ตลกร้ายใต้สะดือ

      สิ่งแรกที่บุญกอบได้เห็นก็คือ….ห้องทำงานขนาดใหญ่ที่เลิศหรูอลังการ ไม่ว่าจะเป็นพรมกำมะหยี่แดงที่นุ่มราวปุยเมฆ หรือจะเป็นโต๊ะไม้มะฮอกกานีขัดมันที่ยาวเกือบสองเมตร ด้านข้างประดับด้วยตู้เก็บเอกสารและเคาน์เตอร์บาร์ที่มีแม้กระทั่งเครื่องทำกาแฟราคาแพง นี่ยังไม่รวมถึงโคมไฟระย้าบนเพดาน ซึ่งเปล่งประกายแพรวพราว คล้ายเพชรงามที่ต้องแสงไฟ  

          

 

       บุญกอบตกตะลึงจนอ้าปากค้าง ทว่าสิ่งที่ทำให้เขาตกใจยิ่งกว่า กลับไม่ใช่ทรัพย์สินสิ่งของ แต่เป็นหญิงสาวเจ้าของห้อง ซึ่งตอนนี้นั่งประจำหลังโต๊ะทำงานขนาดใหญ่ 

          

 

      สาวนางนั้นมีรูปหน้ายาว ดวงตาเรียวและคมซึ้ง จมูกโด่งเป็นสัน ปากบางทาสีม่วงชวนให้หลงใหล เส้นผมยาวสลวยคลอบ่าถูกย้อมแดงอยู่ประปราย โดยรวม นับว่าเธอเป็นหญิงวัย 30 เศษที่สะสวยจนหาตัวจับยาก

 

“ วะ…ว้าว ทะ…ทำไมสวยเซ็กซี่ปานนี้ ” 

          

 

       บุญกอบยืนค้าง เขาลืมแม้กระทั่งการยกมือไหว้ตามมารยาท ลำบากถึงนายโมทย์ที่ต้องเตือนสติด้วยการกระทุ้งศอกเข้าไปที่สีข้าง 

 

“ เฮ้ย นั่นคุณเมย่า ผู้จัดการของที่นี่ ยกมือไหว้ซะ ” 

 

“ เอ๊ะ!....คะ…ครับ สวัสดีครับ ” บุญกอบรีบยกมือไหว้ปลกๆ 

           

 

       สาวสวยพยักหน้ารับ ดวงตาคมสำรวจหนุ่มหน้ามนที่มาสมัครงาน อึดใจต่อมา เธอก็ยันกายลุกขึ้นยืน ทำให้บุญกอบได้พบกับภาพตื่นตาตื่นใจ

          

 

       สาเหตุที่เป็นเช่นนี้ เพราะผู้จัดการสาวมีรูปร่างที่สูงเพรียวและแซบสุดๆ ไม่ว่าจะเป็นทรวงอกตั้งตระหง่านในเชิ้ตขาวบาง หรือจะเป็นเอวไซส์ S ที่ซ่อนอยู่ในกระโปรงสั้นทรงเอ ส่วนสะโพกก็ผายและเว้าจนน่าลูบไล้ ท่อนขาเรียวงามราวกับขากวาง แถมผิวยังขาวจัดซะจนเทียบเท่าฝรั่ง 

 

“ โอ้ว….นี่มันนางฟ้า นางสวรรค์รึไง รูปร่างหน้าตาอย่างกับพวกนางเอกลูกครึ่งที่เคยเห็นในทีวีเลย ” 

          

 

      พอนายโมทย์ได้เห็นอาการของเพื่อนซี้ เขาก็หนักใจแทน เพราะรู้ดีว่าหมอนี่เป็นคนเซ็กส์จัดและบ้าผู้หญิงเป็นที่สุด เมื่อเหลือบมองต่ำ ก็ยิ่งทำให้กลุ้มหนักกว่าเดิม ด้วยพบว่าตรงเป้ากางเกงเริ่มปูดโปนจนขึ้นเป็นรูปลำ

 

“ ฉิบหาย ไอ้บุญกอบเสือกเกิดอารมณ์ กูหมดปัญญาช่วยมึงแล้ว ” 

          

 

      นายโมทย์กัดฟันกรอดใหญ่ เขาไม่รู้จะแก้สถานการณ์ยังไง และเมื่อผู้จัดการสาวเยื้องย่างเข้ามา หนุ่มหน้าเข้มก็ต้องทำใจ 

 

“ เฮ้อ……คงต้องปล่อยเลยตามเลย ” 

         

 

       ผู้จัดการคนงามยืนอยู่ห่างประมาณ 3 ก้าว ทำให้พบว่าเมย่าเป็นหญิงสาวที่สูงมาก ขนาดบุญกอบที่สูงประมาณ 172 ซ.ม. ยังรู้สึกว่าเตี้ยกว่าเล็กน้อย นั่นก็แปลว่าเธอน่าจะสูง 175 ซ.ม.เป็นอย่างต่ำ อันเกินกว่ามาตรฐานสาวไทยไปมาก ถึงกระนั้น หนุ่มหน้ามนก็ได้แต่นิ่งขรึมและเก็บอาการ เพื่อจะได้ทำงานในร้านอาหารแห่งนี้ 

          

 

      เมย่ามองหน้าบุญกอบนิ่งๆ ครู่หนึ่ง เธอก็เปลี่ยนเป้าหมายไปที่ร่างกาย ถ้าสังเกตให้ดี จะพบว่านัยน์ตาแอบสั่นไหวเล็กน้อยและดูจะเปล่งประกายแวววาวมากกว่าเดิม เมื่อได้เห็นท่อนลำมหัศจรรย์ตรงเป้ากางเกง 

          

 

      ถ้านายโมทย์ไม่หลอนไปเอง เขาเหมือนจะเห็นสีหน้าของผู้จัดการสาวที่ฉายแววตื่นเต้นออกมาแวบนึง ก่อนจะกลับไปราบเรียบดุจเดิม 

         

 

       หลังจากเมย่าสำรวจบุญกอบจนเป็นที่พอใจ เธอก็เดินกลับไปที่โต๊ะทำงาน ทำให้ประจักษ์กับบั้นท้ายโด่งงอนที่สะบัดไปมาตามจังหวะนวยนาด ส่งผลให้สองหนุ่มแดนอีสานต้องแอบกลืนน้ำลายลงคอหลายเฮือกใหญ่ 

 

“ โอ้โห…..นี่หรือวะ หุ่นของสาวใหญ่วัย 30 เศษ แม่งแจ่มขนาดสาวรุ่นยังต้องอาย ” 

          

 

       คราวนี้น่าจะเป็นครั้งแรกที่สองเพื่อนซี้เห็นตรงกัน หลังจากผู้จัดการสาวนั่งประจำที่ พวกเขาก็พยายามปรับท่าทางให้กลับมาขรึมดังเดิม เพื่อกลบเกลื่อนความหื่นกระหายที่เริ่มครอบงำจิตใจ 

          

 

       สองหนุ่มแดนอีสานรอฟังคำตอบจากผู้จัดการคนสวย ในที่สุด นายสาวก็แถลงไข

 

“ จากที่ชั้นประเมิน พบว่าหน่วยก้านของนายบุญกอบดูไม่เลว แต่ยังไม่แน่ใจว่าทัศนคติของเธอจะเข้ากับการทำงานที่นี่มั้ย ” 

          

 

       สองเพื่อนซี้รู้สึกผิดหวัง เพราะคำตอบแบบนี้ น่าจะเป็นการปฏิเสธอยู่กลายๆ ส่งผลให้นายโมทย์นึกแค้นจนกัดฟันกรอดใหญ่ 

 

“ ฮึ่ม…..ที่เป็นแบบนี้ เพราะมึงดันบ้ากามให้คุณเมย่าเห็น ว่าแต่นายเราก็หุ่นงามไม่ใช่ย่อย เอ๊ะ!....ไม่ใช่ซิ เวลานี้ กูต้องโกรธไอ้บุญกอบต่างหาก ” 

           

 

        หลังจากนายโมทย์ตั้งสติได้ เขาก็หันมาโกรธเพื่อนซี้ต่อ ในขณะที่จะพาบุญกอบออกนอกห้อง เมย่าก็ร้องทัก

 

“ เดี๋ยว นายโมทย์ออกไปรอข้างนอกก่อน ชั้นขอคุยกับบุญกอบเป็นการส่วนตัว ” 

           

 

      คำขอแปลกๆของผู้จัดการคนสวย ทำให้หนุ่มหน้าเข้มประหลาดใจ เพราะเดาไม่ออกว่าสาวใหญ่นางนี้คิดจะทำอะไร แต่ด้วยความที่เจ้าหล่อนเป็นนายจ้าง โมทย์จึงต้องทำตามคำสั่ง

 

“ ครับผม ” 

          

 

       ก่อนก้าวออกนอกห้อง นายโมทย์ส่งสายตาห่วงใยให้เพื่อนซี้อีกครั้ง แต่บุญกอบไม่รับรู้ เพราะมัวแต่ยืนสั่นเทาด้วยความตื่นกลัว 

           

 

       หลังจากนายโมทย์ออกไปแล้ว ในห้องสี่เหลี่ยมก็เหลือเพียงหนุ่มร่างล่ำและผู้จัดการสาวสวย เธอไม่เอื้อนเอ่ยคำใด แถมยังลากเก้าอี้มาวางตรงหน้า จากนั้นก็ทิ้งตัวลงนั่งไขว่ห้าง 

          

 

       ด้วยความที่เมย่าสวมกระโปรงทรงเอที่สั้นเต่อ มันจึงร่นสูงจนเผยให้เห็นโคนขาอ่อนขาวผ่อง ยิ่งเป็นท่าไขว่ห้างอันชวนหวาดเสียว ยิ่งทำให้ชายกระโปรงถลกมากกว่าเดิมจนเกือบเห็นเนื้อใน แน่นอนว่าทุกสิ่งล้วนไม่รอดพ้นสายตาของคนลามกอย่างบุญกอบ 

 

“ วะ….ว้าว….นะ…นี่มัน ” 

         

 

       เมย่ายังคงนั่งนิ่งในท่านั้น โดยไม่คิดจะปิดบังความขาวที่ถูกบุญกอบลอบมอง มิหนำซ้ำ เธอยังส่งยิ้มหวานให้หนุ่มร่างล่ำอย่างเปิดเผย 

          

 

        แม้บุญกอบจะพยายามบังคับสายตาไปทางอื่น เพื่อรักษามารยาท แต่ไม่ว่าพากเพียรเพียงใด จักษุเจ้ากรรมก็ยังโฟกัสอยู่ที่ความขาวเนียน ทำให้เมย่าต้องร้องถามเสียงใส 

 

“ ว่าไง ชอบมองขาอ่อนเหรอ ” 

 

“ เอ๊ะ!...ปะ…เปล่าครับ ผะ….ผมไม่ได้มอง ” หนุ่มร่างล่ำสะดุ้ง พร้อมโป้ปด แต่สายตายังจับจ้องความขาวผ่องอยู่ตลอด

 

“ โห…เธอนี่เชื่อถือไม่ได้เลยนะ มองกันถึงขนาดนี้ ยังจะปฏิเสธอีก เอาเถอะ ขอชั้นสำรวจเธอให้ละเอียดอีกทีก็แล้วกัน ” สาวสวยพูดจบ ก็ลุกขึ้นและย่างเข้าหาบุญกอบที่ยืนตัวเกร็ง

          

 

       เมย่าก้าวเข้ามาประชิด ทำให้กลิ่นหอมจากเรือนกายวิ่งเข้ามาเตะจมูก สีหน้าของหนุ่มอีสานจึงเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นเคลิบเคลิ้ม

 

“ โอ้ว….กลิ่นกายของคุณเมย่าช่วงหอมหวนชวนดมเสียเหลือเกิน ”            

           

 

       เมย่าเดินวนรอบกายของหนุ่มอีสาน ดวงตาเรียวส่องสำรวจไปทั่วร่างล่ำสัน ไม่ว่าจะเป็นแผงอกสามศอกสมชาย แขนล่ำๆที่ซ่อนในเชิ้ตขาว หน้าท้องแกร่งไร้ไขมัน สะโพกผายแบบนักกีฬา บั้นท้ายโด่งงอนและตึงแน่น ท่อนขาอวบใหญ่ ปิดท้ายด้วยความปูดโปนที่เป้ากางเกง 

            

 

       เมื่อเมย่าสำรวจเสร็จ เธอก็มาหยุดยืนตรงหน้า พร้อมกล่าวกับบุญกอบด้วยน้ำเสียงที่แลหยาดเยิ้ม

 

“ อืม….เธอนี่หน่วยก้านดีจริงๆ หน้าตาก็เข้าที อย่างกับพวกเด็ก ม.ปลายวัยละอ่อน ” 

 

“ คะ…ครับ ” บุญกอบตอบเสียงสั่น แต่ดวงตากลับจับจ้องทรวงอกอวบใหญ่ ซึ่งหลบอยู่ในเชิ้ตแขนยาวที่รัดเข้ารูป 

           

 

        การลวนลามด้วยสายตาอย่างเปิดเผยของบุญกอบ ทำให้เมย่าแสร้งทำเป็นโกรธ เธอเริ่มขมวดคิ้วนิ่วหน้าและเอ่ยถามเสียงขุ่น 

 

“ นี่นายบุญกอบ เธอแอบมองหน้าอกของชั้นเหรอ ”

 

 

สามารถติดตามงานเขียน ณ.ปัจจุบันและในอนาคตของผมได้ที่เพจ Jalando นักเขียนดาร์คไซด์ได้ที่ลิงค์ด้านล่างครับ

https://www.facebook.com/Jalando.darksidewriter