อุตส่าห์ได้วันหยุดทั้งทีทำไมต้องแมว : Cat Kingdom

ณ อาณาจักรแมว ที่ห้องประชุมสำหรับราชวงศ์

โม : ทำตามนั้นแหละ ตอนนี้เรายังไม่พร้อมสำหรับ ไฟฟ้าในตอนนี้ พอแค่นี้แล้วแยกย้ายได้

แมว1 : ด..ด..ด เดี้ยวก่อนครับ องค์หญิง แล้วเรื่อง เลือกผู้นําประเทศ จะเอายังครับ!!!

แมวทุกตนบ่นพืมพัมกันอย่างสงสัย

โม : เรื่องนี้เดี้ยวฉันจัดการเอง หลังจากการเปลื่ยนการปกครอง ก็วุ่นวายกันใหญ่ (รู้งี้น่าจะออก กฎที่ง่ายกว่านี้) เอางี้ฉันมีธุระต้องทำที่โลกมนุษย์ พวกนายก็จัดการเอาเอง น่ะ อิอิ

แมว2 : แล้วเรื่องที่ท่านไปโลกมนุษย์ เก็บไว้ความลับเหมือนเดิมไหมครับ

โม : อืมมม เหมือนเดิมแหละ ไปแหละ

ที่มุมมืดในการประชุมมีคนแอบฟังอยู่

สายลับ : ว่าแล้ว ต้องรีบไปบอกหัวหน้า นี้แหละคือโอกาศ ที่พรรคเราจะชนะ

โมได้เดินไปที่ซากหอคอย ในความมืด หลังจากนั้นก็เอาหนังสือเปิดไปหน้ากลาง หลังจากนั้นก็ถอดชุดออก และ ว่างไว้ข้างๆหนังสือเล่มนั้นอย่างเป็นระเบียบ

ณ โลกมนุษย์ ในคืนนั้นเอง

โมมองไปยังบ้านหลังหนึ่ง เป็นบ้านที่เรียบง่าย เป็นบ้านในยุคปัจจุบัน ที่มีความทันสมัย สะดวกสบาย ราคาสูง

ในบ้านหลังนั้น บนชั้นสอง มีชายหนุ่มกำลังเล่นอินเตอร์เน็ต 

กาย : หืมเพลงไรว่ะเนี่ย อืมมมม 

เมี้ยวว เมี้ยวว 

กาย : อ่ะโมมาแล้ว เร็วจังวันนี้ 

หลังจากนั้นกายเดินไปเปิดประตูหน้าต่าง เพื่อให้แมวที่ร้องนั้นเข้ามา 

กาย : วันนี้ทำไมเร็วจังอ่ะ โม ไปไหนมา

โมในร่างแมวตอบ 

โม : ไม่บอก หนูจะไปทำอะไรก็เรื่องของหนูน่าา เอ้ ว่าแต่กำลังดู หนังโx็ อยู่หรอรู้น่ะๆ อิอิ

กาย ; บ้าพี่กำลังดู คลิปเพลงอ่ะดิ 

โมกระโดดขึ้นไปบนหัวกาย 

โม : ดูด้วยๆเปิดเลยๆๆๆๆ

คอม : หลูโตนอยู่พอที่แต่งงานหนี

แลงนี้สิจัดชื่อพี่ ยามเขาขึ้นขี่ให้พี่ชื่นใจ

อุ๊ย อุ๊ย อุ๊ย อุ๊ย อุ๊ย อุ๊ย อุ๊ย

อุ๊ย อุ๊ย 

โอ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะ

โอ๊ะ 

อิ๊ อิ๊ อิ๊ อิ๊ อิ๊ อิ๊ อิ๊

อิ๊ 

กาย : พอเดี้ยวข้างบ้านลุกมาเต้น เอ้ย เดี้ยวข้างบ้านลุกมาด่าหรอก

โม : หนูเห็นด้วย แต่ ทีพี่เล่นเข็มขัดหนู แปลงร่าง เสียงดังทำไมพี่กลับบอก "พี่หำลังช่วยโลกอยู่โม ไปไกล้ๆ ไป๋" 

กาย : อ่ะ 

กายทำหน้าเขินๆอายๆ 

กาย : ก็ตนมันจะเบียวอ่ะ ทำไมอ่ะ 

กายพูดด้วยนํ้าเสียงที่เชิงประชดประชัน

โม : ทำไมพี่กายจะเอาหรอ 

กาย : ก็มาดิครับ

โม : เมีี้ยวววววววววววววว

ก่อนที่จะได้ 1v1 ระหว่าง คน กับ โมนั้นได้กลิ่นอะไรบ้างอย่างมาเตะจมูก

โม : พี่กายเดี้ยวก่อนได้กลิ่นอะไรม่ะ ฟุดๆฟินๆ

กาย : เดี้ยวนี้มันกลิ่นไฟไหม้นิ มันจากไหน มาจากมาจากในบ้านหรอ

กายพูดด้วยความสงสัย

โม : ใช่พี่มาจากชั้นล่างลงไปดูกัน

กาย : งั้นไปเลย

โม : พี่หนูแปลงร่างก่อนๆ

หลังจากโมก็เริ่มแปลงร่าง หลังแปลงเสร็จ โม ก็เห็นกาย ยื่นหันหลังให้อยู่ โมเอียงคอเล็กน้อยและถามไปว่า

โม : พี่กายเป็นไรอ่ะ?

กาย : ช..ช..ช ชุดแกอ่ะโม

กายชี้ไปทางด้านหลังแบบมั่วๆ

โม : พี่กายเห็นหนูในร่างนี้บ่อยจะตาย โถ่ แค่นี้ทำเป็นอายไปได้

ในใจพี่กาย นั้น กาย : โถ่ไอ้เราก็ซิงอยู่ เห็นแล้วไม่อารมณ์ ก็แปลกแหละ

โม : เอ้.... พี่กายยังซิงอยู่หรอ

กายสะดุกตกใจและตอบกลับไปว่า

กาย : น..น...นี้ แกอ่านใจพี่ได้หรอ

โม : ป่าวหรอกหนูล้อเล่นไปงั้นแหละ อายุ 19 แล้วยังซิงน่าสงสารจัง

หลังโมใส่ชุดเสร็จทั้งคู่ก็ได้เดินลงไปชั้น 1 เพื่อสาเหตุของกลิ่น

กาย : นั้นๆไฟจากห้องครัว รีบไปเร็วๆ

ในห้องครัวนั้นมีไฟขนาดใหญ่กำลังลุกอยู่ตรงหม้อ ที่อยู่บนเต้าไฟฟ้า

กาย : เห้ยๆ ใครมาต้ม ต้มจืด ในเวลานี้เนี่ย ไอ้เบลใช่ไหม

โม : จะใครก็ช่างเถอะพี่กาย หาทางดับไฟก่อน

กาย : ไปเอานํ้ามาเลย

โมตกใจและตอบกลับไป

โม : แน่ใจหรอพี่กาย 

กาย ; เออ ดิ เดี้ยวไหม้บ้านหมดพอดี

โมหยิบถังนํ้ามาให้กายอย่างรวดเร็ว

โม : อ่ะพี่กายนํ้ามาแล้วพี่หนูว่าอย่าเล-

กาย : ไม่ทันแล้ว 1 2 3-

 

สองวันต่อมา

 

นักข่าวสรยิก : ข่าวต่อไปก็ เป็น อุทาหรน่ะครับ สำหรับใครที่ใช่เครื่องไฟฟ้า เมื่อวันที่ 11 ที่ผ่านมาได้เกิดไฟไหม้ ใจกลางหมู่บ้าน แห่งหนึ่งซึ่งในครั้งนี้ไม่ผู้บาดเจ็บ สาเหตุเกิดจากไฟไหม้ เตาไฟฟ้า บุคคลในบ้านได้ใช้นํ้า ซึ่งปกติแล้ว การจะดับไฟ ประเภท ไฟฟ้าต้องใช้สารเคมีที่เฉพาะเจ้าหน้าดับเพลิง เท่านั้น การใช้จึงถือเป็นการจุดไฟไหม้นักกว่า-

โมปิดทิวี ลง

โม : เห็นไหมม่ะหลินเพราไอ้ตัวที่ เปิดเตาไว้ไม่ยอมปิด กะ ไอ้โง่ที่นํ้าสาด ไปโง่ๆ พี่ว่าเตือนมันแล้วน่ะ เหอะะะ

โมถอนหายและมองไปที่ กาย กลับ เบล ที่กำลังซ่อมบ้าน

หลิน ; ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ท่านพี่ หนูเชื่อว่าท่านพี่ทำดีสุดแล้ว แต่ไอ้ มนุษย์ มันโง่เอง และ ไม่ใช่ความผิดของท่านพี่ด้วย

โม : (ทำไมน้องช่างน่ารักอย่างนี้) *กอดด* 

หลิน : ท่านพี่กอดหนูทำไม

โม : ก็น้องน่ารักเกินไป๋ พี่ห้ามใจไม่อยู่

ขณะเดียวกันช่างหนุ่มทั้งสองกําลังมอง แมวในร่างมนุษย์ กอดหัน

กาย : มองงงงงงง

กายพูดด้วยนํ้าเสียที่เบา

เบล : มองงงงงงง

เบลพูดด้วยนํ้าเสียที่เบา

กาย ; อาหารตาชิบหายว่ะ คิดว่าไงเบล

เบล : ไอ้ทะลึงแต่ผมก็เห็นด้วยกับพี่กาย

โม : ไอ้พี่สองตรงหยุดมองทำงานไป

กาย & เบล : คราบบบบบบ

ในขณะนั้นโมได้รู้สึกเหมือนมีคนเรียก โมมองไปที่หลินและพยักหน้า

หลิน : ครั้งนี้ให้หนูไปด้วยไหมค่ะ ท่านพี่?

โมพยักหน้าตอบ 

ผ่านไป 2-3 วัน บ้านหลังนั้นก็ซ่อมเสร็จ ในเช้าวันนั้นเอง กายเริ่มสังเกตได้ ว่าแมวที่อยู่ด้วยหายไป เลยเริ่มถามเบลที่อยู่ด้วยกัน

กาย : เบล เบล แกเห็นโมกับหลิน บ้างไหม 2-3 วันมันยังไม่กลับมาเลย

เบล : ไม่ต้องหวังหรอกพี่ โม ไปกับลูกศิษย์ผมเชียวน่าาา

กาย : ก็นั้นแหละที่เป็นหวัง สองตัวนั้นอยู่กันทีไร เรื่องไม่เคยจบได้สวยเลย ตอนนั้นอยู่บ้านนี้แรกๆ ทั้งคู่ไม่รู้จักโทรศัพท์ นั้นโทรไป 191

เบล : แล้วไงพี่

กาย : เกือบโดนตำรวจจับอ่ะดิ มันไม่รู้ไงว่าตำรวจฟังอยู่ มันพูดว่า 

"โม : กายใจร้ายจัง ทำไมถึงไม่ให้เสื้อใส่ โป็อยู่แล้วเนี่ย

 หลิน : นั้นสิๆ ในห้องมีไอ้ไม่รู้ยาวๆ ใหญ่ๆ สีม่วงด้วย

 โม : ห้องนี้ออกไปไม่ได้ด้วย โดนขังหรอ"

กาย : หลังจากนั้น แม่งง FBI OPEN UP ตูมมมม ฝันร้ายเลยวันนั้น

เบลมองพี่กายยื่นกอดอกแถมพืมพัม 

กาย : เอาเป็นว่ามันหาย ไปไหนเราไม่รู้ แต่พี่รู้อยู่อย่างเวลามันมา มันบอกว่าในห้องสมุดที่ลุงสมปองทิ้งร้างไว้ มันมีหนังสือเล่มหนึ่ง-

เบล : ออ ที่โมมันสั่งห้ามให้คนเขาไปอ่ะ 

กาย : ใช่ ลุงแกรักแมวไง เรียบร้อยโดน โม ยืึดไปแล้ว ต้องลองไปดูที่นั้นล่ะ

หลังจากนั้นกายและเบลก็เดินเข้าไปให้ห้องของลุงสมปอง และได้เจอกลับหนังเล่มเดียวที่ กําลังพันไปที่หน้ากลาง

กายยยยยยย เบลลลลลลล เสียงดังมาจากหนังสือ

กาย : มันเรียกเราว่ะ

กายนิ่งสงบมาก ส่วนเบลกับรู้สึกตกใจ หลังนั้นกายได้จับไปที่หนังสือ หนังสือนั้นเริ่มดูดทั้งคู่เข้าไป

กาย : อ๊ากกกกก

เบล : ว๊าากกกกก

ตืบบบบ

กายกับเบลได้ตกลงกับดิน และ ทั้งสองก็ได้พบกับ อาณาจักรแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่บนพื้นที่ราบแบบสุดลูกหูลูกตา

เบล : เชี้ยนี้มันที่ไหนเนี่ย โลกแฟนตาซี นี้ว่าพี่กาย?

หลังจากกายได้เห็น โลกแฟนตาชี ที่ว่าไปกายกับยังแน่นิ่ง

เบล : ถามจริงพี่กายคือมึงช่วยตกใจหน่อยได้ไหม ใน ชีวิตนี้มึงเตยตกใจบ้างไหม

กายได้นึกกลับไปในช่วงที่ โม กับ หลิน มาครั้งแรก

โมได้เจอกับฝักบัว 

โม : คือไรเนี่ย *กาย : นั้นคือฝักบัวลองหมุนดูสิ* หมุนๆหรอ

ว๊ายยยยยยยยยยยยยย หลังจากกายก็รีบไปห้องนํ้าทันที่ 

กาย : ม...ม... โมเป็นไรไหม?

โมนั้นได้ตกใจกับเย็นที่ไหลออกมาเลยที่ให้เธอลื่นอยู๋ในท่าที่ ... (คนเขียนกำเดาไหล)

 

กาย : ก็เตยน่ะแต่ช่างมันเถอะไม่อยากเล่า คิดดูน่ะ เราเจอแมวที่แปลกร่างเป็นคนได้ นี้ ยังแปลกไม่พอหรอ

เบล ; เออ ว่ะ งั้นเราเขาไปดูกัน จะได้เจอแมว และ ให้ทั้งคู่พาเรากลับ

กาย : อืม 

กายกับเบลได้เดินไปตรงหน้าทางเข้าของอาณาจักร รอบข้างมีแต่คนที่มีหูแมว หางแมว แถมใส่ชุดยุคกลาง พวกเขาต่างมองทั้งคู่อย่างประหลาดใจ

หลังจากนั้นได้มีเสียงเรียกจากพุ่มหญ้าแถบๆ ทางเข้า

กาย : เสียงไรว่ะ เบลๆ ทางนี้ๆ 

กายกับเบลได้โดนฉุดเข้าในพุ่มหญ้าและได้พบ มนุษย์ 2 คน

คนที่ 1 : @&&^#)&#(!1#&*9 (พวกนายจะบ้าหรอ เดินเข้าไปแบบนั้นได้ไง)

คนที่ 2 : @***#))#)@*&(*#(( (ใช่ไม่โดนจับไปเป็นทาศก็ดีแล้วไหม)

เบล : บ่นไรกันว่ะฟังไมรู่้เรื่อง พี่กายว่าไง

กาย : ไม่ร็ุดิท่าให้เดาคงจะมีอะไรรอก่อนก็ได้ไม่รีบ

คนที่ 1 : ชูววววววว

หลังจากนั้นได้มีรถม้าผ่านไป ซึ่งในรถม้านั้น มีโมกับหลิน ที่นั้งอยู่และทำหน้าเบื่อๆ

โม : โถ่วววววว เบื่อจริงจังน่ะกับงาน เอกสาร เมื่อไหร่จะเลือกตั้งให้มันจบๆ อยากกลับไปหาพี่กายพี่เบลจัง

หลิน : จะพูดอย่างงั้นไม่ได้น่ะ ท่านพี่ ท่านเป็นองค์หญิงเพียงคนเดียว ที่มีเลือดราช์วงค์ ที่ยังหลงเหลืออยู๋หลังสงคราม เผ่าจิงจอกน่ะค่ะ ท่านก็ไม่ต่างอะไรกับ ราชนี 

โม : โถ่วววววว ยิ่งพูดยิ่งเบื่อพอเถอะ

จังหวะนั้นสายตา กาย เบล โม ได้จองเห็นกันพอดี โมใช้พลังทำให้รอบตัวช้าลง โมได้หยิบเข็มกัดสีทอง และ ปาไปท่าพี่กาย ก่อนจะปิดหน้าต่าง และ ทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

กายได้เห็น โม ถึงกลับตกใจแหละได้เห็นอะไรชักอย่างตกลงมาข้างตน กายได้เก็บมันไว้

กาย : เห็นแล้วใช่ไหมเบล

เบล : อืม 

กาย : เราถูกทางล่ะ

มนุษย์ที่ฉุดทั้งคู่นั้นได้ให้หัวแมวปลอมหางแมวปลอม

คนที่ 1 : @**$&@(*$((($)# (ใช้นี้ปลอมตัวส่ะ เพราะการปฏิวัติจะเริ่มแล้ว)

กาย : สงสัยให้ปลอมตัวแน่ๆเลย...

 

                                                          

Prologue Episode

END