JA คนง่อย ขอไปต่างโลก

     วันไปโรงเรียน..

"สูทพร้อม!!"

"รองเท้าหนังพร้อม!!"

"กระเป๋าหลุยส์จากจีนแดงพร้อม!!"

"ใจพร้อม กายพร้อม เราทำได้!!"

"ไปโรงเรียนกันเลย!!"

ขณะที่ผมกำลังก้าวขาออกจากบ้านเสียงแม่ก็ตะโกนออกมา

"จะใส่สูทไปโรงเรียนหาป้าแกเหรอ! ใส่ยูนิฟอร์มโรงเรียนสิลูกกกกกก!!!"

"แม่นี่ไม่เข้าใจวัยรุ่นเอาซะเลย"

"มีแต่แกนั่นแหละที่ไม่เข้าใจใครที่ไหนเขาใส่สูทไปโรงเรียนกันฮะ!!"

"ก็ได้ๆเซ้าซี้จัง!"

ผมกลับไปเปลี่ยนชุดพร้อมหยิบกระเป๋านักเรียนออกจากบ้าน

"ไปดีมาดีครับแม่"

"แกต้องพูดว่าไปก่อนนะครับ ไม่ใช่เหรอ ช่างเถอะ ไปดีมาดีล่ะ"

ผมเดินไปโรงเรียนใหม่ที่แม่บอก จนถึงโรงเรียนพอดีเลยขึ้นไปหาห้อง ห้องของผมห้อง s-1 สินะ s-1...s-1...s-1 เจอแล้ว!! ผมเดินเข้าก้มหน้าเข้าไปในห้อง และเสียงคุณครูก็ดังขึ้น "อ้าว! เด็กใหม่มาแล้วสินะคะ เอาล่ะ เชิญแนะนำตัวค่ะ"

"ผมชื่อ ดูช่า  พีเร่ย์ หรือเรียกว่า จา ย้ายมาจากโรงเรียน ชิมิยามะ จากนี้จะมาเป็นนักเรียนของโรงเรียน คิริซาโยมะ ห้อง s-1 ครับ ฝากเนื้อฝากฟันเอ้ย..ตัว ด้วยครับ"

ผมโค้งตัวลง และเงยหน้าขึ้นแต่...อะไรกันเนี่ย

"ทำไม...ทำไม ทุกคนที่อยู่ต่างโลกมาอยู่ที่นี่กันหมดเลยล่ะ!!"

"ต่างโลก?" ทุกๆคนมองผมด้วยสายตาสงสัย

จนคุณครูได้บอกขึ้น

"ที่เขาเป็นแบบนี้เพราะปัญหาในชีวิตเขาคือขี้มโน น่ะฉะนั้นอย่าไปใส่ใจที่เขาพูดมากเลย.."

เดี๋ยวนะ ขี้มโน? แม่ฉันบอกแน่ๆเลยให้ตายเถอะแม่แล้ว..นี่มันเรื่องอะไรกันฟระะะะะ!?