อุตส่าห์ได้วันหยุดทั้งทีทำไมต้องแมว : Cat Kingdom

คืนหนึ่งในสักที่ๆหนึ่ง ใน อาณาจักรแมว (ก่อนกายและเบลจะเดินทางมา)
ณ คฤหาสน์ ขุนนาง ลาเมนทิส
ลาเมนทิส : ไอ้บ้า เธอนี้ ไม่ได้เรื่องจริงๆ ครั้งนี้คงต้องแส่สิน่ะ เธอถึงจะจํา
ลาเมนทิสใช้ แส่ฝาดไปที่ หญิงสาวคนหนึ่ง
เด็กสาว : อ๊ากกกก หืออ หือออ อย่าทำหนูเลย หนูไม่ได้ตั้งใ-
ลาเมนทิสใช้ แส่ฝาดขณะที่เด็กสาว กำลังพูด
ลาเมนทิส : ใครใช้ให้เธอพูดขัดฉันห่ะ? ไอ้มนุษย์โสโครกชั้นตํ่าอย่างเธอไม่ใครเอาอยู่แล้ว 
เด็กสาวมองไปยังลาเมนทิสด้วยสายตาที่มีความหวังแบบสุดๆ ลาเมนทิส มองเข้าไปในสายตาของเด็กคนนั้นและกล่าวขึ้นว่า
ลาเมนทิส : หึ ฮา ฮาาๆๆ ฉันล่ะรังเกียจสายเธอจริงๆ ตั้งแต่เธอเกิดมา เธอยังไม่รู้ด้วยซํ่าว่าเธอเป็นใครมาจากไหน
               เอาง่ายๆเลย คิดว่าจะมีใครหน้าไหนมาช่วยเธอได้ มนุษย์หรอ ห่ะ ตลกน่า 
เด็กสาว ได้แต่เอามือกําไปที่สร้อยของเธอ เพื่อให้ตัวเองสบายใจ
ลาเมนทิส : เพราะไอ้กฎบ้าๆของไอ้องค์หญิงเห๋งซวยนั้น ทำให้ระบบทาส มัน...
ลาเมนทิส มองไปยัง แจกันที่มีควัน ออกมา
ลาเมนทิส : หึ ฉันรู้แล้วว่าต้องกำจัดเธอยังไง โดยที่ไม่โดนสงสัย...
ตัดมาที่ปัจจุบัน ใน อณาจักรแมว
หลังจากกายและเบลได้ปลอมตัวเป็นเผ่าแมวเสร็จแล้วนั้น ผู้ชายทั้งสองคนที่ฉุดกายและเบล เข้าก็ได้บอกลากับทั้งคู่ ด้วยการโบกมือ และ ทั้งคู่นั้นก็หายไปเมืองกับฝูงแมว 
เบล : พวกนั้นทำไรอ่ะ พวกเข้ารู้ไหมว่าเราฟังไม่รู้เรื่องอ่ะ
กาย : พวกนั้นบอกลาและบอกให้ระวังตัว
เบล : รู้ได้ไงว่ะพี่ ยังกะมีวุ่นแปลภาษา อย่างนั้นแหละ
กาย : ถ้าพี่จะบอกว่ามีแต่ ไม่ใช่วุ่นแกจะเชื่อไหม
เบล : จะอะไรก็ออกมาเถอะเลิกทำเป็นโดเรม่อนได้แล้ว
กาย : อ่ะนี้ๆ
กายเอามือลวงเข้าไปในกระเป๋า
เบล : ห่ะ มีอะไรจะให้จริงดิ เป็นโดเรม่อนจริงๆหรอเนี่ย
กาย : แถ่นๆ ของสิ่งนี้โมให้มาาาา
กายได้โชว์เข็มกัดที่มีสีเหลืิิอง
เบล : อะไรเนี่ย?
กาย ; พี่ก็ไม่รู้หรอก จำตอนที่มีรถม้าผ่านมาได้ไหม ในรถนั้นโมนั้งอยู่ เหมือนมันเห็นพี่มั้งเลยป้ามาให้ ดีน่ะมันวาวสะทอนแสงเลยเห็น
เบล : เนี่ยอ่ะน่ะ จริงดิ
กาย : แกก็ลองถือดูดิ อ่ะ
กายยืนเข็มกัดอีกอันให้เบล ส่วนอีกอันกายได้ติดไว้ที่อกตัวเอง ส่วนเบลเก็บไว้ในกระเป๋า
ชาวบ้าน1 : เห็นม่ะกฎที่ออกมาทำให้ขุนนาง โกรธใหญ่เลยอ่ะ 
เบล : บ้าาาน่าาา ฟังชัดเหมือนเจ้าของภาษาเลย พี่เจ๋วว่ะดีๆชอบๆ
กาย : ดูเหมือนว่าโมมันถ่ายพลังใส่เข็มขัด ทำให้ระบบรับรู้เราเปลื่ยน ทั้งปากและหู
เบล : งั้นหมายความว่าก็พูดกับพวกนั้นได้ด้วยอ่ะดิ
กาย : แต่แกเอาไปจีบสาวในเมืองไม่ได้น่ะ อิอิ
เบล : มึงด้วยพี่กาย หาหนุ่มจีบหรออออ
กาย : เกย์อีกแหละพอๆ เข้าเมืองๆ ด่ะคนอ่านคิดว่าเป็นนิยาย Y
ในเมืองที่มีเผ่าแมวเต็มไปหมดนั้นกายกับเบลได้ยินบทสนทนามากมายเกี่ยว ทาส การเลือกผู้ปกครอง ประเทศ
กาย : ก็ว่าอยู่แล้วเวลามีการจับพรรคมาเลือกอะไรสักอย่างวุ่นว้ายเกินไป เหมือนบ้างประเทศที่โลกเราเลยว่ะ
เบล : อยู่ดีๆไม่ว่าดีไปแส้การเมืองไมมเนี่ย ด่ะมีคนมารับหรอก ที่ร้องวี้ว้อๆ อ่ะ
กาย : บ้าเราอยู่โลกแมวน่ะเว้ย ใครจะจับเราว่ะ เพลอๆ พูดออกไปก็ไม่มีใครสนหรอก
ระหว่างกายกับเบล กำลังพูดถึงการเมืองในโลกมนุษย์ ได้มีชาวบ้านตะโกนออกมา
ชาวบ้าน2 : เห้ยๆ รีบไปใจกลางเมืองเร็ว องค์หญิง กับ พวกพรรคพลังประชาแมว กำลังดีเบตอยู่!!!
กาย@เบล : อุฟฟฟฟ
กาย : เหมือนไปไหมถามใจดูไหมเบล?
หลังจากนั้นเผ่าแมวเป็นจำนวนมากได้วิ่งไปที่ใจกลางเมือง จากตรงนี้ กาย กับ เบล ได้แยกทางกันเพราะเผ่าแมวต่างวิ่งกัน ชนไปชนมาจนถึงใจกลางเมือง
กาย : ตายแหละเบล เบล!!!!
กายตะโกนสุดเสียง แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับ กายเลยตัดสินใจมองไปที่ เวทีใจกลางเมือง
เดลวิส : แมวทุนตนจงดูในสิ่งที่องค์หญิงผู้นี้ได้ทำลงไป 
ในขณะที่ เดลวิสกำลังบรรยายอยู่นั้นใต้เท้าเขานั้นกำลังเหยียบหัวองค์หญิงซึ่งนั้นคือโม ที่กำลังนอนตะแขงหาฝูงแมว และ กำลังกินขนมอย่างมีความสุข
กาย@เบล : เห้ย นั้นมันโมนี้ ว่า อ่ะ
กายกับเบลพึ่งรู้ตัวว่าจริงๆตอนนี้ทั้งคู่นั้นไม่ได้อยู่ไกลกันเลย กายเลยตัดสินใจเดินฝ่าผู้เอ่ยแมวคนมาหาเบล
กาย : โย่ เบล
เบล : พี่ไม่เห็นสิ่งมันทำหรอ มันเหยียบหัวโมอยู่น่ะเห้ย ผมต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว
กาย : เดี้ยวดิ คนเยอะไปเดี้ยวก็เป็นเรื่องหรอก สงบสติ ลงหน่อยแมวมันคงไม่อยาก ให้มันวุ่นว้ายไปมาก มันเลยยอมอยู่นิ่งๆ 
เบล : แล้วพี่ดูไปจนจบหรอไง
กาย : โมมันคงว่างแผนอะไรอยู่แหละรอไปก่อน
(จังหวะนี้โมไม่ได้คิดอะไรสำรองไว้เลย)
เดลวิส : ผมนั้นได้ติดตามไอ้องค์นี้จนผมได้พบสิ่งนี้ เลยทำให้องค์หญิงออกกฎ โง่ๆออกมาเช่นนี้ ทุกตนจงดู
เดลวิสได้ฉายภาพด้วยเครื่องฉายภาพล่าสมัย ในภาพเห็น โม ออกไปที่โลกมนุษย์ และพูดคุยกับ กาย เบล เหมือนเป็นคนสนิท
หลินที่ดูจาก ระยะไกล 
หลิน : ท่านพี่ "โม : ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นไม่ต้องไปห่วงพี่เดี้ยวทุกอย่างจะดีขึ้นเอง แต่ถ้าน้องเกิดระเบิดเอง ประชาชนจะบาดเจ็บเพราะเธอ 
                        น่ะหลิน" 
เดลวิส : เพราะอย่างนี้ไงครับเราจึงไม่ควรองค์หญิงติดเชื้อมนุษย์ ปกครองเราใช่ไหมครับบบบ!!!
ด้วยความที่โมเป็นที่รักของทั้งอณาจักร ถึงจะเห็นด้วยแต่ก็ไม่ใคร กล้าขึ้นมาเพื่อเถียง เดลวิส
โม : แกมันน่าเบื่อจริงๆ เหอะะะะะ 
โมถอดหายใจ เหมือนไม่เคยเบื่อมาก่อนในชีวิต
โม : แกน่ะแฉความลับ เฉยๆ แฉแบบปกติไม่เป็นหรอไง ผู้คน- เอ่ย ฝูงแมวที่นี้เขาก็ไม่ได้รักแกตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ตั้งแต่ฉันเอาพลังไอนํ้า
     เผยให้ พวกแกก็แค่ทุนเยอะ เลยไปสานต่อจน รํ่ารวย แค่นี้พอหรือไง คุณ- หนู- เดล- วิส- <3
เดลวิส : หน๊อยยยย ทำปากดีไปได้ สุดท้ายแกก็ไม่ต่างจากไอ้พวก โสโครก อยู่ดี
เดลวิสเหยียบ และ ขยี้หัวโม ซํ่าๆ
กาย : บ้าเอ่ยมันเริ่มไปกับใหญ่แล้วเบล เราต้อง-
เบลได้ฟิวขาดไปแล้ว...
เบล : ไอ้หน้า... เอ่ยโดนนน 
เบลได้พุ่งฝ่าทั้งฝูงแมวและบอดี้การ์ดได้อย่างง่าย หนึ่งในบอดี้การ์ดได้พูดออกมาว่า
สายลับบอดี้การ์ด : หึ ก็ไม่เลวนี้ไอ้หนู ขอบคุณที่ออกตัวแทนน่ะ
ปังงงงงงง เบลได้ชกไปที่หน้าของเดลวิสไปเต็มๆ ทำหูปลอมหลุด แต่ทำมันให้ได้ใจประชาชน ทุกคนได้ขึ้นไปเพื่อกระทืบเดสวิส โดยไม่สนใจเบล 
ด้วยสถานการ์ณวุ่นว้ายมากทำให้ กายได้ถูกพลักไป พลักมาจนรู้อีกที่มก็อยู่ที่ไหนก็ไม่รู้
กาย : โอ๊ยยยๆๆๆ ให้ตายสิเบล บอกแล้วให้ใจเย็น โถ่วว พลาดกันแล้ว แล้ว? ที่นี้ที่ไหนเนี่ย
กายได้เข้าหลงเข้าไปในห้องที่มืดมาก หลังจากนั้น พืบ พืบ พืบ แสงไฟได้ถูกจุดบนตะเกียงทีล่ะตัว หลังกจากนั้นก็มีเสียงคนบ่นพืบมืม
ตึง ตึง ตึง
ผู้พิพากษา : เงีบยๆหน่อย!! ต่อไปเป็นคดีเกี่ยวกับ มนุษย์ที่ใช้พลัง ทำร้าย เจ้านาย จำเลยช่วยขานชื่อด้วย
กาย : มนุษย์หรอ!!!
ลาเมนทิส : ผม ลาเมนทิส เด คูนอฟ 
ผู้พิพากษา : เอาตัวทาสหญิงเข้าได้
เด็กผู้หญิงผมสีทอง กับ ชุดที่มอบแบม ได้โดนลากมาด้วยกุญแจมือ 
ผู้คุม : เห้ย เร็วดิ รีบโดนๆตัดสินประหารได้แล้ว
เด็กหญิง : ใครก็ได้ ช่วยด้วย หนูถูกใส่ร้าย
ถึงเด็กหญิงจะตะโกนแค่ไหนทุกตนในศาลไม่มีใครฟังเธอออก 
ลาเมนทิส : หึ
กาย ; หน่อยไอ้ชื่ออะไร น่ะ สาลาเมนเด๋อหรอ
ผู้พิพากษา : อัยการเข้ามาได้
อัยการ : ครับ ศาลที่เคารพ
ผู้พิพากษา : ทนายเข้ามาได้
.... เงียบ
ลาเมนทิส : เออ ขอโทษน่ะครับ ศาลที่เคารพ พบเกรงว่าทนาย ฟั่งทาศคงไม่มาแล้วล่ะท่าน
ผู้พากษา : อะไรน่ะไม่มาอีกแล้วหรอ-
กาย : อะไรน่ะ หมายความว่าไงไม่มา อุฟ-
ผู้พากษา : เธอเป็นใครน่ะ เธอไม่มีหูแมววนิ มนุษย์นิเข้ามาได้ไง
ลาเมนทิส : เห้ยจับตัวมันไว้เร็ว!!!
กาย : หยุดผมมีนี้
กายได้ชูเข็มขัดที่โมให้ทุกตนในศาลได้เห็น
คนดูในศาล : โหนี้มัน ตรา ทนายนี้ไม่ใช่ว่ามีแค่ 1-2 คน หรอมันควรหายไปตั้งแต่หลังสงครามนี้
ลาเมนทิส : แกรู้ได้ไงว่าตรานั้นเป็นของคนในชั้นศาลอ่ะห่ะ 
กาย : ก็ตรงที่สำหรับทนายมันตราคล้ายๆกันไงล่ะ โอเคร ในเมื่อมันไม่ยุติธรรม ฉันจะเป็นทนายฝั่งมนุษย์เอง
ลาเมนทิส : ว..ว..ว่าไงน่ะ หน๊อยยย (มาขัดจังหวะจริงๆก็ได้ฉันจะทำให้แกแพ้คดีไปเองเลย 555+)
 
ขณะเดียวกัน เบลที่ถูกพบว่าเป็นมนุษย์ เลยที่พวกของ เดลวิสจับตัวไปที่ห้องขัง ความผิดที่ต่อยลูกหลานของ เดลวิส 
ทำให้คนในราชวงศ์ ไม่สามารถเข้าไปช่วยได้
เบล : หน่อยไอ้บ้าเอ่ย 
เบลได้เหวียงสุดพลังแต่ไม่สามารถหลุดออกจาก กุญแจที่ตรึ่งแขวงไว้บนกำแพง
บอดี้การ์ด : ไอ้หนูสงบสติหน่อย
เบล : สงบก็...แหละ ใครจะไปยอมว่ะไอ้....
บอดี้การ์ด : ก็แกพลังยังน้อยเกินไปน่ะสิ แต่เรื่องพุ่งไปถือว่าไม่เลวเลย ฝึกได้เลยน่ะนั้น 
เบล : เงียบเลยลุงผมจะออกไปช่วยโม และ กลับบ้าน
บอดี้การ์ด : ฮ๊ากกฮาาาฮาา ถึงลุงแกแต่ลุงเป็น สายขององค์หญิง เธียร่า (โม)​ เลยน่ะ ลุงเห็นแกน่าสนใจเลยจะฝึกแกให้ เพราะอีก 1 สัปดาห์แกจะถูกประหารต่อหน้า พวกขุนนาง
เบล : ว่าไงน่ะ?
บอดี้การ์ด : ก็อย่างที่ว่าไปพวกขุนนางมัน สาดิส จ่ายเงินให้กับพวกเดลวิส โชว์ที่หน้าพึ่งพอใจแกลูกค้า ของมัน แกหนีไปได้หรอกถ้าหนีลุงจะฆ่าแกทิ้งส่ะ ส่วนถ้าแกไม่ฝึก ก็ตายเพราะเกมมันอยู่ดี
 
เบลได้คิดหลายๆเรื่องจนเริ่มปะติดปะต่อจนเข้าใจ 
 
ลุงบอดี้การ์ด : คิดได้ยัง
เบล : ครับ อาจาร์ย
ลุงบอดี้การ์ด : ให้ได้อย่างนี้สิ ฉันมีเวลาปลดแค่ช่วงกลางคืน ตอนนี้ฉันจะสอนทฎษฎีให้ แล้วจะแกนอนพอกลางคืนเมื่อไหร่ การฝึกจะเริ่มขึ้น
เบล ; ได้ครับ (พี่กาย โม หลิน อีก 1 สัปดาห์ผมจะออกไปหาทุกคนช่วยรอผมด้วย)
เบลมองไปยังลุงด้วยความมุ่งมั่นอย่างเเร็งกล้า
ลุงบอดี้การ์ด : (ฉันขนลุกทุกครั้งที่เขาทำตาแบบนั้น ทำให้เหมือนตอนอายุ 14) 5555+
เบล : อะไรจาร์ยเนี่ย?
 
สรุปกายจะสามารถเอาชนะคดีในศาลได้ไหม และ เบลจะฝึกทันก่อนจะถึงวันปรหารไหม
แล้ว โม กับ หลิน กำลังเคลื่อนไว้อะไรอยู่ 
Episode 1 END