขอ”   ชายน์หันมากล่าวกับเจด้าพร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์

“จัดการเลย”   ชายน์หันไปสั่งภูตสาวของเขาอีกครั้ง    แสงสีขาวสว่างว้าบที่ร่างของภูตสาวก่อนที่จะมีกลีบดอกไม้นับพันๆ กลีบปลิวออกมาและตรงเข้าไปยังวิหกลม   ทันทีที่มันปะทะกับวิหกลมก็จะระเบิดทันทีจนตอนนี้วิหกลมได้แต่บินหลบหลีกกลีบดอกไม้สีชมพูนั่นอย่างทุลักทุเล   และไม่ใช่แค่วิหกลมเท่านั้นที่ต้องหลบเพราะตอนนี้มังกรเพลิงก็ได้รับกลีบดอกไม้จากภูตพฤกษาเช่นกัน

“ดอกไม้กับมังกร   หึหึ   ตลกสิ้นดี”   แจ็คกี้กล่าวอย่างเหยียดๆ เมื่อเห็นวิธีการต่อสู้ของภูตพฤกษา   เพราะระเบิดนั่นอาจมีผลต่อวิหกลมของเจด้า  แต่แน่นอนว่าระเบิดเพียงแค่นั้นไม่สามารถทำอะไรมังเพลิงตัวโตได้

“เผามันให้หมด”   แจ็คกี้สั่งเสียงเฉียบขาด   จากนั้นมังกรเพลิงก็พ่นไฟใส่กลีบดอกไม้ของภูตพฤกษาจนมอดไหม้หายไปทันที

“อันนั้นแค่ทักทาย   ของจริงมันต้องอดใจรออีกนิดนะ ฮ่าๆๆ”   ชายน์กล่าวพลางหัวเราะอย่างอารมณ์ดี

เมื่อการจู่โจมของภูตพฤกษาจบลงวิหกลมก็เริ่มจู่โจมบ้าง    สายลมพัดมาจากทุกทิศทางและตรงเข้าจู่โจมมังกรเพลิงกับภูตพฤกษาทันที     พายุหมุนขนาดใหญ่พัดเข้ามายังร่างของภูตสาวในขณะที่เถาวัลย์ยักษ์ก็โผล่ออกมาสานกันเป็นกำแพงกั้นแนวพายุนั้นไว้     ส่วนมังกรเพลิงนั้นเมื่อพ่นไฟออกไปก็เจอกับกระแสลมของวิหกลมที่พัดเปลี่ยนวิถีของเปลวเพลิงนั้นให้เบี่ยงออกไปจากทิศทางที่ต้องการ    แต่เหมือนเจด้าจะลืมนึกไปว่าลมคือตัวเร่งปฏิกิริยาชั้นดีให้กับไฟ     เพราะเมื่อลมพัดเข้าใส่ไฟมันก็จะลุกแรงขึ้นและเหมือนว่าแจ็คกี้กับมังกรเพลิงจะจับทางได้แล้วเพราะบัดนี้มังกรเพลิงกำลังเร่งการโจมตีอย่างหนักและเข้าจู่โจมทุกทิศทางจนในที่สุด

“ระวัง!!”   ยังไม่ทันที่เจด้าจะเตือนวิหกลมสำเร็จ   ไฟจากมังกรเพลิงก็เขาจู่โจมจนวิหกลมสลายไปแล้ว   เสียงเฮลั่นจากเด็กสายเวทย์ดังขึ้นบ้างหลังจากที่หัวหน้าสายของเขาจัดการวิหกลมได้สำเร็จ

“ทีนี้ก็เหลือแค่เราแล้วนะ”   แจ็คกี้กล่าวพลางยิ้มกริ่ม

“ได้เวลาโชว์ของจริงซะที  หึหึ”   ชายน์ยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะพยักหน้าให้ภูตสาวของตน   ทันทีที่รับคำสั่งภูตพฤกษาก็ลอยตัวขึ้นไปเสมอกับมังกรเพลิงอย่างไม่กลัวเกรง      แสงสีขาวสว่างว้าบไปทั่วร่างของภูตสาวพร้อมกับร่างนั้นกำลังเปลี่ยนไป

“โห   ภูตพฤกษาแปลงร่างได้ด้วยหรอ   เจ๋งเป็นบ้าเลย  ฮ่าๆๆ”   มาร์ตินกล่าวพลางหัวเราะชอบอกชอบใจ

“ไม่ใช่แบบนั้นหรอก   ชายน์แค่แปรธาตุให้ภูตพฤกษาเหมาะที่จะสู้กับมังกรเพลิงหน่ะ   ไม่งั้นนายคิดว่าพลังดอกไม้ใบไม้จะจัดการมังกรได้หรอ”   นีโออธิบายตามที่เขาคาดการณ์

                สิ้นแสงนั้นก็ปรากฏร่างของสตรีคนเดิมแต่ครั้งนี้เธอกลับห่มอาภรณ์สีแดงเพลิงกับผมที่เปลี่ยนเป็นสีฟ้าครามและปีกใสๆ ที่กลางหลังนั่นกำลังบินวนไปมาอย่างพร้อมที่จะเข้าจู่โจมทันที

“ถ้าเปลี่ยนธาตุตามที่นีโอบอกนี่ก็คงจะเป็นธาตุไฟสินะ”   ดัชเอ่ยออกมาหลังจากเห็นความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับภูตพฤกษานั่น

“ไม่ใช่  นี่เป็นธาตุผสมระหว่างไฟกับน้ำ     การสร้างสัตว์เวทย์มายาได้ถึงระดับภูตแล้วยังจะผสานวารีเวทย์กับอัคคีเวทย์เข้าไว้ด้วยกันได้อีกนี่ยากมากนะ   แต่เพราะเป็นชายน์มันดูง่ายไปซะหมดหมด”   เดวี่กล่าวออกมาบ้างหลังจากที่นั่งดูอย่างเงียบๆ มาพักใหญ่     และแน่นอนว่าตอนนี้เด็กปีหนึ่งหลายคนต่างกำลังตื่นเต้นกับความสามารถของชายที่สามารถแปรธาตุเพื่อเปลี่ยนร่างภูตพฤกษาให้เหมาะกับคู่ต่อสู้ได้  

“จัดการมันเลย”   แจ็คกี้ออกคำสั่งอย่างหงุดหงิดหลังจากที่เห็นสายตาชื่นชมของเพื่อนๆ ต่างพากันส่งไปให้กับชายน์ที่ยืนยิ้มอยู่ข้างๆ เขา    สิ้นคำสั่งร่างของมังกรเพลิงก็บินร่อนไปรอบๆ ภูตสาวพร้อมกับพ่นไฟออกมามากมาย      หากแต่เมื่อภูตสาวของชายน์สะบัดฝ่ามือสวนออกไปก็เกิดเปลวไฟพุ่งสวนไปปะทะกับไฟของมังกรเพลิงทันที

บึ้มมมมม!!   เสียงการปะทะกันจนเกิดการระเบิดขึ้นดังกึกก้องไปทั่วบริเวณจนตอนนี้บรรดาเด็กปี2 ปี3 ที่ไม่มีเรียนต่างพากันมาดูการใช้สัตว์เวทย์มายาของเด็กปี1 มากพอสมควร

“นายว่าตัวไหนของแจ็คกี้   และตัวไหนของชายน์”   โทนี่เอ่ยถามริวที่แอบมาดูน้องชายตัวแสบของเขาหลังจากที่เขาต้องไปทำภารกิจให้ทางสภาแกรนน่าจนหลายวันมาแล้วก็ยังไม่มีโอกาสได้พูดคุยกับชายน์เลย

“ฉันว่าภูตนั่นน่าจะของชายน์นะ   เพราะถ้าไม่แน่จริงคงสร้างสัตว์เวทย์มายาถึงขั้นภูตไม่ได้หรอก   หนำซ้ำภูตนั้นยังเกิดจากธาตุผสมอีก”   นีน่ากล่าวแทรกขึ้นมาก่อน

“จริงๆ  ชายน์น่าจะได้เป็นประธานรุ่นมากกว่านะ   เขาดูเก่งและโดดเด่นกว่าคนอื่นๆ  มาก”   แนนนี่กล่าวสนับสนุน

“อย่าพึ่งประเมินเดวี่ต่ำขนาดนั้น   ถ้าลองว่ามีดาบดำแห่งราชันย์ปีศาจอยู่ในครอบครองแล้วละก็   เด็กคนนี้ย่อมไม่ธรรมดา”   ริวเอ่ยขัดความคิดของแนนนี่โดยสิ่งที่คิดและไม่พูดออกไปก็คือสายเลือดและสถานะนั่นเอง

‘หึหึ   ช่างเป็นคู่หูที่น่าสนใจดีจริงๆ’   โทนี่คิด

                                                                     ………………………………….

                                บัดนี้การต่อสู้นั้นกินเวลามาเกือบชั่วโมงแล้วซึ่งการควบคุมสัตว์เวทย์มายาเป็นเวลานานๆ นั้นนอกจากเจ้าของสัตว์เวทย์มายาจะสูญเสียพลังแล้วนั้น       การเรียกสัตว์เวทย์มายาขั้นสูงอย่างมังกรเพลิงและภูตนั้นก็ทำให้ทั้งแจ็คกี้และชายน์หน้าซีดไปตามๆ กัน

“โจมตี!!”   ทันทีที่แจ็คกี้สั่งมังกรเพลิงตัวโตก็พ่นไฟใส่ภูตสาวทันที      และก็เหมือนเดิมที่เธอใช้ไฟสวนกลับไปจนมันปะทะกันและระเบิดออกกลางอากาศทันที

‘ไฟกับไฟคงไม่ได้ผลแน่’   ชายน์คิดหาทางจัดการมังกรเพลิงนั่น   แต่เมื่อภูตสาวของเขาใช้วารีเวทย์อัดเข้าไปปรากฏว่าได้ผล    เพราะเมื่อมังกรเพลิงโดนวารีเวทย์ของภูตสาวเข้าไปมันก็มีอาการชะงักไปและเสียหลักทันที   …หึหึหึ  จะดับไฟก็ต้องใช้น้ำสินะ 

“จัดการเลย  ฉันอยากกลับหอแล้ว”   ชายน์ออกคำสั่งกับภูตสาวพลางหันไปยิ้มให้แจ็คกี้   และนั่นก็ทำให้แจ็คกี้โมโหได้ไม่น้อยเพราะเขารู้ว่าเขากำลังโดนชายน์เล่นสงครามประสาทกับเขา

                สิ้นคำสั่งของชายน์ภูตสาวก็กางแขนทั้งสองข้างออกพร้อมกับอาภรณ์ของเธอที่เปลี่ยนเป็นสีฟ้าขาวซึ่งแสดงว่าชายน์ได้แปรธาตุให้กับภูตสาวของเธออีกครั้งแล้ว     มวลน้ำมหาศาลกำลังหมุนวนอยู่รอบๆ กายของเธอก่อนจะพุ่งตรงไปยังมังกรเพลิงที่มันก็พ่นไฟกลับมาเช่นกัน    แต่ไฟที่มีน้อยกว่าน้ำก็ต้องดับไปเป็นธรรมดา…

“อย่ายอมแพ้นะ   อัดมันกลับไปอีกสิ  โธ่!!”   เสียงของแจ็คกี้ตะโกนสั่งมังกรเพลิงอย่างหัวเสียหลังจากที่เห็นว่าไฟของมังกรเพลิงทำอะไรภูตสาวไม่ได้เลย     และเหมือนว่าการประลองจะมาถึงจุดจบแล้วเพราะบัดนี้ภูตสาวได้เรียกมวลน้ำออกมาอีกครั้งพร้อมกับสายลมที่โหมกระหน่ำมาจากทุกทิศทาง     ทันทีที่เธอส่งมวลน้ำนั่นไปให้มังกรเพลิงมันก็กลายเป็นน้ำแข็งเข้าปกคลุมร่างนั้นให้หยุดนิ่งไปทันที

“มังกรนายแข็งแล้วว่ะ แจ็คกี้  ฮ่าๆๆๆ”    เสียงหัวเราะของชายน์สร้างความโกรธแค้นให้แจ็คกี้จนบัดนี้เจ้าตัวได้แต่กำหมัดแน่นเพราะเริ่มมองเห็นผลการแข่งขันแล้ว

“จัดการ!!”   เสียงออกคำสั่งอันทรงพลังทำให้ภูตสาวเรียกลูกธนูน้ำออกมานับร้อยๆ ดอกก่อนจะส่งมันเข้าไปยังเจ้ามังกรนั่น

บึ้มมมมม   เสียงระเบิดดังลั่นพร้อมกับเศษสะเก็ดน้ำแข็งกระจายไปทั่วโดยที่บัดนี้ร่างของมังกรเพลิงนั่นหายวับไปแล้ว

‘แปะๆๆๆๆ’     เสียงปรบมือของอาจารย์เอสเทอร์ดังขึ้นก่อนที่นักเรียนทั้งหมดรอบๆ สนามไม่เว้นแม้แต่ปี2 และปี3   ต่างก็ลุกขึ้นยืนปรบมือให้กับผู้ชนะในครั้งนี้

“เก่งมากชายน์   เอาละนักเรียน      ครูมีเรื่องจะมาชี้แจงกับพวกเธอนิดหน่อยนะ”   เอสเทอร์กล่าวพลางยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

“ครูได้ทำเรื่องขออนุญาตต่อท่านผู้อำนวยการแล้วว่าครูจะให้พวกเธอเข้าป่าศักดิ์สิทธิ์”  สิ้นเสียงของอาจารย์เอสเทอร์เหล่านักเรียนปี1   ก็ร้องฮือไปทั้งสนาม

“ไม่ต้องกลัวนะเพราะด้วยเวทย์และทักษะการต่อสู้ต่างๆ ที่พวกเธอร่ำเรียนมากว่าสองเดือนนั่นก็สามารถช่วยให้เธอเอาตัวรอดได้สบายๆ      อีกอย่างป่านั่นอยู่ในเขตของโฮเนอร์   ครูรับรองได้ว่าทุกการเคลื่อนไหวของเธอจะอยู่ในสายตาของรุ่นพี่ปี3 แน่นอนจร้า  ฮ่าๆๆ”

“แล้วจะให้เราเข้าไปทำไมค่ะ”   เสียงของเด็กสาวสายศิลป์คนหนึ่งเอ่ยถาม

“ไปจับสัตว์เวทย์ไง  ฮ่าๆๆ”   คำตอบของอาจารย์เอสเทอร์ทำให้หลายๆ คนหน้าเสียไปตามๆ กัน

                ‘ยังไม่ได้ลองร่ายเวทย์เลยแล้วจะไปจับได้หรอ’

‘ฉันยังร่ายเวทย์ไม่แม่นเลย  โธ่….’

              ..........................................................................................................................................................................