ตลกร้ายใต้สะดือ

ตอนที่ 29 ใครใหญ่กว่ากัน

 

       แม้สาวน้อยจะถูกชายหนุ่มโอบกอด แต่เธอกลับไม่สะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย มิหนำซ้ำยังโอนอ่อนไปตามแรงกอดรัด ปากก็ร้องถามเสียงใสราวนกแก้วนกขุนทอง 

 

“ ไหนล่ะคะ หน้าที่พี่บุญกอบต้องการให้หนูดู เปิดเร็วๆเถอะค่ะ หนูอยากดูเต็มแก่แล้ว ” 

            

 

        เมื่อเด็กสาวเสนอมา บุญกอบก็พร้อมสนอง เขาค่อยๆบรรจงเปิดหน้ากระดาษอย่างระมัดระวัง เพียงไม่กี่ครั้ง เขาก็เปิดหน้าที่ต้องการได้สำเร็จ 

 

“ ว้าว…….นี่…มัน ” เด็กสาวแสร้งอุทาน พร้อมยกสองมือขึ้นปิดปากด้วยท่าทางที่คล้ายจะตกใจ 

            

 

          เหตุที่เด็กสาวหน้าใสทำเช่นนั้น เพราะหน้าที่บุญกอบโชว์เป็นภาพการโรมรันอย่างดุเดือดของชายฝรั่งร่างล่ำสันกับสาวหมวยที่อวบอั๋น ซึ่งท่าที่ทั้งสองใช้เป็นท่าอุ้มแตงที่ยากและใช้กำลังอย่างมากมาย 

            

 

         บุญกอบลอบสังเกตอากัปกิริยาของเด็กสาวโดยตลอด เขายิ้มกริ่มด้วยความพึงพอใจที่เห็นอาการเอียงอายของเหยื่อที่หมายตา แต่เมื่อผ่านไปได้ครู่หนึ่ง เด็กสาวก็เอ่ยปาก 

 

“ เอ่อ…..นี่เขาทำอะไรกันหรือคะ ทำไมทั้งคู่ต้องถอดเสื้อผ้าด้วย น่าเกลียดจังเลยค่ะ ” 

          

 

         บุญกอบซ่อนยิ้มอยู่ภายใน พร้อมกล่าวอธิบาย 

 

“ เขากำลังมีความสุขกันอยู่น่ะจ้ะ เขาเลยต้องถอดเสื้อผ้าแบบนั้น และกระบวนท่าที่ฝรั่งคนนั้นใช้ เรียกว่า “ท่าอุ้มแตง” เป็นท่าที่ต้องใช้กำลังแขนเอามากๆ แต่ถ้าทำได้คล่อง มันจะฟินกว่าท่าธรรมดา เพราะมันจะทะลวงได้มากกว่าเดิมอีกหลายเท่าตัว ” 

            

 

         สาวน้อยหน้าใสเงยหน้ามองบุญกอบ ดวงตากลมโตของเธอดูบ้องแบ๊วและเอ๋อเหรอ คล้ายว่าทุกถ้อยคำที่บุญกอบร่ายออกมาจะสร้างความงุนงงให้กับเธอ 

           

 

         ท่าทางที่ดูไร้เดียงสาของสาวร่างเล็กในชุดกี่เพ้า กระตุ้นอารมณ์หฤหื่นของบุญกอบได้เป็นอย่างดี ยิ่งได้แนบชิดกับกายบางที่นิ่มนวลกับการดอมดมกลิ่นกายที่หอมหวน ยิ่งกระตุ้นเร้าชนิดคูณสอง และเมื่อมันถึงขีดสุด บุญกอบก็รู้สึกถึงการตื่นตัวของอาวุธร้าย 

 

“ โห…..นี่ขนาดกูหมดกระสุนไปแล้ว ยังสามารถกระตุ้นเร้าจนกูตื่นได้ น้องแจ๋วนี่สุดยอดไปเลย ” บุญกอบรำพึงรำพันในใจ สายตาเหลือบมองไปทั่วร่างบางที่ขาวเนียน 

           

 

         เด็กสาวดูจะสะดุ้งเล็กน้อย ด้วยเธอรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่กระทบถูกบั้นท้ายของตนเอง มันเป็นอะไรที่อุ่นร้อนและแกร่งเกร็งราวกับเหล็กดุ้นขนาดใหญ่ที่เพิ่งออกจากเตาไฟมาหมาดๆ 

 

“ อื้อหือ…..พี่บุญกอบนี่ก็ใหญ่เอาเรื่องเหมือนกันนะ ” 

             

 

        แต่ไม่นานเด็กสาวก็ปรับอารมณ์ตนเองได้ พร้อมร้องถามเสียงหวาน 

 

“ มีทีเด็ดให้ดูแค่นี้หรือคะ ” 

             

 

          บุญกอบส่ายหัวช้าๆ ก่อนตอบกลับพร้อมรอยยิ้ม 

 

“ ยังมีให้ดูอีกเยอะเลยจ้ะ ลองดูหน้านี้ก่อนซิ ” 

             

 

         พูดจบ ชายหนุ่มก็เปิดหน้าถัดไป หน้านี้เป็นภาพชายฝรั่งคนเดิมกำลังเด้งบั้นเอว เพื่อเสือกส่งอาวุธร้ายใหญ่ยาวเข้ากระพุ้งปากอวบอิ่มของสาวหมวยอวบอั๋น แม้จะเป็นเพียงภาพนิ่ง แต่ก็ได้อารมณ์ร่วมจนแทบได้ยินเสียงครวญของคู่สวาทต่างสัญชาติเลยทีเดียว 

 

“ โห…..ว้าวๆ….นี่เราสามารถเอาไอ้นั่นเข้าปากได้ด้วยหรือคะ ทำไมพี่สาวคนนั้นถึงใจกล้าจัง ไม่กลัวเชื้อโรคบ้างรึไง ” คราวนี้สาวแจ๋วถึงกลับหน้าแดงก่ำ มันเป็นท่าทางที่ไม่อาจจำแนกออกว่า….จริงหรือแกล้งทำ 

            

 

          บุญกอบลอบมองต้นคอขาวๆของเด็กสาว ก่อนโยกบั้นเอวไปมาเบาๆ เพื่อให้มังกรร้ายในเป้ากางเกงได้เสียดสีกับบั้นท้ายที่นิ่มเนียน การกระทำเช่นนี้ส่งผลให้สาวน้อยถึงกลับสะดุดในบัดดล 

 

“ อึ้ก…..” 

            

 

         บุญกอบรับรู้ได้ถึงการสั่นสะเทือนทางกายของสาวน้อยได้เป็นอย่างดี เขายังรู้สึกอิ่มเอมกับการเสียดสีที่ด้านล่างเป็นอย่างยิ่ง แต่เพื่อให้การเล้าโลมเป็นไปอย่างแนบเนียน เขาจึงข่มอาการเตลิดและหันมาตอบคำถามของสาวแจ๋ว 

 

“ ได้แน่นอน และสาวหมวยนางนี้ก็ไม่ต้องกลัวเชื้อโรคด้วย เพราะในหยาดน้ำสวรรค์ที่เกาะติดอาวุธใหญ่ยาวของฝรั่งนายนี้มียาฆ่าเชื้อโรคซึ่งยอดเยี่ยมที่สุด รับประกันเลยว่า….หยุดได้ทุกโรค ” 

 

“ โห…..ดูสุดยอดยังไงก็ไม่รู้ ว่าแต่ที่ตรงนั้นมันมี…..หยาดน้ำสวรรค์เกาะด้วยหรือคะ มันแปลกเอามากๆ หยาดน้ำสวรรค์ควรอยู่ที่สูงซิ จะมาเกาะตรงนั้นได้ยังไง ” เด็กสาวถามเจื้อยแจ้วจนดูกวนโมโห แต่บุญกอบหาได้ถือสา เพราะเขามัวแต่พะวงอยู่กับการเสียดสีอาวุธร้ายที่บั้นท้ายนิ่มนวล 

          

 

         แม้เด็กสาวจะถูกรุกเร้าอย่างหนัก แต่สีหน้าขาวเนียนของเธอก็ไม่แปรเปลี่ยน นับว่าเธอเป็นคนที่สามารถครองสติได้อย่างดีเยี่ยม กระนั้นเธอก็ไม่อาจหยุดยั้งความร้อนทางกายและใจที่กำลังทวีขึ้นมาอย่างรุนแรง 

 

“ อืม…..ทำไมของพี่บุญกอบถึงได้แน่นขนาดนี้ อยากรู้ขนาดจังเลย ” 

          

 

        ขณะที่สาวน้อยกำลังสงสัย บุญกอบก็เริ่มบีบวงแขนเข้ามามากขึ้นจนทำให้ท่อนแขนล่ำๆกระทบเข้ากับวงแขนขาวๆของเด็กสาว ในบางครั้งมันก็ล่วงล้ำมากระแทกภูเขาไฟคู่ขนาดย่อม 

 

“ อื้อ….ลีลาเล้าโลมก็ไม่เลว ชักอยากลองซะแล้วสิ ” สาวแจ๋วซ่อนยิ้ม พร้อมกัดฟันข่มความเสียวสยิวที่กำลังแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย เพื่อเอ่ยถามในประเด็นสำคัญ 

 

“ ระหว่างพี่บุญกอบกับฝรั่งคนนี้ ใครใหญ่กว่ากันคะ ” 

          

 

        ทันทีที่ได้ยินคำถาม บุญกอบก็หูผึ่งขึ้นมาในบัดดล ด้วยมันเป็นคำถามที่บ่งชี้ถึงการทอดสะพานสู่การร่วมอภิรมย์ยินดีที่ร้อนแรง ถึงนาทีบุญกอบมั่นใจแล้วว่า….. 

 

“ นังแจ๋ว มึงไม่รอดแน่ มึงต้องตกเป็นเมียกูแน่ๆ ” 

            

 

         คิดได้ดังนั้น บุญกอบก็ผละจากการกอด พร้อมกล่าวกับสาวน้อยตรงหน้าด้วยเสียงกระเส่าที่แผ่วเบา 

 

“ พี่ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน น้องแจ๋วคงต้องพิสูจน์เอง ” 

            

 

         สาวน้อยแกล้งทำเป็นมองหน้าบุญกอบงงๆ ก่อนจะเอ่ยถามเสียงสั่นแบบเนียนๆ 

 

“ มะ…หมายคะ…ความว่าไงคะ ” 

 

“ หมายความว่าแบบนี้ไง ” บุญกอบพูดจบ เขาก็คว้ามือบางของเด็กสาวมาเกาะกุมที่เป้ากางเกงปูดโปน และในทันทีที่มือน้อยๆของสาวเจ้าสัมผัสถูก เธอก็กรีดร้องออกมาโดยพลัน 

 

“ ว้าย!....ทำอะไรน่ะ พี่บุญกอบ น่าเกลียดที่สุดเลย ” 

 

“ แหม….ทำเป็นรังเกียจไปได้ ลึกๆแล้วน้องแจ๋วก็อยากจะลองจับมันใช่มั้ยล่ะ หึ หึ หึ ” บุญกอบหัวเราะหื่นๆ ดวงตาจับจ้องไปยังเรียวขาขาวเนียนซึ่งโผล่พ้นชายกระโปรงกี่เพ้าที่สั้นเต่อ 

 

“ กะ…ก็ นะ…นิดหน่อยค่ะ ” สาวน้อยตอบตะกุกตะกัก ใบหน้าเรียวเล็กที่แดงก่ำเอียงหลบเล็กน้อย 

           

 

       อาการสะเทิ้นอายสไตค์นกปีกหักของสาวน้อย กระตุ้นอารมณ์กระหายของบุญกอบอย่างมหาศาล และเมื่อมันพุ่งทะยานถึงขีดสุด บุญกอบก็สุดจะทานทนจนต้องรีบรูดซิปลงอย่างรวดเร็ว พร้อมล้วงเอาอาวุธร้ายที่อวบใหญ่ออกมาสูดอากาศ 

 

“ ว้าย!.....” สาวน้อยกรีดร้องอีกครั้ง สองมือยกขึ้นปิดตา แต่นิ้วเรียวกลับถ่างออก เพื่อเปิดช่องให้สามารถมองลอดช่องว่างที่ปรากฏ 

            

 

       บุญกอบยิ้มเล็กน้อย ก่อนเหลือบมองไปรอบๆ เพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีใครมาวุ่นวายในระหว่างที่เขากำลังเสพสุข เมื่อรับรู้ว่าทุกอย่างพร้อม เขาก็ก้าวเข้าไปหาสาวน้อยอย่างช้าๆ 

 

“ ว้าย! พี่บุญกอบ อย่าเข้ามานะ น่าเกลียดมาก ทุเรศที่สุด ” สาวแจ๋วแสร้งถอยหลัง ทั้งที่ภายในนึกอยากแอ่นกายให้เสียบแทงจนใจจะขาดอยู่แล้ว 

         

 

         แต่ด้วยพื้นที่ในป้อมยามอันคับแคบ สาวน้อยจึงถอยหลังได้เพียงเล็กน้อย และในจังหวะที่บั้นท้ายของเธอกระแทกเข้ากับโต๊ะไม้ขนาดเล็ก บุญกอบก็เข้าถึงตัว 

 

“ ว้าย!....อย่าเข้ามานะ อุ้บ….” สาวแจ๋วอุทานได้คำเดียว เธอก็เงียบเสียงทันควัน ด้วยถูกบุญกอบประกบปากจูบ 

          

 

        มันเป็นจูบที่ดุดันและรุนแรง บ่งบอกได้ถึงความหื่นกระหายที่ไม่อาจคณานับ สองแขนล่ำสันกอดร่างบางอย่างแน่นหนาจนสาวเจ้าแทบหายใจไม่ออก ส่วนเจ้าท่อนลำอุ่นร้อนก็ส่ายไปทั่วขาอ่อนเนียนๆและสะโพกเว้าคอดของเด็กสาวอยู่ไม่ขาด 

          

 

        สาวแจ๋วนึกไม่ถึงว่าหนุ่มหน้าซื่ออย่างบุญกอบจะบุกได้ดุดันปานนี้ มันเป็นการจู่โจมที่รวดเร็วจนเธอแทบตั้งตัวไม่ทัน และในจังหวะที่เธอกำลังจะผจญกับเพลงกามาบทต่อไป วิทยุสื่อสารที่วางอยู่บนโต๊ะก็ดังขึ้นมา 

 

“ ครื้ด……ถึงบุญกอบ ถึงบุญกอบ ทราบแล้วเปลี่ยน ” 

            

 

        ทั้งบุญกอบและสาวแจ๋วทราบเป็นอย่างดีว่าเสียงของชายที่วอเข้ามานั้นคือใคร เขาคือ “นายยอด” เขาเป็น ร.ป.ภ.ที่ประจำตรงลานจอดรถ และการที่เขาวอมาแบบนี้ คาดว่าน่าจะมีเรื่องสำคัญที่ให้บุญกอบไปกระทำ 

           

 

        สองหนุ่มสาวไม่อยากหยุดเพลงกามาที่กำลังดำเนินเลยซักนิด แต่ด้วยภาระหน้าที่ บุญกอบจำต้องผละออก เพื่อรับสายที่โทรหา 

 

“ รับทราบแล้ว มีอะไรหรือ ยอด ” 

             

 

         ปลายสายเงียบไปอึดใจ ก่อนตอบกลับรัวเร็ว 

 

“ มีเรื่องให้ช่วย นายรีบมาด่วนเลย ” 

 

“ ขอเวลา 10 นาที ” บุญกอบต่อรอง 

 

“ ไม่ได้ ต้องรีบมาเดี๋ยวนี้ ” นายยอดไม่ยอมรับ 

 

“ งั้นขอ 5 นาที เลิกกัน ” บุญกอบไม่ยอมแพ้ จากนั้นเขาก็ตัดสายไปซะดื้อๆ โดยไม่สนใจคำปฏิเสธที่กำลังจะออกจากปากของเพื่อน ร.ป.ภ. 

           

 

        บุญกอบรู้ในทันทีว่าเขามีเวลาเสพสุขเพียง 5 - 10 นาทีเท่านั้น และในเวลาจำกัดเขาจำเป็นต้องระบายความอึดอัดที่อยู่ในใจออกมาให้หมด เขาจึงหันไปยังจุดที่เด็กสาวยืนอยู่ เพื่อทำการเสพสวาทแบบเร่งด่วน ทว่าเขากลับพบแต่…..ความว่างเปล่า 

 

“ อ้าว….เฮ้ย! น้องแจ๋วหายไปไหนแล้ว ”

 

 

สามารถติดตามงานเขียน ณ.ปัจจุบันและในอนาคตของผมได้ที่เพจJalandoนักเขียนดาร์คไซด์ได้ที่ลิงค์ด้านล่างครับ

https://www.facebook.com/Jalando.darksidewriter