The World Of Dark - มหันตภัยโลกยุคล่มสลาย

The World Of Dark - Chapter 4 โทษดวง
 
มาร์ครู้สึกปวดร้าวบริเวณที่ถูกท่อนไม้ฟาด จนเขาต้องเอามือกุมสีข้างด้านขวาเอาไว้ ‘น่าจะตรวจสอบดีแล้วแท้ๆ ทำไมพวกมันถึง...’ เขาได้แต่ด่าตัวเองในใจถึงความประมาทของเขา
 
ชายวัยกลางคนร่างอ้วนคนหนึ่ง เดินออกมาจากกลุ่มของเขา ตรงเข้าไปหาจุดที่มาร์คกำลังนอนฟุบอยู่ เมื่อชายสกปรกคนนี้ เห็นว่าเด็กหนุ่มกำลังจะลุกขึ้น เขาไม่ลังเลที่จะเตะซ้ำเข้าไปที่ท้องของมาร์ค
 
มาร์ครู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างมาก จนเขาอยากจะหยิบปืนออกมา ระเบิดสมองของคนพวกนี้ในทันที แต่ความคิดนั้นก็ต้องจางหายไป เพราะถ้าเกิดคนพวกนี้รู้ถึงการมีอยู่ของปืน ตัวเขาเองอาจจะลำบากหรือถูกตามล่า ดังนั้นเด็กน้อยคนนี้ต้องคิดหาวิธีเอาตัวรอดอื่น แต่ดูเหมือนจะยากเพราะตอนนี้ สายตาของเขาเริ่มพล่ามัวลงเรื่อยๆ
 
ชายที่เตะมาร์คเมื่อครู่ เห็นว่าเขาไม่มีการตอบสนองใดๆ จึงคิดว่าเด็กคนนี้สลบไปแล้ว ชายร่างอ้วนคนนั้นใช้มือของเขา คว้าไปที่ผมสีดำนุ่มสลวยของมาร์ค ก่อนจะกำให้แน่นและกระชากให้เด็กน้อยเงยหน้าขึ้น
 
ชายคนนั้นขมวดคิ้ว เมื่อเห็นใบหน้าของเด็กคนนี้ที่มันกำลังจับหัวอยู่ เปลือกตาของเด็กคนนี้ปิดสนิท เขาพยายามเขย่าหัวของเด็กคนนั้นไปมา หัวของเด็กน้อยเคลื่อนที่ไปทุกทิศที่มือเคลื่อนไป “ไอเด็กเวรนี่มันสลบไปแล้ว เอาไงต่อ” ชายร่างอ้วนหันกลับไปถามคนข้างหลัง
 
ชายผู้มีบาดแผลที่ใบหน้า เดินเข้ามาเล็กน้อย ก่อนจะตอบกลับไป “แกคิดว่าพวกเรายอมใช้รองเท้าภูติพรายที่ขโมยมา เพื่อมาเขย่าหัวหน่วยลาดตะเวนเด็กอีกคนเนี่ยนะ?”
 
ชายร่างอ้วนขมวดคิ้วเล็กน้อย “นี่หัวหน้าขโมยมาจากหน่วยลาดตะเวนหรือเนี่ย?” คนที่เหมือนจะเป็นหัวหน้าของพวกมันหัวเราะออกมา “โชคดีที่หน่วยลาดตะเวนคนนั้นมันเป็นเด็กฝึกหัด ถ้าไปเจอหน่วยลาดตะเวนชั้นสูง ฉันคงไม่ได้มายืนคุยกับแกอย่างงี้ เพราะฉะนั้นปล้นทุกอย่างออกมาและฆ่าปิดปากมันซะ”
 
ชายร่างอ้วนเบ้ปาก “ช่วยไม่ได้นะเจ้าหนู โทษดวงของนายเอาแล้วกัน” เมื่อพูดจบชายร่างอ้วนก็ใช้มืออีกข้าง หยิบมีดพกออกมาจากกระเป๋ากางเกง
.
.
.
 
ฉึก!
 
ใบมีดที่แหลมคมถูกฟาดฟันอย่างรวดเร็ว แต่การเฉือนนั้น กลับไม่ได้เกิดจากชายร่างอ้วน มันออกไปในทิศทางที่มือสกปรก กำลังจับหัวเด็กคนนั้นอยู่
 
อ๊า!
 
ชายคนนั้นกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดทรมาน เขาใช้มืออีกข้างรีบจับข้อมือของเขาเอาไว้ มีของเหลวสีแดงสด ไหลออกมาจากบาดแผลที่ถูกฟันเข้าไปอย่างลึก กลุ่มชายสกปรกต่างตกตะลึงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในตอนนี้
 
ในความโกลาหลนี้มีร่างที่บอบบางในชุดสีดำ กำลังลุกขึ้นเซไปเซมาก่อนจะตั้งศูนย์ได้ ในมือของเขากำลังถือบางสิ่ง สิ่งนั้นสะท้อนแสงออกมาแวววาว มันคือมีดพกของมาร์คนั่นเอง!
 
“แก! ไอ้เด็กนรก!” ชายร่างอ้วนคนนั้นมีหน้าตาบิดเบี้ยวที่เกิดขึ้นจากความโกรธ ในขณะที่เขากำลังสบถด่าเด็กน้อยตรงหน้า เลือดของเขาก็อาบไปทั่วแขนและพื้นที่บริเวณนั้น
 
เด็กน้อยที่พึ่งลุกขึ้นแสยะยิ้มออกมา “โดนเส้นเลือดนะนั่นหน้าจะตายในไม่ช้า แต่ถ้ารอดก็ติดเชื้ออยู่ดี” ไม่นานมาร์คก็หยิบซากหนูตายใต้ท้องรถขึ้นมา “ในระหว่างที่ฉันนอนหมอบอยู่ก็ไปเจอซากหนูตัวหนึ่งเข้า เลยเอาเลือดมันมาฉโลมมีดซะเลย ต้องโทษดวงแกแล้วล่ะ ที่เอาแต่คุยกันจนฉันตื่น” เมื่อเด็กน้อยแสดงท่าทีที่เย้ยหยัน เขาก็ไม่รอช้าที่จะออกวิ่งทันที
 
“พวกแกจะยืนดูมันหนีหรือไง! ตามมันไปสิ” ชายที่มีบาดแผลบนใบหน้ารีบตะโกนสั่งดึงสติพวกพ้อง เพราะคนอื่นต่างตกตะลึงกับเหตุการณ์เมื่อครู่ ใครจะไปคิดว่าเด็กตัวเล็กๆ จะสามารถสร้างบาดแผลฉกรรจ์ให้กับเพื่อนของพวกเขาขนาดนี้