JA คนง่อย ขอไปต่างโลก

     ผมตื่นขึ้นมาในบ้านของตัวเอง แต่เอ๊ะ..ตอนนั้นเราสลบไปนี่นา แล้วแม่ก็เปิดประตูเข้ามาในห้อง 

"ตื่นแล้วเหรอลูก...ลูกน่ะสลบไปแล้วก็มีคนเขามาส่งให้น่ะ ดีนะที่ลูกตั้งเบอร์โทรแม่เป็นวอลเปเปอร์ เขาเลยโทรมาหาแม่แล้วแม่ก็บอกให้ช่วยแบกมาส่ง"

เหมือนแม่จะรู้งานแล้วเล่ารายละเอียดกับผม

"ลูกน่ะวันนี้ไม่ต้องไปเรียน แล้วลงไปกินข้าวได้แล้ว"

"ครับๆแม่"

หลังจากที่กินข้าวเสร็จแม่ก็พูดขึ้น

"ลูกน่ะ..โดนรังแกอีกแล้วใช่ไหม แม่ว่าจะย้ายลูกไปรร.ที่เพิ่งเปิดใหม่เห็นว่าจะมีห้องสำหรับเด็กมีปัญหาในชีวิต ลูกว่าไง?"

"ที่โดนรังแกเพราะพวกมันอิจฉาหน้าตาที่เพอร์เฟ็ก นี้ต่างหากแต่แม่จะทำอะไก็ทำเถอะครับ ผมไม่ขัด"

"มีหลายครั้งนะที่แม่อยากย้อนเวลา แม่ไม่น่าไปขอลูกกับเทพเจ้ากระต่ายเล้ย...เห็นว่าลูกจะออกมาแข็งแรง หน้าตาดี นี่มันคิดไปเองล่ะสิไม่ว่า แต่มีอย่างนึงที่แม่สงสัยเรื่องฟันหน้าลูกน่ะ..."

"ทำไมอะแม่ ฟันผมหักอะ"

"คือ..แม่เห็นมันตั้งไว้หน้าบ้านแล้วพอเอาเข้ามาแม่ก็เห็นมันลอยไปติดกับเหงือกลูกเหมือนเดิมน่ะ ลูกว่าแม่ควรหาหมอไหม?"

ผมจับฟันตัวเองดูมันมีอยู่จริงๆ แต่..เราทิ้งถังขยะไปแล้วนะ..ผมรีบขึ้นไปดูกล้องวงจรปิดที่แอบแม่ติดไว้รอบบ้าน... ฟันมัน...กำลังเดินมากดกริ่งหน้าบ้านแล้ววางตัวเองไว้หน้าประตู พอแม่เปิดประตูมันก็ลอยมาติดเหงือกผม...

"อะไรวะเนี่ย...แต่...มันเดินมาจากถังขยะ เหรอ! ป....แปรงสีฟันโว้ยยยยยยย!"